mgr Katarzyna Sobczak
Fizykoterapia
jest działem lecznictwa,
w którym stosuje się występujące
w przyrodzie naturalne czynniki fizyczne
np. promieniowanie Słońca oraz czynniki
fizyczne wytworzone przez różnego
rodzaju urządzenia,
np. urządzenia dostarczające energii cieplnej,
prądów małej częstotliwości, prądów wielkiej
częstotliwości, promieniowania świetlnego,
nadfioletowego, podczerwonego oraz
ultradźwięków.
Pojęcie
fizykoterapia
mylona jest często
z pojęciem
fizjoterapia
,
któremu przypisuje się zwykle szersze
znaczenie uważając, że w zakres fizjoterapii
wchodzi kinezyterapia, fizykoterapia
oraz masaż.
Fizjoterapia
Kinezyterapia
Fizykoterapia
Masaż
Czynniki fizyczne
mogą być:
naturalne (oddziałujące na ustrój ludzki czynniki
termiczne, promieniowanie słoneczne, elektryczność,
pole magnetyczne, ciśnienie atmosferyczne oraz
ruchy i wilgotność powietrza)
lub sztuczne, wytworzone przez odpowiednie
generatory.
Czynniki termiczne
Czynnik fotochemiczny
Czynnik elektrokinetyczny
Czynnik elektrochemiczny
Czynnik mechaniczny
Czynniki termiczne.
Bodźcem dla organizmu jest energia cieplna, która może
być przekazana drogą przewodzenia, przenoszenia
i promieniowania lub wytworzona w tkankach w
wyniku przepływu prądu o wielkiej częstotliwości,
oddziaływania
na nie pól elektrycznych, magnetycznych lub
elektromagnetycznych o wielkiej częstotliwości. Ciepło
powstaje również w tkankach pod wpływem drgań
mechanicznych o częstotliwości przewyższającej
granicę słyszalności ucha ludzkiego, czyli ultradźwięków.
Czynnik fotochemiczny.
Czynnik ten zależy od reakcji fotochemicznych
zachodzących w tkankach pod wpływem promieni
nadfioletowych.
Czynniki elektrochemiczne.
Istotą tych czynników jest przepływ przez tkanki stałego
prądu elektrycznego. Ponieważ protoplazma komórek
oraz płyn pozakomórkowy stanowią roztwór
elektrolitów, przepływ prądu powoduje
przemieszczenie jonów i zmiany
w ich stężeniu, co wpływa z kolei na chemizm tkanek.
Czynnik ten stanowi również istotę jontoforezy, która
polega na wprowadzeniu do tkanek (siłami pola
elektrycznego) jonów
działających leczniczo.
Czynnik elektrokinetyczny.
Różnego rodzaju prądy impulsowe powodują
pobudzenie tkanki nerwowej i mięśniowej. Wynikiem
tego pobudzenia
są skurcze mięśni.
Czynnik mechaniczny.
Czynniki te związane są z oddziaływaniem
mechanicznym. Przykładem może być
ciśnienie hydrostatyczne wody w czasie
kąpieli, uderzenie strumienia wody o ciało w
zabiegach wodoleczniczych, ultradźwięki,
masaż oraz nacieranie.
Odczyn
to reakcja tkanek na czynnik fizyczny. Powstaje na
skutek działania energii i zależy od:
- ilości energii, (natężenia danego czynnika)
- czasu działania energii,
- właściwości tkanki. (wrażliwość tkanki na daną postać
energii)
Odczyn progowy
- najmniejszy stwierdzalny odczyn (jeśli
natężenie danego czynnika fizycznego jest małe, a czas
jego działania krótki)
Odczyn nieodwracalny
- powstałe w wyniku uszkodzenia
tkanek, czyli upośledzenia lub zniesienia jej czynności, oraz
zaburzenia
lub zniszczenia jej struktury
Odczyn odwracalny-
ustępują po upływie pewnego czasu
Odczyn normalny
– przewidywalna, określona reakcja tkanek
wykazujących prawidłowe czynności.
Odczyn paradoksalny
– gdy pod wpływem zmian chorobowych lub
zaburzonych mechanizmów ustrojowych w tkankach występuje
reakcja odmienna od spodziewanej.
(Przykładem odczynu paradoksalnego może być reakcja naczyń krwionośnych na
bodziec cieplny, występująca niekiedy w zaburzeniach naczynioruchowych,
kiedy zamiast spodziewanego rozszerzenia naczyń następuje ich skurcz.)
Odczyn miejscowy -
występuje w miejscu działania energii.
Odczyn ogólny
- stanowi niejako odpowiedź całego ustroju lub
niektórych jego układów na dany bodziec fizyczny. Powstaje on w
wyniku wtórnych zmian zachodzących w ustroju pod wpływem
miejscowego działania energii
lub na drodze odruchowej.
(Przykładem odczynu ogólnego może być podniesienie temperatury ciała występujące po
długotrwałym ogrzewaniu kończyn. W tym przypadku miejscowe pochłonięcie dużej ilości energii
cieplnej prowadzi do podniesienia ogólnej temperatury ciała. Mechanizm powstawania odczynów
ogólnych na drodze odruchowej jest bardziej złożony. Pobudzenie miejscowe ograniczonej
powierzchni skóry może wywołać na drodze odruchowej odczyn w narządach wewnętrznych
unerwionych przez ten sam segment rdzenia, wyrażający się np. ich przekrwieniem.)
1) TERMOTERAPIA
-
Leczenie ciepłem
•
termożele
•
sauna
-
Leczenie zimnem
•
krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa
2) HYDROTERAPIA
3) ŚWIATŁOLECZNICTWO
-
Promieniowanie UV
-
Promieniowanie IR
-
Biostymulacja laserowa
4) ULTRADŹWIĘKI