Prawo spadkowe
Wykład II
Zrzeczenie się dziedziczenia
zakaz zawierania umów o spadek po osobie
żyjącej – art. 1047 k.c.
Wyjątek:
umowa o zrzeczenie się dziedziczenia
ustawowego
•zawierana pomiędzy przyszłym spadkodawcą a
osobą należącą do spadkobierców ustawowych,
•forma aktu notarialnego – art. 1048 zd. 2 k.c.
Cechy umowy:
• przyszły spadkobierca = każda osoba,
która należy do osób wymienionych w
ustawie (bez względu kto został powołany do
dziedziczenia w chwili sporządzenia umowy);
umowy nie może zawrzeć Skarb Państwa
• przedmiotem umowy jest zrzeczenie się
prawa podmiotowego do dziedziczenia,
• zrzeczenie dot. dziedziczenia ustawowego,
• nie można zrzec się dziedziczenia na rzecz
innej osoby (uchw. SN z 05.02.1993 r., III CZP
10/93, post. SN z 20.05.1984 r., III CRN
35/84)
Skutki zrzeczenia się
dziedziczenia
• zrzekający się i jego zstępni, których obejmuje
zrzeczenie się, zostają wyłączeni od
dziedziczenia, jakby nie dożyli otwarcia
spadku (art. 1049 § 2 k.c.) – UWAGA – w
umowie można zaznaczyć, że skutki
zrzeczenia się dot. tylko zrzekającego się;
• zrzekający traci także prawo do zachowku (nie
dziedziczyłby z ustawy),
• zrzekający może dziedziczyć na podstawie
testamentu (uchw. SN z 15.05.1972 r., III CZP
26/72), a także może być zapisobiercą,
• zrzeczenie może być uchylone nową umową w
formie aktu notarialnego – art. 1050 k.c.
Dziedziczenie ustawowe
Po pierwsze TESTAMENT
dziedziczenie ustawowe co do całości spadku, jeśli:
brak ważnego testamentu, który wyłącza albo
modyfikuje dziedziczenie ustawowe,
osoby powołane do dziedziczenia nie chcą lub nie
mogą być spadkobiercami
dziedziczenie ustawowe co do części spadku, jeśli:
spadkobierca nie powołał do tej części spadkobiercy,
którakolwiek z osób, które spadkodawca powołał do
całości spadku nie chce lub nie może być spadkobiercą
i nie działa instytucja podstawienia lub przyrostu
Reguły zastępujące wolę spadkodawcy
Krąg spadkobierców
•
więzy krwi → (1) małżonek, (2) zstępni, (3) rodzice, (4) rodzeństwo, (5) zstępni
rodzeństwa
•
brak wzajemności
•
dzieci – dziedziczą zarówno małżeńskie, jak i pozamałżeńskie
•
przysposobieni
przysposobienie pełne – przysposobiony i przysposabiający dziedziczą tak,
jakby przysposobiony był dzieckiem przysposabiającego, ale art. 936 § 3 k.c.
przysposobienie niepełne - (1) przysposobiony dziedziczy na równi z dziećmi
przysposabiającego, a jego zstępni na tych zasadach co dalsi zstępni
przysposabiającego, (2) przysposobiony i jego zstępni nie dziedziczą po
krewnych przysposabiającego (i odwrotnie), (3) rodzice przysposobionego nie
dziedziczą po przysposobionym, a zamiast nich przysposabiający, (4) poza
powyższym – zasady wynikające z pokrewieństwa
•
małżonek – dziedziczy, jeśli w chwili otwarcia spadku pozostawał w
formalnym związku małżeńskim ze spadkodawcą, przy czym wyłączony od
dziedziczenia jest małżonek, jeśli:
orzeczono separację,
spadkodawca wystąpił o orzeczenie rozwodu lub separacji z jego winy, a
żądanie to było uzasadnione.
