ŁOKIEC TENISISTY
Zapalenie nadkłykcia
bocznego (Lateral
Epicondylitis )
Łokieć tenisisty jest to przewlekły
stan zapalny zewnętrznej
powierzchni stawu łokciowego
(nadkłykcia bocznego kości
ramiennej) spowodowany
przeciążeniem przyczepionych do
niej ścięgien mięśni przedramienia.
Na nadkłykciu bocznym znajdują
się przyczepy mięśni, które
zawiadują pracą nadgarstka (jego
prostowaniem). Dolegliwości
bólowe pojawiają się zazwyczaj w
stanach przewlekłego przeciążenia
jego pracą. U podłoża patogenezy
zmian zwyrodnieniowych i
stwardnienia przyczepów ścięgien
mięśni przedramienia leżą
powtarzające się mikrourazy.
Schorzenie to charakteryzuje się
okresowymi silnymi bólami oraz
obrzękiem łokcia. Wówczas
pojawia się problem z całkowitym
wyprostowaniem stawu łokciowego i
jego tendencja do „nadrywania”
przyczepu prostowników przez
nadmiernie napięte, nie
dostatecznie rozciągnięte zginacze.
Grupą najbardziej narażoną na problemy ze
ścięgnami są ludzie w przedziale wiekowym 30-
65 lat, zaś w szczególności między 45 a 54
rokiem życia. Zwiększone ryzyko rozwinięcia
patologii „łokcia tenisisty” zaobserwowano
także u palaczy tytoniu. Bardzo często na tę
przypadłość zapadają ludzie pracujący na co
dzień z komputerem (sekretarki, pracownicy
biurowi, informatycy, itp.)
Łokieć tenisisty” do roku 1999
traktowany był jako problem o
charakterze zapalenia ścięgna,
- leczony był lekami
przeciwzapalnymi, tj. sterydy
w iniekcjach (tzw. blokady),
-maściami i żelami
przeciwzapalnymi np.
Diclofenac,
-zabiegami
fizykoterapeutycznymi
zmniejszającymi stan zapalny,
jak laser czy jonoforeza.
Nakłuwanie zmienionego
patologicznie ścięgna elektrodą Topaz
OBJAWY
–
Ból najczęściej pojawia się w
okolicy zewnętrznej (bocznej)
łokcia i promieniuje
–
nasila się podczas odwracania
przedramienia oraz wyprostu
stawu łokciowego
–
występuje przy zgięciu ręki w
nadgarstku w stronę jej
grzbietu przy skręcaniu
przedramienia na zewnątrz,
prostowaniu zgiętych palców
(zwłaszcza przeciw oporowi)
–
następuje osłabienie
nadgarstka i jego problemy z
prostymi czynnościami jak np.
przywitanie podaniem ręki,
otwieranie drzwi samochodu,
unoszenie filiżanki
LECZENIE
Celem leczenia jest zmniejszenie dolegliwości bólowych, usprawnienie
funkcji kończyny oraz zwiększenie siły mięśni.
Leczenie „łokcia tenisisty” trwa od 6 do 12 tygodni i uzależnione jest od
okresu trwania dolegliwości, charakteru zmian degeneracyjnych w
ścięgnie i jego przyczepie a także stosowanych wcześniej terapii.
W okresie zaostrzeń ważne jest ograniczenie pracy nadgarstkiem.
Gdy dolegliwości bólowe są bardzo silne, byłoby wskazane bolący staw
unieruchomić, np. używając temblaka bądź nawet opatrunku gipsowego.
Pacjent powinien:
-unikać obciążeń prowadzących do bólu
-stosować stabilizatory
-ćwiczyć mięśnie przedramienia (opór dla dłoni)
-we własnym zakresie stosować zimne lub ciepłe okłady,w zależności od
tego co pomaga bardziej
-fizykoterapia (diatermia, ultradźwięki, jonoforeza) oraz masaże
stanowią istotne uzupełnienie leczenia
- metoda Cyriax, Mulligana
-kinezjotaping
-masaż poprzeczny
-masaż sportowy
ZAPOBIEGANIE
Ochraniacz łokcia lub zwykła opaska elastyczna (rozproszenie naprężeń)
Poprawa techniki uderzenia rakietą (tenisiści) i unikanie ruchów wywołujących
ból
Przykładowe ćwiczenia
Warto wiedzieć, że schorzenie - łokieć tenisisty -
trwa zwykle dosyć długo i lubi powracać.
Dlatego trzeba zawczasu pomyśleć o
profilaktyce. Należy unikać długotrwałej pracy
przy komputerze i stworzyć odpowiednie
warunki, które będą najmniej szkodliwe dla
organizmu, np. używać ergonomicznej
klawiatury.