SYSTEM OCHRONY PRAW CZŁOWIEKA
W RAMACH ONZ
Prawa człowieka w Karcie
Narodów
Zjednoczonych
i
Powszechnej Deklaracji Praw
Człowieka
Prawa człowieka w działalności
organów głównych Narodów
Zjednoczonych
Instrumenty traktatowe
Prawa człowieka w działalności
organizacji wyspecjalizowanych
LITERATURA
R. Czachorowski, Międzynarodowa Organizacja
Pracy. Geneza-Struktura-Funkcjonowanie. Casus
wolności związkowej, Gdańsk 2002
A. Michalska, Komitet Praw Człowieka.
Kompetencje, funkcjonowanie, orzecznictwo,
Warszawa 1994
A. Michalska, Skarga o naruszenie praw
człowieka do Komitetu Praw Człowieka,
Warszawa 1995
Międzynarodowe Pakty Praw Człowieka,
standard prawa i jego realizacja a przyszłe
wyzwania, Pod redakcją R. Wieruszewskiego i R.
Hliwy, Poznań 2002
LITERATURA
R. Wieruszewski, Reforma traktatowego
systemu ochrony praw człowieka, “Sprawy
Międzynarodowe”, 2003 r., nr 3, s.36-61
R. Wieruszewski, ONZ-owski system
ochrony praw człowieka - bilans dokonań,
w: Organizacja Narodów Zjednoczonych.
Bilans i perspektywy pod redakcją Janusza
Symonidesa, Warszawa 2006
I. Prawa człowieka w Karcie
Narodów
Zjednoczonych
i
Powszechnej Deklaracji Praw
Człowieka
KARTA NARODÓW ZJEDNOCZONYCH
Wolność od strachu (przed agresją ze strony
sąsiedniego państwa)
Wolność od niedostatku (biedy)
Wolności słowa i wypowiedzi
Wolność wyznania
Karty Narodów Zjednoczonych - 26 czerwca 1945
r. – preambuła przywrócić wiarę w podstawowe
prawa człowieka, w dostojeństwo i wartość jego
osoby, w równouprawnienie mężczyzn i kobiet
oraz w równość praw narodów wielkich i małych
KARTA NARODÓW ZJEDNOCZONYCH
Cele Karty:
Do osiągnięcia międzynarodowej
współpracy (…) przy popieraniu i
zachęcaniu do poszanowania
praw człowieka i podstawowych
swobód dla wszystkich bez
różnicy rasy, płci, języka lub
religii
POWSZECHNA DEKLARACJA PRAW
CZŁOWIEKA
z
10 grudnia 1948 r
• Preambuła i 30 artykułów
• art. 1 – ,,Wszyscy ludzie
rodzą się wolni i równi w
swej godności i w swych
prawach. Są oni
obdarzeni rozumem i
sumieniem i powinni
postępować wobec
innych w duchu
braterstwa’’
• Brak środków kontroli
POWSZECHNA DEKLARACJA PRAW
CZŁOWIEKA
z
10 grudnia 1948 r
•
Zasady ogólne dla systemów praw człowieka:
- zasadę równości i niedyskryminacji
- zasadę obowiązku respektowania porządku
społecznego i międzynarodowego,
opartego na prawach i wolnościach
zawartych w Deklaracji
- zasadę obowiązków osób wobec
społeczności i dopuszczalności ograniczeń w
korzystaniu z praw i wolności
- zasadę przestrzegania praw i wolności,
zakaz ich niweczenia
•Jest najszerzej w świecie akceptowanym
dokumentem dotyczącym praw człowieka
POWSZECHNA DEKLARACJA PRAW
POWSZECHNA DEKLARACJA PRAW
CZŁOWIEKA
CZŁOWIEKA
•Przyczyniła się do określenia praw człowieka
jako sprawy o znaczeniu międzynarodowym, a
nie tylko wewnętrznej sprawy państw.
• Chociaż nie jest dokumentem prawnie
wiążącym, lecz jedynie zbiorem zasad, to jest
uznawana jako prawo zwyczajowe lub
interpretacja Karty NZ
• Wiele państw włącza prawa zawarte w Deklaracji
do swoich konstytucji i ustaw
II. Prawa człowieka w działalności
organów głównych NZ
STRUKTURA POWSZECHNEGO
SYSTEMU OCHRONY PRAW
CZŁOWIEKA
Organy i mechanizmy
międzyrządowe różnych
szczebli
Wyspecjalizowane agendy NZ
(np. ds. uchodźców) lub
organizacje wyspecjalizowane
(np. MOP, UNESCO)
Instrumenty traktatowe (ogóle
i specjalne)
WYSOKI KOMISARZ NARODÓW
ZJEDNOCZONYCH DO SPRAW PRAW
CZŁOWIEKA
Zgromadzenie Ogólne w dniu 20
grudnia 1993 r. przyjęło rezolucję
o
,,Wysokim
Komisarzu
dla
promocji i ochrony wszystkich
praw człowieka’’:
ranga
zastępcy
sekretarza
generalnego
powoływany
przez
Sekretarza
Generalnego na okres czteroletni
Pierwszy komisarzem został Jose
Ayallo Lasso, od września 2008 r.
