WYKŁAD
WYKŁAD
CHOROBY INWAZYJNE
CHOROBY INWAZYJNE
CHOROBY INWAZYJNE -
CHOROBY WYWOŁANE PRZEZ
WYSTĘPUJĄCE W ŻYWNOŚCI
PASOŻYTY BĘDĄCE W STADIUM
INWAZYJNYM.
WŁOŚNICA
- JEST CHOROBĄ ODZWIERZĘCĄ,
OGÓLNOUSTROJOWĄ, WYWOŁYWANĄ
PRZEZ NICIENIA ZWANEGO
WŁOŚNIEM
KRĘTYM
.
ŹRÓDŁEM
ZAKAŻENIA MOŻE BYĆ MIĘSO
WIEPRZOWE I JEGO PRZETWORY, W
KTÓRYM ZNAJDUJĄ SIĘ OTORBIONE LARWY.
PODCZAS TRAWIENIA W ŻOŁĄDKU Z
TOREBEK UWALNIAJĄ SIĘ LARWY, KTÓRE W
PRZEWODZIE POKARMOWYM CZŁOWIEKA
DOJRZEWAJĄ I ROZMNAŻAJĄ SIĘ.
MAŁE LARWY Z KRWIĄ DOSTAJĄ SIĘ DO
RÓŻNYCH NARZĄDÓW I MIĘŚNI. TAM
OTARBIAJĄ SIĘ I W ZWAPNIONYCH
TOREBKACH ZACHOWUJĄ DŁUGO
ŻYWOTNOŚĆ DOCHODZĄCĄ DO 30 LAT
.
OBJAWY
- POCZĄTKOWO WYSTĘPUJĄ
WYMIOTY, BÓLE BRZUCHA, BIEGUNKA,
PODWYŻSZONA TEMP. PÓŹNIEJ BÓLE I
SZTYWNIENIE MIĘŚNI. PO 4 TYGODNIACH
STAN CHOROBOWY WOLNO USTĘPUJE LUB
KOŃCZY SIĘ ŚMIERCIĄ.
ZAPOBIEGANIE
- DOKŁADNA KONTROLA
WETERYNARYJNA ZWIERZĄT PO UBOJU,
PRZY POMOCY TRYCHINOSKOPU DAJĄCEGO
30-40-KROTNE POWIĘKSZENIE, WŁAŚCIWA
OBRÓBKA TERMICZNA.
TASIEMCZYCA
- CHOROBA WYWOŁANA PRZEZ TASIEMCA
NIEUZBROJONEGO, UZBROJONEGO,
KARŁOWATEGO, BRUZDOGŁOWCA
SZEROKIEGO.
ZAKAŻENIE WĄGRAMI TYCH
PASOŻYTÓW NASTĘPUJE PO SPOŻYCIU
SUROWEGO LUB PÓŁSUROWEGO MIĘSA
WOŁOWEGO, WIEPRZOWEGO CZY RYB.
CZŁOWIEK JAKO OSTATECZNY ŻYWICIEL
TASIEMCÓW WYDALA WRAZ KAŁEM JAJA,
KTÓRE, JEŻELI DOSTANĄ SIĘ DO ŻYWNOŚCI
LUB WODY, MOGĄ BYĆ
ŹRÓDŁEM
ZAKAŻENIA
LUDZI I ZWIERZĄT. JAK
DŁUGO CZŁOWIEK JEST NOSICIELEM
DOJRZAŁEJ POSTACI TASIEMCA JAJA SĄ
ROZSIEWANE W ŚRODOWISKU, GDZIE
MOGĄ PRZETRWAĆ WIELE MIESIĘCY.
OBJAWY
- OKRES WYLĘGANIA CHOROBY
WYNOSI OD KILKU DO KILKNASTU TYGODNI.
MOŻE ONA PRZEBIEGAĆ BEZOBJAWOWO
ALE NAJCZĘŚCIEJ WYWOŁUJE RÓŻNORODNE
OBJAWY JAK: BÓLE I ZAWROTY GŁOWY
NUDNOŚCI, NIEREGULARNE STOLCE, BÓLE
BRZUCHA, OSŁABIENIE, CHUDNIĘCIE.
LOKALIZACJA WĄGRÓW W TKANCE
MÓZGOWEJ LUB INNYCH NARZĄDACH MOŻE
DOPROWADZIĆ DO CIĘŻKICH ZABURZEŃ,
POWAŻNEGO KALECTWA A NAWET ŚMIERCI.
GLISTNICA
- WYWOŁANA PRZEZ GLISTĘ LUDZKĄ.
CZŁOWIEK ZAKAŻA SIĘ JAJAMI ZNAJDUJĄCYMI
SIĘ W GLEBIE, SPOŻYWAJĄC NIEUMYTE
WARZYWA I OWOCE NAWOŻONE ODCHODAMI
LUDZKIMI. BARDZO CZĘSTO DO ZAKAŻEŃ
DOCHODZI WŚRÓD DZIECI BAWIĄCYCH SIĘ W
PIASKU I ZIEMI. W GLEBIE Z JAJ MOGĄ
WYLĘGAĆ SIĘ LARWY, KTÓRE W
SPRZYJAJĄCYCH WARUNKACH MOGĄ
ZACHOWYWAĆ ZDOLNOŚĆ DO INWAZJI PRZEZ
KILKA LAT.
U ZAKAŻONEGO CZŁOWIEKA Z JAJ W
JELICIE CIENKIM WYKLUWAJĄ SIĘ LARWY,
KTÓRE WĘDRUJĄ Z KRWIĄ PO
ORGANIZMIE I WRACAJĄ DO JELIT. TU
DOJRZAŁE SAMICE SKŁADAJĄ JAJA
(DZIENNIE DO 24000 JAJ WYDALANYCH Z
KAŁEM). W OKRESIE WĘDRÓWKI LARW (7-
10 DNI ) MOŻE WYSTĄPIĆ GORĄCZKA,
UPORCZYWY KASZEL, OBJAWY ZAPALENIA
PŁUC.
W CZASIE PRZEBYWANIA DOJRZAŁYCH GLIST
W JELICIE MOGĄ POJAWIĆ SIĘ BÓLE
BRZUCHA, ZAPARCIE LUB LUŹNE STOLCE,
OMDLENIA, DRGAWKI, BÓLE I ZAWROTY
GŁOWY, OBNIŻENIE ZDOLNOŚCI DO PRACY
I NAUKI.
ZAPOBIEGANIE
POLEGA NA OCHRONIE
ŻYWNOŚCI PRZED ZANIECZYSZCZENIEM
ZIEMIĄ, PRZESTRZEGANIE HIGIENY
OSOBISTEJ, DOKŁADNE MYCIE WARZYW I
OWOCÓW.