Inwestycja

jest kategorią pierwszorzędną

współczesnej ekonomii, jest jednym z
podstawowych czynników
decydujących o rozwoju
gospodarczym kraju i podmiotów
gospodarczych. Przez inwestycję
rozumiemy wyrzeczenie się
obecnych, pewnych korzyści na rzecz
niepewnych korzyści w przyszłości.

Inwestor

to osoba fizyczna lub prawna, która prowadzi

działalność inwestycyjną. Inwestor ponosi

wydatki i ryzyko związane z inwestycją i w

związku z tym ma wyłączne prawo do

podejmowania decyzji dotyczących

inwestycji.

inwestor czynny
inwestor bierny
inwestor instytucjonalny
inwestor strategiczny

Inwestowanie

najogólniej określa się jako finansowe

angażowanie się w jakieś przedsięwzięcie w

nadziei uzyskania przyszłych korzyści.

nierozłączną cechą inwestowania jest ryzyko.

Ogólnym celem inwestowania w gospodarce

rynkowej jest maksymalizacja majątku

właścicieli kapitału.

Horyzont inwestycyjny – to zakładana przez

inwestora długość trwania danej inwestycji.

Ryzyko inwestycyjne – wszelkiego rodzaju

inwestycje na rynku finansowym obarczone są

ryzykiem inwestycyjnym definiowanym

najczęściej jako możliwość utraty określonej

części zainwestowanego kapitału.

Podział inwestycji

Finansowe -
Inwestycje finansowe, nazywane także lokatami kapitałowymi,

są taką formą inwestycji, która polega na lokowaniu kapitału,

najczęściej w postaci środków pieniężnych, a niekiedy w

postaci środków rzeczowych w innym podmiocie

gospodarczym. wychodzi się z założenia, że pieniądz musi

pracować na właściciela, musi przynosić mu dochód, dlatego

celem inwestycji finansowych jest maksymalizacja dochodu w

postaci:



odsetek,



dywidendy



przyrostu wartości rynkowej kapitału.

Dywidenda - część zysku netto (po opodatkowaniu podatkiem

dochodowym) spółki kapitałowej przeznaczona dla jedynego

wspólnika albo akcjonariusza lub podziału pomiędzy wspólników lub

akcjonariuszy.

Inwestycje kapitałowe są dokonywane w

drodze zakupu papierów wartościowych

oraz innych instrumentów finansowych

Instrumenty finansowe są kontraktami

między dwoma stronami (kupującym i

sprzedającym) regulującymi zależność

finansową, w jakiej obie strony pozostają.

portfel inwestycyjny zbiór

instrumentów finansowych

Podstawową formą instrumentów

finansowych są papiery wartościowe.

wierzycielskie - weksel, czek, obligacja, list

zastawny, świadectwo udziałowe NFI,

publiczny papier wartościowy emitowany na

podstawie przepisów o finansach publicznych i

o banku centralnym (bon skarbowy, obligacja

skarbowa, komunalny papier wartościowy,

papier wartościowy NBP), bankowy papier

wartościowy, warrant subskrypcyjny,

udziałowe (korporacyjne) - akcja, certyfikat

inwestycyjny,

towarowe - konosament



Weksel - rodzaj papieru wartościowego, imiennego lub na zlecenie, w którym

wystawca weksla (trasant) zobowiązuje się bezwarunkowo, że inna osoba (trasat)

dokona na rzecz odbiorcy weksla (remitenta) zapłaty określonej sumy pieniężnej

(weksel trasowany), albo sam przyrzeka, że zapłaci sumę wekslową odbiorcy

weksla (weksel prosty)



Czek – pisemne zlecenie bezwzględnego wypłacenia określonej kwoty, wydane

bankowi przez posiadacza rachunku bankowego



Obligacja – papier wartościowy emitowany w serii, w którym emitent stwierdza,

że jest dłużnikiem

obligatariusza

i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia

określonego świadczenia.



obligacje skarbowe (rządowe) - emitowane przez Skarb Państwa



obligacje komunalne lub inaczej obligacje municypalne - emitowane przez

samorządy terytorialne



obligacje podmiotów prywatnych (osób fizycznych i prawnych), np. obligacje

przedsiębiorstw



Świadectwo udziałowe NFI – Powszechne Świadectwo Udziałowe, papier

wartościowy na okaziciela, emitowany przez Skarb Państwa w ramach Programu

Powszechnej Prywatyzacji prowadzonego przez utworzenie Narodowych Funduszy

Inwestycyjnych.