Navanethem Pillay
ZADANIA WYSOKIEGO KOMISARZA NZ DO
SPRAW PRAW CZŁOWIEKA
Promocja międzynarodowej współpracy
Wzmocnienie implementacji zobowiązań
Reagowanie na poważne naruszenia praw
człowieka
Działania na rzecz zapobiegania poważnym
naruszeniom
Pomoc krajom znajdującym się na drodze do
demokracji
Koordynacja działalności na rzecz praw
człowieka w systemie NZ
Dostosowywanie instytucji ONZ i ich działań do
zmieniających się potrzeb
URZĄD WYSOKIEGO KOMISARZA DS.
UCHODŹCÓW (1.01.1951 r.)
Mandat obejmuje:
ochronę uchodźców
działania na rzecz trwałego
rozwiązania problemu
Instrumenty:
Konwencja dotycząca statusu uchodźców z
28.07. 1951 r.
Protokół rozszerzający zakres działania
Konwencji z 1967 r.
URZĄD WYSOKIEGO KOMISARZA DS.
UCHODŹCÓW (2)
Uchodźca to ,,osoba, która znajduje się
poza państwem swego obywatelstwa i
która na skutek uzasadnionej obawy
przed prześladowaniami z powodu swojej
rasy, religii, narodowości, przynależności
do określonej grupy społecznej lub z
powodu przekonań politycznych nie może
lub nie chce korzystać z ochrony tego
państwa’’
Współcześnie pomocą objęci są także uchodźcy
wewnętrzni oraz osoby dotknięte działaniami
wojennymi
RADA PRAW CZŁOWIEKA
- zadania (1)
Promocja edukacji w
zakresie praw człowieka
Przedstawianie zaleceń
Zgromadzeniu Ogólnemu
dotyczących dalszego
rozwoju prawa
międzynarodowego
chroniącego prawa człowieka
Wspieranie realizacji
zobowiązań podjętych przez
państwa w kwestii
przestrzegania praw
człowieka
RADA PRAW CZŁOWIEKA
(2)
Dokonywanie
powszechnych
przeglądów okresowych
dotyczących
wypełniania przez państwo zobowiązań
związanych z przestrzeganiem praw
człowieka i opracowuje rekomendacje
w tym względzie
Rozwijanie dialogu i współpracy
mającej na celu zapobieganie
naruszaniu praw człowieka
Składanie corocznych raportów na
forum Zgromadzenia Ogólnego
KOMISJA PRAW CZŁOWIEKA A RADA PRAW
CZŁOWIEKA
ZAGADNIE
NIE
KOMISJ A
PRAW
CZŁOWIEKA
RADA PRAW CZŁOWIEKA
Organ
wybierający
członków
Rada
Gospodarcza i
Społeczna
Zgromadzenie Ogóle
Metoda
wybierania
Nie ma
głosowania,
wybierani
przez
aklamację,
zwykłą
większością
Głosowanie na poszczególnych
kandydatów, bezwzględną
większością
Liczba
członków
53
47
Liczba
spotkań w
ciągu roku
1
Nie mniej niż 3
Różnice (2)
Długość trwania
sesji
6 tygodni
Nie mniej niż 10 tygodni
Powołanie
specjalnych,
ponadplanowych
sesji
Wymagana
zgoda
większości
członków
Komisji
Za zgodą 1/ 3 członków Rady
Zawieszenie
członków
Brak
regulacji
2/ 3 przedstawicieli ZO może zawiesić
przywileje i prawa członka, który
poważnie i regularnie narusza prawa
człowieka
Kryteria dla
kandydatów
ubiegających się o
wybór
Brak
regulacji
Osiągnięcia w dziedzinie promocji i
ochrony praw człowieka. Dobrowolne
przyrzeczenie i zobowiązanie
Różnice (3)
Zobowiązania
członków
Brak regulacji Utrzymanie najwyższych standardów w
promocji i ochronie praw człowieka. Pełna
współpraca z Radą. W czasie trwania kadencji
poddanie się ocenie przy zastosowaniu
mechanizmu wszechstronnego okresowego
przeglądu
Ocena
działalności
członka
Brak regulacji Członek oceniany przy zastosowaniu
mechanizmu wszechstronnego okresowego
przeglądu, którego zasady funkcjonowania będą
rozwijane przez Radę w czasie pierwszego roku
jej działalności
Zmiany w
członkostwie
Brak regulacji Po raz pierwszy nowi członkowie będą wybrani
w maju 2006 roku
Specjalne
mechanizmy i
instrumenty
Zależnie od
prowadzonych
działań
W rok po rozpoczęciu działalności, Rada dokona
przeglądu i oceny działań, usprawni i poprawi
swoje funkcjonowanie
Harmonogram
spotkań
Zawiera stały
punkt
dotyczący
Izraela
Brak stałych punktów
Czas trwania
kadencji
Nieokreślony
Nie dłużej niż dwie następujące po sobie
trzyletnie kadencje
PROCEDURY OPARTE NA KARCIE NZ
Procedurę 1235 ,,publiczna’’:
Rezolucja Rady
Gospodarczej i Społecznej z 1967 r.
