Orzekanie śmierci pnia
mózgu
seminarium
,,Wzrastająca” liczba
przeszczepionych narządów nie
zmniejsza kolejki oczekujących
na przeszczep.
Najczęstsza przyczyna to brak
akceptacji rodzin na dawstwo
narządów po śmierci ich bliskich
.
Śmierć w ujęciu medycznym jest
zjawiskiem zdysocjowanym
Czynnikiem decydującym o różnym
czasie życia tkanek i narządów jest ich
wrażliwość na niedobór tlenu.
Mózg (największa wrażliwość na
niedobór tlenu) w sytuacjach
krytycznych umiera pierwszy
Trwałe ustanie funkcji głównego
skrzyżowania szlaków nerwowych
( pień
mózgu ) świadczy o śmierci mózgu
jako
całości, a tym samym o śmierci
człowieka
U
osób dorosłych za przyczyny śmierci
mózgu w około 85% przypadków uważa
się:
urazowe obrażenia mózgu
krwawienie
podpajęczynówkowe
krwiak śródmózgowy
Ewolucja definicji śmierci
mózgu
śmierć człowieka jako całości w wyniku
ustania krążenia krwi ( definicja klasyczna
)
śmierć całego mózgu (definicja tzw. nowa)
śmierć mózgu jako całości w wyniku
śmierci pnia mózgu (definicja tzw. nowa
zmodyfikowana)
Definicja klasyczna
Śmierć człowieka jako całości
występuje w
momencie nieodwracalnego
zatrzymania
krążenia krwi i niekoniecznie musi to
być
równoznaczne z natychmiastową
śmiercią
wszystkich komórek ciała
,,Definicja nowa”
Nieodwracalne ustanie funkcji
mózgu to
śmierć człowieka jako całości,
ale
niekoniecznie natychmiastowa
śmierć
innych układów
,,Nowa zmodyfikowana
definicja śmierci mózgu”
Nieodwracalne ustanie funkcji
pnia mózgu jest równoznaczne
ze śmiercią mózgu jako całości,
co nie musi oznaczać jednak
równoczesnej śmierci
wszystkich komórek mózgu
,,
Nowa zmodyfikowana definicja
śmierci mózgu
”
• koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego
stulecia
• możliwości intensywnej terapii (utrzymanie
funkcji narządów, pomimo ustania
czynności mózgu)
• postęp w transplantacji narządów
• znaczny wzrost zapotrzebowania na
narządy zdolne do życia
W większości krajów
śmierć mózgu jest
definiowana jako
nieodwracalna,
całkowita
( klinicznie
stwierdzona )
utrata funkcji
całego mózgu,
włączając w to pień
mózgu
W Wielkiej Brytanii i w Polsce
nieodwracalne ustanie
czynności pnia mózgu jest
uznawane jako śmierć mózgu
Mechanizm śmierci pnia
mózgu
Wtórne i pierwotne uszkodzenie
pnia mózgu
Możliwości intensywnej terapii w
przypadku
pierwotnego urazu pnia mózgu są
niewielkie, istotnie wzrastają przy
zapobieganiu jego wtórnemu
uszkodzeniu.
W Europie istnieją dwa systemy prawne:
– zasada zgody wprost ( wcześniejsza
zgoda
potencjalnego dawcy lub jego
rodziny)
– zasada zgody domniemanej
( brak wcześniejszego sprzeciwu dawcy)
Procedury rozpoznawania śmierci
mózgu
W Polsce od 1995 roku
obowiązuje zasada zgody
domniemanej.
ale
Akceptacja rodziny jest
pożądana.
Ustawa z dnia 1 lipca 2005 roku o pobieraniu i
przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów
(Dz. U. Nr 169, poz. 1411) mówi, że sprzeciw
może być wyrażony w formie:
1. wpisu w centralnym rejestrze zgłoszeń
sprzeciwów
2. oświadczenia pisemnego zaopatrzonego
we własnoręczny podpis
3. oświadczenia ustnego złożonego w obecności co
najmniej dwóch świadków w chwili przyjęcia do
szpitala lub w czasie pobytu w szpitalu.
