Wrocław, 1.10.2004
Materiały o gigantycznej magnetostrykcji
(ang. Giant Magnetostrictive Materials – GMM)
Materiały pomocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych
Jacek Bomba, Jerzy Kaleta
Spis tre
ści:
1. Efekty magneto-mechaniczne
2. Elementy do pomiaru pola magnetycznego
3. Materiały magnetostrykcyjne
4. Smart Materials i GMM
Zał
ącznik:
1) Giant Magnetostrictive Materials (GMM) as a Functional Material for Construction
of Sensors and Actuators – J. Bomba, J. Kaleta
2) The Influence of Prestress on Magnetomechanical Damping in Giant
Magnetostrictive Materials – J. Bomba, J. Kaleta
3) Investigation Of Magnetostrictive Actuator – J. Bomba, J. Kaleta, P. Sawa
I -19
Politechnika Wrocławska
MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA
2
1. Efekty magnetomechaniczne (magnetostrykcji)
1.1. Charakterystyka efektów magnetomechanicznych (magnetostrykcji)
Magnetostrykcja [7] (od słowa greckiego magnet – magnes i łaci
ńskiego strictus –
ściśnięty, sprężony, napięty) jest dziedziną magnetyzmu zajmującą się „zjawiskami
zwi
ązanymi z oddziaływaniami między wielkościami magnetycznymi a naprężeniami
i odkształceniami mechanicznymi”. Pod wpływem tych oddziaływa
ń zmieniają się
wła
ściwości materiałów jak np. magnetyczne, mechaniczne, termiczne, elektryczne
i akustyczne. Materiały, w których zjawiska magnetostrykcji wyst
ępują w sposób
wyró
żniający je spośród innych materiałów magnetycznie miękkich, noszą nazwę
magnetostrykcyjnych, podobnie jak przetworniki z nich wykonane.
Przez analogi
ę do materiałów piezoelektrycznych stosuje się określenie materiałów
piezomagnetycznych [7]. Czyste zjawisko piezomagnetyczne w stanie niespolaryzowanym
wyst
ępuje bardzo rzadko. Odkryto je w kilku antyferromagnetykach, jak np. CoF
2
i MnF
2
oraz w hematycie. Pod wpływem przyło
żonych naprężeń występuje proporcjonalna do nich
słaba magnetyzacja materiału (słaby ferromagnetyzm).
W
ęższa definicja magnetostrykcji [7] „obejmuje zjawiska związane ze zmianami
kształtu i wymiarów, wywołanymi zmianami namagnesowania”.
Najpowszechniej stosowana jest definicja po
średnia [7], która mówi, że
„magnetostrykcja polega na zmianie kształtu i wymiarów oraz wła
ściwości mechanicznych
pod wpływem pola magnetycznego lub – odwrotnie – na zmianie wła
ściwości
magnetycznych, np. indukcji (lub magnetyzacji) i przenikalno
ści (lub podatności), pod
wpływem napr
ężeń i odkształceń mechanicznych”.
Zjawisko Joule’a (magnetostrykcja liniowa)
Zjawiskiem Joule’a [7] nazywa si
ę efekt prosty magnetostrykcji lub magnetostrykcję
liniow
ą, polegającą na zmianie długości próbki pod wpływem magnesowania przy
odpowiedniej zmianie przekroju poprzecznego. Zachowana zostaje stała obj
ętość.
Przy stałej obj
ętości występuje czysta magnetostrykcja postaciowa (kształtu), w której
magnetostrykcja wzdłu
żna i poprzeczna odpowiednio się kompensują. Zjawisko takie można
zazwyczaj zaobserwowa
ć w początkowym i środkowym zakresie krzywej magnesowania.
Magnetostrykcj
ę liniową określamy jako podłużną lub wzdłużną, gdy kierunek
mierzonych odkształce
ń względnych jest zgodny z przyłożonym polem H. Współczynnik
magnetostrykcji wzdłu
żnej zdefiniujemy jako:
λ
||
=
λ
l
=
0
0
l
l
l
−
=
l
l
∆
,
(3.1)
gdzie l
0
–pocz
ątkowa długość próbki,
∆l –funkcja nat
ężenia pola magnetycznego,
l – długo
ść próbki w polu magnetycznym.
Magnetostrykcja poprzeczna wyst
ępuje, gdy kierunek odkształceń jest prostopadły do
przyło
żonego pola magnetycznego. Współczynnik magnetostrykcji poprzecznej λ
⊥
(lub
λ
t
)
definiuje si
ę analogicznie jak wzdłużnej. Dla pola nasycenia H
s
współczynniki
magnetostrykcji oznacza si
ę jako λ
s
,
λ
ls
i
λ
ts
. Magnetostrykcja liniowa mo
że być dodatnia
(
λ > 0), np. w magnetycie, permendurze, permalojach – zwykle o zawarto
ści 45 – 65 % Ni,
alferach lub słabo namagnesowanym
żelazie, lub ujemna (λ < 0), np. w niklu i ferrytach
niklowych.
Magnetostrykcja charakteryzuje si
ę tym, że:
• jest zjawiskiem parzystym, co oznacza,
że zmianie znaku polaryzacji magnetycznej
(nat
ężenia pola lub indukcji) nie towarzyszy zmiana znaku magnetostrykcji,
MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA
3
• podlega zjawisku histerezy magnetycznej i termicznej,
• wykazuje anizotropi
ę, zależy od kształtu i temperatury.
Zjawisko magnetospr
ężyste Villariego (odwrotne zjawisko magnetostrykcji)
Zjawisko Villariego [7] jest zjawiskiem odwrotnym do efektu Joule’a i polega na
zmianie magnetostrykcji pod wpływem przyło
żonych do próbki sił mechanicznych
wprowadzaj
ących naprężenia sprężyste. Zmiany te zależą od znaku i kierunku przyłożonych
sił. Materiały o magnetostrykcji dodatniej wydłu
żają się wraz ze wzrostem pola (rys. 3.1), tzn.
napr
ężenia rozciągające powodują wzrost magnetyzacji, a więc i przenikalności, zaś
napr
ężenia ściskające powodują przy określonym natężeniu pola magnetycznego
zmniejszenie B i
µ. W materiałach o magnetyzacji ujemnej, jak np. w niklu, napr
ężenia
rozci
ągające powodują zmniejszenie magnetyzacji i przenikalności, zaś ściskające ich wzrost.
