GENETYCZNE
ASPEKTY CHORÓB
NOWOTWOROWYCH
Katarzyna Muszyńska-Rosłan
• choroba nowotworowa jest nabytą chorobą
genetyczną, powstałą w wyniku procesu
karcinogenezy
• podstawą karcinogenezy są zaburzenia funkcji
genów tzn. nowotwory powstają w wyniku serii
germinalnych i/lub somatycznych mutacji DNA
• „produktami” tych mutacji (uszkodzeń) są
określone związki białkowe lub ich brak
• A - pierwsza mutacja wywołana najczęściej przez
czynnik mutagenny ( promieniowanie jonizujące, zw.
chemiczne, wirusy) Czynniki te mają działanie również
drażniące i pobudzające regenerację tkanki, stąd
zwiększenie ilości podziałów sprzyjające drugiej mutacji
• B - druga mutacja - wystąpienie dwóch mutacji
somatycznych powoduje tak duże przyspieszenie tempa
podziałów, że liczba komórek przekracza milion i można
mówić już o klonie zmutowanych komórek
• C - gwałtowny wzrost prawdopodobieństwa kolejnych
mutacji powoduje dalszą selekcję klonów i nabycie np.
cech oporności na leki
Inaczej:
karcinogeneza prowadzi do
transformacji
nowotworowej, którą opisuje zespół
następujących cech
• Zmniejszona zależność od czynników wzrostu
• zdolność do nieograniczonej liczby podziałów
komórkowych
• utrata zdolności kontaktowego zahamowania
wzrostu
• zdolność do proliferacji bez kontaktu z podłożem
• te cechy charakteryzują fenotyp klonu
nowotworowego, to jednak za mało by rosnąć !! i
przerzutować !!
Poprzez dalszą selekcję klonów komórkowych
zmiana fenotypu i nabycie kolejnych cech
(zezłośliwienie
)
• Powstanie unaczynienia - indukcja angiogenezy i
neoangiogenezy
• wzrost aktywności aktywności proteolitycznej
pozwalającej na wzrost inwazyjny oraz wnikanie do
naczyń chłonnych i krwionośnych
• ucieczka spod nadzoru immunologicznego -
prezentacja bądź utrata określonych cząstek na
powierzchni komórek
Udało się zidentyfikować i scharakteryzować
„tylko” około 150 genów, o których mówi się,
że są związane z nowotworzeniem
Są to geny kodujące białka regulujące:
- cykl komórkowy
- różnicowanie się komórek
- ich proliferację
- apoptozę
Przestrzeń
zewnątrzkomórko
wa
Czynni
k
wzrost
u
cytoplazma
Białka
sygnałow
e
Jądro
komórkowe
Cz.
transkrypcyjny
mRNA
białko
Białka cyklu komórkowego
Podział komórki
Schemat przekazywania sygnałów w obrębie
komórki
recept
or
1. Kanały jonowe
2. Metabotropowe - z wtórnym
przekaźnikiem
3. O aktywności enzymatycznej
kinaz białkowych
Czynnik wzrostu------receptor------białka
przenoszące
sygnał wewnątrz cytoplazmy do jądra------czynniki
transkrypcyjne------mRNA------białka komórkowe
• I niezbędne do
pełnienia przez
komórkę określonych
funkcji
• II regulujące cykl
komórkowy (cykliny,
cdk, białka
supresorowe)
• III inne - receptorowe,
czynniki wzrostu,
przekaźnikowe etc.
• Czynniki transkrypcyjne
- kolejne białka, które
oddziałując z DNA biorą
udział w regulacji
produkcji wszystkich
białek zaangażowanych
w procesy proliferacji,
różnicowania,
dojrzewania oraz
śmierci komórki
Do uszkodzeń genomu komórki inicjujących jej
transformację nowotworową zaliczamy m.in.
1
.
