ĆWICZENIA I
• Pojęcie wydolności i czynniki ją kształtujące
• Testy służące do oceny wydolności fizycznej
• Pułap tlenowy – uniwersalny wskaźnik
wydolności
• Metody oceny pułapu tlenowego
Troszkę pojęć…
WYDOLNOŚĆ FIZYCZNA – oznacza zdolność do ciężkich,
długotrwałych wysiłków fizycznych, wykonywanych z udziałem
dużych grup mięśniowych, bez szybko narastającego zmęczenia i
warunkujących jego rozwój zmian w środowisku wewnętrznym
organizmu. Pojęcie to obejmuje również tolerancję zmian
zmęczeniowych i zdolność do szybkiej ich likwidacji po
zakończeniu wysiłku.
PUŁAP TLENOWY (VO
2max
) – jest uniwersalnym wskaźnikiem służącym
do określenia wydolności. Nazywany jest również wydolnością
aerobową organizmu. Wskaźnik ten umożliwia u ludzi zdrowych
przewidywanie reakcji organizmu na obciążenia wysiłkowe w
szerokim ich zakresie i opisuje maksymalny pobór tlenu w czasie
wysiłku fizycznego w jednostce czasu na kilogram masy ciała.
TOLERANCJA WYSIŁKOWA – oznacza zdolność do wykonywania
określonych wysiłków bez głębszych zakłóceń homeostazy lub
zaburzeń czynności narządów wewnętrznych. Miarą tolerancji jest
czas trwania wysiłku do momentu pojawienia się wymienionych
wyżej zaburzeń.
Czynniki kształtujące wydolność
fizyczną
1.
Sprawność funkcji zaopatrzenia tlenowego tkanek i
aktywność procesów biochemicznych w mięśniach
decydujących o wykorzystywaniu tlenowych źródeł energii.
•
Maksymalną wentylację płuc
•
Pojemność dyfuzyjna płuc
•
Objętość i pojemność tlenowa krwi
•
Sprawność układu krążenia
•
Sprawność regulacji naczyniowo-ruchowej
2.
Wewnątrzkomórkowe czynniki warunkujące udział
procesów tlenowych i beztlenowych w wysiłkowej
przemianie materii.
3.
Zaopatrzenie mięśni w substraty energetyczne.
4.
Zdolność wyrównywania zmian w środowisku
wewnętrznym spowodowana przez wysiłek fizyczny
5.
Tolerancja zmian zmęczeniowych
PUŁAP TLENOWY
(VO
2max
) – jako wskaźnik
wydolności fizycznej
VO
2max
– zależy od:
1.
Masy tkanek aktywnych metabolicznie (przede wszystkim masy mięśni
szkieletowych)
2.
Zdolności wykorzystania przez tkanki procesów tlenowych jako źródła
energii
3.
Zespół czynników determinujących dostarczenie tlenu do tkanek.
VO
2max
może być wykorzystywane jako wskaźnik wydolności ponieważ:
•
Ilość tlenu, jaką człowiek jest w stanie pobrać w jednostce czasu, decyduje o
stopniu zapotrzebowania tlenowego podczas wysiłków. VO
2max
wyznacza więc
dla danego człowieka górną granicę obciążeń, przy których może on
osiągnąć równowagę czynnościową.
•
Wielkość VO
2max
wykazuje duży związek z większością opisanych wcześniej
czynników, kształtujących zdolność do długotrwałych wysiłków,
wykonywanych w stanie równowagi czynnościowej (wysiłki o obciążeniach
submaksymalnych)
PUŁAP TLENOWY (VO
2max
) – jako
wskaźnik wydolności fizycznej (2)
Ryc.1 Zależność między zdolnością do wykonywania wysiłków submaksymalnych, a
wielkością obciążenia względnego (% VO
2max
)
# Z: Kozłowski i wsp. (1999)
Testy wysiłkowe stosowane do oceny
wydolności fizycznej i tolerancji
wysiłkowej (1)
1.
Bezpośredni pomiar maksymalnego pobierania tlenu.
