background image

Wrocław, 1.10.2004 

 

 

 

Materiały o gigantycznej magnetostrykcji  

(ang. Giant Magnetostrictive Materials – GMM) 

 

Materiały pomocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych 

 

Jacek Bomba, Jerzy Kaleta 

 

 
Spis tre

ści: 

1.  Efekty magneto-mechaniczne 
2.  Elementy do pomiaru pola magnetycznego 
3.  Materiały magnetostrykcyjne 
4.  Smart Materials i GMM 

Zał

ącznik:  

1) Giant Magnetostrictive Materials (GMM) as a Functional Material for Construction 

of Sensors and Actuators – J. Bomba, J. Kaleta 

2) The Influence of Prestress on Magnetomechanical Damping in Giant 

Magnetostrictive Materials – J. Bomba, J. Kaleta 

3) Investigation Of Magnetostrictive Actuator – J. Bomba, J. Kaleta, P. Sawa 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

I -19 

Politechnika Wrocławska

 

background image

MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA 

 

1. Efekty magnetomechaniczne (magnetostrykcji) 
1.1. Charakterystyka efektów magnetomechanicznych (magnetostrykcji) 

Magnetostrykcja  [7]  (od  słowa  greckiego  magnet  –  magnes  i  łaci

ńskiego  strictus  – 

ściśnięty,  sprężony,  napięty)  jest  dziedziną  magnetyzmu  zajmującą  się  „zjawiskami 

zwi

ązanymi  z  oddziaływaniami  między  wielkościami  magnetycznymi  a  naprężeniami 

i odkształceniami  mechanicznymi”.  Pod  wpływem  tych  oddziaływa

ń  zmieniają  się 

wła

ściwości  materiałów  jak  np.  magnetyczne,  mechaniczne,  termiczne,  elektryczne 

i akustyczne.  Materiały,  w  których  zjawiska  magnetostrykcji  wyst

ępują  w  sposób 

wyró

żniający  je  spośród  innych  materiałów  magnetycznie  miękkich,  noszą  nazwę 

magnetostrykcyjnych, podobnie jak przetworniki z nich wykonane. 

Przez  analogi

ę  do  materiałów  piezoelektrycznych  stosuje  się  określenie  materiałów 

piezomagnetycznych  [7].  Czyste  zjawisko  piezomagnetyczne  w  stanie  niespolaryzowanym 

wyst

ępuje  bardzo  rzadko.  Odkryto  je  w  kilku  antyferromagnetykach,  jak  np.  CoF

2

  i  MnF

2

 

oraz w hematycie. Pod wpływem przyło

żonych naprężeń występuje proporcjonalna do nich 

słaba magnetyzacja materiału (słaby ferromagnetyzm). 

W

ęższa  definicja  magnetostrykcji  [7]  „obejmuje  zjawiska  związane  ze  zmianami 

kształtu i wymiarów, wywołanymi zmianami namagnesowania”. 

Najpowszechniej  stosowana  jest  definicja  po

średnia  [7],  która  mówi,  że 

„magnetostrykcja  polega  na  zmianie  kształtu  i  wymiarów  oraz  wła

ściwości mechanicznych 

pod  wpływem  pola  magnetycznego  lub  –  odwrotnie  –  na  zmianie  wła

ściwości 

magnetycznych,  np.  indukcji  (lub  magnetyzacji)  i  przenikalno

ści  (lub  podatności),  pod 

wpływem napr

ężeń i odkształceń mechanicznych”. 

Zjawisko Joule’a (magnetostrykcja liniowa) 

Zjawiskiem Joule’a [7] nazywa si

ę efekt prosty magnetostrykcji lub magnetostrykcję 

liniow

ą,  polegającą  na  zmianie  długości  próbki  pod  wpływem  magnesowania  przy 

odpowiedniej zmianie przekroju poprzecznego. Zachowana zostaje stała obj

ętość. 

Przy stałej obj

ętości występuje czysta magnetostrykcja postaciowa (kształtu), w której 

magnetostrykcja wzdłu

żna i poprzeczna odpowiednio się kompensują. Zjawisko takie można 

zazwyczaj zaobserwowa

ć w początkowym i środkowym zakresie krzywej magnesowania. 

Magnetostrykcj

ę  liniową  określamy  jako  podłużną  lub  wzdłużną,  gdy  kierunek 

mierzonych  odkształce

ń  względnych  jest  zgodny  z  przyłożonym  polem  H.  Współczynnik 

magnetostrykcji wzdłu

żnej zdefiniujemy jako: 

 

λ

||

 = 

λ

l

 = 

0

0

l

l

l

 = 

l

l

 , 

 

 

 

 

 

 

 

(3.1)

 

gdzie   l

0

 –pocz

ątkowa długość próbki, 

 

∆l –funkcja nat

ężenia pola magnetycznego, 

 

l – długo

ść próbki w polu magnetycznym. 

Magnetostrykcja  poprzeczna  wyst

ępuje,  gdy  kierunek  odkształceń  jest  prostopadły  do 

przyło

żonego  pola  magnetycznego.  Współczynnik  magnetostrykcji  poprzecznej  λ

  (lub 

λ

t

definiuje  si

ę  analogicznie  jak  wzdłużnej.  Dla  pola  nasycenia  H

s

  współczynniki 

magnetostrykcji oznacza si

ę jako λ

λ

ls 

λ

ts 

. Magnetostrykcja liniowa mo

że być dodatnia 

(

λ > 0), np. w magnetycie, permendurze, permalojach – zwykle o zawarto

ści 45 – 65 % Ni, 

alferach  lub  słabo  namagnesowanym 

żelazie,  lub  ujemna  (λ < 0),  np.  w  niklu  i  ferrytach 

niklowych.

 

Magnetostrykcja charakteryzuje si

ę tym, że: 

•  jest  zjawiskiem  parzystym,  co  oznacza, 

że  zmianie  znaku  polaryzacji  magnetycznej 

(nat

ężenia pola lub indukcji) nie towarzyszy zmiana znaku magnetostrykcji, 

background image

MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA 

 

•  podlega zjawisku histerezy magnetycznej i termicznej, 

•  wykazuje anizotropi

ę, zależy od kształtu i temperatury. 

Zjawisko magnetospr

ężyste Villariego (odwrotne zjawisko magnetostrykcji) 

Zjawisko  Villariego  [7]  jest  zjawiskiem  odwrotnym  do  efektu  Joule’a  i  polega  na 

zmianie  magnetostrykcji  pod  wpływem  przyło

żonych  do  próbki  sił  mechanicznych 

wprowadzaj

ących naprężenia sprężyste. Zmiany te zależą od znaku i kierunku przyłożonych 

sił. Materiały o magnetostrykcji dodatniej wydłu

żają się wraz ze wzrostem pola (rys. 3.1), tzn. 

napr

ężenia  rozciągające  powodują  wzrost  magnetyzacji,  a  więc  i  przenikalności,  zaś 

napr

ężenia  ściskające  powodują  przy  określonym  natężeniu  pola  magnetycznego 

zmniejszenie  B  i 

µ.  W  materiałach  o  magnetyzacji  ujemnej,  jak  np.  w  niklu,  napr

ężenia 

rozci

ągające powodują zmniejszenie magnetyzacji i przenikalności, zaś ściskające ich wzrost. 

