PLAN - KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć z kształcenia

obywatelskiego

TEMAT: Symbolika wojskowa

– tradycje i współczesność Wojska Polskiego

w procesie wychowania wojskowego.

CELE:

W wyniku opanowania treści tematu słuchacz potrafi:



scharakteryzować proces kultywowania polskich tradycji orężnych;



omówić podstawowe obszary tradycji orężnych w Wojsku Polskim;



opisać najważniejsze znaki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;



scharakteryzować elementy symboliki używanej w jednostkach

i instytucjach wojskowych.

CZAS: 2 x 45 min.

METODY:

Wykład z prezentacją multimedialną, dyskusja.

MATERIAŁY I ŚRODKI DYDAKTYCZNE: Projektor multimedialny, rzutnik światła

dziennego, płyta CD,

MIEJSCE:

sala wykładowa.

ZAGADNIENIA:

1.

Tradycje oręża polskiego – pojęcie i znaczenie.

2. Proces przywracania tradycji w Wojsku Polskim po 1989 roku.

3.

Tradycje oręża polskiego w jednostkach i instytucjach wojskowych:

a) przejmowanie dziedzictwa tradycji,

b)

przyjmowanie nazw wyróżniających,

c) przyjmowanie imion patronów,

d) us

tanawianie dorocznych świąt.

4.

Najważniejsze znaki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej – historia i tradycje.

5. Symbolika jednostek i instytucji wojskowych:

a) sztandar wojskowy;

b)

odznaki pamiątkowe,;

c) oznaki rozpoznawcze;

d) proporczyki na berety;

e)

godła jednostek lotniczych;

f)

godła okrętów;

g)

proporce rozpoznawcze dowódców.

WSKAZÓWKI INSTRUKTORSKO METODYCZNE:

1)

Do prezentacji został dołączone notatki stanowiące materiał merytoryczny do

przeprowadzenia wykładu.

2)

Jednostki i instytucje wojskowe mogą w ramach zajęć omówić swoją

symbolikę i tradycje.

LITERATURA:

1)

M. Kaliński, Wychowanie patriotyczne żołnierzy. Tradycja i współczesność,

Warszawa 2006

2)

M. Kaliński, Edukacja obywatelska żołnierzy. Nowy kształt, nowe wyzwania,

Warszawa 2005

3) A. Znamierowski, Insygnia, symbole i herby polskie, Warszawa 2003

4) A. Znamierowski,

Stworzony do chwały, Warszawa 1999

5)

S. Komornicki, Z. Bielecki, W. Bigoszewska, A. Jońca, Wojsko Polskie 1939-

1945. Barwa i broń, Warszawa 1984

6)

Z. Żygulski jun., H. Wielecki, Polski mundur wojskowy, Kraków 1988

7)

A. Bebłowski, D. Radziwiłowicz, Herby i heraldyka, Warszawa 2000

8) H. Wielcki, Polski mundur wojskowy 1918-1939, Warszawa 1995

9) J. Murgrabia,

Symbole Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Warszawa 1990

DOKUMENTY NORMATYWNE:

1) Ustawa z dnia 19 lutego 1993

r. o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej

Polskiej (Dz. U. Nr 34, poz. 154, z późn. zm.)

2)

Ustawa z dnia 30 lipca 1992 r. o ustanowieniu Święta Wojska Polskiego

(Dz. U. Nr 60, poz. 303)

3)

Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie

określenia innych znaków używanych w Siłach Zbrojnych RP (Dz. U. Nr 82,
poz. 689)

4)

Rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie

używania znaków Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 82, poz.
690 z późn zm.)

5) Zar

ządzenie Ministra Obrony Narodowej Nr 52/MON z dnia 20 listopada

1995 r. w sprawie ustanowienia świąt wojskowych oraz sposobu ich
obchodzenia w Siłach Zbrojnych RP (Dz. Rozk. MON poz. 197, z późn. zm.)

6) Decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr 229/MON z dnia 11 sierpnia 2004 r.

w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego (Dz. U. Nr 9,
poz. 105 z późn zm.)

7) Decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr 82/MON z dnia 16 marca 2010 r.

w sprawie wprowadzenia „Wytycznych Ministra Obrony Narodowej w sprawie
trybu wprowadzania nowych znaków w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej” (Dz. Urz. MON Nr 5 poz. 55)