Bon skarbowy weksel lub bilet skarbowy, dłużny papier wartościowy Skarbu

Państwa na okaziciela o wartości nominalnej 10 tys. PLN. Oprocentowanie bonów

ma charakter stały, dyskontowy (dochodem jest różnica pomiędzy ceną zakupu, a

wartością nominalną bonu).



Warrant subskrypcyjny - dokument (certyfikat) często dołączony do

akcji lub obligacji dający posiadaczowi ograniczone lub nieustające

prawo kupna papierów wartościowych lub innych aktywów po ustalonej

cenie lub prawo do subskrypcji przyszłych emisji obligacji tego samego

emitenta.



Listy zastawne są to dłużne papiery wartościowe, do emitowania ich

uprawnione są tylko banki hipoteczne, obrót nimi reguluje ustawa o

listach zastawnych i bankach hipotecznych

[1]

.



Certyfikat inwestycyjny to papier wartościowy emitowany przez

zamknięty fundusz inwestycyjny. Jest on papierem wartościowym

imiennym lub na okaziciela. Jako papier wartościowy na okaziciela może

być notowany na giełdzie.



Akcja – papier wartościowy łączący w sobie prawa o charakterze

majątkowym i niemajątkowym, wynikające z uczestnictwa akcjonariusza

w spółce akcyjnej. Także ogół praw i obowiązków akcjonariusza w spółce

lub część kapitału akcyjnego.



Konosament, morski list przewozowy, świadectwo ładunkowe

potwierdzające odbiór określonego ładunku na statek i zobowiązujące

przewoźnika do wydania ładunku w porcie przeznaczenia posiadaczowi

konosamentu. Jest dokumentem wystawionym przez przewoźnika albo w

jego imieniu przez kapitana statku lub inną osobę.

W przypadku przedsiębiorstw Inwestycja w

tym ujęciu akceptuje nierozerwalny związek

z finansami przedsiębiorstwa. Odzwierciedla on

proces obrotu pieniądza zaangażowanego w

działalność inwestycyjną. Składa się on z 4 faz:



Gromadzenie środków finansowych (kapitału),

faza akumulowania kapitału..



Wydatkowanie środków pieniężnych na

niezbędne do egzystowania zasoby ekonomiczne

- aktywa.



Zwrot wydatkowanych środków wpływami ze

sprzedaży produktów.



Reinwestowanie zysków niepodzielonych,

tworzenie następnego obrotu środków inwestycji.

rzeczowe
Inwestycje rzeczowe są formą przedsięwzięć

gospodarczych, które polegają na powiększeniu

zasobów niefinansowych składników majątku

trwałego jednostki. Inwestycje rzeczowe polegają

więc na angażowaniu środków finansowych w

powiększenie zasobów rzeczowych składników

majątku trwałego jednostki (w tym wartości

niematerialne i prawne)

Podstawowym celem inwestycji rzeczowych jest

wzrost wartości majątku oraz przyniesienie

inwestorowi odpowiednich dochodów finansowych.

Rynek finansowy

„miejsce”, gdzie dokonuje się transakcji

środkami pieniężnymi. Przedmiotem rynku

finansowego są walory finansowe występujące w

postaci zmaterializowanej lub

zdematerializowanej.

