ŻYWIENIE A
CHOROBY
DIETA
ANTYRAKOWA
OGROMNE ZNACZENIE WŚRÓD
PRZYCZYN NOWOTWORÓW
MAJĄ ZWYCZAJE ŻYWIENIOWE
I SPOSÓB PRZECHOWYWANIA
PRODUKTÓW SPOŻYWCZYCH.
•
J.grube i odbytnica
•
Żoładek
•
Prostata
•
Piersi
KARCINOGENY(CZ.RAKOTWÓRCZE):
1.Nitrozoaminy
2.Nadmiar tłuszczów
3.Substancje konserwujące(m.in..saletra)
4.Aflatoksyny(wytwarzane przez pleśnie)
5.Nadmiar soli
6.Alkohol
INICJATORY I PROMOTORY (składniki
zwiększjące ryzyko nowotworów):
•
tłuszcze roślinne i zwierzęce(smażone
i zjełczałe)
•
przypalona żywność
•
niektóre składniki kawy
•
fluorokumaryny(seler,pasternak.figi)
•
hydrazyny(grzyby)
•
teobromina(herbata,kakao)
•
chinony i pochodne
WSKAZÓWKI DIETETYCZNE:
•
nie przejadać się
•
wybierać produkty o wysokiej wartości
biologicznej a niskiej kaloryczności
•
urozmaicać pożywienie
•
jeść świeże owoce i warzywa
•
mniej tłuszczów
•
białko-poprzez spożywanie
nabiału,prod. roślinnych,ryb,a w
mniejszym stopniu-mięsa
•
Ograniczyć spożywanie soli i środków
konserwujących zawierających sód
•
pić stosunkowo wiele napojów(nie
słodzonych)
•
starannie przechowywać produkty i
potrawy
•
spożywać produkty pochodzące z
upraw nie zniszczonych ekologicznie
•
potrawy przygotowywać w sposób
prosty, nie nszcząc ich wartości
biologicznych. Jeśc dużo surówek.
WITAMINY ANTYRAKOWE:
•
WIT.A - hamuje wzrost i rozwój nowotworów
piresi, pęcheżyka żółciowego, skóry, płuc.
•
WIT.C- podanie tej wit. w trakcie leczenia
nowotworów korzystnie wpływa na przebieg
terapii.Zapobiega
nowotworom:gardła,j.ustnej,
trzustki,żołądka,piersi,odbytu,szyjki macicy.
•
WIT.E- antyoksydant; chroni przed nowotwo-
-rami i utratą równowagi psych. i ch.serca.
•
WIT.B - niedobór(szczególnie
kw.foliowego)
zwiększa ryzyko raka szyjki macicy.
Wit.B2 i B12- działanie ochronne przed
wystąpieniem choroby nowotworowej.
CELEM DIETY ANTYRAKOWEJ JEST
UAKTYWNIENIE ODPORNOŚĆI I
POPRAWA PRZEMIANY MATERII. NIE
TYLKO ZAPOBIEGA
NOWOTWOROM,MA RÓWNIEŻ DUŻE
ZNACZENIE W TRAKCIE TERAPII-
ZWIĘKSZA SZANSĘ WYLECZENIA.
CUKRZYCA
RODZAJE CUKRZYCY:
•
insulinozależna typu 1(IDDM)- produkcja
insuliny w kom.B jest niewystarczająca, a w
pewnych momentach nawet żadna.Na ten
typ cukrzycy zapadają częściej dzieci i
młodzież.
•
Insulinoniezależna typu 2 (NIDDM)- 80-90%
wszystkich chorych na cukrzycę.Dotyczy
osób starszych,najczęściej po 50r.ż. Otyłość
zwiększa insulinoopornośc,co powoduje,że
obok cukrzycy obserwuje się dużą liczbę os.
Z upośledzeniem tolerancji na Glu.
•
C. ciężarnych -najczęściej pojawia się
w drugiej połowie ciąży,czasem
wymaga leczenia insuliną.Ustępuje po
porodzie.
•
C. Insulinoniezależna
młodocianych(MODY)
•
C.polekowa-leki stos. w chorobach ukł.
Krążenia(np. tiazydy,leki sterydowe)
•
C.zw. z chorobami gr. dokrewnych:
zesp. Cushinga, akromegalia,
nadczynność tarczycy,...
DIETA:
•
TYP1: spożycie białka-umiarkowane, a u
chorych z nefropatią-ograniczone. Nie
ogranicza się węglowodanów złożonych, z
dużą zawartością włókien roślinnych(55-
60%wart. kalorycznejdiety).
•
TYP2: dieta
małoenergetyczna:ograniczenie
jedzenia,głównie tłuszczów i
węglowodanów- ale nie
warzyw.Ważne:obfitość posiłków powinna
być duża, przy małej kalorycznosci.
LECZENIE CUKRZYCY...
•
U OSÓB STARSZYCH:zmniejszenie
stęż.Glu. we krwi,usunięcie jej z
moczu-odpowiednia
dieta,bezpieczne „prowadzenie”
pacjenta-nie narażanie go na ryzyko
hipoglikemii,stała opieka domowa.
Leczenie cukrzycy powinno być
kompleksowe
1.kontrolować codziennie poz. Cukru
2.nauczyć się samokontroli
3.oglądać systematycznie własne stopy
4.prowadzić styl życia sprzyjający zdrowiu
5.wiedzieć kiedy porozumieć się z
lekarzem
6.czytać broszury i książki o cukrzycy
POWIKŁANIA CUKRZYCY:
OSTEOPOROZA