Aneuploidia - zmiana liczby
chromosomów
-trisomia - „efekt dawki” dający wzrost
ekspresji genów
-monosomia - ubytek materiału
genetycznego np.inhibitory
Może być przyczyną genetycznej
destabilizacji komórek - co sprzyja
gromadzeniu dalszych uszkodzeń
genomu
2. Rearanżacje (przegrupowania) - zmiany
struktury chromosomów
- translokacje
- delecje
- inwersje
- insercje
- amplifikacje (zwielokrotnienia) genomu,
których wskaźnikami są struktury dmin i hsr
3. Mutacje punktowe - dotyczące niewielkich ilości
nukleotydów DNA
w zależności od efektu:
- typu missense - zmiana dotyczy pojedyńczego
aminokwasu
- typu nonsense - stop-kodon
- zmiana odczytu kodu genetycznego - poprzez nabycie
lub utratę bardzo małej liczby nukleotydów - kodowanie
innego białka
- zwielokrotnienia pojedyńczych genów
- utrata jednego allelu (LOH) - istotna wówczas gdy drugi
allel jest nieprawidłowy
- dodatkowo DNA wykazuje naturalną zmienność
nukleotydów- polimorfizm DNA
Protoonkogeny - geny kodujące białka, które
funkcjonują jako:
- czynniki wzrostu, cytokiny
- powierzchniowe receptory dla czynników wzrostu
- wewnątrzkomórkowa kaskada sygnalizacyjna czyli
czynniki cytoplazmatyczne transmitujące sygnały
biochemiczne do jądra komórkowego
- czynniki regulujące transkrypcję i replikację DNA
- regulatory cyklu komórkowego
- regulatory procesu starzenia się i apoptozy komórki
I utrata funkcji protoonkogenu
- translokacja 15:17 - wskutek fuzji genów PML i
RAR powstaje białko niezdolne do
przemieszczenia się do jądra komórkowego i
indukcji ekspresji genów odpowiedzialnych za
różnicowanie się promielocytów
- punktowe mutacje genu RAS (którego produkty
są ważnym ogniwem białek przekaźnikowych)
prowadzi np.do utraty aktywności GTP-azy -
niezdolność rozkładania GTP daje stałą
aktywność kaskady sygnałowej
2. Nadmierna aktywność produktów
protoonkogenów
A. deregulacja protoonkogenów
- translokacja 8:14 - NHL Burkitt- przeniesienie CMYC w
pobliże regionów genów immunoggobulinowych powoduje
brak kontroli transkrypcji genów regulujących proliferację i
różnicowanie się komórek
- translokacja 14:18 B-NHL- prowadzi do deregulacji genu
BCL-2i wydłuża czas życia komórki przez zaburzenie
apoptozy
- translokacja 11:14 MCL- prowadzi do nadekspresji genu
kodującego cyklinę D1(BCL-1) - zaburzenie przejścia z
fazy G
1
do S
- mutacje w obrebie protoonkogenu N-Ras, K-Ras i H-Ras -
powstanie nieprawidłowych białek RAS, które nie
podlegają wpływom czynników wzrostu ani ich
receptorów, reagują na niestniejące sygnały
B. fuzje genów i białka fuzyjne
- translokacja 2:5 - LCAL - dotyczy genów ALK i
NPM - powstaje białko fuzyjne o cechach kinazy
tyrozynowej - uważana za pomyślny wskaźnik
rokowniczy
- translokacja 4:11 - ALL, AML - produktem
fuzyjnym genU MLL i jego licznych genów
partnerskich jest białko będące regulującym
czynnikiem transkrypcyjnym
- translokacja 9:22 - CML, ALL, AML - BCR-ABL-
również aktywność kinazy tyrozynowej
- translokacja 11:22 - mięsak Ewinga- produkt
fuzyjny genów FLI1 EWS prawdopodobnie
aktywującym czynnikiem transkrypcyjnym
C. zwielokrotnienie protoonkogenów na poziomie
DNA
- geny ulegające zwielokrotnieniu należą do
głównych rodzin protoonkogenów
- generalnie uważane za niekorzystny czynnik
rokowniczy, połączony z dużą inwazyjnością
- ERBB1, FGFR1 - geny receptorów czynników
wzrostu (np. rak sutka)
- CDK4, MDM2, CCND1 - geny regulatorów cyklu
komórkowego (np. mięsaki)
- NMYC - gen jądrowego czynnika
transkrypcyjnego (np. NB)