Ponadto dla niektórych materiałów (np. permalloy’u o składzie 82% Ni i 18% Fe)
magnetostrykcja równa jest prawie zeru.
Rys. 3.1. Magnetostrykcja liniowa
W przypadku pr
ęta żelaznego, charakteryzującego się dodatnią magnetostrykcją
w zakresie słabych pól magnetycznych niewielkie siły rozci
ągające powodują w tym zakresie
wzrost magnetyzacji. Magnetyzacja pr
ęta żelaznego w silnych polach magnetycznych pod
wpływem niewielkich sił rozci
ągających ulega zmniejszeniu, ponieważ magnetostrykcja
w tym zakresie jest ujemna. Villari odkrył wi
ęc, że w żelazie przy pewnej wartości natężenia
pola H
v
siły nie powoduj
ą zmian magnetyzacji (punkt Villariego), a powyżej H
v
nast
ępuje
odwrócenie efektu. W punkcie Villariego nast
ępuje zmiana znaku magnetostrykcji.
Napr
ężenia nie powodują zmian magnetostrykcji w przypadkach skrajnych stanów
magnetycznych [7], tzn. rozmagnesowania i nasycenia.
Zjawisko Barretta (magnetostrykcja obj
ętościowa)
Wraz z magnetostrykcj
ą liniową, jak również samodzielnie, może wystąpić
magnetostrykcja obj
ętościowa [7] nazywana zjawiskiem Barretta, która polega na wzroście
lub zmniejszaniu obj
ętości materiału. W czystej postaci magnetostrykcję objętościową
opisujemy wzorem:
ω =
0
V
V
∆
.
(3.2)
Polega ona na jednoczesnej i jednakowej wzgl
ędnej zmianie wszystkich wymiarów próbki (l,
b, c), tj. na skurczeniu lub na sp
ęcznieniu. W tych przypadkach zmienia się objętość V, zaś
kształt pozostaje zachowany, tzn. [7]:
MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA
4
0
l
l
∆
=
0
b
b
∆
=
0
c
c
∆
,
(3.3)
ω =
0
V
V
∆
=
0
0
V
V
V
−
=
0
0
0
0
0
0
c
b
l
c
b
l
lbc
−
= 3
0
l
l
∆
+ 3
2
0
∆
l
l
+
3
0
∆
l
l
.
(3.4)
gdzie b, c – wymiary poprzeczne próbki,
l – długo
ść próbki.
Wzgl
ędne zmiany wymiarów (3.3) wywołane magnetostrykcją są rzędu 10
-5
÷ 10
-6
. W wielu
rozwa
żaniach przyjmuje się, że względne zmiany objętości są około trzy razy większe od
zmian wymiarów liniowych. Nie oznacza to,
że magnetostrykcja objętościowa jest trzy razy
wi
ększa od liniowej. Zjawiska te mogą zachodzić oddzielnie lub jednocześnie, nakładając się
na siebie w ró
żnych proporcjach. Na przykład w żelazie obok magnetostrykcji liniowej,
w pobli
żu zakrzywienia krzywej pierwotnej magnesowania, pojawia się magnetostrykcja
obj
ętościowa.
W zakresie paraprocesu współczynnik magnetostrykcji obj
ętościowej jest
w przybli
żeniu proporcjonalny do natężenia pola magnetycznego. Ze zmianami objętości
zwi
ązany jest współczynnik rozszerzalności liniowej.
Inne zjawiska magnetomechaniczne; szczególne, pochodne i towarzysz
ące
Poza wy
żej opisanymi zjawiskami magnetomechanicznymi jest jeszcze szereg innych
[7], których nie wykorzystano w badaniach podczas realizacji tej pracy, jak np.:
• Zjawiska Guillemina i Wiedemanna (pochodne efektu Joule’a). Pierwsze zjawisko polega
na d
ążeniu do wyprostowania zginanych sprężyście lub trwale prętów umieszczonych
w polu magnetycznym, a drugie na skr
ęcaniu swobodnego końca zamocowanego pręta
namagnesowanego wzdłu
żnie, przez który równocześnie przepływa prąd elektryczny
powoduj
ący powstawanie obwodowego pola magnetycznego.
• Zjawiska Barnetta i Einsteina-de Haasa, które opieraj
ą się na związku między momentem
magnetycznym a momentem p
ędu elementarnych nośników magnetyzmu (atomów lub
cz
ąsteczek)
okre
ślonym
współczynnikami
magnetomechanicznymi
lub
giromagnetycznymi. Przykładem zjawiska Barnetta jest pr
ęt ferromagnetyczny szybko
obracaj
ący się wokół swej osi, w którym powstaje moment magnetyczny, i który zostaje
namagnesowany nawet przy braku zewn
ętrznego pola magnetycznego. Zjawisko
Einsteina-de Haasa jest odwrotnym zjawiskiem Barnetta, w którym pod wpływem zmiany
magnetyzacji pr
ęt obraca się wokół osi pokrywającej się z kierunkiem zewnętrznego pola.
• Zjawisko Barkhausena, w którym w trakcie magnesowania lub rozmagnesowania
żelaza
mo
żna usłyszeć po wzmocnieniu trzaski w słuchawce telefonicznej. Spowodowane jest to
przesuwaniem si
ę ścian domenowych i obrotem wektorów magnetyzacji domen.
Szczególnym przypadkiem magnetostrykcji jest piezomagnetyzm [7]. W praktyce
zjawisko to obserwuje si
ę w materiałach magnetostrykcyjnych spolaryzowanych
magnetycznie, a w postaci czystej w niektórych antyferromagnetykach.
Z magnetostrykcj
ą związana jest mechanostrykcja i efekt ∆E [7] polegający
na zmianie modułu spr
ężystości przy przejściu od stanu rozmagnesowania do stanu nasycenia
technicznego.
Zjawiskami pochodnymi zwi
ązanymi z magnetostrykcją są także [7]: zależność
magnetyzacji spontanicznej, przenikalno
ści i temperatury Curie od ciśnienia
hydrostatycznego, a tak
że opóźnienie magnetyczne, tłumienie fal akustycznych i tarcie
wewn
ętrzne.
Spo
śród wymienionych zjawisk magnetomechanicznych, ze względu na specyfikę
bada
ń oraz aktualne możliwości przeprowadzenia pomiarów, zdecydowano się wykorzystać
zjawisko magnetospr
ężyste Villariego (efekt Villariego).
MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA
5
2. Pomiar pola magnetycznego
Jako czujniki do pomiaru pola magnetycznego stosuje si
ę elementy:
a). pasywne
- gaussotrony
- magnetorezystory
b). aktywne
- hallotrony
3. Materiały magnetostrykcyjne
Ferromagnetyzm; warunki wyst
ępowania
Zgodnie z powszechnie przyj
ętym w fizyce poglądem warunkiem koniecznym do
wyst
ąpienia ferromagnetyzmu [7] jest obecność kilku nieskompensowanych spinów
elektronów, np. w poziomie 3d w Fe, Ni i Co. Pozostałe pierwiastki, np. Mn, mimo
nieskompensowanych momentów nie wykazuj
ą właściwości ferromagnetycznych, gdyż ich
atomy w sieci krystalicznej ustawiaj
ą się zbyt blisko siebie (stosunek odległości do średnicy
atomów jest wtedy nie wi
ększy od 1,5; momenty wypadkowe na skutek antyrównoległego
ustawienia si
ę sąsiednich atomów są równe zeru i mangan jest antyferromagnetykiem).
Cz
ęściowa kompensacja spinów występuje w materiałach ferromagnetycznych, np.
w kryształach Fe zamiast 4
µ
B
, jak w atomach swobodnych,
średnio na atom przypada 2,22
µ
B
, w niklu zamiast 2 tylko 0,6
µ
B
. W kobalcie zmniejszenie nast
ępuje od 3 do 1,71 µ
B
, za
ś
w manganie z 5 do 0.
Wa
żnym parametrem jest temperatura Curie – zaniku właściwości magnetycznych.
Dla
żelaza wynosi ona 1043 K, dla kobaltu 1393 – 1403 K, dla niklu 631 K, zaś dla gadolinu
o 7
µ
B
w atomach swobodnych tylko 290 K (17
0
C). Pozostałe pierwiastki ziem rzadkich maj
ą
temperatur
ę Curie bardzo niską.
Materiały magnetostrykcyjne z pierwiastkami ziem rzadkich (ang. Rare Earth Giant
Magnetostrictive Materials - GMM)
Materiały o du
żej magnetostrykcji (ang. giant magnetoresistive materials) [4] są
stopami składaj
ącymi się głównie z Tb (terbu), Dy (dysprozu) i czystego żelaza. Mogą
zmienia
ć energię magnetyczną w mechaniczną i odwrotnie, ponieważ są to materiały mogące
by
ć czujnikami lub tzw. actuator’ami (ang. actuator – element wykonawczy). Wymagają
jedynie niskiego napi
ęcia zasilania cewki, by odkształcenia materiału osiągnęły wartość 40
razy wi
ększą od tradycyjnych materiałów magnetostrykcyjnych. Materiały GMM
charakteryzuj
ą się także szerokim zakresem temperatur pracy oraz małą bezwładnością.
Temperatura Curie dla tych materiałów wynosi 380
÷ 420
0
C, a temperatura pracy mo
że
dochodzi
ć nawet do 200
0
C. GMM mog
ą wywołać naprężenie dochodzące do 300 kg/cm
2
.
MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA
6
4. Smart Materials i GMM
4.1. Materiały aktywne; podstawowe rodzaje
W ostatnich kilkunastu latach nast
ąpił rozwój nowoczesnych materiałów aktywnych
(ang.: Smart Materials)
*)
. Dzi
ęki swym specyficznym własnościom materiały te pozwalają na
konstruowanie urz
ądzeń o właściwościach adaptacyjnych dotychczas niemożliwych do
uzyskania (np. o charakterystykach pracy zale
żnych od widma obciążenia).
W niektórych materiałach aktywnych wykorzystuje si
ę zjawiska fizyczne pozwalające
na zamian
ę energii z jednej formy w drugą, jak np. energii elektrycznej w mechaniczną (w
materiałach piezoceramicznych i elektrostrykcyjnych), energii magnetycznej w mechaniczn
ą
(w materiałach magnetostrykcyjnych), czy termicznej w mechaniczn
ą (w materiałach z
pami
ęcią kształtu). Niektóre z nich posiadają także możliwość odwrócenia procesu zamiany
energii. W tabeli 1 porównano wybrane materiały aktywne. Własno
ści przedstawionych
materiałów s
ą wykorzystywane w elementach wykonawczych (ang.: actuator) oraz w
czujnikach (ang.: sensor).
4.2. Aplikacja zjawiska magnetostrykcji; przykłady
Zjawisko magnetostrykcji i efekt do niej odwrotny (efekt Villariego) s
ą co najmniej od
60 lat wykorzystywane do budowy przetworników. Przyjmuje si
ę, że jeśli
Tabela 1. Porównanie materiałów aktywnych (ang.: Smart Materials) [1,10,11]
Mechanizm aktywacji
Wielko
Piezo-
ceramiczny
Elektro-
strykcyjny
Magneto-
strykcyjny
Stopy
z pami
ci
kształtu
Max. odkształcenie [%]
0.13
0.1
0.2
÷ 0.6
2
÷ 8
Moduł Younga [GPa]
60.6
64.5
29.0
---
G
sto
[g/cm
3
]
7.5
7.8
9,0
÷ 9.3
7.1
G
sto
energii aktywuj
cej [J/kg]
6.83
4.13
6.42
252
÷4032
Współczynnik histerezy [%]
10
< 1
2
wysoki
Temperatura pracy [
0
C]
-20
÷ 200
0
÷ 40
400
300
Cz
stotliwo
pracy [Hz]
100 k
100 k
30 k
<5
energia magnetyczna ulega zamianie w mechaniczn
ą (rys. 4.1), to mamy do czynienia
z elementami wykonawczymi. W przypadku odwrotnym – zamiany energii mechanicznej na
magnetyczn
ą – mówi się z kolei o czujnikach.
Pole magnetyczne
Pole mechaniczne
S
en
so
r
A
kt
ua
to
r
Siła
Nat
enie pola magnetycznego
G
M
M
Rys. 4.1. Schemat transformacji energii w materiałach magnetostrykcyjnych
*)
Polskie odpowiedniki tego terminu, takie jak „materiały adaptacyjne”, czy „materiały
sprytne”, nie zostały do tej pory powszechnie zaakceptowane.
MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA
7
Historia magnetostrykcji si
ęga 1842 roku, w którym James Joule zaobserwował
zmiany wymiarów w próbce niklu pod wpływem pola magnetycznego. Podobne zjawisko
zaobserwowano w kobalcie,
żelazie i stopach tych metali. Magnetostrykcja, rozumiana jako
odkształcenie pod wpływem pola magnetycznego, tych materiałów si
ęgała 0,005 %. Z
powodu tak małych zmian odkształcenia w znanych ówcze
śnie materiałach zjawisko to nie
znalazło wi
ększego zastosowania. Wykorzystano je dopiero podczas Drugiej Wojny
Światowej przy budowie sonaru.
4.3. Terfenole; przykłady materiałów o gigantycznej magnetostrykcji
W roku 1965 odkryto w Naval Ordnance Lab i Ames Laboratory [8],
że niektóre
pierwiastki ziem rzadkich, jak Tb (terb) i Dy (dysproz), w niskich temperaturach
charakteryzuj
ą się o kilka rzędów większą magnetostrykcją λ niż nikiel (Tab. 2). Kilka lat
pó
źniej udało się uzyskać związki tych pierwiastków z żelazem, w których zjawisko
magnetostrykcji wyst
ępuje w temperaturze pokojowej. Szeroką paletę tych materiałów
opisywanych ogólnym wzorem chemicznym Tb
x
Dy
1-x
Fe
y
nazwano „terfenolami”. W roku
1986 firma ETREMA Products Inc. zacz
ęła produkować komercyjnie najpowszechniej dziś
stosowany materiał – Terfenol-D (Tb
0.3
Dy
0.7
Fe
1.9
).
Tabela 2. Wła
ciwo
ci wybranych materiałów magnetostrykcyjnych [3,8,9]
Materiał
ρ [g/cm
3
]
E [GPa]
λ
max.
[%]
T
Curie
[K]
Fe
7.86
210
-0.0050
633
Ni
8.9
210
-0.0014
1043
Permalloy (65%Fe, 45%Ni)
---
---
0.0027
713
SmFe
2
8.53
---
-0.2340
688
Fe
3
O
4
---
---
0.0060
858
DyFe
2
9.28
---
0.0650
635
TbFe
2
(Terfenol)
9.06
---
0.2630
703
Tb
0.3
Dy
0.7
Fe
1.9
(Terfenol-D)
9.21
29
0.1600
÷ 0.2400
653
Tb
0.6
Dy
0.4
@ 77K
---
---
0.6300
215
TbZn
---
---
0.4500
÷ 0.5500
180
TbDyZn
---
---
0.5000
250
Terfenol-D [2] jest mi
ędzymetalicznym stopem pierwiastków ziem rzadkich, terbu i
dysprozu, oraz
żelaza. Jest produkowany w postaci zbliżonej do jednolitego kryształu
(metod
ą Bridgman’a i metodą Czochralskiego).
Terfenole pozwalaj
ą na uzyskanie, w zależności od postaci w której są produkowane i
stosowane, pozornie przeciwstawnych własno
ści magneto-mechanicznych:
- jako materiały lite (rys. 4.2a) (pr
ęty, kształtki, folie, cienkie warstwy) wykazują niewielką
histerez
ę magneto-mechaniczną, co powoduje, że wzajemne przekształcanie energii
mechanicznej i magnetycznej zachodzi w przetwornikach z wysok
ą sprawnością;
a)
b)
Rys. 4.2. Terfenol-D w postaci próbek masywnych i proszku [4]
MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA
8
- w postaci proszków (rys. 4.2b) po odpowiednim poł
ączeniu z żywicami, silikonami,
gumami itp. – i spolaryzowaniu magnetycznym, pozwalaj
ą otrzymać materiały o dużych
własno
ściach tłumiących.
Mo
żliwe stało się zatem uzyskanie materiałów z programowalnymi własnościami
mechanicznymi i magnetycznymi, o bardzo szerokim zastosowaniu technicznym. Terfenole
stanowi
ą dziś znaczącą grupę w ramach tzw. Smart Materials.
Terfenol-D znalazł tak
że zastosowanie w budowie sensorów, pomp hydraulicznych o
niewielkich rozmiarach [6], silnikach krokowych i obrotowych [3], precyzyjnych
pozycjonerach [8] oraz w konstrukcjach wymagaj
ących tłumienia drgań (np. w śmigle
helikoptera [5]).
4.5. Stymulowanie własno
ści terfenoli
Programowanie własno
ści terfenoli jest możliwe dzięki temu, że podstawowe
charakterystyki materiału zale
żą między innymi od parametrów takich jak tzw. naprężenie
wst
ępne σ
w
, nat
ężenie pola podmagnesowującego H
0
oraz widma i czasu trwania obci
ążenia
czynnego. Na przykład w elementach wykonawczych Terfenol-D w postaci pr
ęta (rys. 4.2)
otoczony jest cewk
ą wytwarzającą pole magnetyczne. Dodatkowo, w celu poprawienia
charakterystyki pracy, stosuje si
ę sprężyny napinające (rys. 4.3) lub magnesy stałe. Sprężyny
napinaj
ące wywołują w materiale naprężenie wstępne pozwalając na zachowanie liniowej
charakterystyki w wi
ększym zakresie odkształceń. Na rysunku 3 przedstawiono przykładowy
schemat budowy elementu wykonawczego firmy MIDE z USA [10], który pozwala na
uzyskanie du
żej siły przy niewielkich rozmiarach i krótkim czasie reakcji. W tabeli 3
przedstawiono z kolei przykładowe parametry osi
ągane przez taki element wykonawczy [10].
Terfenol-D
ruba
ł
cz
ca
ruba
ł
cz
ca
Spr
yna
napi
cia
wst
pnego
Cewka pola
magnetycznego
Obudowa
Rys. 4.3. Schemat elementu wykonawczego firmy MIDE z USA [10]
Tabela 3. Przykładowe parametry elementu wykonawczego firmy MIDE [10]
Wielko
Przykładowa warto
rednica pr
ta (Terfenol-D)
8.9 mm
Długo
pr
ta (Terfenol-D)
75.9 mm
Czas odpowiedzi
<0.3 ms/>4 kHz
Skok
0.114 mm
Siła
2.669 kN
Zakres temperatury pracy
-15
÷ 300
0
C
Zajmowana przestrze
< (48.1
x
48.1
x
75.9) mm
(wersja robocza)
Giant magnetostrictive materials (GMM) as a functional material for construction of sensors
and actuators
Authors: Jacek Bomba M.Sc., Jerzy Kaleta Ph.D., DSc. Eng.
