ORGANIZACJA 

RATOWNICTWA 

MEDYCZNEGO W 

STREFIE ZAGROŻENIA 

W NAJCZĘSTRZYCH 

WYPADKACH 

DROGOWYCH I 

KOLEJOWYCH 

 

 

Organizacja miejsca 

zdarzenia

Kierowanie

 

i nadzór

 

 

Za ogólny nadzór nad miejscem 
zdarzenia odpowiedzialna jest 
policja, która powinna 
zainstalować wokół ogrodzenie 
ochronne.

 Jeśli istnieje konieczność można 

wykonać drugie, wewnętrzne 

ogrodzenie przy samym centrum 

zdarzenia

 

 

 

Każda ze służb ratowniczych 

wyznacza komendanta lub szefa, 

który jest zwykle starszy rangą. 

Szefa można zwykle odnaleźć w 

pobliżu pojazdów stanowiących 

ich bazę. Powinny to być jedynie 

pojazdy na miejscu zdarzenia, 

które nie wyłączają swych lamp 

błyskowych,

 

 

 

Wspomniani szefowie spełniaj; 

zadanie „komendy srebrnej", 

podczas gdy ich przełożeni 

gromadzący się dalej od miejsca 

zdarzenia zalicza się do „komendy 

złotej". 

 

 

Wyznacza się funkcjonariuszy 

straży przedniej, którzy będą 

zawiadywać działaniami 

ratunkowymi w samym sercu 

zdarzenia. Jeśli obejmuje ono 

szerszy obszar, trzeba go podzielić 

na sektory, w których działają 

osobne zespoły straży przedniej, 

których określa się jako „komendę 

brązową".

 

 

POLICJA

 

 

Poza zabezpieczeniem 

miejsca zdarzenia policja:

zamyka drogi dojazdowe i 

wyjazdowe z tego miejsca,

 panuje nad przypadkowymi 

widzami i chętnymi do pomocy,

 nawiązuje kontakt z 

przedstawicielami mediów,

 

 

.

zwraca się o pomoc do stowarzyszeń 

oferujących dobrowolna pomoc (np. 

PCK}, 

organizuje tymczasowe biuro gromadzące 

informacje o osobach poszkodowanych i 

zabitych,

 podejmuje identyfikację zabitych 

organizując ich usunięcie z miejsca 

zdarzenia 

 ochraniając dowody sądowo-lekarskie.

 

 

STRAŻ POŻARNA

 

 

W razie pożaru lub zagrożenia 

chemicznego starszy ranga 

przedstawiciel straży przejmuje 

zarządzanie akcją i jest 

odpowiedzialny za przebieg 

ratowania wszystkich 

poszkodowanych i zagrożonych.

 

 

 

Straż pożarna dostarcza też 

sprzęt specjalistyczny do 

uwalniania ofiar uwięzionych we 

wrakach, jak też właściwe 

oświetlenie i ciężkie podnośniki.

 

 

CETRUM 

POWIADOMIENIA 

RATUNKOWEGO

 

 

Centrum ma za zadanie m.in 

wyznaczenie:

funkcjonariusza zawiadującego 

umieszczaniem rannych w 

ambulansach 

 funkcjonariusza dokonującego 

wstępnej selekcji 

 funkcjonariusza odpowiedzialnego 

za przywrócenie porządku na 

miejscu zdarzenia 

 

 

funkcjonariusza 

odpowiedzialnego za 
bezpieczeństwo 
ekipy 

funkcjonariusza do 

spraw łączności.

 

 

Szef centrum wyznacza szpitale, 

do których kieruje się 

poszkodowanych.

 

 

Centrum utrzymuje ścisły kontakt 

z lekarzem koordynatorem 

medycznym.

 

 

SŁUŻBY MEDYCZNE 

 

 

Lekarz koordynator medyczny 

odpowiada za całe medyczne 

zabezpieczenie miejsca zdarzenia. 

 

 

Podstawowe znaczenie ma przy 

tym przestrzeganie dyscypliny, 

muszą się więc mu 

podporządkować wszyscy 

członkowie wyjazdowego zespołu 

ratownictwa medycznego czy 

poszczególni lekarze bez względu 

na swą rangę. 

 

 

Po przybyciu lekarzy 

przydziela się im kluczowe 

zadania :

odpowiedzialnego za selekcję 
zawiadującego punktem rozdziału, 
odpowiedzialnych za 

podejmowanie leczenia 

odpowiedzialnego za postępowanie 

z ofiarami śmiertelnymi

, 

 

 

Członkowie każdego wyjazdowego 

zespołu medycznego winni się 

zgłosić do lekarza koordynatora 

medycznego, by otrzymać od 

niego zadania do wykonania!

 

 

Zadania koordynatora 

medycznego

:

Komenda i kontrola
Bezpieczeństwo
Łączność
Ocena ofiar
Selekcja
Leczenie
Transport

 

 

Bezpieczeństwo 

W pierwszym rządzie trzeba 

zadbać o własne bezpieczeństwo 

Potem należy pomyśleć o 

bezpieczeństwie na miejscu 

zdarzenia 

Następnie należy się zająć 

bezpieczeństwem ofiar 

wypadku. 

 

 

Łączność

 

Łączność stanowi najsłabsze 

ogniwo. 

Wszyscy funkcjonariusze 

uczestniczący w akcji ratunkowej 

muszą mieć ze sobą stały kontakt.

Koordynator musi też 

przekazywać informacje do 

szpitali, które mają przyjmować 

poszkodowanych.

