background image

Choroby jednogenowe 

autosomalne dominujące

Mateusz Skowronek

Gr 46

background image

Kryteria dziedziczenia 
autosomalnego dominującego

Cecha (choroba) ujawnia się już u heterozygot (Aa), 
natomiast homozygoty AA spotyka się rzadko, gdyż 
są najczęściej letalne

Ze związku Aa + aa = 50% dzieci obarczonych 
chorobą (Aa), a 50% to osobnicy zdrowi (aa)

Ze związku Aa + Aa = 50% dzieci to chore 
heterozygoty (Aa), 25% to chore homozygoty (AA), 
25% to zdrowe homozygoty recesywne (aa)

background image

Kryteria dziedziczenia 
autosomalnego dominującego

Cecha (choroba) występuje z jednakową częstością u obu 
płci

Pionowe przekazywanie cechy- z pokolenia na pokolenie

Obraz kliniczny choroby zależy od:

Zmiennej ekspresji genu
Stopnia penetracji genu
 jeżeli geny dominujące wykazują niepełną penetracje  

występuje zjawisko ,,wyciszenia” typowych objawów 
chorobowych, aż do pełnego ich zaniku

Stopień penetracji zależy od wieku

background image

Kryteria dziedziczenia 
autosomalnego dominującego

Nasilenie objawów choroby może zależeć od płci 
chorego rodzica przekazującego zmutowany gen

Niektóre choroby monogenowe ujawniają się w 
późnym wieku np. choroba Huntingtona

background image

Dziedziczenie  autosomalne  
dominujące

Dziedziczenie autosomalne recesywne

Chorują homozygoty (AA) i 
heterozygoty (Aa), homozygoty są 
najczęściej letalne

Chorują homozygoty (aa)

Ok. 50% potomstwa jest chorych , jeżeli 
jedno z rodziców jest heterozygotą

W przypadku rodziców 
heterozygotycznych tylko 25% 
potomstwa ma określoną cechę

Ryzyko wystąpienia cechy u potomstwa 
zwiększa się z wiekiem ojca

Nie ma zależności miedzy wiekiem 
rodziców a wystąpieniem choroby u 
dzieci

Zmienna ekspresja

Stała ekspresja

Pionowy wzór rodowodu

Poziomy wzór rodowodu

Nie zaobserwowano wpływu 
pokrewieństwa na częstość 
występowania choroby u potomstwa

Pokrewieństwo rodziców zwiększa 
ryzyko wystąpienia cechy u potomstwa

background image

Nerwiakowłókniakowatość              

(Neurofibromatosis- NF , 


choroba Recklinghausena

Choroba heterogenna, występująca 

w dwóch postaciach : NF-1 NF-2

background image

Nerwikowłókniakowatość

Gen NF-1, odpowiedzialny za chorobę Recklinghausena, 
zlokalizowany na 17 chromosomie jest genem 
autosomalnym dominującym

W obrębie genu mutacje typu delecje występują z tą samą 
częstością u kobiet i u mężczyzn

Mutacje typu de novo , najczęściej pochodzenia ojcowskiego 
są przyczyną 50% nowych zachorowań

Obniżony poziom produktu tego genu- białka 
neurofibrominy , sprzyja rozwojowi nowotworów

Częstość choroby wynosi 1: 3500 urodzeń

background image

Objawy

We wczesnym dzieciństwie pojawiają się zmiany 
barwnikowe koloru ,, kawy z mlekiem’’

W okresie dojrzewania pojawiają się liczne guzki 
wywodzące się z nerwów obwodowych, wyrózniamy: 
włókniaki, nerwiakowłókniaki oraz glejaki nerwu 
wzrokowego

Guzy te są zwykle łagodne ale w 3-13% ulegają 
zezłośliwieniu

Często występuje również niedorozwój umysłowy, 
padaczka i skrzywienie kręgosłupa

background image
background image

Nerwikowłókniakowatość

Gen NF-2 znajduje się na chromosomie 22 i 
dziedziczy się autosomalnie dominująco

Częstość występowania to 1: 3500-40000 urodzeń 

Produktem genu jest merlina, będąca białkiem 
cytoszkieletu

Mutacja tego genu powoduje powstanie 
nerwiaków osłonkowych a także zmętnienie 
soczewki

background image
background image

Achondroplazja                                                      

( chondrodystrofia,                       

karłowatość chondrodystroficzna)

Jedna z najczęsciej występujących karłowatości u 
ludzi

Dziedziczona jako cecha autosomalna dominująca 

Częstość występowania 1: 15000- 77000

W ponad 80% jest wynikiem powstania nowej 
mutacji ( rodzice są zdrowi)

Częstość mutacji de novo rośnie wraz z wiekiem ojca

background image

Achondroplazja                                                      

Gen wywołujący chorobę jest zlokalizowany na 
ramieniu krótkim chromosomu 4 (4p16.3)

Jest to gen receptora czynnika wzrostu fibroblastów 
( FGFR3)

W nukleotydzie 1138 tego genu może wystąpić:

Tranzycja G           A

Transwersja G           C

background image

Achondroplazja

Konsekwencją tych mutacji punktowych jest zmiana 
glicyny (G) na argininę (R)  w 380 pozycji w łańcuchu 
białka – G380R

Obie mutacje w 1138 nukleotydzie genu FGFR3 mogą 
być wykryte za pomocą technik biologii molekularnej

background image

Objawy

Skrócenie kończyn, zwłaszcza odcinków 
proksymalnych

Mikromelia (małe dłonie)

Szpotowate kolana

Ograniczenie prostowania stawu łokciowego

Nadmierna lordoza lędźwiowa

Charakterystyczna twarz z wypukłym czołem i 
zapadniętą nasadą nosa

background image

Objawy

Wysokość ciała u mężczyzn to ok. 132cm,                         a u 
kobiet ok. 123cm