Wrocław University of Technology, Institute of Materials Science and Applied Mechanics,
ul. Smoluchowskiego 25, 50-370 Wrocław
1. Introduction
Giant Magnetostrictive Materials (GMM) nale
do
grupy Smart Magnetic Materials (SMM). Do
najbardziej znanych materiałów tego typu nale
mi
dzymetaliczne stopy pierwiastków ziem rzadkich,
terbu (Tb) i dysprozu (Dy), oraz
elaza. S
one
produkowane w postaci zbli
onej do jednolitego
kryształu
(metod
Bridgman’a
i
metod
Czochralskiego) lub proszków. Pozwalaj
one na
zamian
energii magnetycznej w mechaniczn
oraz
mechanicznej w magnetyczn
(Fig. 1).
G
M
M
Magnetic field
Force
A
ct
ua
to
r
S
en
so
r
Fig. 1. Schemat transformacji energii w materiałach
magnetostrykcyjnych
GMM pozwalaj
na uzyskanie, w zale
no
ci od postaci
w której s
produkowane i stosowane, pozornie
przeciwstawnych własno
ci magneto-mechanicznych:
- jako materiały lite (pr
ty, kształtki, folie, cienkie
warstwy) wykazuj
niewielk
histerez
magneto-
mechaniczn
,
co
powoduje,
e
wzajemne
przekształcanie energii mechanicznej i magnetycznej
zachodzi w przetwornikach z wysok
sprawno
ci
;
- w postaci proszków po odpowiednim poł
czeniu z
ywicami,
silikonami,
gumami
itp.
–
i
spolaryzowaniu magnetycznym, pozwalaj
otrzyma
materiały o du
ych własno
ciach tłumi
cych.
Mo
liwe stało si
zatem uzyskanie materiałów z
programowalnymi własno
ciami mechanicznymi i
magnetycznymi, o bardzo szerokim zastosowaniu
technicznym.
2. Badanie GMM
2.1. Opis obiektu bada
Obiektem bada
były próbki z materiału typu
Tb
x
Dy
1-x
Fe
y
w postaci pr
tów o wymiarach
φ10 mm x
70 mm. Materiał ten badano tylko podczas
ciskania,
poniewa
charakteryzuje
si
bardzo
mał
wytrzymało
ci
na rozci
ganie (Tab.1).
Table 1. Wybrane wła
ciwo
ci badanego materiału [1]
Magnetostriction (
λ
||
)
1000 ppm (80kA/m,10MPa)
Density
9.15 – 9.25 g/cm
3
Young’s Modulus
25 – 65 GPa
Tensile Strength
25 MPa
Compressive Strength 260 MPa
Curie Temperature
380
0
C
2.2. Skład chemiczny, struktura
Materiał poddany został badaniom składu chemicznego
metod
EDX. Wyniki przedstawiono w table 2.
Table 2. Chemical constitution of GMM rods
Element
Fe
Tb
Dy
Quantity [at.%]
67,5
9,6
22,9
Przeprowadzono tak
e wst
pne badania XRD maj
ce
na celu okre
lenie struktury materiału. Badania te
pozwalaj
przypuszcza
,
e jest to materiał o
zorientowanych wzdłu
jednej osi polikryształach.
2.3. Stymulowanie własno
ci GMM
Programowanie własno
ci terfenoli jest mo
liwe dzi
ki
temu,
e podstawowe charakterystyki materiału zale
mi
dzy innymi od parametrów takich jak tzw. prestress
σ
0
, bias magnetic field H
0
.
Efektywne
wykorzystanie
GMM
wymaga
przeprowadzenia
identyfikacji,
szczególnie
w
warunkach obci
e
cyklicznych dominuj
cych w
zastosowaniach.
Szczególnie
kluczowe
jest
zrozumienie roli odgrywanej przez
σ
0
(rys. 2) oraz H
0
,
które wpływaj
na charakter tłumienia magneto-
mechanicznego i sprawno
przetwarzania energii.
Kolejny problem, to stabilno
charakterystyk w
nast
pstwie obci
e
cyklicznych. Równie istotne jest
okre
lenie znaczenia innych efektów krzy
owych (np.
efektu termospr
ystego) na
ywotno
materiału.
Rys. 2. Magnetostrykcja przy ró
nych obci
eniach
wst
pnych - efekt prestress (A, B, C); [2]
Rozwa
enie
powy
szych
zagadnie
wymaga
przeprowadzenia eksperymentów polegaj
cych na:
- wyznaczeniu tłumienia wyra
onego w ró
nych
układach współrz
dnych (np.
σ-ε, ε-M, σ-∆T itp.) w
warunkach obci
e
cyklicznych;
- zbadaniu mo
liwo
ci programowania własno
ci
materiałów.
Na rysunku 3 przedstawiono stanowisko [3] do tego
typu bada
składaj
ce si
z:
- maszyny wytrzymało
ciowej, której zadaniem jest
realizowanie obci
enia próbki w postaci siły F(
ξ) lub
przemieszczenia u(
ξ);
GMM
F(t), u(t)
M
Load control
H
Strength machine
Coil
Strain optical
meter
T
Magnetic field
meter
Themperature
meter
Power generator
` 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 - = Back N / * -
Tab Q W D E R T Y U I O P [ ] 7 8 9
CLock A S D F G H J K L ; ' Ent 4 5 6
Shift Z X C V B N M , ./ Shift \ 1 2 3
Ctrl Alt SPACE Alt Ctrl 0 . E
Fig. 3. Schemat stanowiska do badania materiałów
typu GMM
- cewki wraz z power generator słu
cym do
wytworzenia pola magnetycznego;
- układu
optycznego
do
pomiaru
wielko
ci
odkształcenia badanego materiału
ε(ξ);
- układu rejestruj
cego nat
enie pola magnetycznego
H(
ξ) w pobli
u badanej próbki;
- układu rejestruj
cego temperatur
∆T(ξ) na
powierzchni badanego materiału, wykorzystuj
cego
semiconductor termotransducer;
- komputera steruj
cego maszyn
wytrzymało
ciow
oraz rejestruj
cego dane pomiarowe.