Punkt 2 i 3 wymaga rozmowy z rodziną
(zgoda domniemana → zgoda wprost)
Procedury rozpoznawania śmierci
mózgu
U większości chorych obrzęk mózgu
narasta od strony przestrzeni
nadnamiotowej, w następstwie czego pień
mózgu umiera jako ostatni
Nieodwracalny brak czynności pnia
mózgu jest czynnikiem, który upoważnia
do stwierdzenia śmierci mózgu
Ustalenie trwałego uszkodzenia
pnia mózgu
Badania kliniczne
stwierdzające brak określonych
odruchów nerwowych i
spontanicznej czynności
oddechowej
(wystarczające w większości
przypadków)
Trudności
• w przypadku rozległego urazu twarzoczaszki
• interpretacja wyników badań klinicznych u
chorych zatrutych, czy będących pod
wpływem niektórych leków
• w pierwotnie podnamiotowych
uszkodzeniach mózgu kliniczne objawy
trwałego uszkodzenia pnia mózgu nie muszą
oznaczać jednoczesnego uszkodzenia całego
mózgu
Badania instrumentalne
Badania
instrumentalne
W Polsce włączone do procedur
ustalania
śmierci mózgu w 2007 roku
Badania
elektrofizjologiczne
Badania przepływu
mózgowego
1.
Elektroencefalografia
( EEG )
2.
Somatosensoryczne
i
słuchowe
potencjały wywołane
1.
Czteronaczyniowa
angiografia
mózgowa
2. Przezczaszkowa
ultrasonografia
dopplerowska naczyń
mózgowych
3. Scyntygrafia perfuzyjna
Badania
instrumentalne
Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 17
lipca 2007 roku w sprawie kryteriów i
sposobu stwierdzenia
trwałego nieodwracalnego ustania
czynności mózgu
Rozpoznanie śmierci mózgu opiera się na
stwierdzeniu nieodwracalnej utraty jego funkcji.
Postępowanie kwalifikacyjne jest dwuetapowe.
Etap I: wysunięcie podejrzenia śmierci mózgu.
Etap II: wykonanie badań potwierdzających
śmierć mózgu
Etap I obejmuje stwierdzenia i wykluczenia:
Stwierdzenia:
a/ chory jest w śpiączce,
b/ sztucznie wentylowany,
c/ przyczyna śpiączki została rozpoznana,
d/ wystąpiło uszkodzenie mózgu – pierwotne
lub wtórne,
e/ uszkodzenie mózgu jest nieodwracalne
wobec
wyczerpania możliwości terapeutycznych i
upływu czasu
Wykluczenia:
a/ chorych zatrutych i pod wpływem niektórych
środków
farmakologicznych
(narkotyki,
neuroleptyki,
środki
nasenne,
usypiające,
zwiotczające mięśnie poprzecznie prążkowane),
b/ chorych w stanie hipotermii (≤ 35
0
C ciepłoty
powierzchniowej),
c/ chorych z zaburzeniami metabolicznymi i
endokrynologicznymi,
d/ noworodków poniżej 7 dnia życia
Etap II
Obejmuje 2-krotne wykonanie przez
ordynatora oddziału/ kliniki lub
upoważnionego przez niego lekarza
specjalistę następujących badań
stwierdzających:
A. Badania kliniczne
1/ nieobecność odruchów
pniowych,
2/ trwały bezdech.
O nieobecności odruchów pniowych
świadczy:
1/ brak reakcji źrenic na światło,
2/ brak odruchu rogówkowego,
3/ brak ruchów gałek ocznych
spontanicznych,
4/ brak ruchów gałek ocznych przy próbie
kalorycznej,
5/ brak jakichkolwiek reakcji ruchowych na bodziec
bólowy
zastosowany
w zakresie unerwienia nerwów
czaszkowych,
jak również brak reakcji ruchowej w obrębie twarzy w
odpowiedzi na bodźce bólowe zastosowane w obszarze
unerwienia rdzeniowego
6/ brak odruchów wymiotnych i kaszlowych,
7/ brak odruchu oczno-mózgowego.
Próba bezdechu wykazuje brak reaktywności
ośrodka oddechowego.