Kolejność dziedziczenia
3 grupy → kolejna grupa, gdy nie ma
spadkobierców z grupy poprzedniej
wg. głów – in capita
wielkość udziałów
wg. szczepów – in stirpes
Syn – 1/3
Córka – 1/3
II Syn (zmarły) → wnuk i córka – po 1/6
TRZY GRUPY
• I GRUPA:
Małżonek,
Dzieci → dziecko nie dożyło otwarcia spadku =
dziedziczą jego zstępni,
• II GRUPA:
Małżonek,
Rodzice,
Rodzeństwo,
Zstępni rodzeństwa,
• III GRUPA:
gmina ostatniego miejsca zamieszkania,
Skarb Państwa
Porządek dziedziczenia
Dziedziczenie w I grupie
• Małżonek i dzieci – w częściach równych, ale
małżonek nie mniej niż ¼
• Konieczne ustalenie, jaki majątek wchodzi w skład
spadku, bo małżonkowie najczęściej pozostają w
ustroju wspólności ustawowej → śmierć małżonka →
ustanie wspólności = stosujemy przepisy o
współwłasności w częściach ułamkowych i udziały
małżonków zwykle są równe
• Jeśli w chwili śmierci zmarły nie pozostawał w
związku małżeńskim → dziedziczą dzieci i dziedziczą
w częściach równych, a jeśli dziecko nie dożyło
otwarcia spadku – jego udział przypada jego dzieciom
(wnukom spadkodawcy) w częściach równych
Dziedziczenie w I grupie
matka – ¼; syn – ¼; córka – ¼,
wnuk i wnuczka – po 1/8 (1/4 : 2)
syn – 1/3, córka – 1/3, wnuki – po
1/15 (1/3 : 5)
Dziedziczenie w II grupie
• II grupa dziedziczy, gdy brak zstępnych albo są traktowani,
jakby nie dożyli otwarcia spadku, tj. zrzekli się dziedziczenia,
zostali uznani za niegodnych, odrzucili spadek),
• Małżonek – ½ spadku,
• Każde z rodziców – ¼ tego, co dla rodziców i rodzeństwa (czyli
¼ x ½ = 1/8), a jeśli jedno nie dożyło otwarcia spadku → jego
udział przypada po połowie drugiemu z rodziców i rodzeństwu,
• Rodzeństwo – pozostała część w częściach równych
• Jeśli pozostali tylko małżonek i rodzice (albo rodzeństwo) →
rodzice (rodzeństwo) dziedziczą połowę spadku w częściach
równych
• Jeżeli rodzeństwo nie dożyło otwarcia spadku → jego udział
przypada jego zstępnym
• Jeśli małżonek dziedziczy w zbiegu z innymi spadkobiercami
stosuje się art. 939 k.c.
• Jeśli spadkodawca nie pozostawił rodziców i nie ma rodzeństwa
→ dziedziczy tylko małżonek
Dziedziczenie w II grupie
Małżonek – ½, rodzice po 1/8 (1/2 x
1/4), rodzeństwo po 1/20 (1/4 : 5)
Małżonek – ½, rodzic – 6/32 (1/8 + 1/16),
rodzeństwo – po 5/32 [1/8 + (1/8 : 2 : 2)]
Dziedziczenie III grupy
• od 25 września 2003 roku spadkobiercą
ustawowym jest gmina ostatniego miejsca
zamieszkania spadkodawcy
• Jeśli nie można ustalić ostatniego miejsca
zamieszkania spadkodawcy w RP albo ostatnie
miejsce zamieszkania za granicą spadek
przypada Skarbowi Państwa
• Gmina i Skarb Państwa nie mogą odrzucić
spadku, który przypadł im z mocy ustawy,
• Gmina i Skarb Państwa nie składają oświadczeń
co do spadku i przyjmuje się, że przyjęli spadek
z dobrodziejstwem inwentarza
Ustawowe dziedziczenie gospodarstw
rolnych i wkładu gruntowego w spółdzielni
produkcyjnej
• Kilkakrotnie zmieniano przepisy dot. dziedziczenia
gospodarstw (1971, 1982, 1990),
• Specjalne kwalifikacje do dziedziczenia gospodarstw =
niezgodne z Konstytucją → ale orzeczenie TK z dnia 31
grudnia 2001 roku działa w stosunku do spadków
otwartych od 14 lutego 2001 roku → funkcjonują dwa
porządki,
• Przy dziedziczeniu gospodarstwa, jeśli spadkobiercy I
grupy nie mają odpowiednich kwalifikacji, ustępują
spadkobiercą z II grupy
• Jeśli nikt ze spadkobierców ustawowych nie odpowiada
warunkom przewidzianym dla dziedziczenia gospodarstwa
rolnego albo jeżeli uprawnionymi do dziedziczenia są
wyłącznie osoby, które w chwili otwarcia spadku są trwale
niezdolne do pracy, gospodarstwo dziedziczą
spadkobiercy na zasadach ogólnych (art. 1063 k.c.)
