PODSTAWY RESOCJALIZACJI

PODSTAWY

RESOCJALIZACJI

SYSTEM

PROGRESYWNY

WIADOMOŚCI OGÓLNE

Ojczyzną systemu progresywnego była

Australia.

W Europie ze sprzeciwem wobec

systemów izolacyjnych stosowanych

w więziennictwie wystąpił jako pierwszy

Karol Lukas, przedstawiając

koncepcję wychowania

penitencjarnego, w której

u podstaw leży założenie uspołeczniania

więźniów. Lukas był przekonany, że

wychowanie więźniów powinno

polegać na ich klasyfikacji i

segregacji. Kara powinna dążyć do

łagodniejszego reżimu w zależności

od stopnia resocjalizacji.

Kontynuatorem nowoczesnej myśli

penitencjarnej był Crofton.

CECHY SYSTEMU

PROGRESYWNEGO

Według Croftona kara

pozbawienia wolności dzieliła

się na III FAZY :

I faza

przewidywała surowy reżim

i dzieliła się na dwa okresy:

- w pierwszym więźniowie

wykonywali nudne i męczące

prace w swoich celach,

- w drugim warunki kary były

łagodniejsze ( lepsze

pożywienie, interesująca praca,

brak odosobnienia w czasie

pracy, nauk, nabożeństwa,

wieczorów dyskusyjnych).

CECHY SYSTEMU

PROGRESYWNEGO

II faza

( główna ) była fazą

obejmującą prawie połowę
okresu kary i przewidywała
wykonywanie przez
więźniów ciężkich prac
publicznych na świeżym
powietrzu. Więźniowie noce
spędzali w odosobnieniu w
specjalnie przeznaczonych
do tego boksach.

CECHY SYSTEMU

PROGRESYWNEGO

III faza

odbywała się w warunkach

rozluźnionego reżimu (zakłady bez

murów i nieuzbrojeni strażnicy).

Więźniowie otrzymywali większe

wynagrodzenia za wykonywaną

pracę. Tę fazę kończyło

warunkowe zwolnienie.

Każda z faz mogła być krótsza, gdy

skazany zachowywał się

nienagannie i pilnie pracował.

Jednak w sytuacji braku poprawy

kierownictwo więzienia miało

prawo przesunąć skazanego do

fazy poprzedniej, pozbawiając go

w ten sposób możliwości

zwolnienia warunkowego i

oddalając termin wyjścia z

zakładu.

CECHY SYSTEMU

PROGRESYWNEGO

System progresywny najczęściej stosowany

był wobec nieletnich przestępców:

- Amerykańskie reformatorium w Bostonie,

prowadzone przez protestanckiego

duchownego E. M. P. Wells’a (1826r.).

System progresywny obejmował tutaj 6

stopni- 3złe i 3dobre.

- Amerykańskie reformatorium w Emirze,

prowadzone przez Brockway’a (1876r.).

System progresywny w tym wypadku

zakładał, że czynnikiem pobudzającym do

pracy jest wrodzone w człowieku dążenie

do wolności i poprawy bytu. Tutaj

funkcjonował podział na 3 główne

kategorie- czerwoną, czarną i niebieską

( zależne od koloru ubrań ).

POZYTYWNE CECHY

SYSTEMU

PROGRESYWNEGO

• Możliwość aktywności

społecznej więźniów (praca,
nabożeństwa, nauki)

• Los więźnia zależał od

niego samego (możliwość
wyboru)

• Umożliwione kontakty

społeczne

• Izolacja ograniczona do

minimum

POZYTYWNE CECHY

SYSTEMU

PROGRESYWNEGO

• Umożliwienie wyjścia na

wolność i powrotu do życia
społecznego

• System aktywnego

„naprawiania” skazanych
(resocjalizacja poprzez
działania)

• Pożyteczne zapełnianie

czasu więźniów (praca
jako przepustka do
wyższych klas)

NEGATYWNE CECHY

SYSTEMU

PROGRESYWNEGO

• Ocena poprawy skazanego

jedynie na podstawie

obserwacji zewnętrznego

przystosowania się do

zaistniałych warunków

• Rola wychowawcy

sprowadza się jedynie do

obserwacji wychowanka

bez nawiązywania z nim

więzi

• Może dojść do niezdrowej

rywalizacji między

współwięźniami o

przywileje

NEGATYWNE CECHY

SYSTEMU

PROGRESYWNEGO

• Niebezpieczeństwo

rozwoju u skazanych

dwulicowości
i hipokryzji

• Możliwość traktowania

przez więźniów dobrego

sprawowania jako

przepustki do wolności, a

nie poprawy moralności i

zmiany siebie

• Przenikanie negatywnych

treści wśród więźniów

Obok modelu progresywnego

pojawiła się koncepcja

systemu regresywnego,

który był odwróceniem

systemu progresywnego.

Zakładał rozpoczęcie kary

od najwyższej klasy ze

wszystkimi możliwymi

ulgami i dopiero

w razie złego sprawowania

skazani degradowani byli do

klas niższych. Mimo to mieli

możliwość awansu d klas

wyższych w razie poprawy

zachowania. System ten nie

przyniósł zakładanych

rezultatów i próbowano go

realizować jedynie w kilku

więzieniach, bez większego

powodzenia.

Pozytywne i negatywne cechy

systemu regresywnego

Plusy

• Brak wstrząsu i izolacji
• Apelowanie do

wyższych uczuć
więźniów (brak
materialnych pobudek)

• Duża liczba ulg po

przybyciu do więzienia

• Komfort psychiczny

Minusy

• Brak bodźców

motywujących do
poprawy

• Brak oddziaływań

resocjalizacyjnych

WNIOSKI OGÓLNE

DOTYCZĄCE ZAŁOŻEŃ

SYSTEMU

PROGRESYWNEGO

System progresywny zakłada wiarę w

możliwości człowieka do poprawy swojego

zachowania i daje szansę ponownego

przystosowania się do środowiska

funkcjonującego w oparciu o pewne normy

społeczne. Znajduje się też w tym systemie

próba motywowania więźniów do poprawy i

szukania bodźców mających pozytywny

wpływ na człowieka i jego zachowania. Ten

system zakłada dużo mniejszy poziom

represji więc należy już do systemów

mających cechy wychowawcze.

PREZENTACJE

WYKONAŁY:

STUDENTKI III ROKU PRACY SOCJALNEJ:

Małgorzata Stasiak

Justyna Rotkiewicz

Justyna Roguszczak

PWSZ KONIN 2011R.

Document Outline