•
Pomiar przeprowadza się na bieżni, cykloergometrze lub
rzadziej podczas wysiłku podczas wchodzenia na stopień
(step-test)
•
Wielkość obciążenia maksymalnego wyznacza się na
podstawie częstości skurczów serca osiąganych podczas
wysiłków submaksymalnych
•
Dowodem osiągnięcia obciążenia maksymalnego jest
stabilizacja pobierania tlenu mimo zwiększania
obciążenia wysiłkowego
•
Należy pamiętać, że maksymalna częstość skurczów
serca, osiągana jest zwykle nieco wcześniej niż
maksymalne pobieranie tlenu.
•
Najkrótszy czas niezbędny do osiągnięcia maksymalnego
pobierania tlenu wynosi 3-7 minut.
Testy wysiłkowe stosowane do oceny
wydolności fizycznej i tolerancji
wysiłkowej (2)
2.
Pośredni pomiar
maksymalnego pobierania
tlenu.
•
Zasada opiera się na liniowej
zależności między pobieraniem
tlenu, a częstością skurczów
serca w warunkach równowagi
czynnościowej podczas
wysiłków submaksymalnych
•
Na podstawie tej zależności
można określić przy jakim
poborze tlenu badany osiągnie
właściwą dla jego wieku
(przeciętną) maksymalną
częstość skurczów serca
•
Pobieranie tlenu przy HR
max
odpowiada w przybliżeniu
VO
2max
Ryc. 2 Zasada wyznaczania wielkości
VO
2max
na podstawie częstości skurczów
serca podczas wysiłków
submaksymalnych
# Z: Kozłowski i wsp. (1999)
Testy wysiłkowe stosowane do oceny
wydolności fizycznej i tolerancji
wysiłkowej (3)
Nomogram Astranda-Ryhminga – opracowany został metodą korelacji
częstości skurczów serca osiąganych przy różnych obciążeniach
wysiłkowych z wartościami VO
2max
.
Jego wykorzystanie umożliwia wyznaczenie VO
2max
na podstawie
częstości skurczów serca osiąganej w okresie równowagi
czynnościowej podczas wysiłku wykonywanego na
cykloergometrze (jedno obciążenie) lub podczas wykonania step-
testu.
WARUNKI TESTU
1.
STEP TEST: wysokość stopnia; ♀ 33cm ♂
40cm
częstość wchodzenia na stopień; 22,5
wejść/min
2.
CYKLOERGOMETR: częstość skurczów serca; 120<HR<170
czas trwania wysiłku; 5-7
minut
Testy wysiłkowe stosowane do oceny
wydolności fizycznej i tolerancji wysiłkowej (4)
Ryc. 3 Nomogram Astranda-Ryhminga do wyznaczenia VO2max na podstawie częstości
skurczów serca podczas wysiłków submaksymalnych.
# Z: Kozłowski i wsp. (1999)
Testy wysiłkowe stosowane do oceny
wydolności fizycznej i tolerancji
wysiłkowej (5)
Oznaczanie maksymalnego zużycia tlenu metodą Margarii
•
Metoda ta przeznaczona jest do pomiaru maksymalnego zużycia
tlenu w warunkach nie wymagających wysiłku maksymalnego
•
Polega na wyznaczeniu VO
2max
na podstawie dwóch pomiarów tętna
mierzonych w warunkach wysiłku submaksymalnego
•
Wyboru odpowiedniej prostej na nomogramie, oznaczającej
poziom VO
2max
, dokonujemy na podstawie określenia tętna
maksymalnego, które jest charakterystyczne dla każdego
badanego i zależy od wieku.
PRÓBA I
Czas: 5-7min
Tempo:
15/min
Wysokość stopnia:
40cm
PRÓBA II
Czas: 5-7min
Tempo:
25/min
Wysokość stopnia:
40cm
W czasie wchodzenia podczas 10 ostatnich sekund każdej
minuty mierzymy tętno. Pomiar tętna z okresu ustalonej
równowagi stanowi podstawę do odczytania z nomogramu
wartości VO
2max
badanego