Slajd 1

1. Dochodzenie epidemiologiczne

Zgodnie z

ustawą o zapobieganiu oraz zwalczaniu

zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi dochodzenie
epidemiologiczne to zespół działań polegających na:



wykrywaniu zachorowań,



wykrywaniu czynnika etiologicznego



określaniu przyczyn, źródeł, rezerwuarów i
mechanizmów szerzenia się choroby zakaźnej lub
zakażenia;

2. Nadzór epidemiologiczny

Działania objęte pojęciem nadzoru

epidemiologicznego możemy, zgodnie ze
wspomnianą ustawą, podzielić na nadzór
indywidualny i

nadzór ogólny

2. Nadzór epidemiologiczny

Nadzór indywidualny obejmuje:



obserwację osoby zakażonej lub podejrzanej o
zakażenie, bez ograniczenia jej swobody
przemieszczania się



wykonywanie badań sanitarno-epidemiologicznych u
tej osoby w celu wykrycia biologicznych czynników
chorobotwórczych lub potwierdzenia rozpoznania
choroby zakaźnej



zebranie, analizę i interpretację informacji o

okolicznościach i skutkach zakażenia

2. Nadzór epidemiologiczny

Nadzór ogólny obejmuje systematyczne

gromadzenie, analizę oraz interpretację
informacji o zachorowaniach lub innych
procesach zachodzących w sferze zdrowia
publicznego, wykorzystywane w celu
zapobiegania i zwalczania zakażeń lub
chorób zakaźnych

2. Nadzór epidemiologiczny



Przepisy o zapobieganiu i zwalczaniu chorób

zakaźnych wyróżniają również nadzór
sentinel

– wybiórczy nadzór

epidemiologiczny, prowadzony przez

wybrany podmiot lub zespół podmiotów w

zakresie ich podstawowej działalności.

Nadzór ten nadaje się do analizy zdarzeń

względnie częstych jak np. zachorowania na

grypę w czasie epidemii.

3. Podejrzany o chorobę zakaźną

Mianem tym określa się osobę, u której

występują objawy kliniczne lub odchylenia
od stanu prawidłowego w badaniach
dodatkowych, mogące wskazywać na
chorobę zakaźną

4. Podejrzany o zakażenie

Określenie to odnosi się do osoby, u której

nie występują objawy zakażenia ani
choroby zakaźnej, lecz która miała styczność
ze źródłem zakażenia, a charakter czynnika
zakaźnego i okoliczności styczności
uzasadniają podejrzenie zakażenia

5. Stan epidemii i stan zagrożenia

epidemicznego

Stan epidemii to sytuacja prawna

wprowadzona na danym obszarze w związku
z

wystąpieniem epidemii. Ma na celu

podjęcie określonych przez prawo działań
przeciwepidemicznych i zapobiegawczych
dla zminimalizowania skutków epidemii

5. Stan epidemii i stan zagrożenia

epidemiologicznego

Stan zagrożenia epidemicznego od stanu

epidemii różni się tym, iż może być
wprowadzony w związku z ryzykiem
wystąpienia epidemii

5. Stan epidemii i stan zagrożenia

epidemiologicznego

Stan epidemii lub stan zagrożenia

epidemiologicznego ogłaszają i odwołują:



na obszarze województwa lub jego części -

wojewoda

, w drodze rozporządzenia, na wniosek

państwowego wojewódzkiego inspektora
sanitarnego



na obszarze więcej niż jednego województwa -

w drodze rozporządzenia, minister właściwy do
spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem

właściwym do spraw administracji publicznej, na
wniosek

Głównego Inspektora Sanitarnego

5. Stan epidemii i stan zagrożenia

epidemiologicznego

Rozporządzenie wprowadzające wymienione stany

może wprowadzać m. in.:



czasowe ograniczenie określonego sposobu

przemieszczania się



czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania

określonych przedmiotów lub produktów

spożywczych



obowiązek wykonania określonych zabiegów
sanitarnych



obowiązek przeprowadzenia szczepień ochronnych

6. Epidemia

Prawo określa tym terminem wystąpienie na

danym obszarze zakażeń lub zachorowań na
chorobę zakaźną w liczbie wyraźnie większej
niż we wcześniejszym okresie albo
wystąpienie zakażeń lub chorób zakaźnych
dotychczas niewystępujących

7. Endemia

Pojęcie to oznacza występowanie

przypadków tej samej choroby zakaźnej lub
niezakaźnej na określonym terenie,
utrzymujące się nawet przez wiele lat na tym
samym poziomie. Przykładowo można tu
wymienić ospę wietrzną bądź dżumę na
obszarze Mongolii.

8. Pandemia

Pandemia to epidemia choroby zakaźnej w

różnych środowiskach, na dużym obszarze –
w wielu krajach, a nawet na różnych
kontynentach w tym samym czasie.

Przykłady to pandemia grypy hiszpanki

(1918-

1919 r.) z kilkudziesięcioma milionami

ofiar śmiertelnych, czy też współczesna
pandemia AIDS

9. Nosicielstwo

Nosicielstwo to stan w którym u nosiciela (człowieka

lub zwierzęcia) po przechorowaniu choroby zakaźnej

lub w wyniku bezobjawowego zakażenia utrzymuje

się obecność czynnika zakaźnego mimo braku

objawów chorobowych.

Nosiciele zarazków są bardzo niebezpieczni

epidemiologicznie. Nie wykazują oni żadnych

objawów chorobowych, a jednak wydzielane przez

nich zarazki mogą zakażać innych ludzi.

Nosicielstwo dotyczy najczęściej układu
oddechowego i przewodu pokarmowego.

Bibliografia



Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o
zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i
chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. 2008, Nr
234, Poz. 1570)



A. Zieliński: Nadzór epidemiologiczny,
Przegląd epidemiologiczny 2002, t. 56, nr 4,
s. 499-508



Encyklopedia internetowa „WIEM”