Układy komutacyjne są to układy

umożliwiające przełączanie

(komutację) sygnałów cyfrowych.

Do układów komutacyjnych

zaliczamy multipleksery,

demultipleksery, kodery,

dekodery i transkodery.

Multipleksery ( zwane selektorami

danych ) służą do wyboru jednego z
kilku sygnałów wejściowych i
przekazania go na wyjście układu.

Multiplekser jest

układem posiadającym k

wejść informacyjnych

(zwanych też wejściami

danych), n wejść

adresowych (sterujących)

(zazwyczaj k=2^n) i jedno

wyjście y. Posiada też

wejście sterujące

działaniem układu

oznaczane S.

Jego działanie polega na

połączeniu jednego z

wejść x z wyjściem y.

Numer wejścia jest

określany przez podanie

jego numeru na linie

adresowe a.

Demultipleksery umożliwiają

przesłanie do jednego z wyjść układu
sygnału doprowadzonego do jego
wejścia. Pozostałe wyjścia pozostają
w jednym ze stanów ( niskim (0) lub
wysokim (1)) w zależności od typu
demultipleksera.

Demultiplekser jest

układem

posiadającym jedno

wejście x, n wejść

adresowych, oraz k

wyjść (zazwyczaj

k=2n).

Jego działanie polega

na połączeniu wejścia

x do jednego z wyjść

y. Numer wyjścia jest

określany przez

podanie jego numeru

na linie adresowe

a0... an-1.

Kodery (enkodery) są to układy

realizujące proces zamiany informacji
kodowanej w kodzie 1 z n na kod
wewnętrzny urządzenia (kod, w
którym pracuje system).

Przykład kodera TTL ‘147

Dekodery są to układy realizujące

proces zamiany jednego kodu
( innego niż 1 z n) na informacje
kodowaną w kodzie 1 z n.

Przykład dekodera ‘42

Transkoderami nazywamy układy

zmieniające jeden kod na inny, z
których żaden nie jest kodem typu 1 z
n.

Najczęściej stosowanym transkoderem

jest układ ’47 zamieniający kod BCD
8421 na kod wskaźnika
siedmiosegmentowego.

Opracował: Łukasz

Siedlecki