E
LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 9/99
37
S
Sz
zk
ko
ołła
a K
Ko
on
ns
st
tr
ru
uk
kt
to
or
ró
ów
w
Rozwiązanie
zadania 39
W EdW 5/99 zamie−
szczony był układ prze−
znaczony do wytwarzania
krótkich impulsów − rry
ys
su
u−
n
ne
ek
k A
A.
Jak wspomniano, układ
nie jest ewidentnie błęd−
ny − będzie poprawnie pra−
cował. Jest tylko niepo−
trzebnie
rozbudowany.
Spokojnie
można
usunąć diodę D2 i rezy−
stor
R7,
a
wejście
bramki US2C dołączyć do
punktu połączenia rezy−
stora R6 i kondensatora
C4. Odchudzony układ po−
kazany jest na rry
ys
su
un
nk
ku
u B
B.
Usunięcie diody i rezysto−
ra jest możliwe, zarówno
w
przypadku bramek
CMOS, jak i bramek TTL.
Każde wejście układu
CMOS ma obwód zabez−
pieczający, zwykle taki,
jak na rry
ys
su
un
nk
ku
u C
C.
Dzięki takiemu zabez−
pieczeniu ujemne impul−
sy, występujące na rezy−
storze R4 (przy zboczu
HL na wyjściu bramki
US2B) nie są groźne dla
wejścia bramki US2C.
O uszkodzeniu nie może
być mowy, bo obwody
zabezpieczające chronią
skutecznie przed napię−
ciami znacznie wyższymi
niż 10...20V. Nie ma także
ryzyka
zatrzaśnięcia
(latch−up) pasożyt−
niczej struktury ty−
rystorowej w ukła−
dzie CMOS, ponie−
waż do zadziałania
tego “tyrystora”
potrzebny
byłby
p r ą d
w e j ś c i o w y
bramki więk−
szy niż 20mA.
Gdyby za−
s t o s o w a n e
bramki pocho−
dziły z rodziny
TTL, również
nie ma obawy
uszkodzenia
p o d c z a s
ujemnego im−
pulsu, a jedy−
nie
w
obwodzie
w e j ś c i o w y m
bramki
popłynie
wtedy
większy
prąd. Zagadnienia
te były opisywane
w początkowych
odcinkach
cyklu
“Pierwsze
kroki
w cyfrówce”.
Tym razem prawidło−
wych odpowiedzi było
mniej niż poprzednio, co
świadczy, iż nie wszyscy
“czują” problem wejść
i wyjść układów cyfro−
wych. Warto przypo−
mnieć sobie stosowny
materiał, bo
pozwoli
to
uniknąć błę−
dów i niedo−
róbek.
Nagrody za
udział w roz−
wiązaniu te−
go
zadania
otrzymują: G
Grrzze
eg
go
orrzz T
Ta
a−
lla
arre
ek
k z Międzyrzecza,
R
Ro
ob
be
errtt O
Olle
ejjn
niik
k ze Szcze−
cina i J
Ja
arro
os
słła
aw
w G
Gó
órrn
niic
ck
kii
z Opola.
Zadanie
numer 43
Jeden z Czytelników
nadesłał blok zasilający
pokazany na rry
ys
su
un
nk
ku
u D
D,
który według założeń
ma odcinać zasilanie
dalszej części układu,
gdy napięcie wejścio−
we spadnie poniżej
pewnego ustalonego
poziomu. Gdy napięcie
zasilające jest odpowie−
dnio wysokie, tranzy−
stor MOSFET przewo−
dzi. Gdy to napięcie
nadmiernie się obniży,
tranzystor zostanie za−
tkany do czasu, gdy na−
pięcie to powróci do
wymaganej wartości.
C
Co
o ttu
u n
niie
e g
grra
a?
?
C
Co
o b
by
yś
ś zzm
miie
en
niiłł((−a
a))?
?
Odpowiedź można za−
wrzeć w jednym zdaniu.
Można ją także podać
szersze
uzasadnienie
oraz
zmodyfikować
schemat. Termin nadsy−
łania odpowiedzi upływa
15 października 1999.
Ze względu na dużą
ilość przesyłek do szko−
ły, rozróżnijcie drugie za−
danie od głównego,
a więc na kartkach i ko−
pertach dopiszcie pro−
szę N
Niie
e g
grra
a 4
43
3. Ułatwi
mi to znacznie segrega−
cję “szkolnych” prac.
R
Ry
ys
s.. A
A
R
Ry
ys
s.. B
B
R
Ry
ys
s.. C
C
R
Ry
ys
s.. D
D
Co tu nie gra?
Co tu nie gra?