Procedura 1503 - ,,poufna’’
: Rezolucja z 1970
r.
Specjalne procedury:
•
procedura krajowa (geograficzna) do badania
sytuacji w danym kraju,
•
procedura
tematyczna
pozwalającą
na
kompleksową ocenę sytuacji w zakresie jakiegoś
prawa
sprawozdawcy (przedstawiciele lub niezależni
eksperci, grupy roboczej)
MANDATY KRAJOWE ONZ w 2006 r.
Burundi od 2004 r.
Korea Pół. od 2004 r.
Kambodża
od 1993 r.
Demokratyczna Republika
Konga (2004-2008)
Haiti
od 1995 r.
Liberia (2003-2008)
Myanmar (Birma) od 1992
r.
Autonomia Palestyńska od
1993 r.
Somalia od 1993 r.
Sudan od 2005 r.
MANDATY TEMATYCZNE ONZ
Grupa Robocza ds. Arbitralnych Zatrzymań (aresztowań)
Specjalny Sprawozdawca ds. Handlu Dziećmi, Dziecięcej
Prostytucji i Dziecięcej Pornografii
Niezależny Ekspert ds. Prawa do Rozwoju
Specjalny Sprawozdawca ds. Osiągania Wyższych
Standardów Zdrowia Psychicznego i Fizycznego
Grupa Robocza ds. Wymuszonych lub Przymuszonych
Zaginięć
Niezależny Ekspert ds. Zbadania Zabezpieczenia w
Międzynarodowym Prawie Karnym i Praw Człowieka
Mechanizmów Ochrony Osób przed Zaginięciami
Specjalny Sprawozdawca ds. Prawa do Nauki
MANDATY TEMATYCZNE ONZ
Specjalny Sprawozdawca do Pozasądowych, Doraźnych lub
Arbitralnych Egzekucji
Specjalny Sprawozdawca ds. Prawa do Wyżywienia
Specjalny Przedstawiciel ds. Sytuacji Obrońców Praw
Specjalny Sprawozdawca ds. Warunków Mieszkalnych jako
Składnika Odpowiedniego Poziomu Życia
Specjalny Sprawozdawca ds. Sytuacji Praw Człowieka i
Fundamentalnych Wolności Ludności Tubylczej
Specjalny Sprawozdawca ds. Niezależności Sędziów i
Prawników
Specjalny Sprawozdawca ds. Promocji i Ochrony Prawa do
Wolności Myśli i Słowa
Specjalny Sprawozdawca ds. Wolności Religii i Wyznania
MANDATY TEMATYCZNE ONZ
Przedstawiciel Sekretarza Generalnego ONZ ds. Krajowych
Przesiedleńców
Specjalny Sprawozdawca ds. Posługiwania się Najemnikami
Celem Przeciwdziałaniu Prawu do Samostanowienia
Specjalny Sprawozdawca ds. Praw Człowieka Migrantów
Niezależny Ekspert ds. Projektu Protokołu Fakultatywnego
Międzynarodowego Paktu Praw Ekonomicznych, Socjalnych i
Kulturalnych
Niezależny Ekspert ds. Praw Człowieka i Krańcowego Ubóstwa
Niezależny Ekspert ds. Współczesnych Przejawów Rasizmu,
Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobi i Nietolerancji
Grupa Robocza ds. Ludności Pochodzenia Afrykańskiego do
Badania Problemów Dyskryminacji Rasowej Ludności
Pochodzenia Afrykańskiego
MANDATY TEMATYCZNE ONZ
Grupa Robocza ds. Implementacji Deklaracji
Durbańskiej i Programu Działania
Niezależny Ekspert ds. Zagranicznych Wierzytelności
(Zadłużenia)
Specjalny Sprawozdawca ds. Tortur
Specjalny Sprawozdawca ds. Wpływu Nielegalnego
Przepływu i Wyrzucania Niebezpiecznych Odpadów
Toksycznych na Korzystanie z Praw Człowieka
Specjalny Sprawozdawca ds. Przemocy Wobec
Kobiet, jej Powodów i Konsekwencji
Od 2008 r. – ds. niewolnictwa; ds. dostępu do
bezpiecznej wody pitnej i urządzeń sanitarnych
Od września 2009 r. ds. praw kulturalnych
III. Instrumenty traktatowe
KONWENCJE
•
1948 - Konwencja o zapobieganiu i karaniu
zbrodni ludobójstwa
•
1951 - Konwencja dotycząca statusu uchodźców