Kto może dziedziczyć
gospodarstwo rolne?
• Osoba stale pracująca bezpośrednio
przy produkcji rolnej albo
• Osoba mająca przygotowanie zawodowe
do prowadzenia produkcji rolnej
*
albo
• Małoletni, osoby pobierające naukę
zawody lub uczęszczające do szkół albo
• Osoby trwale niezdolne do pracy*
* rozp. RM z dnia 12 grudnia 1990 r. w
sprawie warunków dziedziczenia
ustawowego gospodarstw rolnych
Kolejność dziedziczenia
I. Małżonek + dzieci, jeśli spełniają co najmniej
jedną z przesłanek z art. 1059 k.c. UWAGA:
wnuki mogą dziedziczyć także, gdy ojciec/matka nie
mogą dziedziczyć ze względu na brak kwalifikacji,
ale muszą spełniać przesłanki z art. 1059 pkt 1 lub
2 k.c.
II. Rodzeństwo i jego zstępni (także gdy zstępni nie
mogą dziedziczyć z uwagi na brak kwalifikacji)
III. Rodzice (tylko, gdy brak zstępnych spadkodawcy)
IV. Początkowo także Skarb Państwa (powołani do
dziedziczenia z ustawy nie mieli odpowiednich
kwalifikacji, wyłącznie uprawnionymi były osoby
trwale niezdolne do pracy) → zmiana ustawą z dnia
26 marca 1982 r. → obecnie dziedziczenie na
zasadach ogólnych
Dziedziczenie wkładu gruntowego w rolniczej
spółdzielni produkcyjnej
(działki przyzagrodowej i siedliskowej)
• ogólne zasady dziedziczenia + art. 1087 k.c.
• dziedziczą ci spośród spadkobierców, którzy w
chwili otwarcia spadku:
1)
są członkami spółdzielni albo
2)
bądź są małoletni, bądź też pobierają naukę
zawodu lub uczęszczają do szkół, albo
3)
są trwale niezdolni do pracy
• jeśli takich osób brak = dziedziczą spadkobiercy,
którzy pracują w gospodarstwie rolnym spółdzielni
albo w ciągu sześciu miesięcy od otwarcia spadku
zostaną członkami tej spółdzielni,
• brak także takich osób = dziedziczenie na
zasadach ogólnych
Testament – szczególna
czynność prawna
2 znaczenia pojęcia „testament”:
czynność prawna, przez którą osoba fizyczna decyduje o losach
swojego majątku na wypadek śmierci,
dokument, w którym jest zawarte oświadczenie spadkodawcy
(testatora)
Rozrządzić majątkiem na wypadek śmierci można tylko przez
testament - nie występuje w k.c. ani umowa o dziedziczenie ani
darowizna na wypadek śmierci (niektórzy dopuszczają jej zawarcie
– A. Kubas, L. Stecki); ale zob. art. 56 ust. 1 Prawa bankowego,
umowa o świadczenie na rzecz osoby trzeciej
Cechy testamentu:
czynność prawna jednostronna i ściśle osobista (art. 944 § 2 k.c.),
czynność prawna mortis causa (art. 941 k.c.),
czynność prawna odwołalna (art. 943 k.c.),
sformalizowana (art. 958 k.c.)