Ponadto  dla  niektórych  materiałów  (np.  permalloy’u  o  składzie  82%  Ni  i  18%  Fe) 

magnetostrykcja równa jest prawie zeru. 

 

Rys. 3.1. Magnetostrykcja liniowa 

W  przypadku  pr

ęta  żelaznego,  charakteryzującego  się  dodatnią  magnetostrykcją 

w zakresie słabych pól magnetycznych niewielkie siły rozci

ągające powodują w tym zakresie 

wzrost  magnetyzacji.  Magnetyzacja  pr

ęta  żelaznego  w  silnych  polach  magnetycznych  pod 

wpływem  niewielkich  sił  rozci

ągających  ulega  zmniejszeniu,  ponieważ  magnetostrykcja 

w tym zakresie jest ujemna. Villari odkrył wi

ęc, że w żelazie przy pewnej wartości natężenia 

pola  H

v

  siły  nie  powoduj

ą zmian magnetyzacji  (punkt Villariego), a powyżej H

v

  nast

ępuje 

odwrócenie efektu. W punkcie Villariego nast

ępuje zmiana znaku magnetostrykcji. 

Napr

ężenia  nie  powodują  zmian  magnetostrykcji  w  przypadkach  skrajnych  stanów 

magnetycznych [7], tzn. rozmagnesowania i nasycenia. 
Zjawisko Barretta (magnetostrykcja obj

ętościowa) 

Wraz  z  magnetostrykcj

ą  liniową,  jak  również  samodzielnie,  może  wystąpić 

magnetostrykcja  obj

ętościowa [7] nazywana zjawiskiem Barretta, która  polega na wzroście 

lub  zmniejszaniu  obj

ętości  materiału.  W  czystej  postaci  magnetostrykcję  objętościową 

opisujemy wzorem: 

 

ω = 

0

V

V

 . 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(3.2)

 

Polega ona na jednoczesnej i jednakowej wzgl

ędnej zmianie wszystkich wymiarów próbki (l, 

b, c), tj. na skurczeniu lub na sp

ęcznieniu. W tych przypadkach zmienia się objętość V, zaś 

kształt pozostaje zachowany, tzn. [7]: 

background image

MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA 

 

 

0

l

l

 = 

0

b

b

 = 

0

c

c

 , 

 

 

 

 

 

 

 

 

(3.3) 

 

ω = 

0

V

V

 = 

0

0

V

V

V

 = 

0

0

0

0

0

0

c

b

l

c

b

l

lbc

 = 3 

0

l

l

 + 3 

2

0





 ∆

l

l

 + 

3

0





 ∆

l

l

 .   

 

(3.4) 

gdzie   b, c – wymiary poprzeczne próbki, 

 

l – długo

ść próbki. 

Wzgl

ędne zmiany wymiarów (3.3) wywołane magnetostrykcją są rzędu 10

-5

 

÷ 10

-6

. W wielu 

rozwa

żaniach  przyjmuje  się,  że  względne  zmiany  objętości  są  około  trzy  razy  większe  od 

zmian wymiarów liniowych. Nie oznacza to, 

że magnetostrykcja objętościowa jest trzy razy 

wi

ększa od liniowej. Zjawiska te mogą zachodzić oddzielnie lub jednocześnie, nakładając się 

na  siebie  w  ró

żnych  proporcjach.  Na  przykład  w  żelazie  obok  magnetostrykcji  liniowej, 

w pobli

żu  zakrzywienia  krzywej  pierwotnej  magnesowania,  pojawia  się  magnetostrykcja 

obj

ętościowa. 

W  zakresie  paraprocesu  współczynnik  magnetostrykcji  obj

ętościowej  jest 

w przybli

żeniu  proporcjonalny  do  natężenia  pola  magnetycznego.  Ze  zmianami  objętości 

zwi

ązany jest współczynnik rozszerzalności liniowej. 

Inne zjawiska magnetomechaniczne; szczególne, pochodne i towarzysz

ące 

Poza wy

żej opisanymi zjawiskami magnetomechanicznymi jest jeszcze szereg innych 

[7], których nie wykorzystano w badaniach podczas realizacji tej pracy, jak np.: 

•  Zjawiska Guillemina i Wiedemanna (pochodne efektu Joule’a). Pierwsze zjawisko polega 

na  d

ążeniu  do  wyprostowania  zginanych  sprężyście  lub  trwale  prętów  umieszczonych 

w polu  magnetycznym,  a  drugie  na  skr

ęcaniu  swobodnego  końca  zamocowanego  pręta 

namagnesowanego  wzdłu

żnie,  przez  który  równocześnie  przepływa  prąd  elektryczny 

powoduj

ący powstawanie obwodowego pola magnetycznego. 

•  Zjawiska Barnetta i Einsteina-de Haasa, które opieraj

ą się na związku między momentem 

magnetycznym  a  momentem  p

ędu  elementarnych  nośników  magnetyzmu  (atomów  lub 

cz

ąsteczek) 

okre

ślonym 

współczynnikami 

magnetomechanicznymi 

lub 

giromagnetycznymi.  Przykładem  zjawiska  Barnetta  jest  pr

ęt  ferromagnetyczny  szybko 

obracaj

ący się wokół swej osi, w którym powstaje moment magnetyczny, i który zostaje 

namagnesowany  nawet  przy  braku  zewn

ętrznego  pola  magnetycznego.  Zjawisko 

Einsteina-de Haasa jest odwrotnym zjawiskiem Barnetta, w którym pod wpływem zmiany 

magnetyzacji pr

ęt obraca się wokół osi pokrywającej się z kierunkiem zewnętrznego pola. 

•  Zjawisko Barkhausena, w którym w trakcie magnesowania lub rozmagnesowania 

żelaza 

mo

żna usłyszeć po wzmocnieniu trzaski w słuchawce telefonicznej. Spowodowane jest to 

przesuwaniem si

ę ścian domenowych i obrotem wektorów magnetyzacji domen. 

Szczególnym  przypadkiem  magnetostrykcji  jest  piezomagnetyzm  [7].  W  praktyce 

zjawisko  to  obserwuje  si

ę  w  materiałach  magnetostrykcyjnych  spolaryzowanych 

magnetycznie, a w postaci czystej w niektórych antyferromagnetykach. 

Z  magnetostrykcj

ą  związana  jest  mechanostrykcja  i  efekt  ∆E  [7]  polegający 

na zmianie modułu spr

ężystości przy przejściu od stanu rozmagnesowania do stanu nasycenia 

technicznego. 

Zjawiskami  pochodnymi  zwi

ązanymi  z  magnetostrykcją  są  także  [7]:  zależność 

magnetyzacji  spontanicznej,  przenikalno

ści  i  temperatury  Curie  od  ciśnienia 

hydrostatycznego,  a  tak

że  opóźnienie  magnetyczne,  tłumienie  fal  akustycznych  i  tarcie 

wewn

ętrzne. 