•
1965 -
Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich
form
dyskryminacji rasowej
•
1966 -
Międzynarodowy pakt praw obywatelskich
i politycznych
wraz z dwoma protokołami
•
1966 -
Międzynarodowy pakt praw
gospodarczych,
społecznych i kulturalnych
wraz z jednym protokołem
•
1973 - Konwencja o zwalczaniu i karaniu zbrodni
apartheidu
KONWENCJE
•
1979 -
Konwencja w sprawie likwidacji
wszelkich form dyskryminacji kobiet
wraz z jednym protokołem
•
1984 -
Konwencja przeciwko torturom
i innemu okrutnemu, nieludzkiemu
lub poniżającemu traktowaniu lub
karaniu
wraz z jednym
protokołem
•
1989 -
Konwencja o prawach dziecka
•
1990 -
Konwencja o ochronie praw
wszystkich pracowników - migrantów i
członków ich rodzin
•
2006
– Konwencja Praw Osób
Niepełnosprawnych
wraz z jednym
protokołem
•
2006 – Konwencja o Ochronie Osób
przed Zaginięciami
KOMITETY
•
Komitet ds. Eliminacji Dyskryminacji Rasowej
•
Komitet Praw Człowieka
•
Komitet Praw Ekonomicznych, Społecznych i
Kulturalnych
•
Komitet przeciwko Torturom
•
Komitet ds. Eliminacji Dyskryminacji Kobiet
•
Komitet Praw Dziecka
•
Komitet do Ochrony Praw Wszystkich
Pracowników - Migrantów i Członków ich
Rodzin
•
Komitet do Ochrony Osób Niepełnosprawnych
CELE ORGANÓW KONTROLNYCH
Promocja kultury praw człowieka
Interpretacja traktatów poprzez system
sprawozdań i skarg indywidualnych
Wskazywanie na kluczowe problemy poprzez
przyjmowanie komentarzy ogólnych i rekomendacji
Pomoc państwo-stronom traktatów w identyfikacji
naruszeń praw człowieka oraz w znalezieniu metod
poprawy tej sytuacji poprzez dialog z państwami
oraz formułowanie uwag końcowych
Stworzenie ofiarom naruszeń praw człowieka
platformy dochodzenia swoich praw
Informowanie międzynarodową opinię publiczną
ZESTAWIENIE PROCEDUR TRAKTATOWYCH
TRAKTAT/MECHANIZM KONTROLI
SPRAWOZ-
DANIA
Zawiado-
mienia
indywidu-
alne
Skargi
międzypa-
ństwowe
Niezależne
śledztwo
1.
Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich
i Politycznych
2.
Międzynarodowy Pakt Praw
Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych
3.
Konwencja w sprawie likwidacji Wszelkich
Form Dyskryminacji Rasowej
4.
Konwencja w sprawie Likwidacji Wszelkich
Form Dyskryminacji Kobiet
5.
Konwencji przeciwko Torturom i innemu
Okrutnemu, Nieludzkiemu lub
Poniżającemu Traktowaniu lub Karaniu
6.
Konwencja o Prawach Dziecka
7.
Konwencja o Ochronie Praw Wszystkich
Pracowników - Migrantów i Członków ich
Rodzin
MECHANIZMY KONTROLI
REALIZACJI PRAW CZŁOWIEKA
SPRAWOZDANIA
ZAWIADOMIENIA INDYWIDUALNE
SKARGI MIĘDZYPAŃSTWOWE
NIEZALEŻNE ŚLEDZTWO
MATERIALNE PRZESŁANKI
ZAWIADOMIEŃ INDYWIDUALNYCH:
Zasada subsydiarności – jest dopuszczalna po
wyczerpaniu krajowych środków dochodzenia
naruszonych praw
Zasada kumulacji – sprawa będąca przedmiotem
rozpatrywania
nie
może
być
objęta
postępowaniem
przed
innymi
międzynarodowymi organami
Interes osobisty – składa ją upoważniona do
tego osoba
Interes prawny - dotyczy praw normowanych
traktatem
Interes rzeczywisty – naruszenie praw było
realne, a nie hipotetyczne
WZÓR SKARGI INDYWIDUALNEJ
Data: ...................