B. Instrumentalne badania potwierdzające
1/ W pierwotnym, nadnamiotowym uszkodzeniu
mózgu u dorosłych i dzieci powyżej 2 (drugiego)
roku
życia,
śmierć
mózgu
może
zostać
potwierdzona dwojako:
a/ poprzez dwukrotne badania kliniczne
wykonane w
odstępie 6-godzinnym, w których
stwierdzono brak
odruchów pniowych i trwały bezdech.
b/
poprzez
wykonanie
dwóch
badań
klinicznych i jednego spośród badań
potwierdzających
Okres pomiędzy badaniami klinicznymi
może zakończyć się w ciągu 3 godzin, pod
warunkiem
potwierdzenia śmierci mózgu w badaniu
instrumentalnym
2/ W pierwotnie podnamiotowym uszkodzeniu
mózgu u dorosłych i dzieci powyżej 2 roku
życia,
śmierć mózgu musi zostać potwierdzona co
najmniej jednym z następujących badań:
a/ wykazującym linię izoelektryczną w
badaniu EEG lub
b/ wykazującym brak przepływu w
naczyniach mózgowych
Badanie potencjałów wywołanych nie ma
zastosowania w diagnostyce śmierci mózgu
spowodowanej uszkodzeniem podnamiotowym
3/ We wtórnym uszkodzeniu mózgu u dorosłych i dzieci
powyżej
2 roku życia, śmierć mózgu może zostać potwierdzona
dwojako:
a/ poprzez dwukrotne badania wykonane w odstępie
24-godzinnym, w których stwierdzono brak
odruchów
pniowych i trwały bezdech,
b/ poprzez wykonanie dwóch badań klinicznych i
jednego
spośród badań potwierdzających.
Okres pomiędzy badaniami klinicznymi
może zakończyć się w ciągu 3 godzin, pod
warunkiem
potwierdzenia śmierci mózgu w badaniu
instrumentalnym
Rozpoznawanie śmierci mózgu u
dzieci
Trzy grupy wiekowe:
Trzy grupy wiekowe:
a/ noworodki 7-28 dni życia
a/ noworodki 7-28 dni życia
b/ dzieci do końca 2 roku
b/ dzieci do końca 2 roku
życia
życia
c/ dzieci powyżej 2 roku
c/ dzieci powyżej 2 roku
życia
życia
U dzieci odstęp czasu pomiędzy dwoma
U dzieci odstęp czasu pomiędzy dwoma
seriami badań musi wynosić:
seriami badań musi wynosić:
1/ u noworodków – co najmniej 72 godziny,
1/ u noworodków – co najmniej 72 godziny,
niezależnie od
niezależnie od
przyczyny uszkodzenia mózgu
przyczyny uszkodzenia mózgu
(pierwotnej lub wtórnej)
(pierwotnej lub wtórnej)
2/ u dzieci do końca 2 roku życia – co
2/ u dzieci do końca 2 roku życia – co
najmniej 24 godziny
najmniej 24 godziny
niezależnie od przyczyny uszkodzenia
niezależnie od przyczyny uszkodzenia
mózgu
mózgu
(pierwotnej lub wtórnej)
(pierwotnej lub wtórnej)
3/ u dzieci powyżej 2 lat – jak u dorosłych
3/ u dzieci powyżej 2 lat – jak u dorosłych
Okres ten może być skrócony do 3 godzin, pod
Okres ten może być skrócony do 3 godzin, pod
warunkiem potwierdzenia śmierci mózgu w co
warunkiem potwierdzenia śmierci mózgu w co
najmniej jednym badaniu instrumentalnym
najmniej jednym badaniu instrumentalnym
U noworodków i dzieci do końca 2 roku życia
nieodwracalność zmian należy potwierdzić
przez wykonanie jednego z trzech
wymienionych wcześniej badań
instrumentalnych
Czas obserwacji wstępnej
Czas obserwacji wstępnej
Początek to moment, w którym odnotowano
Początek to moment, w którym odnotowano
pojawienie się klinicznych cech śmierci
pojawienie się klinicznych cech śmierci
mózgu
mózgu
-
co najmniej 6 godzin w przypadku
co najmniej 6 godzin w przypadku
pierwotnych
pierwotnych
uszkodzeń mózgu
uszkodzeń mózgu
- co najmniej 12 godzin w przypadku
- co najmniej 12 godzin w przypadku
uszkodzeń wtórnych
uszkodzeń wtórnych
powstałych w wyniku na przykład
powstałych w wyniku na przykład
niedotlenienia, udaru
niedotlenienia, udaru
niedokrwiennego mózgu, zatrzymania
