Druga Szkoła
Franciszkańska
Historia filozofii
średniowiecznej
Plan
• Henryk z Gandawy
• Jan Duns Szkot
• Wilhelm Okham
Druga Szkoła Franciszkańska
2
Henryk z Gandawy,
• Doctor solemnis, ur.
ok. 1217, Gandawa,
zm. 1293, Paryż lub
Tournai, filozof i
teolog pochodzenia
flamandzkiego;
jeden z
najwybitniejszych
przedstawicieli
augustynizmu w
końcu XIII w.;
poprzednik Jana
Dunsa Szkota;
przeciwnik św.
Tomasza z Akwinu.
Druga Szkoła Franciszkańska
3
Poglądy
• Iluminizm Augustyna w
połączeniu z empiryzmem
Arystotelesa
• Oświecenie jest łaską
• Prawda wyłącznie domeną
teologii
Druga Szkoła Franciszkańska
4
Jan Duns Szkot
Johannes Duns Scotus
(ur. 1266, zm. 8 listopada 1308)
• Nowicjat spędził w Dumfries,
następnie uczył się w Szkocji i Anglii.
• W 1291 r. otrzymał święcenia
kapłańskie.
• W latach 1293-1296 kształcił się na
Sorbonie.
• Był wykładowcą na uniwersytetach w
Cambridge, Oxfordzie i Paryżu.
• W 1303 r. wydalony z Paryża za
odmówienie poparcia Filipowi IV
Pięknemu w jego sporze z papieżem
Bonifacym VIII.
• Rok później powrócił i uzyskał tytuł
magistra teologii.
• W 1307 r. powtórnie opuścił Paryż i
udał się do Kolonii, gdzie pełnił urząd
regenta studiów teologicznych.
• Doctor subtilissimus.
Druga Szkoła Franciszkańska
5
Prace
• Parva logicalia (1295)
• Quaestiones super de anima
• Qaestiones subtilissimae de metaphysicam
Aristotelis
• Lectura (ca. 1299 in Oxford)
• Ordinatio (ca. 1300)
• Reportata parisiensia (ca. 1300)
• Reportatio parisiensis examinata I.A. (ca. 1302 –
1305)
• Collationes (46 Disputationen aus den Jahren
1300 bis 1305)
• Tractatus de Primo Principio (ca. 1305)
• TheoremataQuaestiones Quodlibetales (ca. 1306)
Druga Szkoła Franciszkańska
6
Filozofia
• Nauka samodzielna, ale dość
ograniczona (tak jak ograniczone
jst przez grzech pierworodny
naturalne poznanie ludzkie)
• Stanowi pewną sztukę myślenia i
jest zawsze uwarunkowana
teologicznie
Druga Szkoła Franciszkańska
7
Filozofia bytu
• Wyższość jednostki nad ogółem
– Dotyczy nie tylko człowieka (Tomasz
z Akwinu), lecz wszystkich bytów
– Dlatego kluczowa staje się zasada
jednostkowienia
– Tę zasadę stanowi połączenie
materii i formy (radykalny powrót
do stanowiska Awicenny)
Druga Szkoła Franciszkańska
8
Filozofia poznania
• Problem:
• Rzeczy są jednostkowe
• Poznanie dotyczy tego, co ogólne
(Arystoteles)
– Intuicja
: prawdziwe poznanie rzeczy
jednostkowych
• Spontanicznie „uchwycamy” jednostkowość
rzeczy: haecceitas
– Abstrakcja
: poznanie naukowe
• Pomija esse i species
• Wydobywa istotę rzeczy natura communis
Druga Szkoła Franciszkańska
9
Natura communis
Coś co jest przed jednostkowością i ogólnością
(problem Awicenniański)
• W przedmiocie
istnieje jako
jednostka
• W umyśle tkwi
jako ogólność
Druga Szkoła Franciszkańska
10
Natura communis
Druga Szkoła Franciszkańska
11
Poznanie ludzkie
• Pewność pierwszych zasad
– Ujmowane są wyłącznie w oparciu o
stosubnki zachodzące w intelekcie
• Ograniczona wartość poznania
zmysłowego
– Możemy być pewni jedynie swoich
aktów psychicznych
Druga Szkoła Franciszkańska
12
Druga Szkoła Franciszkańska
13
Metafizyka
• Przedmiotem byt, ale
– NIE
: Bóg, jak u Henryka z Gandawy
– NIE
: istota bytu materialnego, jak u
Tomasza
• LECZ
: byt jako byt „w ogólności” (po
Awiceniańsku)
– Duns dodaje, że w czasie naszej ziemskiej
pielgrzymki jesteśmy chwilowo ograniczeni
do poznawania bytów tylko materialnych,
ale nie oznacza to, że należy koniecznie
wiązać pojęcie bytu z materialnością
Druga Szkoła Franciszkańska
14
Jednoznaczość
