Sposoby posługiwania się ciałem:
Ciało jest pierwszym i najbardziej naturalnym urządzeniem człowieka. Pierwszym i najbardziej
naturalnym przedmiotem technicznym człowieka jest jego ciało.

Zasady klasyfikacji i sposoby posługiwanie się ciałem:

1. Podział sposobów posługiwanie się ciałem w zależności od płci. Dwa rodzaje uczenia

(rzucanie kamienia)-istnieją dwa społeczeństwa mężczyzn i kobiet

2. Sposoby posługiwanie się ciałem w zależności od wieku, dziecko kuca naturalnie, a dorośli

nie potrafi

3. Posługiwanie się ciałem w uzależnieniu od sprawności. Sposoby posługiwania się ciałem są

ludzkimi normami stosowanymi do tresury ludzi. Techniki posługiwanie się ciałem, sposób
ich przekazywania, można porównać do tresury oraz uporządkować je ze względu na
skuteczność – POJĘCIE Z RĘCZNOŚCI

4. Przekazywanie formy sposobów posługiwanie się ciałem. Nie wystarczy znajomość

fizjologii i psychologii asymetrii ruchowej człowieka. Żeby zrozumieć dlaczego wykonuje
takie gesty należy poznać tradycję które je narzucają.

Biograficzne wyliczenie sposobów posługiwanie się ciałem:

1. Sposoby rodzenia i położnictwo- Pozycje w których się rodzi, przecięcie pępowiny, zabiegi

wokół matki i dziecka, porzucenia kalek, zabijanie bliźniąt- uznanie dziecka jest
wydarzeniem zasadniczym.

2. Sposoby związane z okresem dzieciństwa- wychowanie i żywienie dziecka, noszenie,

odstawienia od piersi, używanie kołyski.

3. Sposoby okresu młodzieńczego- wychowanie młodzieży, okres dojrzewania
4. Sposoby dorosłych- możemy odróżnić sen i czuwanie, w nim zaś spoczynek i aktywność

a) sposoby spania- wiele praktyk spania które są jednocześnie technikami posługiwanie

się ciałem i które mają znaczne konsekwencję i skutki biologiczne.

b) Czuwanie, sposoby odpoczynku. Kucanie i siadanie przy posiłku.
c) Sposoby działanie, ruchu-bieganie, chodzenie, taniec, skakanie
d) Sposoby zabiegów wokół ciała- szorowanie, mycie, namydlanie
e) Sposoby konsumowanie, jedzenie-używanie sztućce, picie prosto że źródła
f) Sposoby reprodukcji- nic nie jest bardziej techniką, niż pozycje stosunku

seksualnego.

g) Sposobów różnego rodzaju zabiegów-masaż

Wszędzie spotykamy się z fizio-psycho-sociojologicznymi konstrukcjami zespołów działań. W
każdym społeczeństwie wszyscy wiedzą i powinny wiedzieć, oraz uczyć się jak postępować w
określonych warunkach.

Twarz, ręka:
Twarz-jest legitymacją człowieka, w stosunkach międzyludzkich zawsze jest naga-inaczej ludzie
nie mogli by się rozpoznać. Twarz jest najważniejszą częścią społecznego zwierciadła. Jest jednym
z najważniejszych elementów w dynamice stosunków między ludzkich.
Elementy mimiki- przejściowe i stałe:

a) elementy przejściowe- związane określoną sytuacją, chwilowy wyraz radości,

smutku, gniewu, lęku. Zmieniają się w zależności od społecznej sytuacji
zewnętrznej.

b) Elementy stałe-utrwalone w rzeźbie elementy mimiczne- które znikają z twarzy

nawet wtedy, gdy na chwilę pojawi się zupełnie inne uczucie. Np. utrwalony grymas,
rozgoryczenia, nie zniknie przy chwilowym szczęściu.

Zwierciadło społeczne:
Żywej twarzy nie można oglądać jako rzeczy samej w sobie, niezależnej od obserwatora. Twarz

zawsze odbija patrzącego. Każda twarz ma coś z aspektu sędziowskiego, w jej wyrazie mimicznym
zawarty jest wyrok na patrzącego.

Oczy:
Na oczy nie można nałożyć maski. Najłatwiej rozpoznać po nich stan emocjonalny drugiego
człowieka. „Pierwszym spotkaniem jest spotkanie spojrzenia które napotyka nasze spojrzenie”
Oczy odgrywają zasadniczą rolę w kontaktach społecznych, w nich znajduje się odbicie społeczne,
w wymianie spojrzeń przebiega pierwsza a czasem i ostateczna rozgrywka między partnerami
spotkania.

Usta:
„Pożeranie” świata zewnętrznego dostarcza organizmowi materiału budulcowego i energetycznego
koniecznego do utrzymania życia. Usta są nie tylko urządzeniem odbiorczym organizmu, przez
który świat zewnętrzny wchodzi do jego wnętrza, ale też narządem ruchowym. Odgrywają
zasadniczą rolę zdobywaniu otaczającego świata- w walce, chwytaniu zdobyczy-w akcie
komunikacyjnym.

Czoło:
Wiąże się najbardziej ze skupieniem uwagi. Wyraz mimiczni czoła jest pewnym sensie kontynuacją
wyrazu mimicznego oprawy oczu a w szczególności brwi. Charakter unerwienia mięsni czoła może
wskazywać na to, że mimika czoła wiąże się ze stanem orientacji w otaczającym świecie,
poziomem świadomości.

Ręka:
Oprócz twarzy naga jest ręka. Odgrywa zasadniczą rolę bezpośrednim zetknięciu z otaczającym
światem, jest narzędziem do manipulowania nim jak przedmiotem. Za pomocą ręki przekształcimy
swoje otoczenie według naszej woli, jest głównym narzędziem efektorycznym, służy jako jeden ze
środków porozumiewania się.(mowa ręki-gest)
Ręka spełnia u człowieka trzy funkcje:

a) chwytną
b) manipulacyjną-charakter manipulacji otoczenia i stopień jej opanowania
c) komunikacyjną-stosunek właściciela do otoczenia społecznego

O zachowaniu się w sypialni:
W średniowieczu przyjmowano gości do pokoi w których stały łóżka i wszyscy spali razem. Kto nie
spał w ubraniu spał nago. Z biegiem czasu rośnie wrażliwość ludzi na wszystko co ma związek z
ich ciałem. Uczucie wstydu zaczyna towarzyszyć zachowaniom które dotychczas były wolne od
takich uczuć. Zmagało się tłumienie popędu.