Skarga do:
The Human Rights Committee
c/o Centre for Human Rights United Nations Office
8-14 avenue de la Paix 1211 Geneva 10, Switzerland 8-14
avenue de la Paix
Skarga przedkładana jest do rozpatrzenia zgodnie z
postanowieniami Protokołu Fakultatywnego do
Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych
WZÓR SKARGI INDYWIDUALNEJ
Data: ...................
I. INFORMACJA DOTYCZĄCA AUTORA SKARGI:
Nazwisko..............Imię/Imiona..............Narodowość............Zawó
d...
Data i miejsce urodzenia.....................Aktualny adres................
Adres dla korespondencji poufnej ..............
Wyżej wymieniony składa skargę jako:*
a) Ofiara pogwałceń jednego lub kilku praw przedstawionych
poniżej
b) Przedstawiciel domniemanej ofiary
(ofiar)..................................
c) W innym
charakterze................................................................................
Jeżeli zakreślono kratkę (c), autor winien wyjaśnić:
(I) W jakim charakterze występuje on w imieniu ofiary/ofiar
(np. powiązanie rodzinne lub inne więzy natury osobistej z
domniemaną ofiarą/ofiarami):........
(II) Z jakiego powodu ofiara (ofiary) nie jest (nie są) zdolna
(zdolne) do samodzielnego złożenia skargi..............................
II. INFORMACJA DOTYCZĄCA DOMNIEMANEJ
OFIARY/OFIAR (jeżeli nie jest (nie są) tożsama/e z
autorem skargi)
Nazwisko......................Imię/Imiona..........................
Narodowość............... Zawód................ Data i miejsce
urodzenia...................Aktualny adres lub miejsce
pobytu...............................................................................
................
III. PAŃSTWO, KTÓREGO SKARGA DOTYCZY.
POGWAŁCONE ARTYKUŁY. KRAJOWE ŚRODKI
ODWOŁAWCZE
Nazwa Państwa-Strony Międzynarodowego Paktu Praw
Obywatelskich i Politycznych oraz Protokołu
Fakultatywnego, przeciwko któremu skierowana zostaje
skarga:............................... Artykuły Międzynarodowego
Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych jakie zostały,
wedle domniemania, pogwałcone...................................
Kroki jakie zostały podjęte przez (lub) w imieniu
domniemanej ofiary (ofiar) w celu wyczerpania
krajowych środków odwoławczych (odwołanie do sądu
lub do innego organu władzy państwowej, kiedy i z
jakimi rezultatami – załączyć, w miarę możliwości, kopie
wszystkich decyzji sądowych bądź administracyjnych
mających znaczenie dla sprawy)...........
Jeżeli nie doszło do wyczerpania krajowych środków
odwoławczych – wyjaśnić przyczyny: ....................
IV. INNE PROCEDURY MIĘDZYNARODOWE
Czy ta sama sprawa była przedłożona do rozpatrzenia
w ramach innej procedury międzynarodowej badań lub
rozstrzygania sporów (np. Międzyamerykańska
Komisja Praw Człowieka, Europejska Komisja Praw
Człowieka)? Jeżeli tak, to kiedy i z jakimi
rezultatami?..................................................................
...................................
V. OKOLICZNOŚCI FAKTYCZNE SPRAWY BĘDĄCEJ
PRZEDMIOTEM SKARGI
Szczegółowy opis faktów będących domniemanym
pogwałceniem lub pogwałceniami, łącznie ze
wskazaniem odpowiednich
dat***.............................................................................
....
Data i podpis autora skargi
Źródło: UN Centre for Human Rights, Fact Sheet N 7, Communications Procedures, Genewa 1989.
186
MIĘDZYNARODOWY PAKT PRAW
OBYWATELSKICH I POLITYCZNYCH
16 grudnia 1966 r., wszedł w życie w 23 marca 1976 r.
PROTOKOŁY DODATKOWE:
Pierwszy
wprowadzał
instytucję
skargi
indywidualnej - 16 grudnia
1966 r.
Drugi
dotyczy
zniesienia
kary śmierci - 15 grudnia
1989 r.