Spo

śród  wymienionych  zjawisk  magnetomechanicznych,  ze  względu  na  specyfikę 

bada

ń oraz aktualne możliwości przeprowadzenia pomiarów, zdecydowano się wykorzystać 

zjawisko magnetospr

ężyste Villariego (efekt Villariego). 

background image

MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA 

 

2. Pomiar pola magnetycznego 

Jako czujniki do pomiaru pola magnetycznego stosuje si

ę elementy: 

a). pasywne 

- gaussotrony 

- magnetorezystory 

b). aktywne 

- hallotrony 

3. Materiały magnetostrykcyjne 
Ferromagnetyzm; warunki wyst

ępowania 

Zgodnie  z  powszechnie  przyj

ętym  w  fizyce  poglądem  warunkiem  koniecznym  do 

wyst

ąpienia  ferromagnetyzmu  [7]  jest  obecność  kilku  nieskompensowanych  spinów 

elektronów,  np.  w  poziomie  3d  w  Fe,  Ni  i  Co.  Pozostałe  pierwiastki,  np.  Mn,  mimo 

nieskompensowanych  momentów  nie  wykazuj

ą  właściwości  ferromagnetycznych,  gdyż  ich 

atomy w sieci krystalicznej ustawiaj

ą się zbyt blisko siebie (stosunek odległości do średnicy 

atomów  jest  wtedy  nie  wi

ększy od 1,5; momenty wypadkowe na skutek antyrównoległego 

ustawienia  si

ę  sąsiednich  atomów  są  równe  zeru  i  mangan  jest  antyferromagnetykiem). 

Cz

ęściowa  kompensacja  spinów  występuje  w  materiałach  ferromagnetycznych,  np. 

w kryształach  Fe  zamiast  4

µ

B

,  jak  w  atomach  swobodnych, 

średnio na atom przypada 2,22 

µ

B

, w niklu zamiast 2 tylko 0,6 

µ

B

. W kobalcie zmniejszenie nast

ępuje od 3 do 1,71 µ

B

, za

ś 

w manganie z 5 do 0. 

Wa

żnym  parametrem  jest  temperatura  Curie  –  zaniku  właściwości  magnetycznych. 

Dla 

żelaza wynosi ona 1043 K, dla kobaltu 1393 – 1403 K, dla niklu 631 K, zaś dla gadolinu 

o 7 

µ

B

 w atomach swobodnych tylko 290 K (17 

0

C). Pozostałe pierwiastki ziem rzadkich maj

ą 

temperatur

ę Curie bardzo niską. 

Materiały  magnetostrykcyjne  z  pierwiastkami  ziem  rzadkich  (ang.  Rare  Earth  Giant 

Magnetostrictive Materials - GMM) 

Materiały  o  du

żej  magnetostrykcji  (ang.  giant  magnetoresistive  materials)  [4]  są 

stopami  składaj

ącymi  się  głównie  z  Tb  (terbu),  Dy  (dysprozu)  i  czystego  żelaza.  Mogą 

zmienia

ć energię magnetyczną w mechaniczną i odwrotnie, ponieważ są to materiały mogące 

by

ć  czujnikami  lub  tzw.  actuator’ami  (ang.  actuator  –  element  wykonawczy).  Wymagają 

jedynie  niskiego  napi

ęcia zasilania cewki, by odkształcenia materiału osiągnęły wartość 40 

razy  wi

ększą  od  tradycyjnych  materiałów  magnetostrykcyjnych.  Materiały  GMM 

charakteryzuj

ą  się  także  szerokim  zakresem  temperatur  pracy  oraz  małą  bezwładnością. 

Temperatura  Curie  dla  tych  materiałów  wynosi  380 

÷ 420 

0

C,  a  temperatura  pracy  mo

że 

dochodzi

ć nawet do 200 

0

C. GMM mog

ą wywołać naprężenie dochodzące do 300 kg/cm

2

 

background image

MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA 

 

4. Smart Materials i GMM 
4.1. Materiały aktywne; podstawowe rodzaje 

W  ostatnich  kilkunastu  latach  nast

ąpił rozwój nowoczesnych materiałów aktywnych 

(ang.: Smart Materials)

*)

. Dzi

ęki swym specyficznym własnościom materiały te pozwalają na 

konstruowanie  urz

ądzeń  o  właściwościach  adaptacyjnych  dotychczas  niemożliwych  do 

uzyskania (np. o charakterystykach pracy zale

żnych od widma obciążenia). 

W niektórych materiałach aktywnych wykorzystuje si

ę zjawiska fizyczne pozwalające 

na zamian

ę energii z jednej formy w drugą, jak np. energii elektrycznej w mechaniczną (w 

materiałach piezoceramicznych i elektrostrykcyjnych), energii magnetycznej w mechaniczn

ą 

(w  materiałach  magnetostrykcyjnych),  czy  termicznej  w mechaniczn

ą  (w  materiałach  z 

pami

ęcią kształtu). Niektóre z nich posiadają także możliwość odwrócenia procesu zamiany 

energii.  W  tabeli 1  porównano  wybrane  materiały  aktywne.  Własno

ści  przedstawionych 

materiałów  s

ą  wykorzystywane  w elementach  wykonawczych  (ang.:  actuator)  oraz  w 

czujnikach (ang.: sensor). 
4.2. Aplikacja zjawiska magnetostrykcji; przykłady 

Zjawisko magnetostrykcji i efekt do niej odwrotny (efekt Villariego) s

ą co najmniej od 

60 lat wykorzystywane do budowy przetworników.  Przyjmuje si

ę,  że jeśli 

Tabela 1. Porównanie materiałów aktywnych (ang.: Smart Materials) [1,10,11] 

Mechanizm aktywacji 

 

Wielko



 

Piezo-

ceramiczny 

Elektro-

strykcyjny 

Magneto-

strykcyjny 

Stopy 

z pami



ci



 

kształtu 

Max. odkształcenie [%] 

0.13 

0.1 

0.2 

÷ 0.6 

÷ 8 

Moduł Younga [GPa] 

60.6 

64.5 

29.0 

--- 

G



sto



 [g/cm

3

7.5 

7.8 

9,0 

÷ 9.3 

7.1 

G



sto



 energii aktywuj



cej [J/kg] 

6.83 

4.13 

6.42 

252

÷4032 

Współczynnik histerezy [%] 

10 

< 1 

wysoki 

Temperatura pracy [

0

C] 

-20 

÷ 200 

÷ 40 

400 

300 

Cz



stotliwo



 pracy [Hz] 

100 k 

100 k 

30 k 

<5 

 

energia  magnetyczna  ulega  zamianie  w  mechaniczn

ą  (rys. 4.1),  to  mamy  do  czynienia 

z elementami wykonawczymi. W przypadku odwrotnym – zamiany energii mechanicznej na 

magnetyczn

ą – mówi się z kolei o czujnikach. 