Stanowisko badawcze umo
liwiło zaobserwowanie:
1) efektu
magnetostrykcji
–
w
nast
pstwie
przyło
onego z zewn
trz cyklicznego pola
magnetycznego
∆H(ξ), rejestrowany jest sygnał
mechaniczny
∆F(ξ), ∆ε(ξ);
2) efektu odwrotnej magnetostrykcji – w nast
pstwie
przyło
onego z zewn
trz cyklicznego pola
mechanicznego,np.
∆F(ξ) lub ∆u(ξ), mierzonym
nast
pstwem jest sygnał magnetyczny
∆H(ξ); ∆T(ξ)
oraz
∆ε(ξ);
3) efektu
termospr
ystego
–
w
nast
pstwie
przyło
onego z zewn
trz cyklicznego pola
mechanicznego
∆F(ξ) lub magnetycznego ∆H(ξ);
4) zmian temperatury podczas trwania eksperymentów.
Na figure 4 przedstawiono przykładowy wynik
pomiaru,
przedstawiaj
cy
zale
no
pola
magnetycznego od przyło
onej siły. Badanie tego typu
pozwala okre
li
zakres pracy sensora zbudowanego z
tego materiału.
Fig. 4. Magnetic field vs applied force (prestress
σ
0
= 4.2 MPa)
LITERATURA
[1] TIANXING – http://www.txre.net
[2] MIDE – http://www.mide.com
[3] J. Bomba, J. Kaleta - Badanie własno
ci
cyklicznych
materiałów
o
gigantycznej
magnetostrykcji. Stanowisko i metodyka bada
.;
The 19th Conference of Burst Mechanics and
Fatigue, Bydgoszcz 2002
(wersja robocza)
THE INFLUENCE OF PRESTRESS ON MAGNEOTMECHANICAL DAMPING
IN GIANT MAGNETOSTRICTIVE MATERIALS
Authors: Jacek Bomba M.Sc., Jerzy Kaleta Ph.D., DSc. Eng.
Wrocław University of Technology, Institute of Materials Science and Applied Mechanics,
ul. Smoluchowskiego 25, 50-370 Wrocław
1. Introduction
Magnetostrykcja
jest
zjawiskiem
fizycznym
polegaj
cym na deformowaniu si
ciała przy zmianie
magnetyzacji (dla rozpatrywanych materiałów b
d
cej
skutkiem zmiany zewn
trznego pola magnetycznego).
Z literatury przedmiotu [4, 5, 6] wiadomo,
e wielko
deformacji
λ zale
y od takich parametrów, jak np.
temperatura T, przyło
one zewn
trzne napr
enie
wst
pne
σ
0
,
nat
enie
zewn
trznego
pola
magnetycznego H oraz widmo i czas trwania
obci
enia czynnego, mechanicznego (sensor) lub
magnetycznego (aktuator).
Autorzy pracy wykorzystali nowoczesny materiał o
gigantycznej magnetostrykcji do budowy aktuatora
(Fig. 1). Urz
dzenie umo
liwia płynn
zmian
prestress
σ
0
. Istotnym zadaniem było dobranie dla
konkretnego materiału GMM wła
ciwej warto
ci
σ
0
–
optymalnej ze wzgl
du na liniowo
charakterystyki
H-
λ i sprawno
przekształcania energii magnetycznej
w mechaniczn
.
Fig. 1. Scheme of magnetostrictive actuator; 1 – drive
rod, 2 – spring, 3 – upper cover, 4 –
magnetostrictive material, 5 – coil, 6 –housing
rods, 7 – bottom cover
2. Examinations
2.1. Description of investigated object and examination
proposal
Obiektem bada
!
były próbki z materiału wykazuj
cego
gigantyczn
magnetostrykcj
(GMM) [1, 2] w postaci
pr
tów o wymiarach
φ10 mm i długo
ci 50 mm.
Pomiary miały na celu okre
lenie wpływu napr
enia
ciskaj
cego
σ
0
przyło
onego wzdłu
osi próbki na
warto
ci magnetostrykcji
λ (kształt i wielko
krzywej
magnetostrykcyjnej)
w
zewn
trznym
polu
magnetycznym
H
(przy
stałej
temperaturze
zewn
trznej T w warunkach quasistatycznych).
2.2. Measurement setup
Układ pomiarowy umo
liwiał kontrol
wielko
ci
σ
0
, H,
T oraz pomiar po
redni wielko
ci
λ przez okre
lenie
przemieszczenie ko
!
ca próbki
∆l.
Kontrolowan
wielko
przyło
onego do próbki
napr
enia
ciskaj
cego
σ
0
zrealizowano za pomoc
maszyny hydraulicznej MTS810, która pozwala tak
e
na pomiar wielko
ci
∆l. Zewn
trzne pole magnetyczne
H było generowane w układzie dwóch cewek
elektromagnetycznych w zakresie
±130 kA/m. Pomiar
składowych
wielko
ci
pola
magnetycznego
realizowany był za pomoc
sondy Hall’a. Wszystkie
sygnały były rejestrowane przez komputer pomiarowy
wyposa
ony w 16-bitow
kart
pomiarow
.
Pomiary wykonano dla
σ
0
= {1; 4; 7; 10; 13; 16; 19;
22; 25; 28; 31; 34; 37; 40} MPa przy T = 20
0
C.
3. Results
Dane eksperymentalne zostały poddane obróbce
z wykorzystaniem pakietu pomiarowego HPVEE 5.0.
Na rysunku 2 przedstawiono
wyniki pomiarów
zale
no
ci wybranych krzywych magnetostrykcji
λ
od nat
enia zewn
trznego pola magnetycznego H dla
napr
enia wst
pnego
σ
0
= {4; 10; 13; 19} MPa przy
temperaturze T = 20
0
C.
-140
-105
-70
-35
0
35
70
105
140
0
200
400
600
800
1000
1200
1400
λ
1
0
-6
[-
]
H [kA/m]
4MPa 20C
10MPa 20C
13MPa 20C
19MPa
Fig. 2. Influence of prestress on magnetostriction [3]
Na rysunku 3 przedstawiono zale
no
magnetostrykcji
λ od warto
ci nat
enia pola magnetycznego H, dla
ró
nych warto
ci napr
enia wst
pnego
σ
0
. Wszystkie
analizowane rezultaty uzyskano dla temperatury
T = 20
0
C. Rysunek 3 prezentuje rezultaty dla
wybranych warto
ci
σ
0
równych odpowiednio {1; 4;
10; 16; 19; 25; 40} MPa. Wyra
"
nie widoczne s
ró
nice w zakresie uzyskanych maksymalnych warto
ci
λ oraz warto
ci pól histerezy w układzie
współrz
dnych H-
λ. Rezultaty te zestawiono
na rysunku 4. Maksymalne warto
ci
λ zmieniały si
od
3
.