MIĘDZYNARODOWY PAKT PRAW
OBYWATELSKICH I POLITYCZNYCH (1)
Część pierwsza dotyczy:
prawa ludów do samostanowienia,
do dysponowania zasobami i
bogactwami narodowymi
zakaz pozbawiania narodu jego
własnych środków egzystencji (art. 1)
MIĘDZYNARODOWY PAKT PRAW
OBYWATELSKICH I POLITYCZNYCH
Część druga:
1. Zakazu dyskryminacji (art. 2)
2. Równe prawa mężczyzn i kobiet (art. 3)
3. Warunki zawieszania niektórych praw i
wolności w razie wyjątkowego
niebezpieczeństwa publicznego
zagrażającego istnieniu narodu (art. 4)
MIĘDZYNARODOWY PAKT PRAW
OBYWATELSKICH I POLITYCZNYCH
prawo do życia (art. 6)
zakaz tortur, nieludzkiego i poniżającego traktowania (art. 7)
zakaz niewolnictwa i poddaństwa (art. 8)
prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego (art. 9)
prawo do traktowana w sposób humanitarny i z
poszanowaniem przyrodzonej godności człowieka osób
pozbawionych wolności (art. 10)
zakaz więzienia za długi (art. 11)
prawo do swobody poruszania się i wolności wyboru miejsca
zamieszkania (art. 12)
prawo do odwołania się cudzoziemców na decyzję o wydaleniu
(art. 13)
prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia sprawy
przez właściwy, niezależny i bezstronny sąd (art. 14)
zakaz karania za czyny nie będące przestępstwami w chwili ich
popełnienia (art. 15)
prawo do podmiotowości prawnej (art. 16)
MIĘDZYNARODOWY PAKT PRAW
OBYWATELSKICH I POLITYCZNYCH
- prawa osobiste i polityczne (2)
prawo do poszanowania życia prywatnego, rodzinnego, domu,
tajemnicy korespondencji (art. 17)
prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania (art.18)
prawo do opinii (art. 19)
zakaz propagandy wojennej, nienawiści narodowej, rasowej lub religijnej
(art. 20)
prawo do spokojnego zgromadzania się (art. 21)
prawo do swobodnego stowarzyszania się, tworzenia i przystępowania
do związków zawodowych (art. 22)
prawo do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny (art. 23)
prawa dzieci (art. 24)
prawo do kierowania sprawami publicznymi oraz do korzystania z
czynnego i biernego prawa wyborczego, jak i dostępu do służby
publicznej (art. 25)
zakaz dyskryminacji (art. 26)
prawa osób należących do mniejszości etnicznych religijnych lub
językowych (art. 27)
PAKT PRAW EKONOMICZNYCH, SPOŁECZNYCH I
KULTURALNYCH
•
prawo do pracy (art. 6)
•
prawo do korzystania ze sprawiedliwych i korzystnych warunków
pracy (art. 7)
•
prawo do tworzenia i przystępowania do związków zawodowych i
prawo do strajku (art. 8)
•
prawo do zabezpieczenia społecznego, włączając w to
ubezpieczenia społeczne (art. 9)
•
prawo rodziny do ochrony i pomocy (art. 10), prawo do
odpowiedniego poziomu życia, włączając w to wyżywienie, odzież i
mieszkanie oraz do stałego polepszania warunków bytowych
(prawo do wolności od głodu) (art. 11)
•
prawo do korzystania z najwyższego osiągalnego poziomu ochrony
zdrowia fizycznego i psychicznego (art. 12)
•
prawo do nauki (art.13)
•
prawo do udziału w życiu kulturalnym, do korzystania z osiągnięć
postępu naukowego, do korzystania z ochrony interesów
moralnych i materialnych, wynikających z wszelkiej twórczości
naukowej, literackiej lub artystycznej, której jest autorem (art. 15)
MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA W
SPRAWIE LIKWIDACJI WSZELKICH FORM
DYSKRYMINACJI RASOWEJ
Konwencja w art. 1 definiuje dyskryminację
rasową
–
jako
,,wszelkie
zróżnicowanie,
wykluczenie, ograniczenie lub uprzywilejowanie
z powodu rasy, koloru skóry, urodzenia,
pochodzenia narodowego lub etnicznego, które
ma na celu lub pociąga za sobą przekreślenie
bądź uszczuplenie uznania, wykonywania lub
korzystania, na zasadzie równości z praw
człowieka
i
podstawowych
wolności
w
dziedzinie politycznej, gospodarczej, społecznej
i kulturalnej lub w jakiejkolwiek innej dziedzinie
życia publicznego’’.