Pole magnetyczne

Pole mechaniczne

S

en

so

r

A

kt

ua

to

r

Siła

Nat



enie pola magnetycznego

G

M

M

 

Rys. 4.1. Schemat transformacji energii w materiałach magnetostrykcyjnych 

                                                 

*)

 Polskie odpowiedniki tego terminu, takie jak „materiały adaptacyjne”, czy „materiały 

sprytne”, nie zostały do tej pory powszechnie zaakceptowane. 

background image

MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA 

 

Historia  magnetostrykcji  si

ęga  1842  roku,  w  którym  James  Joule  zaobserwował 

zmiany  wymiarów  w  próbce  niklu  pod  wpływem  pola  magnetycznego.  Podobne  zjawisko 

zaobserwowano w kobalcie, 

żelazie i stopach tych metali. Magnetostrykcja, rozumiana jako 

odkształcenie  pod  wpływem  pola  magnetycznego,  tych  materiałów  si

ęgała  0,005 %.  Z 

powodu tak małych zmian odkształcenia w znanych ówcze

śnie materiałach zjawisko to nie 

znalazło  wi

ększego  zastosowania.  Wykorzystano  je  dopiero  podczas  Drugiej  Wojny 

Światowej przy budowie sonaru. 
4.3. Terfenole; przykłady materiałów o gigantycznej magnetostrykcji 

W  roku  1965  odkryto  w  Naval  Ordnance  Lab  i  Ames  Laboratory  [8], 

że  niektóre 

pierwiastki  ziem  rzadkich,  jak  Tb  (terb)  i  Dy  (dysproz),  w  niskich  temperaturach 
charakteryzuj

ą się o kilka rzędów większą magnetostrykcją λ niż nikiel (Tab. 2). Kilka lat 

źniej  udało  się  uzyskać  związki  tych  pierwiastków  z  żelazem,  w  których  zjawisko 

magnetostrykcji  wyst

ępuje  w temperaturze  pokojowej.  Szeroką  paletę  tych  materiałów 

opisywanych  ogólnym  wzorem  chemicznym  Tb

x

Dy

1-x

Fe

y

  nazwano  „terfenolami”.  W roku 

1986 firma ETREMA Products  Inc. zacz

ęła produkować komercyjnie najpowszechniej dziś 

stosowany materiał – Terfenol-D (Tb

0.3

Dy

0.7

Fe

1.9

). 

Tabela 2. Wła



ciwo



ci wybranych materiałów magnetostrykcyjnych [3,8,9] 

Materiał 

ρ [g/cm

3

E [GPa] 

λ

 max.

 [%] 

T

Curie

 [K] 

Fe 

7.86 

210 

-0.0050 

633 

Ni 

8.9 

210 

-0.0014 

1043 

Permalloy (65%Fe, 45%Ni) 

--- 

--- 

0.0027 

713 

SmFe

2

 

8.53 

--- 

-0.2340 

688 

Fe

3

O

--- 

--- 

0.0060 

858 

DyFe

9.28 

--- 

0.0650 

635 

TbFe

2

 (Terfenol) 

9.06 

--- 

0.2630 

703 

Tb

0.3

Dy

0.7

Fe

1.9

 (Terfenol-D) 

9.21 

29 

0.1600 

÷ 0.2400 

653 

Tb

0.6

Dy

0.4

 @ 77K 

--- 

--- 

0.6300 

215 

TbZn 

--- 

--- 

0.4500 

÷ 0.5500 

180 

TbDyZn 

--- 

--- 

0.5000 

250 

 

Terfenol-D  [2]  jest  mi

ędzymetalicznym stopem pierwiastków ziem rzadkich, terbu i 

dysprozu,  oraz 

żelaza.  Jest  produkowany  w  postaci  zbliżonej  do  jednolitego  kryształu 

(metod

ą Bridgman’a i metodą Czochralskiego). 

Terfenole pozwalaj

ą na uzyskanie, w zależności od postaci w której są produkowane i 

stosowane, pozornie przeciwstawnych własno

ści magneto-mechanicznych: 

- jako materiały lite (rys. 4.2a) (pr

ęty, kształtki, folie, cienkie warstwy) wykazują niewielką 

histerez

ę  magneto-mechaniczną,  co  powoduje,  że  wzajemne  przekształcanie  energii 

mechanicznej i magnetycznej zachodzi w przetwornikach z wysok

ą sprawnością; 

a)  

 

 

 

 

 

b) 

 

 

 

  

 

Rys. 4.2. Terfenol-D w postaci próbek masywnych i proszku [4] 

background image

MATERIAŁY O GIGANTYCZNEJ MAGNETOSTRYKCJI – J. BOMBA, J. KALETA 

 

-  w  postaci  proszków  (rys. 4.2b)  po  odpowiednim  poł

ączeniu  z  żywicami,  silikonami, 

gumami  itp.  –  i  spolaryzowaniu  magnetycznym,  pozwalaj

ą  otrzymać  materiały  o dużych 

własno

ściach tłumiących. 

Mo

żliwe  stało  się  zatem  uzyskanie  materiałów  z  programowalnymi  własnościami 

mechanicznymi  i  magnetycznymi,  o bardzo  szerokim  zastosowaniu  technicznym.  Terfenole 

stanowi

ą dziś znaczącą grupę w ramach tzw. Smart Materials. 

Terfenol-D  znalazł  tak

że  zastosowanie  w  budowie  sensorów,  pomp  hydraulicznych  o 

niewielkich  rozmiarach  [6],  silnikach  krokowych  i  obrotowych  [3],  precyzyjnych 

pozycjonerach  [8]  oraz  w konstrukcjach  wymagaj

ących  tłumienia  drgań  (np.  w  śmigle 

helikoptera [5]). 
4.5. Stymulowanie własno

ści terfenoli 

Programowanie  własno

ści  terfenoli  jest  możliwe  dzięki  temu,  że  podstawowe 

charakterystyki  materiału  zale

żą  między  innymi  od  parametrów  takich  jak  tzw.  naprężenie 

wst

ępne σ

, nat

ężenie pola podmagnesowującego H

0

 oraz widma i czasu trwania obci

ążenia 

czynnego.  Na  przykład  w elementach  wykonawczych  Terfenol-D  w postaci  pr

ęta  (rys. 4.2) 

otoczony  jest  cewk

ą  wytwarzającą  pole  magnetyczne.  Dodatkowo,  w  celu  poprawienia 

charakterystyki pracy, stosuje si

ę sprężyny napinające (rys. 4.3) lub magnesy stałe. Sprężyny 

napinaj

ące  wywołują  w materiale  naprężenie  wstępne  pozwalając  na zachowanie  liniowej 

charakterystyki w wi

ększym zakresie odkształceń. Na rysunku 3 przedstawiono przykładowy 

schemat  budowy  elementu  wykonawczego  firmy  MIDE  z USA  [10],  który  pozwala  na 

uzyskanie  du

żej  siły  przy  niewielkich  rozmiarach  i  krótkim  czasie  reakcji.  W  tabeli 3 

przedstawiono z kolei przykładowe parametry osi

ągane przez taki element wykonawczy [10]. 

Terfenol-D

ruba

ł

cz

ca

ruba

ł

cz

ca

Spr

yna

napi

cia

wst

pnego

Cewka pola

magnetycznego

Obudowa

 

Rys. 4.3. Schemat elementu wykonawczego firmy MIDE z USA [10] 

Tabela 3. Przykładowe parametry elementu wykonawczego firmy MIDE [10] 

Wielko



 

Przykładowa warto



 



rednica pr



ta (Terfenol-D) 

8.9 mm 

Długo



 pr



ta (Terfenol-D) 

75.9 mm 

Czas odpowiedzi 

<0.3 ms/>4 kHz 

Skok 

0.114 mm 

Siła 

2.669 kN 

Zakres temperatury pracy 

-15 

÷ 300 

0

Zajmowana przestrze



 

< (48.1 

x

 48.1 

x

 75.9) mm 

 
 

background image

(wersja robocza) 

 

 

 

 

 

 

 

Giant magnetostrictive materials (GMM) as a functional material for construction of sensors 

and actuators 

 

Authors: Jacek Bomba M.Sc., Jerzy Kaleta Ph.D., DSc. Eng. 

