Komitet Regionów


Komitet Regionów
powołany w 1994 z inicjatywy Niemiec
Wydaje opinie na podobnych zasadach co Komitet Ekonomiczno Społeczny. Opinie:
obligatoryjne
z inicjatywy własnej
akcesoryjne (Komitet Ekonomiczno Społeczny informuje Komitet Regionów, że KES wydaje
pewną opinię, wtedy KR może wydać własną opinię. Procedura dotycząca tylko niektórych
dziedzin)

Podział na grupy polityczne, wybierane ze względu na różne wizje rozwoju. poza tym
członkowie KR są apolityczni
Siedzibą KR jest Bruksela. RUE kwalifikowaną większością mianuje kandydatów
przedstawionych przez państwa członkowskie. Przy ustaleniu składu RUE konsultuje się z
KE. Zgodnie z dyspozycją art. 258 TWE liczba członków KR nie może wynosić więcej niż
350(obecnie sobie liczy 344).Mandat jest odnawialny. Członkowie spośród siebie wybierają
przewodniczącego i prezydium na okres 2 lat. W skład KR wchodzą przedstawiciele
wspólnot regionalnych i lokalnych, posiadający mandat wyborczy społeczności regionalnej
lub lokalnej bądź odpowiedzialni politycznie przed wybranym zgromadzeniem.
Przewodniczący KR zwołuje posiedzenia na wniosek RUE, KE lub z własnej inicjatywy. KR
podzielona jest na 6 grup:

1.

polityka spójności terytorialnej

2.

polityka gospodarcza i społeczna

3.

do spraw zrównoważonego rozwoju

4.

kultury edukacji

5.

do spraw ustrojowych i zarządzania Europą

6.

stosunków zewnętrznych

KR jest organem doradczym i nie posiada kompetencji legislacyjnych. Zadaniem KR jest
wydawanie niewiążących opinii. Korzystał ze struktur Komitetu ekonomiczno społecznego.
Od traktatu amsterdamskiego posiada swoją własną administrację.
Zasięganie opinii Komitetu Regionów jest obowiązkowe dla Komisji Europejskiej i Rady
Ministrów UE w następujących, najistotniejszych na szczeblu regionalnym dziedzinach:
spójność gospodarcza i społeczna, zdrowie publiczne, polityka zatrudnienia, kształcenie
zawodowe, środowisko naturalne, edukacja i młodzież, transeuropejskie sieci infrastruktury,
transport i kultura. Około 2/3 wydawanych przez Unię Europejską aktów prawnych dotyczy
tych właśnie dziedzin. Także Parlament Europejski może konsultować się z Komitetem.
Ponadto KR może uchwalać opinie z inicjatywy własnej, dzięki czemu jest w stanie
wprowadzać do programu prac UE kwestie należące do sfery zainteresowania władz
lokalnych i regionalnych.
Podział miejsc według delegacji narodowych:
Państwa członkowskie Liczba członków
Niemcy, Francja, Włochy i Zjednoczone Królestwo: 24
Hiszpania i Polska: 21
Rumunia: 15
Austria, Belgia, Bułgaria, Grecja, Niderlandy,
Portugalia, Republika Czeska, Szwecja i Węgry: 12
Dania, Finlandia, Irlandia, Litwa i Słowacja: 9
Estonia, Łotwa i Słowenia: 7