Pojęcie bytu jest jednoznaczne, ale
sam byt – nie
• Pojęcie nie podpada pod kategorie
• Byt rzeczywisty jest kategorialny i
ponadto transcendentalny
Druga Szkoła Franciszkańska
15
Warstwy transcendentalne
1. Orzeczniki zamienne z pojęciem bytu:
jeden, prawdziwy, dobry, piękny
2. Formy dysjunktywne, np. pary:
skończony-nieskończony, konieczny-
możliwy
3. Czyste doskonałości; dotyczą tylko
Boga (są to te same doskonałości, co
w bytach stworzonych, lecz
pozbawione wszelkiej
niedoskonałości)
Druga Szkoła Franciszkańska
16
Dowody na istnienie Boga
• Tradycja Anzelmiańska (nawet
niezmieniony jest schemat)
• Duns chce udowodnić Boga
„chrześcijańskiego”
(nieskończony i jedyny)
• Chciałby przeprowadzić dowód
(demonstratio) w duchu
Arystotelesowskim
Druga Szkoła Franciszkańska
17
Stopnie dowodu
• Istota pierwsza (Bóg) musi być
możliwa
(w danym porządku)
• Istota ta nie może być czemuś
podporządkowana lub druga
• Rzeczywiście ta istota
musi
istnieć
Druga Szkoła Franciszkańska
18
Porządki
1. Porządek przyczyny sprawczej
2. Porządek celu
3. Porządek prymatu
Druga Szkoła Franciszkańska
19
Porządek przyczyny
sprawczej
1. Coś może by przyczyną sprawczą, gdy
samo nie jest uprzyczynowane i nie
czerpie mocy od czegoś innego
(niemożliwe jest nieskończone postępowanie w
porządku przyczyn sprawczych)
2. Przyczyna sprawcza nie może być
przyporządkowana innej przyczynie
jako jej skutek
3. Przyczyna sprawcza istnieje
wyłącznie w akcie
Druga Szkoła Franciszkańska
20
Porządek celu
1. Może istnieć cel bezwzględnie
pierwszy
2. Jako taki nie może być
uprzyczynowany
3. Ten cel musi tkwić w naturze
istniejącej z konieczności
Druga Szkoła Franciszkańska
21
Porządek prymatu
1. Jakaś natura może być
bezwzględnie pierwsza pod
kątem doskonałości
2. Nie może ona być przyczynowo
spowodowana przez coś innego
3. Jest czymś rzeczywiście
istniejącym
Druga Szkoła Franciszkańska
22
Bóg
• Szkot udowadnia, że zachodzi
jedność pomiędzy tymi trzema
udowodnionymi naturami i tą
jednością jest Bóg
– Nieskończony
– Stanowiący swą wolę i swój intelekt
Druga Szkoła Franciszkańska
23
Stworzenia
• Powstają dzięki Boskim ideom
– Podkreśla stwórczą aktywność Boga
• Bóg posiada od przedwieczności
prawzory wszystkich rzeczy, które mogą
istnieć
• Przyjmuje „pozytywną” materię, która
– Jest zasadą natury
– Przyczyną zmian substancjalnych
– Przedmiotem poznania
• Każda więc materia ma „byt” i wobec
tego jest w akcie – wymaga więc zawsze
odrębnej formy
Druga Szkoła Franciszkańska
24
Człowiek
• Ma 2 formy
– Forma corporeitas
– Forma intellectiva
• Nie ma filozoficznego dowodu na
nieśmiertelność duszy ludzkiej
Druga Szkoła Franciszkańska
25
Etyka
• Woluntaryzm (najbardziej wierny
uczeń Augustyna w
średniowieczu)
– Wola ma władzę nad intelektem
– Korzysta z jego „usług”, ale nie jest
nimi zdeterminowana
• Miarą moralności jest wola Boga
Druga Szkoła Franciszkańska
26
Wilchelm Ockham
(ok. 1285-10 kwietnia 1349)
• W 1318 roku ukończył studia w
Oksfordzie, a następnie pozostał tam
jako wykładowca.
• Oskarżony o herezję został wezwany
na dwór papieża Jana XXII, udało mu
się zbiec, skąd udał się pod kuratelę
cesarza Ludwika IV Bawarskiego.
• Zajmował się głównie teorią
poznania.
• Jego zwolenników nazywa się
ockhamistami.
• Zmarł 10 kwietnia 1349 r. w
Monachium podczas epidemii
czarnej śmierci.
• Venerabilis Inceptor, Doctor
Invincibilis
Druga Szkoła Franciszkańska
27
Dzieła
• Summa logicae (przed 1327), Paryż 1448,
Bolonia 1498, Wenecja 1508, Oxford 1675.
• Quaestiones in octo libros physicorum, (przed
1327), Rzym 1637.