ZAKAZ DYSKRYMINACJI
Zawiera zobowiązanie państw stron Konwencji do potępienia
dyskryminacji i podjęcia działań na rzecz ochrony przed
dyskryminacją (art. 2), szczególnie w zakresie takich praw
jak (art. 5):
do równego traktowania przed sądami
do osobistego bezpieczeństwa i ochrony przez państwo
przed przemocą lub naruszeniem nietykalności cielesnej
do praw politycznych (szczególnie praw wyborczych, w
kierowaniu sprawami publicznymi, do równego dostępu
do służby publicznej)
do praw obywatelskich (w szczególności do prawa
swobodnego poruszania się i wyboru miejsca
zamieszkania, do opuszczenia i powrotu do kraju, do
obywatelstwa, do zawierania małżeństwa i do wyboru
małżonka, do własności, do dziedziczenia, do wolności
myśli, sumienia i wyznania, do wolności poglądów i
wypowiadania ich, do wolności pokojowych zgromadzeń i
do zrzeszania się)
ZAKAZ DYSKRYMINACJI
do praw gospodarczych, społecznych i
kulturalnych (w szczególności prawa pracy,
swobodnego wyboru zatrudnienia,
sprawiedliwych i zadowalających warunków
pracy, do ochrony przed bezrobociem, do równej
płacy za równą pracę, do sprawiedliwego i
zadowalającego wynagrodzenia; prawa do
tworzenia związków zawodowych i należenia do
nich; prawa do mieszkania; prawa do publicznej
ochrony zdrowia, opieki lekarskiej oraz
ubezpieczeń społecznych i świadczeń socjalnych;
prawa do oświaty i szkolenia zawodowego; prawa
do równego udziału w działalności kulturalnej;
prawa dostępu do wszystkich miejsc i urządzeń
przeznaczonych do publicznego użytku)
KONWENCJA O PRAWACH DZIECKA
-
20 listopad 1989 r., weszła w życie 2 września
1990 r.
Protokół
Dodatkowy
Dotyczący
Uczestnictwa
Dzieci
w
Konfliktach
Zbrojnych
– 25 maja 2000 r.,
wszedł w życie 12 lutego 2002 r.
Protokół
Dodatkowy
Dotyczący
Sprzedaży
Dzieci,
Prostytucji
Dziecięcej
i
Pornografii
Dziecięcej
– 25 maja 2000 r.,
wszedł w życie 18 stycznia 2002 r.
IV. Prawa człowieka w działalności
organizacji wyspecjalizowanych
MIĘDZYNARODOWA ORGANIZACJA
PRACY
- Deklaracja Filadelfijska z 10 maja 1944 r.
Podstawowe zasady:
Praca nie jest towarem
Wolność wypowiedzi i
zrzeszania się są warunkiem
postępu
Ubóstwo jest niebezpieczne dla
dobrobytu wszystkich
Walkę z niedostatkiem należy
prowadzić zarówno na szczeblu
krajowym, jak i
międzynarodowym, pracodawcy
solidarnie z pracobiorcami
KONWENCJE MOP
ZAKAZ
DYSKRYMINACJI
w
dziedzinie
zatrudnienia
i
wykonywania pracy:
Konwencja (nr 100) dotycząca jednakowego
wynagrodzenia dla pracujących mężczyzn i
kobiet za pracę jednakowej wartości -
uchwalona w Genewie 29 czerwca 1951 r.
(nr 111) dotycząca dyskryminacji w zakresie
zatrudnienia
i
wykonywania
zawodu
-
uchwalona w Genewie 25 czerwca 1958 r.
KONWENCJE MOP
ZAKAZU PRACY PRZYMUSOWEJ LUB
OBOWIĄZKOWEJ:
Konwencja (nr 29) dotycząca pracy
przymusowej lub obowiązkowej -
uchwalona w Genewie 28 czerwca 1930
r.,
Konwencja (nr 105) o zniesieniu pracy
przymusowej - uchwalona w Genewie
25 czerwca 1957 r.
KONWENCJE MOP
SWOBODY ZRZESZANIA SIĘ I WOLNOŚCI
ZWIĄZKOWE:
Konwencja (nr 87) dotycząca wolności
związkowej i ochrony praw związkowych -
uchwalona w San Francisco 9 lipca 1948 r.
Konwencja (nr 98) dotycząca stosowania
zasad prawa organizowania się i rokowań
zbiorowych - uchwalona w Genewie 1 lipca
1949 r.
KONWENCJE MOP
PRAW DZIECI:
Konwencja (Nr 182) dotyczącej zakazu i
natychmiastowych działań na rzecz
eliminowania najgorszych form pracy
dzieci - przyjęta w Genewie dnia 17
czerwca 1999 r.