niedokrwiennego mózgu, zatrzymania
krążenia,
krążenia,
hipoglikemii i innych
hipoglikemii i innych
U dzieci do 2 lat czas obserwacji wstępnej
powinien być zawsze dłuższy niż 12 godzin
Komisja do spraw stwierdzenia
Komisja do spraw stwierdzenia
śmierci mózgu jest złożona z
śmierci mózgu jest złożona z
trzech lekarzy specjalistów, w
trzech lekarzy specjalistów, w
tym co najmniej jednego w
tym co najmniej jednego w
dziedzinie anestezjologii i
dziedzinie anestezjologii i
intensywnej terapii oraz jednego
intensywnej terapii oraz jednego
w dziedzinie neurologii lub
w dziedzinie neurologii lub
neurochirurgii
neurochirurgii
Komisja do spraw stwierdzenia śmierci
Komisja do spraw stwierdzenia śmierci
mózgu:
mózgu:
Bada chorego
Bada chorego
Zapoznaje się z przebiegiem choroby
Zapoznaje się z przebiegiem choroby
Kontroluje przedstawioną
Kontroluje przedstawioną
dokumentację
dokumentację
postępowania diagnostycznego
postępowania diagnostycznego
Datę i godzinę stwierdzenia zgonu oraz
Datę i godzinę stwierdzenia zgonu oraz
podpisy członków komisji umieszcza
podpisy członków komisji umieszcza
się w protokóle komisji ds.
się w protokóle komisji ds.
stwierdzania śmierci mózgu
stwierdzania śmierci mózgu
W tym momencie zostaje zakończona
W tym momencie zostaje zakończona
praca zespołu orzekającego śmierć
praca zespołu orzekającego śmierć
mózgu
mózgu
Rozpoznanie śmierci mózgu jest
Rozpoznanie śmierci mózgu jest
równoznaczne ze stwierdzeniem zgonu
równoznaczne ze stwierdzeniem zgonu
Dalsze podtrzymywanie czynności organizmu
Dalsze podtrzymywanie czynności organizmu
osoby zmarłej może być uzasadnione jedynie
osoby zmarłej może być uzasadnione jedynie
zamiarem pobrania narządów w celu ich
zamiarem pobrania narządów w celu ich
przeszczepienia
przeszczepienia
Postępowanie lekarskie powinno być
Postępowanie lekarskie powinno być
ukierunkowane na utrzymanie jak
ukierunkowane na utrzymanie jak
najlepszej jakości narządów pobieranych do
najlepszej jakości narządów pobieranych do
przeszczepu
przeszczepu
Do objawów, które nie wykluczają rozpoznania
Do objawów, które nie wykluczają rozpoznania
śmierci pnia mózgu i pochodzą z rdzenia kręgowego
śmierci pnia mózgu i pochodzą z rdzenia kręgowego
lub nerwów obwodowych należą:
lub nerwów obwodowych należą:
1/ subtelne, okresowe i rytmiczne ruchy mięśni
1/ subtelne, okresowe i rytmiczne ruchy mięśni
twarzy
twarzy
2/ zgięciowe ruchy palców dłoni
2/ zgięciowe ruchy palców dłoni
3/ toniczne odruchy szyjne – ruchy szyi, złożone
3/ toniczne odruchy szyjne – ruchy szyi, złożone
ruchy
ruchy
kończyn inne niż patologiczne zgięcie lub
kończyn inne niż patologiczne zgięcie lub
wyprost,
wyprost,
zgięcie tułowia, powolny obrót głowy oraz
zgięcie tułowia, powolny obrót głowy oraz
przywodzenie w stawach ramiennych ze
przywodzenie w stawach ramiennych ze
zgięciem w
zgięciem w
stawach łokciowych.
stawach łokciowych.
4/ inne ruchy tułowia obejmujące asymetryczne
ustawienie
tułowia z odgięciem głowy do tyłu, zachowane głębokie
i
powierzchowne odruchy skórne brzuszne
5/ zachowane odruchy ścięgniste, objaw trójzgięcia
(w stawie biodrowym, kolanowym i skokowym, np.
podczas wywoływania objawu Babińskiego)
6/ naprzemienne ruchy zgięciowe i wyprostne palców stóp
(objaw falujących palców stóp) lub zgięcie palców stóp
po
opukiwaniu stopy, dodatni objaw Babińskiego
7/ odruch polegający na nawróceniu i wyproście kończyny
górnej