 

 

Zwykłym środkiem łączności jest 

radio a obecnie niemniej ważny 

jest telefon komórkowy. 

 

 

 

Nie należy zapominać o 

ewentualnym wykorzystaniu 

kuriera, jeśli połączenia radiowe i 

telefoniczne zawodzą lub nie ma 

ich wcale.

 Wiadomości pisemne muszą być 

krótkie i jasno sformułowane: 

„Potrzebuję butli z tlenem”

 

 

Ocena ogólna

Ocena zagrożeń dla własnego 

zespołu oraz szacunkowa liczba 

poszkodowanych i ciężkość ich 

obrażeń umożliwia odpowiednie 

wczesne zorganizowanie działań 

medycznych.

 

 

Segregowanie

 

poszkodowanych

 

Termin ten oznacza kwalifikację ofiar 
wypadku według priorytetu leczenia, 
z uwzględnieniem: 

osób wymagających 
natychmiastowego działania (Jak np. 
odma pręż na), 

pilnego leczenia (jak np. złamanie 
koić! udowej), 

osób u których leczenie można 
czasowo odłożyć (np. stłuczenie stawu 
skokowego),

 czy wreszcie osób zmarłych.

 

 

 

Poszczególne grupy priorytetu 

oznacza się barwami,odpowiednio: 

czerwoną

żółtą 

zielona

Białą

Można to zrobić posługując się 

kolorowymi naklejkami.

 

 

Taki sposób szybkiej wstępnej 

oceny nosi nazwę sita 

selekcyjnego. 

 

 

 

Może chodzić

ODŁOŻYC

NIE ŻYJE

UDROŻNIENIE

DRÓG

ODDECHOWYCH

Oddycha

 

PILNE

ODŁOŻYĆ

(priorytet 3)

Częstość

oddechów

NATYCHMIAST

 Wypełnienie naczyń

Włosowatych po

ucisku

>2s
<2s

TAK

   

NIE

TAK

 NIE

<10

10-30

TAK

>30

BEZ

REAKCJ
I

 

 

Następnie przystępuje się do 

oceny bardziej szczegółowej, 

zwanej segregowaniem; na tym 

etapie stosuje się już punktacje 

urazu dostosowaną do selekcji. 

Używa się przy tym trzech 

elementów 

 

 

skurczowe ciśnienie 
tętnicze

częstość oddechów 

skala śpiączki Glasgow 
(CCS) 

 

 

SKALA GLASGOW

OTWIERA

NIE OCZU

SPONTANICZNIE

4

NA POLECENIE

3

ODPOWIEDZ NA BÓL

2

BRAK ODPOWIEDZI

1

NAJLEPSZ

A

REAKCJA
SŁOWNA

ROZMOWA

5

SPLĄTANY

4

NIEWŁAŚCIWE

 

SŁOWA

3

NIE ROZMAWIA, DŹWIĘKI

2

BRAK

1

NAJLEPSZ

A

REAKCJA

RUCHOW

A

REAGUJE NA POLECENIA

6

LOKALIZUJE BÓL

5

UCIECZKA OD BÓLU

4

ZGIĘCIOWA NA BÓL

3

WYPROSTNA NA BÓL

2

BRAK

1

 

 

OBSZ

AR

SELE

KCJI

       

NATYCHMIASTOW

E

PILNE

ODŁOŻENIE

ODCZEKAĆ

     

MIE

JSC

E 

ZDA

RZE

NIA

MIEJSCE NA SKŁADOWANIE ZWŁOK

MIEJSCE 

ZAPARKOWANIA

AMBULANSU

MIEJSCE 

UMIESZCZANIA

OFIAR 

W

AMBULANSACH 

 

 

Działaniu

 

lecznicze

 

Leczenie zawsze zleca lekarz  

koordynator medyczny. Zwykle 

podejmuje sieje je w punkcie 

segregacji ofiar. 

Należy unikać tendencji zwlekania 

z przeniesieniem do punktu 

rozdziału ofiar nie uwięzionych w 

pojazdach, gdzie wszystkie zabiegi 

łatwiej wykonać. 

 

 

Priorytety postępowania stosuje 

się do zasady: drożność dróg 

oddechowych, oddychanie, 

krążenie. Drobniejsze zabiegi 

można odłożyć do następnych 

etapów. 

 

 

Transportowanie 

pacjentów 

 

 

Przy wyborze środków transportu 

uwzględnia się następujące 

elementy:

Liczba ofiar 

Dostępność 

Przydatność

 

 

 

Gdy umieszczono już 

pacjenta w pojeździe:

 

Sprawdzić postępowanie przed 

odjazdem 

W razie potrzeby udać się wraz 

z pacjentem 

Obserwacja w czasie transportu 
Przewiezienie do właściwego 

szpitala

 

 

 

Okres powypadkowy

 

 

Gdy szef służb ratowniczych 

oznajmia, że z miejsca zdarzenia 

zabrano już ostatniego 

poszkodowanego, a wszyscy 

pacjenci zostali przyjęci lub 

wypisani z oddziału ratunkowego, 

koordynator medyczny ogłasza 

„koniec akcji”. 

 

 

Konieczne jest zorganizowanie 

odprawy. Odprawa dla celów 

„emocjonalnych" winna się odbyć 

nie później niż po 24 godzinach, 

tak by cały personel oddziału miał 

szansę przedstawienia swoich 

wrażeń. 

 

 

KONIEC

KONIEC