RODZAJE PROCEDUR MOP
I. OGÓLNA:
1. Stała - coroczne sprawozdania i na sprawozdania na
żądanie
Rady Administracyjnej (są rozpatrywane przez
Komisję Ekspertów
i Komisję Konferencji)
2.NADZWYCZAJNA:
skargi i zażalenia organizacje pracodawców lub pracobiorców
(są
rozpatrywane przez Radę Administracyjną)
skargi jednego państwa przeciwko drugiemu (bada Komisja
Badawczą)
II. SPECJALNA
– skargi dotyczące wolności związkowej
(rozpatruje Komitet Wolności Związkowych Rady
Administracyjnej oraz Komisja Ustaleń i Koncyliacja
Wolności Związkowej
ORGANIZACJA NARODÓW ZJEDNOCZONYCH
DO SPRAW OŚWIATY, NAUKI I KULTURY
(UNESCO)
Powstała na mocy konwencji londyńskiej z dnia 16
listopada 1945 r., w miejsce Międzynarodowego Instytutu
Współpracy Intelektualnej (od 1925 r.)
W jej preambule znalazło się credo tej
organizacji -,,wojny biorą początek w umysłach
ludzi, więc i w umysłach musi być zbudowana
obrona pokoju (...) szerokie rozpowszechnienie
kultury i wychowania ludności w duchu
sprawiedliwości,
wolności
i
pokoju,
jest
niezbędne dla godności człowieka i jest świętym
obowiązkiem, który wszystkie narody muszą
wypełniać w duchu wzajemnej pomocy i troski’’
UNESCO
Celem organizacji jest
,,przyczyniać się do utrzymania
pokoju i bezpieczeństwa przez
pogłębianie - za pomocą
wychowania, nauki i kultury -
współpracy narodów dla
zapewnienia ogólnego
poszanowania sprawiedliwości,
praworządności oraz praw
człowieka i podstawowych
swobód, które Karta Narodów
Zjednoczonych przyznaje
wszystkim narodom świata, bez
różnicy rasy, płci, języka i
religii’’
ZADANIA UNESCO
Upowszechnianie kultury i oświaty
ludzkości w duchu sprawiedliwości,
wolności i pokoju, poprzez: popieranie
rozwoju zrozumienia innych narodów dzięki
masowej informacji i obiegowi myśli
Rozwój powszechnego wychowania i
krzewienie kultury
Popieranie rozwoju wiedzy
NORMY I INSTRUMENTY UNESCO
Konwencja Przeciwko Dyskryminacji w Oświacie
- 14 grudnia 1960 r.
Deklaracja o zasadach międzynarodowej współpracy
kulturalnej z 4 listopada 1966 r. - zawiera postanowienia
dotyczące praw każdego człowieka do dostępu do kultury,
obowiązek państwa rozwijania kultury i zapewnienie dostępu do
niej
Konwencja dotycząca Ochrony Światowego
Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego z 1972 r.
Deklaracja o Rasach i Dyskryminacji Rasowej z 27
listopada 1978 r.
Deklaracja o Zasadach Tolerancji 16 listopada 1995 r.
Powszechną Deklaracja o Genomie Ludzkim i Prawach
Człowieka z 11 listopada 1997 r.,
Powszechna Deklaracja
w
Sprawie Różnorodności
Kulturowej z 2001 r.
PROCEDURA OCHRONY PRAW
CZŁOWIEKA W UNESCO
Decyzja z 1978 r. Wydział Wykonawczy UNESCO nr
104EX/3.3 dot. procedury rozpatrywania indywidualnych
skarg
Skargi trafiają do Biura Prawnego Sekretariatu, a
następnie po selekcji do Komitetu do Spraw Konwencji i
Zaleceń, który jest organem pomocniczym Wydziału
Wykonawczego
Komitet bada skargę w procedurze poufnej. Jego zadaniem
jest polubowne rozstrzygnięcie sprawy. Opracowuje poufne
sprawozdania,
które
są
przedkładane
Wydziałowi
Wykonawczemu wraz z odpowiednimi zaleceniami.
UNESCO może badać masowe i systematyczne przypadki
naruszeń praw człowieka, są one rozpatrywane przez
Wydział Wykonawczy lub przez Konferencję Generalną na
posiedzeniach jawnych
OCENA SYSTEMU OCHRONY
PRAW CZŁOWIEKA
ZALETY:
uniwersalność systemu
uniwersalny standard ochrony
ogromny dorobek
WADY:
brak woli politycznej części członków ONZ do
posługiwania się systemem
solidarność państw naruszających prawa człowieka
zasada nieingerencji w wewnętrzne sprawy innych krajów i
suwerenności państw
zasada obiektywności i nieselektywności praw człowieka
priorytetem państw rozwijających jest ,,prawo do rozwoju”
NIEDOSTATKI TRAKTATOWYCH MECHANIZMÓW