Sporządzenie testamentu
• sporządzenie testamentu = dokonanie czynności prawnej
• Zdolność testowanie = możliwość sporządzenia ważnego
testamentu; wycinek zdolności do czynności prawnych
• zdolność testowania nabywa się z chwilą uzyskania pełnej
zdolności do czynności prawnych (art. 944 § 1 k.c.)
• zdolność testowania musi istnieć w chwili sporządzania
testamentu, a jej późniejsza utrata pozostaje bez wpływu na
ważność testamentu
• zakaz testamentów wspólnych (art. 942 k.c.)=
testament może zawierać rozrządzenie tylko jednego
spadkodawcy → sporządzenie takiego testamentu =
bezwzględna nieważność; nie odnosi się do testamentów
ustnych i pisma stwierdzającego treść takiego testamentu
• spadkodawca musi działać z wolą testowania = wola i
świadomość dokonania czynności prawnej na wypadek
śmierci (zamiar wywołania skutków prawnych)
• wola musi być powzięta niewadliwie
Testament jest nieważny, jeśli został sporządzony:
•w stanie wyłączającym świadome albo swobodne
powzięcie decyzji i wyrażenie woli;
•pod wpływem błędu uzasadniającego
przypuszczenie, że gdyby spadkodawca nie działał
pod wpływem błędu, nie sporządziłby testamentu tej
treści (błąd nie musi dotyczyć treści czynności
prawnej);
•pod wpływem groźby (nie musi być jedyną
przyczyną sporządzenia testamentu tej treści –
wystarczy, że miała wpływ na sporządzenie takiego
testamentu).
•Nieważność bezwzględna, ALE z art. 945 § 2 k.c.
wynika, że na nieważność nie można się powołać
po upływie lat trzech od dnia, w którym osoba
mająca w tym interes dowiedziała się o przyczynie
nieważności, a w każdym razie po upływie lat
dziesięciu od otwarcia spadku (konwalidacja???).
Odwołanie testamentu
• testament można odwołać w każdej chwili, ale w chwili
odwołania:
spadkodawca musi mieć zdolność testowania,
musi dokonać odwołania osobiście,
wola odwołania musi być powzięta niewadliwie
• można odwołać testament w całości albo w części
• Sposoby odwołanie:
sporządzenie nowego testamentu (jeśli w nowym
testamencie nie zaznaczono, że odwoływany jest w całości
poprzedni, odwołaniu ulegają tylko te postanowienia
poprzedniego, które nie dają się pogodzić z nowym
testamentem; nowy musi być ważny),
zniszczenie dokumentu zawierającego oświadczenie (w
zamiarze odwołania),
dokonanie w testamencie zmian, z których wynika wola jego
odwołania
Skutki odwołania = testament wcześniejszy nie odzyskuje
mocy prawnej (większość doktryny); SN – ocena z
uwzględnieniem konkretnego przypadku
Wykładnia testamentu
• interpretacja taka, aby wola zmarłego została jak
najdokładniej ustalona i zrealizowana (art. 948 § 1 k.c.)
• nie można uzupełniać testamentu w drodze wykładni
• jeśli treść testamentu niejasna należy zastosować zasadę
życzliwej interpretacji (favor testamenti – art. 948 § 2
k.c.) – należy z kilku możliwych tłumaczeń wybrać takie,
które pozwala na utrzymanie rozrządzeń w mocy
• art. 961 k.c. – „jeżeli spadkodawca przeznaczył oznaczonej
osobie w testamencie poszczególne przedmioty majątkowe,
które wyczerpują prawie cały spadek, osobę tę poczytuje
się w razie wątpliwości nie za zapisobiercę, lecz za
spadkobiercę powołanego do całego spadku. Jeżeli takie
rozrządzenie testamentowe zostało dokonane na rzecz kilku
osób, osoby te poczytuje się w razie wątpliwości za
powołane do całego spadku w częściach ułamkowych
odpowiadających stosunkowi wartości przeznaczonych im
przedmiotów.