Wrocław University of Technology, Institute of Materials Science and Applied Mechanics, 

ul. Smoluchowskiego 25, 50-370 Wrocław 

 

 

 

1. Introduction 

Giant  Magnetostrictive  Materials  (GMM)  nale



  do 

grupy  Smart  Magnetic  Materials  (SMM).  Do 

najbardziej  znanych  materiałów  tego  typu  nale



 

mi



dzymetaliczne  stopy  pierwiastków  ziem  rzadkich, 

terbu  (Tb)  i  dysprozu  (Dy),  oraz 



elaza.  S



  one 

produkowane  w  postaci  zbli



onej  do  jednolitego 

kryształu 

(metod



 

Bridgman’a 

metod



 

Czochralskiego)  lub  proszków.  Pozwalaj



  one  na 

zamian



  energii  magnetycznej  w  mechaniczn



  oraz 

mechanicznej w magnetyczn



 (Fig. 1). 

 

G

M

M

Magnetic field

Force

A

ct

ua

to

r

S

en

so

r

 

Fig. 1.  Schemat  transformacji  energii  w  materiałach 

magnetostrykcyjnych 

 
GMM pozwalaj



 na uzyskanie, w zale



no



ci od postaci 

w  której  s



  produkowane  i  stosowane,  pozornie 

przeciwstawnych własno



ci magneto-mechanicznych: 

-  jako  materiały  lite  (pr



ty,  kształtki,  folie,  cienkie 

warstwy)  wykazuj



  niewielk



  histerez



  magneto-

mechaniczn



co 

powoduje, 



wzajemne 

przekształcanie energii mechanicznej i magnetycznej 

zachodzi w przetwornikach z wysok



 sprawno



ci



-  w  postaci  proszków  po  odpowiednim  poł



czeniu  z 



ywicami, 

silikonami, 

gumami 

itp. 

– 

spolaryzowaniu magnetycznym, pozwalaj



 otrzyma



 

materiały o du



ych własno



ciach tłumi



cych. 

Mo



liwe  stało  si



  zatem  uzyskanie  materiałów  z 

programowalnymi  własno



ciami  mechanicznymi  i 

magnetycznymi,  o  bardzo  szerokim  zastosowaniu 

technicznym. 
2. Badanie GMM 
2.1. Opis obiektu bada



 

Obiektem  bada



  były  próbki  z  materiału  typu 

Tb

x

Dy

1-x

Fe

y

 w postaci pr



tów o wymiarach 

φ10 mm x 

70 mm.  Materiał  ten  badano  tylko  podczas 



ciskania, 

poniewa



 

charakteryzuje 

si



 

bardzo 

mał



 

wytrzymało



ci



 na rozci



ganie (Tab.1). 

 

Table 1. Wybrane wła



ciwo



ci badanego materiału [1] 

Magnetostriction (

λ

||

)

  1000 ppm (80kA/m,10MPa) 

Density 

9.15 – 9.25 g/cm

3

 

Young’s Modulus 

25 – 65 GPa 

Tensile Strength 

25 MPa 

Compressive Strength  260 MPa 

Curie Temperature 

380 

0

 

2.2. Skład chemiczny, struktura 

Materiał poddany został badaniom składu chemicznego 

metod



 EDX. Wyniki przedstawiono w table 2. 

 

Table 2. Chemical constitution of GMM rods 

Element 

Fe 

Tb 

Dy 

Quantity [at.%] 

67,5 

9,6 

22,9 

 

Przeprowadzono  tak



e  wst



pne  badania  XRD  maj



ce 

na  celu  okre



lenie  struktury  materiału.  Badania  te 

pozwalaj



  przypuszcza





e  jest  to  materiał  o 

zorientowanych wzdłu



 jednej osi polikryształach. 

 

2.3. Stymulowanie własno



ci GMM 

Programowanie własno



ci terfenoli jest mo



liwe dzi



ki 

temu, 



e podstawowe charakterystyki materiału zale



 

mi



dzy innymi od parametrów takich jak tzw. prestress 

σ

, bias magnetic field H

0

background image

Efektywne 

wykorzystanie 

GMM 

wymaga 

przeprowadzenia 

identyfikacji, 

szczególnie 

warunkach  obci



e



  cyklicznych  dominuj



cych  w 

zastosowaniach. 

Szczególnie 

kluczowe 

jest 

zrozumienie roli odgrywanej przez 

σ

0

 (rys. 2) oraz H

które  wpływaj



  na  charakter  tłumienia  magneto-

mechanicznego  i  sprawno



  przetwarzania  energii. 

Kolejny  problem,  to  stabilno



  charakterystyk  w 

nast



pstwie  obci



e



  cyklicznych.  Równie  istotne  jest 

okre



lenie  znaczenia  innych  efektów  krzy



owych  (np. 

efektu termospr



ystego) na 



ywotno



 materiału. 

 

 

Rys. 2. Magnetostrykcja przy ró



nych obci



eniach 

wst



pnych - efekt prestress (A, B, C); [2] 

 

Rozwa



enie 

powy



szych 

zagadnie



 

wymaga 

przeprowadzenia eksperymentów polegaj



cych na: 

-  wyznaczeniu  tłumienia  wyra



onego  w  ró



nych 

układach  współrz



dnych  (np. 

σ-ε,  ε-M,  σ-∆T  itp.)  w 

warunkach obci



e



 cyklicznych; 

-  zbadaniu  mo



liwo



ci  programowania  własno



ci 

materiałów. 

 

Na rysunku 3  przedstawiono  stanowisko  [3]  do  tego 

typu bada



 składaj



ce si



 z: 

- maszyny  wytrzymało



ciowej,  której  zadaniem  jest 

realizowanie obci



enia próbki w postaci siły F(

ξ) lub 

przemieszczenia u(

ξ); 

 

GMM

F(t), u(t)

M

Load control

H

Strength machine

Coil

Strain optical

meter

T

Magnetic field

meter

Themperature

meter

Power generator

                ` 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 - = Back      N / * -
             Tab  Q W D E R T Y U I O P [ ]      7 8 9
         CLock  A S D F G H J K L ; ' Ent   4 5 6
   Shift  Z X C V B N M , ./  Shift  \       1 2 3
Ctrl  Alt    SPACE    Alt  Ctrl           0 . E

 

Fig. 3.  Schemat  stanowiska  do  badania  materiałów 

typu GMM 

- cewki  wraz  z  power  generator  słu



cym  do 

wytworzenia pola magnetycznego; 

- układu 

optycznego 

do 

pomiaru 

wielko



ci 

odkształcenia badanego materiału 

ε(ξ); 

- układu  rejestruj



cego  nat



enie  pola  magnetycznego 

H(

ξ) w pobli



u badanej próbki; 

- układu  rejestruj



cego  temperatur



 

∆T(ξ)  na 

powierzchni  badanego  materiału,  wykorzystuj



cego 

semiconductor termotransducer;

 

- komputera  steruj



cego  maszyn



  wytrzymało



ciow



 

oraz rejestruj



cego dane pomiarowe. 

Stanowisko badawcze umo



liwiło zaobserwowanie: 

1) efektu 

magnetostrykcji 

– 

nast



pstwie 

przyło



onego  z  zewn



trz  cyklicznego  pola 

magnetycznego 

∆H(ξ),  rejestrowany  jest  sygnał 

mechaniczny 

∆F(ξ), ∆ε(ξ); 

2) efektu  odwrotnej  magnetostrykcji  –  w  nast



pstwie 

przyło



onego  z  zewn



trz  cyklicznego  pola 

mechanicznego,np. 