Struktura rynku finansowego



rynek walutowy



rynek pieniężny



rynek kapitałowy (rynek pierwotny, rynek

wtórny)



rynek instrumentów pochodnych



rynek kredytowy

Rynek walutowy

rynek, na którym handluje się walutami (ew. dewizami). Na

rynku tym tworzy się kurs walutowy (kurs wymiany),

który odzwierciedla stosunek ceny między dwoma

walutami. Handel może odbywać się zarówno na rynku

kasowym (wymiana jest dokonywana natychmiast) jak i

rynku terminowym (wymiana zostanie dokonana w

późniejszym, ściśle określonym terminie)

Uczestnicy:



- inwestorzy (spekulacja)



- importerzy oraz eksporterzy towarów i usług



- banki centralne (sprzedają lub skupują walutę żeby

zapobiec nadmiernemu wzrostowi lub spadkowi danej

waluty- interwencja)

Dewizy papiery wartościowe i inne dokumenty pełniące

funkcję środka płatniczego, wystawione w walutach

obcych

Rynek pieniężny

segment rynku finansowego, na

którym dokonywane są transakcje,
gdzie kupujący i sprzedający
realizują interesy rozliczane w
formie gotówkowej lub
bezgotówkowej o okresie
zapadalności do jednego roku.

Rynek kapitałowy

segment rynku finansowego, na którym dokonywane są emisje średnio- i

długoterminowych instrumentów finansowych takich jak akcje i obligacje,

przeznaczone na finansowanie inwestycji. Zwyczajowo (ale też w przepisach

prawnych wielu krajów), cezurą czasową oddzielającą rynek pieniężny od

kapitałowego jest termin zapadalności instrumentu finansowego wynoszący

jeden rok. (Komisja Nadzoru Finansowego)



Rynek pierwotny – rynek kapitałowy, na którym następuje sprzedaż

nowych papierów wartościowych bezpośrednio przez emitenta – akcji i

obligacji dopuszczonych do obrotu przez Komisję Nadzoru Finansowego.

Emisja i zakup papierów wartościowych na rynku pierwotnym odbywa się za

pośrednictwem domów maklerskich lub banków prowadzących działalność

maklerską.

Bank inwestycyjny to bank specjalizujący się w transakcjach

inwestycyjnych. Zajmuje się przede wszystkim emisją i handlem papierami

wartościowymi dla swoich klientów. Może zajmować się również przejęciami

oraz fuzjami.



Rynek wtórny – rynek kapitałowy, będący uzupełnieniem rynku

pierwotnego, na którym następuje proponowanie nabywania papierów

wartościowych od podmiotów innych niż emitent. Rynek wtórny

charakteryzuje się tym, że nie następuje zasilanie emitenta papierów

wartościowych w kapitał. Stronami transakcji na tym rynku są inwestorzy. W

skład rynku wtórnego wchodzi Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie

Rynek instrumentów
pochodnych

nazywany inaczej rynkiem kontroli ryzyka

to ta część rynku finansowego, na którym

wykorzystywane są instrumenty pochodne,

które dają prawo do kupna lub sprzedaży

instrumentu pierwotnego w przyszłości po

określonej cenie lub dają prawo do

określonego rozliczenia pieniężnego.

Stosuje się je w celu spekulacji, bądź

zabezpieczenia przed stratami związanymi

z niekorzystnymi zmianami na rynku cen

akcji i stóp procentowych.

Rynek kredytowy

rynek, którego instrumentem

finansowym jest kredyt bankowy.
Dla pożyczkobiorców, którzy nie
mają dostępu do rynku pieniężnego
i kapitałowego, rynek kredytowy
jest miejscem, gdzie pozyskują
fundusze potrzebne na cele
inwestycyjne i obrotowe.

Stopa zwrotu:

wyrażona w procentach relacja nadwyżki netto (po

opodatkowaniu), uzyskiwanej z określonego

przedsięwzięcia, do wartości poniesionego nominalnego

nakładu inwestycyjnego. Zazwyczaj jest podawana w

skali rocznej, jednak może dotyczyć też dowolnego

okresu inwestowania.

Stopa zwrotu informuje o tym, jaka część wyłożonego

kapitału zwróci się inwestorowi w postaci dochodu. Jest

jedną z najprostszych, statycznych metod porównywania

opłacalności różnych przedsięwzięć inwestycyjnych lub

różnych wariantów tego samego przedsięwzięcia.

