PLAN - KONSPEKT 

do przeprowadzenia zajęć z kształcenia 

obywatelskiego 

 

TEMAT:  Symbolika  wojskowa 

–  tradycje  i  współczesność  Wojska  Polskiego  

 w procesie wychowania wojskowego.  

CELE: 

W wyniku opanowania treści tematu słuchacz potrafi:  



 

scharakteryzować proces kultywowania polskich tradycji orężnych; 



 

omówić podstawowe obszary tradycji orężnych w Wojsku Polskim; 



 

opisać najważniejsze znaki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej; 



 

scharakteryzować elementy symboliki używanej w jednostkach  

i instytucjach wojskowych. 

CZAS: 2 x 45 min.  

METODY: 

Wykład z prezentacją multimedialną, dyskusja.  

MATERIAŁY  I  ŚRODKI  DYDAKTYCZNE:  Projektor  multimedialny,  rzutnik  światła 

dziennego, płyta CD, 

MIEJSCE: 

sala wykładowa.  

ZAGADNIENIA:  

1. 

Tradycje oręża polskiego – pojęcie i znaczenie.  

2. Proces przywracania tradycji w Wojsku Polskim po 1989 roku.  

3. 

Tradycje oręża polskiego w jednostkach i instytucjach wojskowych: 

a) przejmowanie dziedzictwa tradycji, 

b) 

przyjmowanie nazw wyróżniających, 

c) przyjmowanie imion patronów, 

d) us

tanawianie dorocznych świąt. 

4. 

Najważniejsze znaki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej – historia i tradycje. 

5. Symbolika jednostek i instytucji wojskowych: 

a) sztandar wojskowy; 

b) 

odznaki pamiątkowe,; 

c) oznaki rozpoznawcze; 

d) proporczyki na berety; 

e) 

godła jednostek lotniczych; 

f) 

godła okrętów; 

g) 

proporce rozpoznawcze dowódców. 

 

WSKAZÓWKI INSTRUKTORSKO METODYCZNE: 

1) 

Do prezentacji został dołączone notatki stanowiące materiał merytoryczny do 

przeprowadzenia wykładu.  

2) 

Jednostki  i  instytucje  wojskowe  mogą  w  ramach  zajęć  omówić  swoją 

symbolikę i tradycje. 

 

LITERATURA:  

1) 

M.  Kaliński,  Wychowanie  patriotyczne  żołnierzy.  Tradycja  i  współczesność, 

Warszawa 2006 

2) 

M.  Kaliński,  Edukacja  obywatelska  żołnierzy.  Nowy  kształt,  nowe  wyzwania, 

Warszawa 2005 

3)  A. Znamierowski, Insygnia, symbole i herby polskie, Warszawa 2003 

4)  A. Znamierowski, 

Stworzony do chwały, Warszawa 1999 

5) 

S. Komornicki, Z. Bielecki, W. Bigoszewska, A. Jońca,  Wojsko Polskie 1939-

1945. Barwa i broń, Warszawa 1984 

6) 

Z. Żygulski jun., H. Wielecki, Polski mundur wojskowy, Kraków 1988 

7) 

A. Bebłowski, D. Radziwiłowicz, Herby i heraldyka, Warszawa 2000 

8)  H. Wielcki, Polski mundur wojskowy 1918-1939, Warszawa 1995 

9)  J. Murgrabia, 

Symbole Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Warszawa 1990 

 

DOKUMENTY NORMATYWNE: 

1)  Ustawa  z  dnia  19  lutego  1993 

r.  o  znakach  Sił  Zbrojnych  Rzeczypospolitej 

Polskiej (Dz. U. Nr 34, poz. 154, z późn. zm.) 

2) 

Ustawa  z  dnia    30  lipca  1992  r.  o  ustanowieniu  Święta  Wojska  Polskiego  

(Dz. U. Nr 60, poz. 303) 

3) 

Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie 

określenia  innych  znaków  używanych  w  Siłach  Zbrojnych  RP  (Dz.  U.  Nr  82, 
poz. 689) 

4) 

Rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie 

używania znaków Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 82, poz. 
690 z późn zm.) 

5)  Zar

ządzenie  Ministra  Obrony  Narodowej  Nr  52/MON  z  dnia  20  listopada  

1995  r.  w  sprawie  ustanowienia  świąt  wojskowych  oraz  sposobu  ich 
obchodzenia w Siłach Zbrojnych RP (Dz. Rozk. MON poz. 197, z późn. zm.) 

6)  Decyzja  Ministra  Obrony  Narodowej  Nr  229/MON  z  dnia  11  sierpnia  2004  r.  

w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego (Dz. U. Nr 9, 
poz. 105 z późn zm.) 

7)  Decyzja  Ministra  Obrony  Narodowej  Nr  82/MON  z  dnia  16  marca  2010  r.  

w sprawie wprowadzenia „Wytycznych Ministra Obrony Narodowej w sprawie 
trybu  wprowadzania  nowych  znaków  w  Siłach  Zbrojnych  Rzeczypospolitej 
Polskiej” (Dz. Urz. MON Nr 5 poz. 55)