∆F(ξ)  lub  ∆u(ξ),  mierzonym 

nast



pstwem jest sygnał  magnetyczny 

∆H(ξ); ∆T(ξ) 

oraz 

∆ε(ξ); 

3) efektu 

termospr



ystego 

– 

nast



pstwie 

przyło



onego  z  zewn



trz  cyklicznego  pola 

mechanicznego 

∆F(ξ) lub magnetycznego ∆H(ξ); 

4) zmian temperatury podczas trwania eksperymentów. 
Na  figure 4  przedstawiono  przykładowy  wynik 

pomiaru, 

przedstawiaj



cy 

zale



no



 

pola 

magnetycznego od przyło



onej siły. Badanie tego typu 

pozwala okre



li



 zakres pracy sensora zbudowanego z 

tego materiału. 

 

Fig. 4.  Magnetic  field  vs  applied  force  (prestress 

σ

0

 = 4.2 MPa) 

 

LITERATURA 
[1] TIANXING – http://www.txre.net 

[2] MIDE – http://www.mide.com 

[3]  J.  Bomba,  J.  Kaleta  -  Badanie  własno



ci 

cyklicznych 

materiałów 

gigantycznej 

magnetostrykcji.  Stanowisko  i  metodyka  bada



.; 

The  19th  Conference  of  Burst  Mechanics  and 

Fatigue, Bydgoszcz 2002 

background image

(wersja robocza)

 

 

 

 

 

 

 

 

THE INFLUENCE OF PRESTRESS ON MAGNEOTMECHANICAL DAMPING 

IN GIANT MAGNETOSTRICTIVE MATERIALS 

 

Authors: Jacek Bomba M.Sc., Jerzy Kaleta Ph.D., DSc. Eng. 

Wrocław University of Technology, Institute of Materials Science and Applied Mechanics, 

ul. Smoluchowskiego 25, 50-370 Wrocław 

 

 

 

1. Introduction 
Magnetostrykcja 

jest 

zjawiskiem 

fizycznym 

polegaj



cym  na  deformowaniu  si



  ciała  przy  zmianie 

magnetyzacji (dla rozpatrywanych  materiałów b



d



cej 

skutkiem  zmiany  zewn



trznego  pola  magnetycznego). 

Z literatury przedmiotu [4, 5, 6] wiadomo, 



e wielko



 

deformacji 

λ  zale



y  od  takich  parametrów,  jak  np. 

temperatura  T,  przyło



one  zewn



trzne  napr



enie 

wst



pne 

σ

0

 , 

nat



enie 

zewn



trznego 

pola 

magnetycznego  H  oraz  widmo  i czas  trwania 

obci



enia  czynnego,  mechanicznego  (sensor)  lub 

magnetycznego (aktuator). 
Autorzy  pracy  wykorzystali  nowoczesny  materiał  o 

gigantycznej  magnetostrykcji  do  budowy  aktuatora 

(Fig. 1).  Urz



dzenie  umo



liwia  płynn



  zmian



 

prestress 

σ

0

 .  Istotnym  zadaniem  było  dobranie  dla 

konkretnego  materiału  GMM  wła



ciwej  warto



ci 

σ

0

 – 

optymalnej  ze  wzgl



du  na  liniowo

 

  charakterystyki 

H-

λ i sprawno



 przekształcania energii magnetycznej 

w mechaniczn



.

 

 

Fig. 1. Scheme of magnetostrictive actuator; 1 – drive 

rod, 2 – spring, 3 – upper cover, 4 –

 magnetostrictive material, 5 – coil, 6 –housing 

rods, 7 – bottom cover 

2. Examinations 

2.1. Description of investigated object and examination 

proposal 
Obiektem bada

!

 były próbki z materiału wykazuj



cego 

gigantyczn



  magnetostrykcj



  (GMM)  [1,  2]  w  postaci 

pr



tów o wymiarach 

φ10 mm i długo



ci 50 mm.

 

Pomiary  miały  na  celu  okre



lenie  wpływu  napr



enia 



ciskaj



cego 

σ

0

  przyło



onego  wzdłu



  osi  próbki  na 

warto



ci magnetostrykcji 

λ (kształt i wielko



 krzywej 

magnetostrykcyjnej) 

zewn



trznym 

polu 

magnetycznym 

(przy 

stałej 

temperaturze 

zewn



trznej T w warunkach quasistatycznych). 

2.2. Measurement setup 
Układ pomiarowy umo



liwiał kontrol



 wielko



ci 

σ

0

, H, 

T  oraz  pomiar  po



redni  wielko



ci 

λ  przez  okre



lenie 

przemieszczenie ko

!

ca próbki 

∆l. 

Kontrolowan



  wielko



  przyło



onego  do  próbki 

napr



enia 



ciskaj



cego 

σ

0

  zrealizowano  za  pomoc



 

maszyny  hydraulicznej  MTS810,  która  pozwala  tak



na pomiar wielko



ci 

∆l. Zewn



trzne pole magnetyczne 

H  było  generowane  w  układzie  dwóch  cewek 
elektromagnetycznych  w  zakresie 

±130 kA/m.  Pomiar 

składowych 

wielko



ci 

pola 

magnetycznego 

realizowany  był  za  pomoc



  sondy  Hall’a.  Wszystkie 

sygnały były rejestrowane przez komputer pomiarowy 

wyposa



ony w 16-bitow



 kart



 pomiarow



.

 

Pomiary  wykonano  dla 

σ

0

 = {1;  4;  7;  10;  13;  16;  19; 

22; 25; 28; 31; 34; 37; 40} MPa przy T = 20

0

C.

 

3. Results 
Dane  eksperymentalne  zostały  poddane  obróbce 

z wykorzystaniem pakietu pomiarowego HPVEE 5.0. 
Na rysunku 2  przedstawiono 

wyniki  pomiarów 

zale



no



ci  wybranych  krzywych  magnetostrykcji 

λ 

od nat



enia  zewn



trznego  pola  magnetycznego  H  dla 

napr



enia  wst



pnego 

σ

0

 = {4;  10;  13;  19}  MPa  przy 

temperaturze T = 20

0

C.

 

background image

-140

-105

-70

-35

0

35

70

105

140

0

200

400

600

800

1000

1200

1400

λ

 1

0

-6

 [-

]

H [kA/m]

 4MPa 20C
 10MPa 20C

 13MPa 20C
 19MPa

 

Fig. 2. Influence of prestress on magnetostriction [3] 

Na rysunku 3 przedstawiono zale



no

 

 magnetostrykcji 

λ  od  warto



ci  nat



enia  pola  magnetycznego  H,  dla 



nych  warto



ci  napr



enia  wst



pnego 

σ

0

. Wszystkie 

analizowane  rezultaty  uzyskano  dla  temperatury 

T = 20

0

C.  Rysunek 3  prezentuje  rezultaty  dla 

wybranych  warto



ci 

σ

0

  równych  odpowiednio  {1;  4; 

10;  16;  19;  25;  40}  MPa.  Wyra

"

nie  widoczne  s



 



nice w zakresie uzyskanych maksymalnych warto



ci 

λ  oraz  warto



ci  pól  histerezy  w  układzie 

współrz



dnych  H-

λ.  Rezultaty  te  zestawiono 

na rysunku 4. Maksymalne warto



ci 

λ zmieniały si



 od 

3

.