Radiologicznie stwierdza się m.in.: małe sześcienne trzony 
kręgów, lordozę lędźwiową, kifozę piersiowo-lędźwiową, 
wąskim kanał kręgowy

Rozwój umysłowy jest prawidłowy

Śmiertelność wzrasta od urodzenia do 4 roku życia i 
poźniej w 4-5 dekadzie życia

Homozygoty (AA) mają tak liczne wady , że większość 
umiera w 1 roku życia

background image
background image
background image

Zespół Marfana- arachnodaktylia

Częstość występowania to 1:10000 urodzeń

Gen odpowiedzialny za chorobę nazwano FBN1 ( gen 
fibriliny) i znajduje się on na ramieniu długim 
chromosomu 15 (15q21.1)

W 25% przypadków choroby są to nowe mutacje

Gen koduje fibrylinę, białko które jest głównym 
składnikiem zewnątrzkomórkowych mikrofibryli

background image

Zespół Marfana- arachnodaktylia

Skutkiem mutacji genu FBN1 jest defekt tkanki 
mezenchymalnej, uszkodzenie włókien sprężystych i 
zaburzenie w tworzeniu łańcuchów alfa kolagenu w 
układzie kostno- stawowym, krążenia i w gałkach 
ocznych.

background image

Objawy

Nadmierny wzrost kości długich i zaburzenie 
stosunku długości tułowia do długości kończyn 
dolnych

Smukła sylwetka, wysoki wzrost, nadmiernie długie 
palce rąk i stóp

Klatka piersiowa o kształcie kurzym lub lejkowatym

Nadmiernie elastyczna skóra

Podwichnięcie soczewki, krotkowzroczność, wady 
serca, przepukliny

background image
background image

Choroba Huntingtona

Częstość występowania 4-7: 100000

Gen HD odpowiedzialny za chorobe zlokalizowany 
jest na ramieniu krótkim chromosomu 4 w regionie 
4p16.3

Gen koduje białko o masie 348 kD o nazwie 
huntingtina

Choroba dziedziczy się autosomalnie dominująco

background image

Choroba Huntingtona

Jest wynikiem niestabilnej liczby powtórzeń 
sekwencji nukleotydowej CAG  na końcu 5’ genu 
kodującego huntingtynę

Osoby zdrowe                      10-29 powtórzeń CAG
Stan przedmutacyjny                 30-35 powtórzeń  
Osoby chore                     36 i powyżej powtórzeń 

Istnieje korelacja miedzy większą niż 50 liczbą 
powtórzeń i rozwojem choroby we wczesnym okresie 
życia

background image

Choroba Huntingtona

Choroba wykazuje antycypację tzn. ze choroba 
występuje w coraz młodszym wieku i z coraz 
cięższym przebiegiem w kolejnych pokoleniach

Antycypacja jest mocniej wyrażona jeśli zmutowany 
gen pochodzi od ojca

Początek choroby następuje zwykle w 4 dekadzie 
życia- zanik małych neuronów w jądrze ogoniastym i 
skorupie  oraz dużych neuronów gałki bladej

background image

Objawy

Zaburzenia hiperkinezy- przypominające taniec

Zaburzenia mowy

Otępienie umysłowe 

Charłactwo fizyczne 

W czasie snu objawy pląsawicy ustępują

Śmierć następuje w ciągu 10-15 lat od momentu 
wystąpienia pierwszych objawów

background image
background image

Zespół Aperta

Choroba wywołana mutacją w genie receptora 2 
czynnika wzrostu fibroblastów -FGFR2

Gen odpowiedzialny za zespół występuje na 
ramieniu długim chromosomu 10 w pozycji     10q26

Obrazem klinicznym jest wrodzone zarośnięcie 
szwów czaszkowych oraz palcozrost

background image

Objawy

Deformacje czaszki związane z przedwczesnym 
zarośnięciem szwów czaszkowych

Zrośnięcie palców 2-5 (syndaktylia) rąk i stóp

Zmiany w obrębie twarzoczaszki prowadzą 
do pseudoprognatyzmu  ( nadmiernie wysuniętej 
twarzoczaszki ) wskutek względnej hipoplazji szczęki i 
innych struktur kostnych środkowej części twarzy

Hipertolaryzm oczny, rozszczep podniebienie, 
niedorozwój umysłowy

background image
background image

Osteogenesis imperfecta-            
wrodzona łamliwość kości

Choroba wywołana mutacjami w genie 
odpowiadającym za prawidłową budowę 
kolagenu 

Typ

Gen

Locus

Białko

Typ I (OI1)

COL1A1

COL1A2

17q21.31-q22

7q22.1

Kolagen I

Typ II (OI2)

COL1A1

COL1A2

17q21.31-q22

7q22.1

Kolagen I

Typ III (OI3)

COL1A1

COL1A2

17q21.31-q22

7q22.1

Kolagen I

Typ IV (OI4)

COL1A1

COL1A2

17q21.31-q22


Kolagen I

Typ VII (OI7)

CRTAP

3p22, 3p24.1-p22

CRTAP

Typ VIII (OI8)

LEPRE1

1p34

Leprekan

background image

Osteogenesis imperfecta

Częstość występowania 1: 30000 urodzeń

Nagminne złamania kości, nawet podczas snu

Najczęściej złamaniom ulegają kości ramion i stóp

Występuje ogromna giętkość kości, przez co 
przybierają one kształty łuków

Bardzo niski wzrost ( poniżej 1,5 m)

Może występować kamica nerkowa, astygmatyzm 
oraz niebieskawe zabarwienie twardówki

background image
background image

Dziękuję za uwagę