Politechnika Gdańska

Laboratorium z Technologii Betonu

Katedra Konstrukcji Betonowych i Technologii Betonu

WILiŚ, rok II, semestr 4

Lucyna Grabarczyk

1

BETON STWARDNIAŁY – definicje, badania. (wg PN-EN 206-1)

Beton – materiał powstały ze zmieszania kruszywa grubego, drobnego, cementu i wody oraz
ewentualnych domieszek i dodatków, który uzyskuje swoje właściwości w wyniku hydratacji
cementu.
Beton stwardniały – beton, który jest w stanie stałym i który osiągnął pewien poziom
wytrzymałości.
Beton zwykły – beton o gęstości w stanie suchym większej niż 2000 kg/m

3

, ale nie

przekraczającej 2600 kg/m

3

.

Beton lekki – beton o gęstości w stanie suchym nie mniejszej niż 800 kg/m

3

i nie większej

niż kg/m

3

, produkowany z zastosowaniem wyłącznie lub częściowo kruszywa lekkiego.

Beton ciężki – beton o gęstości w stanie suchym większej niż 2600 kg/m

3

.

Beton projektowany – beton, którego wymagane właściwości i dodatkowe cechy są podane
producentowi, odpowiedzialnemu za dostarczenie betonu zgodnego z wymaganymi
właściwościami i dodatkowymi cechami.
Beton recepturowy – beton, którego skład i składniki, jakie powinny być użyte, są podane
producentowi odpowiedzialnemu za dostarczenie betonu o tak określonym składzie.
Wytrzymałość charakterystyczna – wartość wytrzymałości poniżej której może znaleźć się
5% populacji wszystkich możliwych oznaczań wytrzymałości dla danej objętości betonu.

Wytrzymałość na ściskanie.
Jest to podstawowa cecha betonu stwardniałego. Badamy ją na próbkach sześciennych lub
walcowych po 28 dniach dojrzewania.
Wytrzymałość na ściskanie badanej próbki oblicza się za wzoru:

3

10

ci

F

f

A





  

[MPa]

gdzie:



- współczynnik przeliczeniowy wytrzymałości ze względu na wymiary próbek (dla 10cm

równy 0,90)
F – największe obciążenie przeniesione przez próbkę w kN
A – powierzchnia próbki w m

2

Zgodność wytrzymałości na ściskanie ocenia się dla:

- wartości średniej (f

cm

) zbioru ”n” nie pokrywających się lub pokrywających się

kolejnych wyników badań – tzw. Kryterium 1,

- każdego pojedynczego wyniku (f

ci

) – tzw. Kryterium 2.

Zgodność uznaje się za potwierdzoną, jeśli obydwa kryteria są jednocześnie spełnione w myśl
wymagań:

Dla n = 3



4

cm

ck

f

f





(kryterium 1)



4

ci

ck

f

f





(kryterium 2)

Nasiąkliwość betonu – stosunek masy wody, jaką zdolny jest wchłonąć beton do jego masy
w stanie suchym. Badamy ją na próbkach po 28 dniach dojrzewania. Próbki układamy na
podpórkach i zalewamy wodą do ½ wysokości, po 24 godzinach dolewamy wody na
wysokość 10 mm ponad górną powierzchnię próbek. Co 24 godziny wyjmuje się próbki z

Politechnika Gdańska

Laboratorium z Technologii Betonu

Katedra Konstrukcji Betonowych i Technologii Betonu

WILiŚ, rok II, semestr 4

Lucyna Grabarczyk

2

wody, powierzchniowo osusza i waży. Gdy dwa kolejne ważenia nie wykazują przyrostu
masy (G

2

), nasycone wodą próbki umieszcza się w suszarce i suszy do stałej masy (G

1

).

Nasiąkliwość obliczamy ze wzoru:

2

1

1

100

G

G

n

G





[%]

Wg PN - 88/B - 06250 Beton zwykły nasiąkliwość betonów nie powinna być większa niż:

- 5% w przypadku betonów narażonych bezpośrednio na działanie czynników

atmosferycznych

- 9% w przypadku betonów osłoniętych przed bezpośrednim działaniem czynników

atmosferycznych.

Mrozoodporność betonu – odporność betonu na działanie mrozu, badana na próbkach po 28
dniach dojrzewania, nasyconych wodą i poddawanych naprzemiennie cyklom zamrażania i
rozmrażania.
Wg PN - 88/B - 06250 Beton zwykły wyróżnia się kilka stopni mrozoodporności betonu: F25,
F50, F75, F100, F150, F200 i F300. Liczba w symbolu oznacza wymaganą liczbę cykli
zamrażania i rozmrażania nasyconych wodą próbek betonowych, przyjmowaną w zależności
od przewidywanej liczby lat użytkowania konstrukcji i narażenia na działanie mrozu. Stopień
mrozoodporności jest osiągnięty jeżeli po wymaganej w jego symbolu liczbie cykli
zamrażania i rozmrażania ubytek masy badanych próbek jest nie większy niż 5% i spadek
wytrzymałości jest nie większy niż 20%.

Odporność betonu na przepuszczalność wody – wg PN-EN 12390-8:2001 Badania betonu.
Część 8: Głębokość penetracji wody pod ciśnieniem polega na pomiarze głębokości penetracji
wody, pod stałym ciśnieniem 0,5 MPa, działającym przez okres trzech dób. Wynik podawany
jest z dokładnością do 1 mm.
Wg PN - 88/B - 06250 Beton zwykły wyróżnia się kilka stopni wodoszczelności betonu: W2,
W4, W6, W8, W10 i W12 w zależności od wskaźnika ciśnienia (stosunek słupa wody w
metrach do grubości przekroju w metrach) i warunków wodnych. Liczba oznacza
dziesięciokrotną wielkość ciśnienia słupa wody w MPa, oddziałującego na próbki betonowe.
Ciśnienie wody działającej na próbkę podwyższa się skokowo co 24 godziny o wartość 0,2
MPa; końcowe ciśnienie, odpowiadające żądanemu stopniowi wodoszczelności, należy
utrzymywać również przez 24 godziny. Należy odnotować ciśnienie, przy którym wystąpią
pierwsze oznaki przeciekania wody. Stopień wodoszczelności został osiągnięty, jeżeli pod
wymaganym ciśnieniem w czterech na sześć badanych próbek nie wystąpił przeciek wody.