10

-4

 

(dla 

H = 20 kA/m) 

do 

1,2

.

10

-3

 

(dla 

H = 120 kA/m).  Krzywoliniowy  charakter  przebiegu 

λ(H)  uzyskiwał  stan  nasycenia  (maksimum)  dla 
napr



e

!

 wst



pnych z przedziału 

σ

0

 = 5 

÷ 10 MPa. 

0

20

40

60

80

100

120

140

0

200

400

600

800

1000

1200

1400

λ 

 1

0

-6

 [-

]

H [kA/m]

 1MPa

 4MPa
 10MPa

 16MPa

 19MPa
 25MPa

 40MPa

 

Fig. 3.  Influence  of  prestress  on  magnetostriction 

(T = 20

0

C) [3] 

0

10

20

30

40

0

200

400

600

800

1000

1200

λ

  1

0

-6

 [-

]

σ

0

 [MPa]

 20kA/m

 40kA/m

 60kA/m

 80kA/m

 100kA/m

 120kA/m

 

Fig. 4.  Magnetostriction  vs  prestress  at  different 

magnetic field intensity [3] 

Nast



pnie  rozwa



ono  wpływ 

σ

0

  na  warto

 

  tłumienia, 

co obrazuje rysunek 5. Za miar



 tłumienia 

∆W przyj



to 

pole p



tli histerezy (jedynie dla dodatnich odcinków 

λ i 

H)  w  układzie  współrz



dnych 

λ-H.  Jednostk



  tak 

rozumianego tłumienia jest zatem [A/m

 . 

m/m]. Wyniki 

na  rysunku  prezentuj



  wybrany  przypadek,  gdy 

przyło



ono  do  próbki  pole  magnetyczne  o  nat



eniu 

H = 130 kA/m.  Na rysunku 5  widoczny  jest  wzrost 
warto



ci tłumienia 

∆W w przedziale do σ

0

 = 10 MPa, a 

nast



pnie sukcesywny, prawie liniowy, jego spadek, a



 

do 

warto



ci 

∆W = 10 A/m m/m.  Istotne  jest 

zestawienie  wyników  warto



ci 

∆W  odniesionych  do 

pól  pod  krzywymi  magnetostrykcji 

∆W

s

.  Łatwo 

zauwa



y





e  stosunek  ten  przyjmuje  wzgl



dnie  mał



 

warto

 

  (rz



du  25 

÷ 26%)  –  a wiec  du



  sprawno



 

przekształcania energii magnetycznej w mechaniczn



 – 

przy warto



ci napr



enia wst



pnego 

σ

0

 

≈ 10 ÷ 13 MPa. 

W  rezultacie  przyj



to, 



e  w układzie  pomiarowym 

zastosowane zostanie ostatecznie 

σ

0

 = 10 MPa. Nale



zauwa



y





e zbli



one warto



ci uzyskano tak



e w [4].

 

 

Fig. 7.  Magnetomechanical  damping  vs  prestress 

(H = 130 kA/m) 

4. Conclusions 
1. Badania  wykazały  istotny  wpływ 

σ

0

  na 

charakterystyki  magnetostrykcyjne  oraz  ilo



 

dyssypowanej  energii  w  badanym  GMM.  Okre



lono 

szeroki 

zakres 

liniowy 

charakterystyki 

magnetomechanicznej  w  układzie  współrz



dnych 

H-

λ. 

2. Badania  pozwoliły  na  okre



lenie  optymalnego,  pod 

wzgl



dem  liniowo



ci  charakterystyki  jak  i 

maksymalnej  warto



ci  magnetostrykcji,  obszaru 

napr



e

!

 

wst



pnych 

na 

σ

0

 = 10 

÷ 13 MPa. 

Ostatecznie  przyj



to,  bior



c  pod  uwag



  warto



ci 

tłumienia, 



e  optymalne  napr



enie  wst



pne  w 

zbudowanym 

wzbudniku 

powinno 

wynosi



 

σ

0

 = 10 MPa.  Pozwoliło  to  na  zwi



kszenie 

sprawno



ci  przekształcania  energii  magnetycznej  w 

mechaniczn



 

w samodzielnie 

wykonanym 

wzbudniku. 

3. Nast



pnym krokiem autorów b



dzie budowa układu 

sterowania  akturatorem,  który  umo



liwi  praktyczne 

wykorzystanie go. 

LITERATURE 

[1] Bomba J., Kaleta J. (2002a):  Badanie  własno

#

ci cyklicznych  materiałów o 

gigantycznej  magnetostrykcji.  Stanowisko  i metodyka  bada

$

.,  XIX 

Sympozjum Zm

%

czenie i Mechanika P

%

kania, Bydgoszcz, Poland. 

[2] Bomba J., Kaleta J. (2002b): Giant magnetostrictive materials (GMM) as a 

functional  material  for  construction  of  sensors  and  actuators.,  19th 

DANUBIA-ADRIA  Symposium  on  Experimental  Methods  in  Solid 

Mechanics, September 25-28 2002, Polanica Zdrój, Poland. 

[3] Bomba J.,  Kaleta J.,  Sawa P.  (2003):  Wpływ  napr

&('

e

$

  wst

&

pnych  na 

zjawiska  mgnetomechaniczne  w  materiałach  o  gigantycznej 

magnetostrykcji.,  II  Sympozjum  Mechaniki  Zniszczenia  Materiałów  i 

Konstrukcji, 4-7.06.2003, Augustów, Poland. 

[4] Engdahl G.  (2000):  Handbook  of  Giant  Magnetostrictive  Materials, 

Academic Press, Stockholm 

[5] Jiles D.  (1995):  Introduction  to  Magnetism  and  Magnetic  Materials, 

Chapman & Hall, London. 

[6] Tremolet  de  Lacheisserie  (1993):  Magnetostriction:  Theory  and 

Applications of Magnetoelasticity, CRC Press, Boca Raton. 

background image

 

 

 

 

 

 

 

 

INVESTIGATION OF MAGNETOSTRICTIVE ACTUATOR 

 

Authors: Jacek Bomba MSc Eng, Jerzy Kaleta PhD, DSc Eng., Paweł Sawa 

Wrocław University of Technology, Institute of Materials Science and Applied Mechanics, 

ul. Smoluchowskiego 25, 50-370 Wrocław 

 

 

1. Introduction 
Magnetostriction is a physical phenomenon that can be 

described as the deformation  of a body in response to 

a change in its  magnetisation,  which changes due to a 

change  of  external  magnetic  field.  From  the  other 
papers  [4,  5,  6]  it  is  well  known  that  deformation 

λ 

depends on such parameters as temperature T, applied 
external  stress 

σ

0

  (prestress),  external  magnetic  field 

intensity H, mechanical and magnetic load spectrum. 

-140

-105

-70

-35

0

35

70

105

140

0

200

400

600

800

1000

1200

1400

λ

 1

0

-6

 [-

]

H [kA/m]

 4MPa 20C
 10MPa 20C

 13MPa 20C
 19MPa

 

Fig. 1. Influence of prestress on magnetostriction [3] 

The 

authors 

applied 

an 

advanced 

giant 

magnetostrictive  material  Terfenol-D  [1,  2]  to  an 

actuator  construction  [7,8].  The  device  enables  a 
smooth  change  of  prestress 

σ

0

  (Fig. 1)  and  magnetic 

field  H.  It  is  assumed  that  the  actuator  should  enable 

loads  with  broad  spectrum  of  frequencies.  Mass  of  a 

device should be  minimal,  it  should offer large  forces 

with possible large amplitudes and high efficiency.

