Wykorzystanie GPS do zakładania
osnów podstawowych i
szczegółowych
Sieć EUREF-POL i POLREF uzupełniająca Sieć
Astronomiczno-Geodezyjną i Sieć Wypełniającą
stanowiąca osnowę I klasy
Sieci II klasy obecnie są zakładane
(uzupełniane) wyłącznie technika GPS
Sieci III klasy są zakładane metodą
poligonizacji
i wcięć oraz GPS w zależności od terenu i
rachunku kosztów
Do pomiaru wykorzystuje się metodę
statyczną
Ewolucja metod zakładania sieci III
klasy
1. Nawiązanie do punktów I i II klasy
2. Nawiązanie do sieci EUREF-POL i POLREF
oraz punktów I i II klasy.
W obu technikach obserwacje odbiornikami
GPS na wszystkich punktach wykonuje wykonawca
roboty
3. Nawiązanie do sieci ASG-EUPOS
Obserwacje wykonywane są na punktach
wyznaczanych,
a do obliczeń dodatkowo są pobierane z systemu
obserwacje
z najbliższych stacji referencyjnych
GPS-NAVSTAR (
Global Positioning System – NAVigation
Signal Timing And Ranging) – system
obejmujący całą kulę ziemską. Działanie polega na pomiarze
dotarcia
radiowego z satelitów do
.
Znając prędkość
czas wysłania danego sygnału można obliczyć odległość
odbiornika od satelitów. Segment kosmiczny składa się z 30
(stan na 14.08.2007r.) satelitów umieszczonych na
kołowych o nachyleniu 55° (Block IIA, IIR, IIR-M) lub 63° (Block
I) względem płaszczyzny równika na wysokości 20162 km.
Obieg
Ziemi
przez
satelitę
trwa
11h
58min
(pół
). Około 28 satelitów jest stale czynnych a
pozostałe
są
testowane
bądź
wyłączone
z
przyczyn
technicznych.
STRUKTURA SYSTEMU GPS
W skład GPS wchodzą trzy główne
segmenty:
•
Kosmiczny,
•
Nadzoru,
•
Użytkowników
Segment kosmiczny
Segment kosmiczny GPS składa się z 24 satelitów,
w tym 3 aktywnych satelitów zapasowych. Satelity
rozmieszczone są na sześciu orbitach kołowych, po
cztery na każdej, na wysokości około 20200 km.
Płaszczyzny orbit nachylone są pod kątem 55 stopni
do równika. Czas obiegu orbity jest równy połowie
doby gwiazdowej. Obserwator na Ziemi zaobserwuje
tą samą konstelację satelitów codziennie, o prawie
tej samej porze. Każdego dnia powtarza się ona o
cztery minuty wcześniej z powodu różnicy pomiędzy
długościami doby słonecznej i gwiazdowej. Satelity
rozmieszczone są tak, iż co najmniej 5 z nich
powinno być widocznych z każdego punktu Ziemi z
prawdopodobieństwem 0.9996.
Segment nadzoru
Segment nadzoru składa się z Głównej
Stacji Nadzoru (MCS - Master Control
Station) w Bazie Sił Powietrznych Falcon w
Colorado Springs i stacji monitorujących na
Hawajach, w Kwajalein, Diego Garcia i
Ascesion. Wszystkie stacje monitorujące
wyposażone są w anteny do łączności
dwustronnej z satelitami. Stacje
monitorujące biernie śledzą wszystkie
widoczne satelity.
Segment użytkowników
Segment użytkowników składa się z
różnorodnych wojskowych i cywilnych
odbiorników GPS zaprojektowanych tak, by
odbierać, dekodować i przetwarzać
sygnały GPS. Są to odbiorniki samodzielnie
funkcjonujące lub wbudowane w inne
systemy. Zastosowania obejmują
nawigację (powietrzną, morską, lądową),
wyznaczanie pozycji, transfer czasu,
pomiary geodezyjne i wiele innych.
