Grecja archaiczna – alfabet
Uwagi wstępne:
elementy zmian w VIII w.:
upowszechnienie alfabetu
powstanie literatury pisanej (mamy 2 dzieła Homera i 2 Hezjoda, reszta przepadła)
nowy typ org. polit. (polis)
początek Wielkiej Kolonizacji
epoka arch. zaczyna się w połowie VIII w., kończy na końcu lat 60’ V w., jak są zmiany:
wojny grecko-perskie
usanowienie ateńskiej hegemonii w świecie egejskim
ukszt. się demorkacji w Atenach
Powstanie alfabetu greckiego:
Grecy mieli pismo od Fenicjan, nie wiadomo tylko gdzie doszło do przejęcia pisma (wg Herodota w Beocji)
o czasie przejęcia mówią nam n. starsze zabytki pisma:
ułamek naczynia z ok. 750r.
tzw. „czara Nestora” z Pithekussaj (II poł. VIII w.)
napis na wazie z cmentarza dipylońskiego w Atenach (II poł. VIII w.)
ogólnie ustala się, że pod koniec IX/na początku VIII w. mamy początki pisma Greków
Grecy to lud genialny, bo do pisma semickiego, wsadzili 5 samogłosek (a, o, i, e, u) i zrobili też dwa nowe
znaki (ph, kh)
na początku były 2 odmiany lokalne:
wschodnia (Jonia, wyspy M. Egejskiego, Korynt, Megara, Argos)
zachodnia (reszta Grecji)
Poematy homerowe – Iliada i Odyseja:
„Iliada” i „Odyseja” były pisane heksametrem, przeznaczone były do śpiewnej recytacji; utwory takie
nazywano „epe” (słowo) stąd dziś epika
pisane językiem poetyckim (artystycznym, sztucznym), odmiennym do codziennego; to starsza postać j.
jońskiego
poematy mają podniosły styl, atmosfera heroiczna, mamy porównania homeryckie
„Iliada” - mity o wojnie troj., ale jest selekcja faktów, wiele wątków pobocznych, mamy tzw. Katalog Statków
(kto ile statków dał na wyprawę), przegląd bohaterów greckich, tzw. Katalog trojańskich sojuszników
„Odyseja” – w sumie 2 wątki gł. (nowelistyczny i baśniowy), więcej scen codziennych, skupiona uwaga na
człowieku bardziej
Homer – ozn. „zakładnik”; ok. IX w. był raczej
Spór o Homera:
ogólnie są 2 postawy w tym sporze:
unitaryści – obrońcy spójności artyst. poematów, zwolennicy tezy o jednym autorze każdego z obu
dzieł
pluraliści – przeczący spoistości dzieł
filolog Milman Parry kombinował z literaturą ustną, że w całej jej w historii są jakieś wspólne cechy:
ustalone formułki – łatwiej recytować wg tego i ułatwiają odbiór
stały repertuar opowieści, stałe wątki i środki formalne
wg ogółu Homer nie należał do świata poezji ustnej, ale był z nim silnie związany stylem i tematyką; na nich
się wzorował pisząc, no i są u niego też interpolacje (dodatki od innych autorów)
Gdzie i kiedy powstały poematy, Homer – jeden czy dwóch poetów:
powstały na obszarze, gdzie mówiono dialektem jońskim
stworzono je między datą powstania pisma, a twórczością Archilocha (VII w.); dzis ustala się poł. VIII w. dla
Iliady i koniec VIII (ew. pocz. VII) dla Odysei
nie wiadomo czy 1 czy 2 autorów, widać w sumie zmiany światopoglądowe, etc. , ale nie wiadomo
Czy istniał „świat homerowy”:
mamy szczegółowy i barwny obraz świata bohaterów, a Homer miał wiedzę z poezji ustnej, z tradycji, z
ikonograficznych schematów, ale wprowadza też wiele ze świata mu współczesnego i z Wieków Ciemnych i
wiele razy mamy skłamany obraz świata mykeńskiego
nie było świata homerowego
Poeci i ich słuchacze:
poematy tworzone były gł. dla aryst., odbijały jej sposób myślenia, sławiły to, co drogie, resztę przemilczały
ale też aojd tworzył dla ludu (nie wiadomo kiedy wygłąszał, ale potem na świętach, igrzyskach, etc.)
aojd to depozytariusz tradycji i nauczyciel zachowań, pokazuje bohaterów, gani i chwali ich czyny
no i tak się zapoznawano z tekstem, bo niewielu umiało czytać