F
Fo
ott.. 5
5 M
Mo
od
de
ell W
Wiitto
olld
da
a W
Wa
arrd
dy
y
F
Fo
ott.. 6
6 M
Mo
od
de
ell W
Wo
ojjc
ciie
ec
ch
ha
a K
Ku
uźźm
miia
ak
ka
a
F
Fo
ott.. 7
7 M
Mo
od
de
elle
e J
Ja
arro
os
słła
aw
wa
a K
Ke
em
mp
py
y
F
Fo
ott.. 8
8 M
Mo
od
de
ell A
An
ntto
on
niie
eg
go
o B
Ba
arrw
wiio
ołłk
ka
a
F
Fo
ott.. 3
3 M
Mo
od
de
ell P
Piio
ottrra
a W
Wó
ójjtto
ow
wiic
czza
a
F
Fo
ott.. 4
4 M
Mo
od
de
elle
e F
Fiilliip
pa
a R
Ru
us
sa
a
skuteczność wszystkich zaprezentowa−
nych układów uwarunkowana jest odpo−
wiednim zamocowaniem czujki PIR
w stosunku do drzwi. Chodzi o to, by uzy−
skać potrzebne przebiegi, uwzględniając
uwagi dotyczące rysunków 1...4.
Podsumowując zadanie, chciałbym je−
szcze raz stwierdzić, że bardzo się cie−
szę z dużej liczby rozwiązań i zapropono−
wanych koncepcji. Jednocześnie muszę
stwierdzić, że spora liczba uczestników
miała kłopoty z krótkim i precyzyjnym
opisaniem działania swego układu.
W każdym razie gratuluję wszystkim
uczestnikom, których nazwiska pojawiły
się w artykule. Dwie główne nagrody
otrzymają: P
Piio
ottrr M
Młły
yń
ńs
sk
kii ii J
Ja
arro
os
słła
aw
w K
Ke
em
m−
p
pa
a. Inne nagrody: P
Pa
aw
we
ełł K
Ko
orre
ejjw
wo
o,, P
Piio
ottrr
W
Wó
ójjtto
ow
wiic
czz,, G
Grrzze
eg
go
orrzz K
Ka
ac
czzm
ma
arre
ek
k,, W
Wiitto
olld
d
W
Wa
arrd
da
a,, M
Miic
ch
ha
ałł K
Ko
ob
biie
errzzy
yc
ck
kii ii M
Ma
arrc
ciin
n W
Wiią
ą−
zza
an
niia
a.. Dodatkowo drobne upominki
otrzymają: F
Fiilliip
p R
Ru
us
s,, M
Ma
arrc
ciin
n K
Ka
arrtto
ow
wiic
czz,,
A
An
ntto
on
nii B
Ba
arrw
wiio
ołłe
ek
k ii W
Wo
ojjc
ciie
ec
ch
h K
Ku
uźźm
miia
ak
k.
Nagrody i punkty przydzielałem, kieru−
jąc się nie tylko elegancją, pomysłowo−
ścią i prostotą rozwiązania, ale również
brałem pod uwagę, czy dany uczestnik
ma świadomość występujących ograni−
czeń i sytuacji nietypowych. Aktualną
punktację po tym zadaniu znajdziecie
w tabeli. Punktacja uwzględnia nie tylko
oryginalność pomysłu, możliwość i celo−
wość praktycznej realizacji, ale również
wiek i możliwości autora.
Jak zwykle serdecznie pozdrawiam
wszystkich uczestników i sympatyków
Szkoły. Zachęcam do spróbowania sił
w kolejnych zadaniach.
W
Wa
as
szz IIn
ns
sttrru
uk
ktto
orr
P
Piio
ottrr G
Gó
órre
ec
ck
kii
E
LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 9/99
38
S
Sz
zk
ko
ołła
a K
Ko
on
ns
st
tr
ru
uk
kt
to
or
ró
ów
w
Punktacja
Szkoły Konstruktorów
Marcin Wiązania Gacki 29
Dariusz Knull Zabrze 20
Tomasz Sapletta Donimierz 18
Paweł Korejwo Jaworzno 15
Mariusz Nowak Gacki 15
Jarosław Kempa Tokarzew 12
Marcin Piotrowski Białystok 12
Jarosław Chudoba Gorzów Wlkp. 10
Roland Belka Złotów 8
Maciej Ciechowski Gdynia 8
Krzysztof Kraska Przemyśl 8
Czesław Szutowicz Włocławek 8
Rafał Wiśniewski Brodnica 8
Piotr Wójtowicz Wólka Bodzechowska 8
Barbara Jaśkowska Gdańsk 7
Jakub Mielczarek Mała Wola 7
Tomasz Gacoń i Paweł Kuchta 6
Marek Grzeszyk Stargard Szcz. 6
Grzegorz Kaczmarek Opole 6
Bartosz Niżnik Puławy 6
Marcin Przybyła Siemianowice 6
Bartłomiej Stróżyński Kęty 6
Paweł Bajurko Warszawa 5
Marcin Barański Koszalin 5
Michał Kobierzycki Grójec 5
R
Ry
ys
s.. 1
15
5 U
Uk
kłła
ad
d P
Piio
ottrra
a G
Gó
órre
ec
ck
kiie
eg
go
o