Technikę fazowych (różnicowych) obserwacji GPS
cechuje:
•
równoczesny pomiar wszystkich trzech (przestrzennych)
składowych wektora obserwacyjnego, co umożliwia zakładanie
sieci trójwymiarowych posiadających pełną orientację
przestrzenną (możemy obliczyć długość poziomą, różnice
wysokości elipsoidalnych i azymut boku),
• wysoka dokładność względna wyznaczenia składowych
wektora, zwłaszcza w metodzie statycznej DGPS, przy istnieniu
optymalnych warunków obserwacji (błąd średni pomiaru
długości rzędu 0.005-0.02 m),
• zasięg pomiaru nieporównywalny z jakąkolwiek techniką
pomiarów naziemnych,
• pomiędzy punktami (początkowym i końcowym) mierzonego
wektora nie musi być widoczności
Metoda statyczna – różnicowe pomiary
fazowe
Przy projektowaniu sieci geodezyjnej oprócz
Przy projektowaniu sieci geodezyjnej oprócz
podstawowych warunków wynikających z zasad
podstawowych warunków wynikających z zasad
pomiarów satelitarnych, należy zwrócić uwagę na
pomiarów satelitarnych, należy zwrócić uwagę na
następujące elementy:
następujące elementy:
- dogodny dojazd do punktów sieci w celu zminimalizowania czasu
dotarcia do punktu z odbiornikiem
- istnienie zabudowy na punktach utrudniających lub
uniemożliwiających pomiar technikami satelitarnymi GPS
- zapewnieniu ciągłej widoczności satelitów w trakcie pomiaru
poszczególnych wektorów GPS tworzących sieć geodezyjną,
- zapewnieniu dostatecznej liczby punktów nawiązania sieci GPS
(co najmniej 4 o znanych współrzędnych) rozmieszczonych
możliwie w taki sposób, by punkty wyznaczane w sieci znajdowały
się wewnątrz wieloboku łączącego punkty nawiązania
- zapewnienie nawiązania do sieci wysokościowej
- sieć GPS powinna być tak zaprojektowana aby stosunek liczby
obserwacji do liczby niewiadomych był większy od ½
I
klasa
Odległości między punktami 0.5 – 8
km
2001
1015
1039
791
1002
1001
2002
2003
1004
2004
1005
1037
1038
1042
766
854
1003
1019
1041
1006
1007
1008
1009
1011
788
1010
1034
9999
1013
1040
1014
1012
1016
1017
1018
1020
1021
1022
1030
1031
1036
787
1027
1025
26
1033
1028
1029
1032
1035
793
Obiekt : Lewin Kłodzki
Szkic wektorów sieci GPS
punty nawiąznia II klasy istniejacej osnowy
punkty wyznaczane w sieci GPS
PROJ EKT OSNOWY SZCZEGÓ£OWEJ III KLASY
SEKCJ A 174.423
SKALA 1 : 10000
Wykonawca:
Akademia Górniczo - Hutnicza w Krakowie
Zaklad Geodezji i Kartografii
402
405
404
407
406
UKŁAD ODNIESIENIA W POLSCE
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 2000 r.
(DZU nr 70 z dn. 24.08.2000 r. , poz. 821. wprowadziło do
stosowania układ ETRF89 jako przestrzenny system
odniesień współrzędnych do stosowania w Polsce.
W oparciu o nowy system przestrzenny zdefiniowano nowe
kartograficzne układy współrzędnych powstałe poprzez aplikacje
odwzorowania Gaussa-Krugera elipsoidy GRS'80 (WGS'84).
Nowe układy otrzymały nazwy:
1992 (układ jednostrefowy)
2000 (układ czterostrefowy)
Państwowym układem wysokości w Polsce jest układ wysokości
normalnych
zdefiniowanych
w
oparciu
o
quasigeoidę
Mołodieńskiego, odniesionych do średniego poziomu Morza
Bałtyckiego w Zatoce Fińskiej, wyznaczonego dla mareografu w
Kronstadzie koło Sankt Petersburga (Federacja Rosyjska).
ROZMIESZCZENIE PUNKTÓW GPS W
RAMACH KAMPANII EUREF-POL’92 – 11
punktów
Kampania EUREF-POL (11) – 4-8 lipca 1992
obserwatoria astronomiczne: Borowiec,
Józefosław,
Borowa Góra, Lamkówko, Grybów,
Zubowice,
Studnice, Rogaczew, Masze, Czarnkowo,
Rozewie.
POLREF ( POLish REference Frame )
Klasyfikacja punktów osnowy poziomej wg
G-2
Klasyfikacja punktów osnowy
wysokościowej G-2
Spójna technika pomiarowa
umożliwia założenie osnowy
dwufunkcyjnej
Klasyfikację przeprowadza się
osobno
dla osnowy poziomej i
wysokościowej.
SYSTEMY STACJI REFERENCYJNYCH
Centrum
zarządzania
Pomiary
statyczne
[mm – cm]
Pomiary
RTK
[cm]
Pomiary
DGPS
[dm – m]
Małopolski System Pozycjonowania
Satelitarnego
http://www.gps.malopolska.pl/
RTK
w poziomie - do 0.03 m
w pionie - do 0.05 m
DGPS
do 0.5 m w poziomie
KRAJE UCZESTNICZĄCE W PROJEKCIE
EUPOS®
Rozmieszczenie stacji
referencyjnych systemu ASG-EUPOS
88
86
87
92
1057
93
4213
4234
458
4231
4232
4233
474785
81
82
84
4241
3122
3121
47301
736
1125
1127
1128
3341
1126
1142
1141
1143
1148
1144
1140
1145
1146
1147
1211
1212
2530
1149
9997
1311
2442
1313
1411
1412
1413
474723
29
1056
1000
4422
1013
3312
3313
1310
22
27
28
9999
1029
33313332
30
1234
2294
9996
3311
4421
3333
3342
3343
9995
3344
4423
9994
4424
4441
520
4442
47866
47757
859
1312
4215
4227
24
26
4221
4222
355
25
4223
4211
4214
4253
4212
2431
2446
1230
2444
2445
1236
804
1334
2443
705
1
8
19
15
47805
474712
474713
14
17
474791
2
1014
9
10
11
20
16
1015
18
83
PolRef - punkt nawiązania GPS
punty nawiąznia istniejacej osnowy (II i III klasa)
punkty wyznaczane w sieci GPS
Obiekt : Bieszczady
Szkic wektorów sieci GPS