• Summulae in octo libros physicorum, (przed
1327), Wenecja 1506.
• Quodlibeta septem (przed 1327), Paryż 1487.
• Expositio aurea super totam artem veterem:
quaestiones in quattuor libros sententiarum,
Lyon 1495, Bolonia 1496.
• Major summa logices, Wenecja 1521
• Quaestiones in quattuor libros sententiarum,
Lyon, 1495.
• Centilogium theologicum, Lyon 1495.
Druga Szkoła Franciszkańska
28
Koncepcja Boga
• Scholastykom i klasykom (w znacznej mierze
racjonalistycznej szkole dominikańskiej) zarzucał
uszczuplanie władzy Bożej poprzez ograniczanie jej do
deterministycznych i logicznych schematów.
• Według Ockhama, takie przedstawianie Boga pozbawia
Go atrybutu wszechwładności, suwerenności,
podporządkowując Jego wolę jakimś ograniczeniom
rozumowym.
• Grecko-scholastycznej wizji Boga Ockham
przeciwstawia Boga biblijnego, judeochrześcijańskiego
Stwórcę-Suwerena, którego władza nie podlega
żadnym ograniczeniom.
• Dlatego też Ockham akcentuje problem Boskiej woli
jako podstawę wszelkich rozważań o Bogu - w
przeciwieństwie do filozofii klasycznej i szkoły
dominikańskiej, której wszelkie rozważania religijne
zaczynały się od refleksji nad rozumnością świata.
Druga Szkoła Franciszkańska
29
Brzytwa Ockhama
Istnień nie należy mnożyć ponad potrzebę (łac. Non sunt
multiplicanda entia sine necessitate), tłumaczona także
tradycyjnie jako: Bytów nie mnożyć, fikcji nie tworzyć,
tłumaczyć fakty jak najprościej.
– W praktyce tłumaczy się to jako: proste rozwiązanie jest
najlepsze albo nie wymyślaj nowych czynników jeżeli nie
istnieje taka potrzeba, a jeżeli już, to udowodnij najpierw ich
istnienie.
• Oryginalna zasada Ockhama brzmiała "Jedynym realnym
bytem jest Bóg - wszystko, co da się wywieść bezpośrednio
od Boga jest prawdą, a reszta to czcze spekulacje".
Ockham zasłynął z bardzo rygorystycznego stosowania tej
zasady. Pracując ze studentami w bibliotece w Oxfordzie
zwykł był dawać im do ręki brzytwy i kazać wycinać nimi z
ksiąg stronice, które były w sprzeczności z jego zasadą.
Druga Szkoła Franciszkańska
30
Brzytwa Ockhama i
Arystoteles
• Zasada brzytwy Ockhama zwana jest także zasadą ekonomii
myślenia. Jest to jedna z podstawowych zasad, których
przestrzega się w trakcie tworzenia poprawnych teorii
naukowych.
• Interesujące, że zasada brzytwy Ockhama, w formie jaką
znamy dzisiaj nie została w gruncie rzeczy wymyślona przez
niego, lecz przez Arystotelesa. Sam Ockham zastosował
dość specyficznie rozumianą zasadę ekonomii myślenia do
krytykowania współczesnych jemu poglądów teologicznych.
• Tradycję Ockhama rozpowszechnił później David Hume,
który przypadkowo natknął się na stare opisy obyczajów
jakie wprowadził Ockham i zafascynowany tym nazwał w
swoich pismach, starą, arystotelesowską zasadę ekonomii
myślenia brzytwą Ockhama, dzięki czemu termin ten
wszedł na stałe do współczesnej teorii poznania.
Druga Szkoła Franciszkańska
31
Polityka
• Ockhama można uznać za najwybitniejszego apologetę
cesarskich roszczeń do niezależności od władzy kościelnej.
• Potępiony przez papieża za swoje poglądy Ockham uciekł na
dwór Ludwika Bawarskiego, gdzie wypowiedział słynne
słowa: "Broń mnie mieczem, a ja będę ciebie bronił piórem".
• W swojej myśli politycznej Ockham oparł się na dwóch
źródłach: filozofii awerroizmu i dosłownej interpretacji
Pisma Świętego.
• Od awerroistów przejął przekonanie, że interes jednostki jest
zawsze tożsamy z interesem wspólnoty.
• Analizując zaś księgi Starego i Nowego Testamentu, doszedł
do wniosku, że władza świecka pochodzi od Boga
bezpośrednio.
• Kościół nie jest żadnym pośrednikiem w jej przekazywaniu.
• Ockham w swojej myśli zawarł nawet pewną formę koncepcji
umowy społecznej. Według niego to ludzie na swój wniosek
otrzymali od Boga władzę, która uległa uświęceniu.
Druga Szkoła Franciszkańska
32
Wnioski
Druga Szkoła Franciszkańska
33