Możemy wyróżnić dwa rodzaje stóp zwrotu:



zrealizowaną stopę zwrotu, którą oblicza się ex post



oczekiwaną stopę zwrotu, którą szacuje się ex ante

np.:

chcemy zainwestować 1000 złotych w depozyt terminowy

na rok : 



Kwota 1000 zł zainwestowana na rok w depozyt

terminowy oprocentowany na 7% daje wartość

końcową 1070 zł.

Stopa zwrotu tej inwestycji wynosi: (1070 - 1000) /

1000 = 7%.



Kwota 1000 zł zainwestowana na pół roku w depozyt

terminowy oprocentowany na 7% daje wartość po pół

roku 1035 zł. Kwota ta zainwestowana na następne pół

roku w ten sam depozyt oprocentowany na 6% daje

wartość końcową po roku 1076,40 zł.

Stopa zwrotu tej inwestycji wynosi: (1076,40 - 1000) /

1000 = 7,6%

Rentowność:

miara efektywności

gospodarowania. Obliczana jako
stosunek zysku do danej wielkości
finansowej, której rentowność jest
wyznaczana. W finansach pojęcie
rentowności odnosi się zarówno do
przedsiębiorstw, inwestycji jak i
papierów wartościowych. Najczęściej
wyrażana jest procentowo.

Wskaźniki zyskowności, inaczej zwane

wskaźnikami rentowności, stopami zyskowności

są podstawowymi miernikami, które informują o

szybkości zwrotu majątku i kapitału własnego

oraz o efektywności działania przedsiębiorstwa



Ogólna postać:

Wskaźnik rentowności = Efekt / Nakład



Ogólna postać w kategoriach finansowych

Wskaźnik rentowności = Zysk / Kapitał
Wielkości osiągnięte powinny być porównywane

z poprzednimi okresami, z planem, z innymi

przedsiębiorstwami

W analizie rentowności wyróżnia się:



Rentowność sprzedaży (rentowność
handlowa - zysk odnoszony do
przychodów ze sprzedaży),



Rentowność majątku (ekonomiczna),



Rentowność zaangażowanych
kapitałów (finansowa).

Księgi wieczyste

rejestr publiczny, który przedstawia stan prawny nieruchomości.
Pozwala autorytatywnie ustalić, komu i jakie przysługują prawa do danej

nieruchomości

Dane wpisywane do księgi wieczystej dzieli się według 4 działów:



dział I:



dział I-O: „Oznaczenie nieruchomości” – dane pochodzące z ewidencji

gruntów, pozwalające na dokładne oznaczenie nieruchomości,



dział I-Sp: „Spis praw związanych z własnością” – ewentualne prawa

związane z prawem własności wpisanej nieruchomości,



dział II – oznaczenie właściciela (właścicieli) lub użytkownika

wieczystego,



dział III – ograniczone prawa rzeczowe (z wyjątkiem hipotek),

ograniczenia w rozporządzaniu nieruchomością lub użytkowaniem

wieczystym oraz prawa osobiste i roszczenia ciążące na

nieruchomości (z wyjątkiem roszczeń dotyczących hipotek),



dział IV – hipoteki, z dokładnym określeniem wysokości, waluty,

zakresu, rodzaju, pierwszeństwa i ewentualnych innych cech

hipoteki

Projekt inwestycyjny

stanowi odzwierciedlenie przedsięwzięcia

inwestycyjnego. Można go zdefiniować jak

zbiór zadań inwestycyjnych, które są od

siebie wzajemnie zależne i wspólnie dążą

do osiągnięcia celu przedsięwzięcia

inwestycyjnego. Projekt inwestycyjny

powinien zawierać informacje na temat

celu planowanej inwestycji, nakładów

niezbędnych do jego realizacji, źródeł

finansowania, kryteriów i metod oceny

efektywności i ryzyka, uczestników procesu

inwestycyjnego oraz efektów z inwestycji.