Cypr i Luksemburg: 6
Malta: 5
Przewodniczący
Przewodniczący kieruje pracami Komitetu, przewodniczy obradom podczas sesji plenarnych i
jest jego ofi cjalnym przedstawicielem. Kadencja przewodniczącego trwa dwa lata. W lutym
2006 r. na stanowisko to wybrano Michela Delebarre’a – byłego francuskiego ministra stanu,
deputowanego do parlamentu francuskiego i mera Dunkierki (miasta w regionie Nord-Pas-de-
Calais).
Pierwszy wiceprzewodniczący
Pierwszego wiceprzewodniczącego wybiera na dwuletnią kadencję Zgromadzenie Plenarne.
Zastępuje on przewodniczącego pod jego nieobecność. Obecnie funkcję tę sprawuje Luc Van
den Brande, senator parlamentu federalnego Belgii i członek parlamentu regionalnego
Flandrii.
Prezydium
Prezydium jest organem zarządzającym Komitetem Regionów. Należy do niego 60 członków:
przewodniczący, pierwszy wiceprzewodniczący, 27 wiceprzewodniczących (po jednym z
każdego państwa członkowskiego), przewodniczący klubów politycznych oraz 27 innych
członków. Skład prezydium musi odzwierciedlać strukturę narodowościową i polityczną
Komitetu. Prezydium zbiera się zazwyczaj siedem razy w roku, sporządza program polityczny
Komitetu i wydaje administracji instrukcje dotyczące wykonania podejmowanych przez
siebie decyzji.
Sesja plenarna
Pięć razy w roku 344 członków KR-u zbiera się na sesjach plenarnych w Brukseli w celu
omawiania i uchwalania opinii, sprawozdań i rezolucji. Nierzadko na sesję zaprasza się
członków Komisji Europejskiej i przedstawicieli rządu sprawującego przewodnictwo w UE w
celu omówienia kwestii szczególnie interesujących miasta i regiony.
Komisje KR-u
W ramach KR-u działa sześć podgrup, zwanych komisjami, specjalizujących się w
następujących dziedzinach: spójność terytorialna, polityka gospodarcza i społeczna, rozwój
zrównoważony, kultura, edukacja i badania naukowe, stosunki zewnętrzne i współpraca
zdecentralizowana, sprawy konstytucyjne, sprawowanie rządów oraz przestrzeń wolności,
bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Przygotowują one projekty opinii oraz organizują
konferencje i seminaria na tematy należące do ich kompetencji. W każdej z komisji zasiada
około 100 członków, a obsługują je sekretariaty należące do struktur administracyjnych
Komitetu.
Komisja Spraw Finansowych i Administracyjnych
(CAFA)
Komisja Spraw Finansowych i Administracyjnych, składająca się z ośmiu członków, doradza
prezydium w kwestiach administracyjnych i finansowych.
Opinie
Komisja Europejska, Rada Ministrów i Parlament Europejski konsultują się z Komitetem
Regionów w sprawie przygotowywanych przez siebie projektów aktów prawnych (dyrektyw,
rozporządzeń itp.) w dziedzinach dotyczących kompetencji władz lokalnych i regionalnych.
Trafi ające do Komitetu projekty aktów kierowane są do właściwej komisji. Do sporządzenia
opinii w danej sprawie komisja KR-u wyznacza następnie sprawozdawcę. Powstały projekt
opinii musi najpierw przyjąć odpowiednia komisja KR-u; dopiero potem może on trafi ć pod
obrady na sesji plenarnej. Z chwilą przyjęcia na sesji plenarnej projekt staje się ofi cjalną
opinią, która zostaje przekazana wszystkim instytucjom europejskim oraz opublikowana w
Dzienniku Urzędowym UE.
Rezolucje

Rezolucje umożliwiają Komitetowi Regionów wyrażenie swojego zdania w ważnych i
aktualnych kwestiach. Niekiedy własne rezolucje opracowują także grupy polityczne KR-u.
Raporty prognostyczne i analizy oddziaływania
Prace Komitetu polegają nie tylko na reagowaniu na przedstawione mu projekty aktów
prawnych, ale też na przyczynianiu się do dalszego rozwoju działalności UE poprzez
opracowywanie dokumentów opartych na doświadczeniu członków. Opinie prognostyczne
umożliwiają Komitetowi Regionów udział w procesie decyzyjnym na bardzo wczesnym
etapie, dzięki czemu mogą one mieć nań większy wpływ. O opracowanie takiej wstępnej
opinii może wystąpić do KR-u tylko przewodniczący lub członek Komisji Europejskiej.
Komisja może również zwrócić się do Komitetu Regionów o sporządzenie analizy
oddziaływania. Jak sama nazwa wskazuje, chodzi tu o ocenę efektów danej decyzji lub
polityki na szczeblu lokalnym lub regionalnym.
Opracowania
Komitet sporządza opracowania dotyczące rozmaitych zagadnień wchodzących w zakres
wymiaru lokalnego i regionalnego UE (edukacja, transport, sprawy socjalne, rozszerzenie
itp.). Są one przygotowywane przy pomocy niezależnych specjalistów spoza Komitetu.

Kilka