 

2. Examinations 
2.1. Description of investigated object and examination 

proposal 
Magnetostrictive actuator [7,8] including GMM rod of 
Terfenol-D [1] 

φ10 mm x 100 mm size was examined. 

The  tests  were  aimed  at  measuring  displacement 

∆l 

along  the  rod-axis  due  to  change  magnetic  field 

intensity  H(t)  in  magnetic  coil,  at  different  frequency 

values  f  (constant  temperature  and  prestress  value  – 

13 MPa).

 

2.2. Measurement stand 
The  measurement  stand  (Fig. 2)  enabled  a  control  of 

σ

0

, H(t) and a measurement of the end of the GMM rod 

acceleration,  while  the  other  end  was  fixed. 
Displacement 

∆l  of  the  GMM  rod  and  the  actuator 

attachment  bolt  was  calculated  from  an  acceleration 

sensor by double integration the collected signal.

 

ICP AMPLIFIER

PCB ICP 583

HI-POWER AMPLIFIER

+/- 40V

FREQUENCY

GENERATOR

MEASUREMENT

BOARD

DT9800

PC

V

R

SIGNAL AMPLIFIER

x100/200/500/1000

ACCELEROMETER

 

Fig. 2. Measurement arrangement 

The  stand  (Fig. 2)  consisted  of  magnetostrictive 

actuator,  controlled  power  supply  including  hi-power 

amplifier  and  Metex  MS-9140  frequency  generator, 

PCB  336C  accelerometer  with  PCB  ICP  583  ICP 

amplifier, a special resistor with amplifier for obtaining 

magnetic field and measurement board DT9800. 
The control of 

σ

0

 was realised by a special screw and a 

constant-force  disk  spring.  The  used  stress  value  was 

13 MPa. 

The  magnetic  filed  was  generated  by  the  coil  in  the 
range of 

±26 kA/m. A signal of H(t) was controlled by 

the  arrangement  of  the  hi-power  amplifier  and  the 

frequency  generator.  The  arrangement  allowed  to 

control current in magnetic coil. By controlling current 

we  can  control  the  magnetic  field  inside  the  coil. 

Current was obtained by measure of voltage drop on a 

special  resistor  R.  Under  control  was  both  amplitude 

and frequency of the current. 
A  signal  of 

∆l  was  obtained  from  double  integral  of 

acceleration  signal.  Acceleration  was  measured  by 

PCB 336C accelerometer connected with PCB ICP 583 

ICP amplifier. The accelerometer enables measurement 

background image

in range of 10 – 1000 Hz and a resolution 0.001 g.

 

The  data  was  collected  by  PC  workstation  equipped 

with Data Translation 9800 16-bit measurement board.

 

The measurements were performed for f = {10; 20; 30, 
70, 100, 200} MPa at T = 20

0

C and 

σ

0

 = 13MPa.

 

3. Results 
The  data  was  processed  with  use  of  HPVee 5.0 

software.  Collected  data  processing  enabled  obtaining 

displacement  of  actuator  attachment  bolt  and  real 

magnetic  field  intensity  value  inside  the  coil  affecting 

the  Terfenol-D  rod.  Integration  of  acceleration  signal 

was performed with FFT. 
Fig. 3  shows  a  selected  result  of  magnetic  field 

intensity H vs displacement curve for the frequency of 
20 Hz at a prestress 

σ

0

 = 13 MPa, T = 20

0

C. Quite high 

of damping compare to static curves [7] is evident. It is 

due  to  frequency  dependence  of  magnetostrictive 

curves.

 

 

Fig. 3.  Magnetic  field  intensity  H  vs  displacement 

(

σ

0

 = 13 MPa, T = 20

0

C) 

Fig. 4 shows the result of magnetic field intensity H vs 

displacement curve for the same frequency as previous 

but  in  presence  of  bias  magnetic  field  (offset)  13.2 

kA/m.  This  result  is  much  satisfactory  for  controlling 

of displacement in magnetostrictive actuator. 

 

Fig. 4.  Magnetic  field  intensity  H  vs  displacement  – 

offset H = 13.2 kA/m (

σ

0

 = 13 MPa, T = 20

0

C) 

 

4. Conclusions 
1. The  investigations  showed  the  significant  influence 

of frequency and bias magnetic field on the shape of 

magnetostrictive  curves  and  quantity  of  dissipated 

energy  in  GMM.  The  frequency  of  magnetostrictive 

actuator  in  current  configuration  of  coil  and  power 

supply was obtained as 200 Hz.

 

2. The  tests  enabled  to  obtain  magnetic  field  intensity 

vs displacement curves for magnetostrictive actuator 

modelling. 

LITERATURE 
[1] Bomba J.,  Kaleta J.  (2002):  Badanie  własno

)

ci 

cyklicznych 

materiałów 

gigantycznej 

magnetostrykcji.  Stanowisko  i metodyka  bada

*

., 

XIX  Sympozjum  Zm

+

czenie  i  Mechanika  P

+

kania, 

Bydgoszcz, Poland. 

[2] Bomba J.,  Kaleta J.  (2002):  Giant  magnetostrictive 

materials  (GMM)  as  a  functional  material  for 

construction  of  sensors  and  actuators.,  19th 

DANUBIA-ADRIA  Symposium  on  Experimental 

Methods  in  Solid  Mechanics,  September  25-28 

2002, Polanica Zdrój, Poland. 

[3] Bomba J.,  Kaleta J.,  Sawa P.  (2003):  Wpływ 

napr

,-

e

*

 

wst

,

pnych 

na 

zjawiska 

mgnetomechaniczne w materiałach o gigantycznej 

magnetostrykcji.,  II  Sympozjum  Mechaniki 

Zniszczenia 

Materiałów 

Konstrukcji, 

4-7.06.2003, Augustów, Poland. 

[4] Engdahl G. 

(2000): 

Handbook 

of 

Giant 

Magnetostrictive  Materials,  Academic  Press, 

Stockholm. 

[5] Jiles D.  (1995):  Introduction  to  Magnetism  and 

Magnetic Materials, Chapman & Hall, London. 

[6] Tremolet de Lacheisserie (1993): Magnetostriction: 

Theory  and  Applications  of  Magnetoelasticity, 

CRC Press, Boca Raton. 

[7]  Bomba J.,  Kaleta J.,  Sawa P.  (2003):  –  The 

Influence  of  Prestress  on  Magnetomechanical 

Damping  in  Giant  Magnetostrictive  Materials.; 

20th 

DANUBIA-ADRIA 

Symposium 

on 

Experimental  Methods  in  Solid  Mechanics,  24-

27.09.2003, Gyor, Hungary (ISBN 963-9058-20-3) 

[8] 

Bomba J., 

Kaleta J., 

(2003): 

– 

Giant 

Magnetostrictive  Materials  (GMM)  -  Functional 

Materials  for  Sensors  and  Actuators.;  Workshop 

SMART'03,  Jadwisin  2-5.09.2003;  AMAS 

“Conference Proceedings”, Warsaw, Poland