Nieważność testamentu
• zasady ogólne – art. 58 § 1 i 2 k.c.
– powołano spadkobiercę pod warunkiem/z
zastrzeżeniem terminu (art. 962 k.c.),
– zamieszczono podstawienie powiernicze (art. 964
k.c.),
– sporządzono testament wspólny (art. 942 k.c.),
– naruszono przepisy o formie (art. 958 k.c.),
– testament został sporządzony:
• przez osobę nie posiadającą zdolności testowania
(art. 944 § 1 k.c.),
• przez przedstawiciela (art. 944 § 2 k.c.),
• pod wpływem wady oświadczenia woli (art. 945
k.c.)
Bezskuteczność testamentu
• bezskuteczny = nie wywołuje skutków
prawnych
• każdy testament nieważny jest
bezskuteczny
• niektóre testamenty ważne mogą być
bezskuteczne, np. art. 976 k.c.,
powołany w testamencie spadkobierca
zmarł przed otwarciem spadku (albo
jest traktowany jakby nie dożył spadku)
Konwersja testamentu
• możliwość potraktowania testamentu,
który nie odpowiada wymogom co do
formy jako testamentu sporządzonego
w innej przewidzianej prawem formie
• konwersja następuje na podstawie
szczególnego przepisu ustawy, ex
lege, a rezultat jest określony przez
ustawę – konwersja testamentu
allograficznego na testament ustny
Otwarcie i ogłoszenie testamentu
•
osoba, u której znajduje się testament ma obowiązek złożyć
go w sądzie spadku po tym, jak dowie się o śmierci
spadkodawcy → niewykonanie tego obowiązku =
odpowiedzialność odszkodowawcza i grzywna (art. 646 § 2
k.p.c.)
•
sąd może przeprowadzić poszukiwanie testamentu i nakazać
złożenie testamentu w odpowiednim terminie (art. 647-648
k.p.c.)
•
SĄD DOKONUJE OTWARCIA I OGŁOSZENIA TESTAMENTU
•
jeśli jest kilka testamentów – sąd otwiera każdy i ogłasza, a
na każdym czyni wzmiankę o innych testamentach
•
z otwarcia i ogłoszenia testamentu sporządza się protokół
•
w postępowaniu nie bada się ważności testamentu
•
o otwarciu i ogłoszeniu testamentu sąd zawiadamia w miarę
możliwości osoby, których rozrządzenia testamentowe
dotyczą oraz wykonawcę testamentu i kuratora spadku
- przykład na wykład -
Sygn. akt I Ns 381/07
SSR Jan Kowalski
Protokolant st. sekr. sąd. Małgorzata Konopka
PROTOKÓŁ
Dnia 30 kwietnia 2007 r. w Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku
na rozprawie rozpoznano sprawę wszczętą na wniosek Barbary Nowak o
otwarcie i ogłoszenie testamentu.
Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku na podstawie przepisu art. 649
k.p.c. dokonał otwarcia i ogłoszenia testamentu Jana Nowaka.
Powyższy testament został sporządzony w dniu 09 grudnia 1998 r. w formie
aktu notarialnego w Kancelarii Notarialnej w Gdańsku przez Notariusza
Annę Pannę – rep. A nr 5685/1999. Testament zaczyna się od wyrazów
„Jan Nowak oświadcza”, a kończy się wyrazami „zamieszkałego w
Elblągu przy ulicy Bajkowej 46/2”.
Akt notarialny zawiera adnotację, iż został odczytany, przyjęty i podpisany.
Odpis skrócony aktu zgonu Jana Nowaka został dołączony do wniosku.
Na tym protokół zakończono i podpisano.
Sędzia Sądu Rejonowego
Protokolant