10
-4
(dla
H = 20 kA/m)
do
1,2
.
10
-3
(dla
H = 120 kA/m). Krzywoliniowy charakter przebiegu
λ(H) uzyskiwał stan nasycenia (maksimum) dla
napr
e
!
wst
pnych z przedziału
σ
0
= 5
÷ 10 MPa.
0
20
40
60
80
100
120
140
0
200
400
600
800
1000
1200
1400
λ
1
0
-6
[-
]
H [kA/m]
1MPa
4MPa
10MPa
16MPa
19MPa
25MPa
40MPa
Fig. 3. Influence of prestress on magnetostriction
(T = 20
0
C) [3]
0
10
20
30
40
0
200
400
600
800
1000
1200
λ
1
0
-6
[-
]
σ
0
[MPa]
20kA/m
40kA/m
60kA/m
80kA/m
100kA/m
120kA/m
Fig. 4. Magnetostriction vs prestress at different
magnetic field intensity [3]
Nast
pnie rozwa
ono wpływ
σ
0
na warto
tłumienia,
co obrazuje rysunek 5. Za miar
tłumienia
∆W przyj
to
pole p
tli histerezy (jedynie dla dodatnich odcinków
λ i
H) w układzie współrz
dnych
λ-H. Jednostk
tak
rozumianego tłumienia jest zatem [A/m
.
m/m]. Wyniki
na rysunku prezentuj
wybrany przypadek, gdy
przyło
ono do próbki pole magnetyczne o nat
eniu
H = 130 kA/m. Na rysunku 5 widoczny jest wzrost
warto
ci tłumienia
∆W w przedziale do σ
0
= 10 MPa, a
nast
pnie sukcesywny, prawie liniowy, jego spadek, a
do
warto
ci
∆W = 10 A/m m/m. Istotne jest
zestawienie wyników warto
ci
∆W odniesionych do
pól pod krzywymi magnetostrykcji
∆W
s
. Łatwo
zauwa
y
,
e stosunek ten przyjmuje wzgl
dnie mał
warto
(rz
du 25
÷ 26%) – a wiec du
sprawno
przekształcania energii magnetycznej w mechaniczn
–
przy warto
ci napr
enia wst
pnego
σ
0
≈ 10 ÷ 13 MPa.
W rezultacie przyj
to,
e w układzie pomiarowym
zastosowane zostanie ostatecznie
σ
0
= 10 MPa. Nale
y
zauwa
y
,
e zbli
one warto
ci uzyskano tak
e w [4].
Fig. 7. Magnetomechanical damping vs prestress
(H = 130 kA/m)
4. Conclusions
1. Badania wykazały istotny wpływ
σ
0
na
charakterystyki magnetostrykcyjne oraz ilo
dyssypowanej energii w badanym GMM. Okre
lono
szeroki
zakres
liniowy
charakterystyki
magnetomechanicznej w układzie współrz
dnych
H-
λ.
2. Badania pozwoliły na okre
lenie optymalnego, pod
wzgl
dem liniowo
ci charakterystyki jak i
maksymalnej warto
ci magnetostrykcji, obszaru
napr
e
!
wst
pnych
na
σ
0
= 10
÷ 13 MPa.
Ostatecznie przyj
to, bior
c pod uwag
warto
ci
tłumienia,
e optymalne napr
enie wst
pne w
zbudowanym
wzbudniku
powinno
wynosi
σ
0
= 10 MPa. Pozwoliło to na zwi
kszenie
sprawno
ci przekształcania energii magnetycznej w
mechaniczn
w samodzielnie
wykonanym
wzbudniku.
3. Nast
pnym krokiem autorów b
dzie budowa układu
sterowania akturatorem, który umo
liwi praktyczne
wykorzystanie go.
LITERATURE
[1] Bomba J., Kaleta J. (2002a): Badanie własno
#
ci cyklicznych materiałów o
gigantycznej magnetostrykcji. Stanowisko i metodyka bada
$
., XIX
Sympozjum Zm
%
czenie i Mechanika P
%
kania, Bydgoszcz, Poland.
[2] Bomba J., Kaleta J. (2002b): Giant magnetostrictive materials (GMM) as a
functional material for construction of sensors and actuators., 19th
DANUBIA-ADRIA Symposium on Experimental Methods in Solid
Mechanics, September 25-28 2002, Polanica Zdrój, Poland.
[3] Bomba J., Kaleta J., Sawa P. (2003): Wpływ napr
&('
e
$
wst
&
pnych na
zjawiska mgnetomechaniczne w materiałach o gigantycznej
magnetostrykcji., II Sympozjum Mechaniki Zniszczenia Materiałów i
Konstrukcji, 4-7.06.2003, Augustów, Poland.
[4] Engdahl G. (2000): Handbook of Giant Magnetostrictive Materials,
Academic Press, Stockholm
[5] Jiles D. (1995): Introduction to Magnetism and Magnetic Materials,
Chapman & Hall, London.
[6] Tremolet de Lacheisserie (1993): Magnetostriction: Theory and
Applications of Magnetoelasticity, CRC Press, Boca Raton.
INVESTIGATION OF MAGNETOSTRICTIVE ACTUATOR
Authors: Jacek Bomba MSc Eng, Jerzy Kaleta PhD, DSc Eng., Paweł Sawa
Wrocław University of Technology, Institute of Materials Science and Applied Mechanics,
ul. Smoluchowskiego 25, 50-370 Wrocław
1. Introduction
Magnetostriction is a physical phenomenon that can be
described as the deformation of a body in response to
a change in its magnetisation, which changes due to a
change of external magnetic field. From the other
papers [4, 5, 6] it is well known that deformation
λ
depends on such parameters as temperature T, applied
external stress
σ
0
(prestress), external magnetic field
intensity H, mechanical and magnetic load spectrum.