Geny supresorowe - pełnią funkcję negatywnych
czynników kontrolujących wejście w cykl
komórkowy po zadziałaniu czynników
uszkadzających
- produkty genów supresorowych hamują cykl
komórkowy przez interakcję z układem cyklin lub
(gdy uszkodzenie jest nieodwracalne) przez
indukcję apoptozy
Gen P53 - koduje fosfoproteinę (białko p53),
pełniące funkcję czynnika transkrypcyjnego,
pozytywnie lub negatywnie zmieniającego
ekspresję innych genów regulatorowych -
„strażnik genomu”
•
naprawa uszkodzeń materiału genetycznego
• zahamowanie cyklu komórkowego w fazach G
1
i G
2
• apoptoza
Gen RB1 - koduje pRb które hamując aktywność
czynników transkrypcyjnych rodziny E2F jest
składnikiem oceny gotowości komórki do
replikacji swego materiału genetycznego
• Uważa się, że białko pRb jest jedynym znanym
supresorem wszystkich polimeraz RNA - stąd
ma możliwość równoczesnej kontroli nad
zarówno nad replikacją DNA jak i biosyntezą
białka w czasie cyklu komórkowego
• Uszkodzenia innych genów supresorowych -
BRCA1, APC - być może odgrywają rolę w
powstawaniu fenotypu opornego na apoptozę
Gen WT1 - koduje białko będące czynnikiem
transkrypcyjnym, aktywującym różne geny m.in.
gen BCL2 - przypuszcza się, że zmutowane białko
pWT1 nie aktywuje tego genu
• Częste mutacje germinalne tego genu oraz
współwystępowanie delecji obejmujących
sąsiednie geny - pozwalają rozpoznać zespoły
genetyczne, którym może towarzyszyć guz
Wilmsa
Geny mutatorowe - geny, których produkty
(białka MMR) biorą udział w procesach
naprawczych DNA - hMLH1, hMSH2, HPMS1 i 2
- nie prowadzą bezpośrenio do karcinogenezy
- przez upośledzenie mechanizmów kontroli wierności
replikacji DNA oraz zaburzenia naprawy uszkodzeń
przyczyniają się do braku równowagi genetycznej i
niestabilności chromosomów
-są podłożem silnych predyspozycji do rozwoju
nowotworów
- odpowiadają za zaburzenia procesów normalnej
rekombinacji genetycznej (układ odpornościowy i
różnicowanie się komórek immunologicznie
kompetentnych)
Geny modyfikujące metabolizm
karcynogenów egzogennych oraz powstawanie
endogennych (pochodne katecholaminowe
sterydów)- podłożem predyspozycji do choroby
nowotworowej może być polimorfizm ich alleli.
•
rodzina genów CYP - odpowiedzialna za procesy
oksydacji i hydroksylacji ksenobiotyków
• rodzina genów transferazy glutationowej - procesy
detoksykacji
• rodzina genów N-acetylotransferazy - jw.
• istotne w narażeniach zawodowych
• może tłumaczyć indywidualne różnice w tolerancji
leczenia przeciwnowotworowego
Wnioski?? Aspekty?? Wykorzystanie
praktyczne??
1. Diagnostyka - możliwość różnicowania
rozrostów nowotworowych na podstawie
cech genetycznych
2. Leczenie - 3 strategie terapii genowej
- naprawa genetyczna
- chemioterapia molekularna - podaż genów
„samobójczych”
- wzmocnienie immunologiczne
(immunomodulacja)
Naprawa genetyczna:
- antysensy - skonstruowane na zasadzie
komplementarności do fragmentu docelowego -
DNA, RNA, białka
- pobudzenie ekspresji genów
proapoptycznych - część genów ulega supresji
przez metylację DNA - leki demetylujące
(decytabina)
- ingerencja w procesy apoptozy - próby z
ligandami receptorów
- hamowanie dróg sygnalizacyjnych -
inhibitory kinaz białkowych
- blokowanie przekaźnictwa białkowego -
inhibitor tranferazy farnezylowej (potranlacyjna
modyfikacja białek RAS)
- modulatory aktywności kinaz
cyklinozależnych - flavopirydol
- hamowanie angiogenezy - inhibiotory
receptorów, ew. antysensy
GENETYCZNE
ASPEKTY CHORÓB
NOWOTWOROWYCH