-140
-105
-70
-35
0
35
70
105
140
0
200
400
600
800
1000
1200
1400
λ
1
0
-6
[-
]
H [kA/m]
4MPa 20C
10MPa 20C
13MPa 20C
19MPa
Fig. 1. Influence of prestress on magnetostriction [3]
The
authors
applied
an
advanced
giant
magnetostrictive material Terfenol-D [1, 2] to an
actuator construction [7,8]. The device enables a
smooth change of prestress
σ
0
(Fig. 1) and magnetic
field H. It is assumed that the actuator should enable
loads with broad spectrum of frequencies. Mass of a
device should be minimal, it should offer large forces
with possible large amplitudes and high efficiency.
2. Examinations
2.1. Description of investigated object and examination
proposal
Magnetostrictive actuator [7,8] including GMM rod of
Terfenol-D [1]
φ10 mm x 100 mm size was examined.
The tests were aimed at measuring displacement
∆l
along the rod-axis due to change magnetic field
intensity H(t) in magnetic coil, at different frequency
values f (constant temperature and prestress value –
13 MPa).
2.2. Measurement stand
The measurement stand (Fig. 2) enabled a control of
σ
0
, H(t) and a measurement of the end of the GMM rod
acceleration, while the other end was fixed.
Displacement
∆l of the GMM rod and the actuator
attachment bolt was calculated from an acceleration
sensor by double integration the collected signal.
ICP AMPLIFIER
PCB ICP 583
HI-POWER AMPLIFIER
+/- 40V
FREQUENCY
GENERATOR
MEASUREMENT
BOARD
DT9800
PC
V
R
SIGNAL AMPLIFIER
x100/200/500/1000
ACCELEROMETER
Fig. 2. Measurement arrangement
The stand (Fig. 2) consisted of magnetostrictive
actuator, controlled power supply including hi-power
amplifier and Metex MS-9140 frequency generator,
PCB 336C accelerometer with PCB ICP 583 ICP
amplifier, a special resistor with amplifier for obtaining
magnetic field and measurement board DT9800.
The control of
σ
0
was realised by a special screw and a
constant-force disk spring. The used stress value was
13 MPa.
The magnetic filed was generated by the coil in the
range of
±26 kA/m. A signal of H(t) was controlled by
the arrangement of the hi-power amplifier and the
frequency generator. The arrangement allowed to
control current in magnetic coil. By controlling current
we can control the magnetic field inside the coil.
Current was obtained by measure of voltage drop on a
special resistor R. Under control was both amplitude
and frequency of the current.
A signal of
∆l was obtained from double integral of
acceleration signal. Acceleration was measured by
PCB 336C accelerometer connected with PCB ICP 583
ICP amplifier. The accelerometer enables measurement
in range of 10 – 1000 Hz and a resolution 0.001 g.
The data was collected by PC workstation equipped
with Data Translation 9800 16-bit measurement board.
The measurements were performed for f = {10; 20; 30,
70, 100, 200} MPa at T = 20
0
C and
σ
0
= 13MPa.
3. Results
The data was processed with use of HPVee 5.0
software. Collected data processing enabled obtaining
displacement of actuator attachment bolt and real
magnetic field intensity value inside the coil affecting
the Terfenol-D rod. Integration of acceleration signal
was performed with FFT.
Fig. 3 shows a selected result of magnetic field
intensity H vs displacement curve for the frequency of
20 Hz at a prestress
σ
0
= 13 MPa, T = 20
0
C. Quite high
of damping compare to static curves [7] is evident. It is
due to frequency dependence of magnetostrictive
curves.
Fig. 3. Magnetic field intensity H vs displacement
(
σ
0
= 13 MPa, T = 20
0
C)
Fig. 4 shows the result of magnetic field intensity H vs
displacement curve for the same frequency as previous
but in presence of bias magnetic field (offset) 13.2
kA/m. This result is much satisfactory for controlling
of displacement in magnetostrictive actuator.
Fig. 4. Magnetic field intensity H vs displacement –
offset H = 13.2 kA/m (
σ
0
= 13 MPa, T = 20
0
C)
4. Conclusions
1. The investigations showed the significant influence
of frequency and bias magnetic field on the shape of
magnetostrictive curves and quantity of dissipated
energy in GMM. The frequency of magnetostrictive
actuator in current configuration of coil and power
supply was obtained as 200 Hz.
2. The tests enabled to obtain magnetic field intensity
vs displacement curves for magnetostrictive actuator
modelling.
LITERATURE
[1] Bomba J., Kaleta J. (2002): Badanie własno
)
ci
cyklicznych
materiałów
o
gigantycznej
magnetostrykcji. Stanowisko i metodyka bada
*
.,
XIX Sympozjum Zm
+
czenie i Mechanika P
+
kania,
Bydgoszcz, Poland.
[2] Bomba J., Kaleta J. (2002): Giant magnetostrictive
materials (GMM) as a functional material for
construction of sensors and actuators., 19th
DANUBIA-ADRIA Symposium on Experimental
Methods in Solid Mechanics, September 25-28
2002, Polanica Zdrój, Poland.
[3] Bomba J., Kaleta J., Sawa P. (2003): Wpływ
napr
,-
e
*
wst
,
pnych
na
zjawiska
mgnetomechaniczne w materiałach o gigantycznej
magnetostrykcji., II Sympozjum Mechaniki
Zniszczenia
Materiałów
i
Konstrukcji,
4-7.06.2003, Augustów, Poland.
[4] Engdahl G.
(2000):
Handbook
of
Giant
Magnetostrictive Materials, Academic Press,
Stockholm.
[5] Jiles D. (1995): Introduction to Magnetism and
Magnetic Materials, Chapman & Hall, London.
[6] Tremolet de Lacheisserie (1993): Magnetostriction:
Theory and Applications of Magnetoelasticity,
CRC Press, Boca Raton.
[7] Bomba J., Kaleta J., Sawa P. (2003): – The
Influence of Prestress on Magnetomechanical
Damping in Giant Magnetostrictive Materials.;
20th
DANUBIA-ADRIA
Symposium
on
Experimental Methods in Solid Mechanics, 24-
27.09.2003, Gyor, Hungary (ISBN 963-9058-20-3)
[8]
Bomba J.,
Kaleta J.,
(2003):
–
Giant
Magnetostrictive Materials (GMM) - Functional
Materials for Sensors and Actuators.; Workshop
SMART'03, Jadwisin 2-5.09.2003; AMAS
“Conference Proceedings”, Warsaw, Poland