Folklore in Poland

Polska dzieli się
na różne regiony.
Każdy z nich ma
odrębną tradycję,
inne obyczaje,
specyficzną dla
siebie gwarę,
stroje, muzykę i
taniec. Ludzie
różnią się nieco
mentalnością i
sposobem
świętowania.

Poland is divided into different
regions. All of them have separate
tradition, other customs, peculiar
local dialect, costumes, music and
dances. People differ also in their
mentality and the manner of
celebrating festivals.

Our region- KASZUBY

Kasubian region is placed in the northern part of
Poland. Among other towns and villages there are here:
Krokowa, Gniewino, Łęczyca, Cewice, Czarna Woda,
Dąbrówka, Bytów, Tuchomie, Lipnica, Przechlewo,
Konarzyny, Brusy, Karsin, Kościerzyna, Nowa Karczma,
Somonino, Żukowo and Gdansk (exception of his eastern
part). Kasubian people inhabited the whole Pomerania in
years 800-950 from Gdańsk to Szczecin. Since XVII
century Kasubians were gradually relegated from western
part of Poland by Germans.
The richness of immaterial Kasubian culture has
emerged from integration of different influences –
indigenous Kasubian ones, Polish, German and Dutch.
Among maintained folklore traditions the unique is the
way of celebrating “dyngus”- on Easter Monday people
pour water on each other (in the past boys pour water on
girls—here they beat their legs with freshly cut branches
of juniper.
Sculpture is one of most livid art in Kasubian region.
Formerly they were mostly religious themes, today it is
fishery, nature, and every day, secular life.
The origin of Kasubian language is hard tor determine,
however, it is easy to notice hard that it combines the
elements of Polish and German. It was regarded as legal
language formerly, now it is considered as a dialect.

Nasz Region- KASZUBY

Region kaszubski położony jest w północnej części
Polski. Do kaszub należą m.in.: Krokowa, Gniewino,
Łęczyca, Cewice, Czarna Woda, Dąbrówka, Bytów,
Tuchomie, Lipnica, Przechlewo, Konarzyny, Brusy,
Karsin, Kościerzyna, Nowa Karczma, Somonino,
Żukowo i Gdańsk (za wyjątkiem jego wschodniej
części).W latach 800-950 Kaszubi zasiedlali całe
Pomorze, od Gdańska po sam Szczecin. Od wieku XVII
kaszubi byli coraz bardziej wypierani z zachodniej
części Polski (Szczecina) przez Niemców.
Bogactwo niematerialnej kultury kaszubskiej
powstało z nałożenia różnych wzorców – i
odwiecznych kaszubskich, polskich, niemieckich i
holenderskich. Spośród zwyczajów religijnych
wyjątkowe są kaszubski "dyngus", urządzany w drugi
dzień świąt wielkanocnych. Nie polega na polewaniu
dziewcząt wodą, lecz „biciu” świeżo ściętymi
gałązkami.
Rzeźba na Kaszubach jest jedną z najżywiej
rozwijających się dziedzin sztuki ludowej. Kiedyś
głównym tematem była religia, dziś jest to
rybołówstwo, przyroda, życie świeckie.
Geneza języka kaszubskiego jest ciężka do określenia,
jednak nie trudno zauważyć iż bardzo duży wpływ na
niego miała kultura polska i niemiecka. Niegdyś był on
uznany za język urzędowy, teraz jest tylko uważany
za język gwarowy.

KUJAWY

The historic land in Poland Kujawy is
between Wielkopolska, Mazwsze, Pałuki,
and Pomorze. It is characteristic because
of the specific local dialect. Folklore
costume has got features specific for
gentry and bourgeoisie from Kujawy. The
clothes were sewn from good broadcloth
and silk, often imported from foreign
countries, so they were quite expensive.
The strong social bonds were manifested
on Kujawy through the distinctive dance,
which was transferred from generation to
generation. While dancing people
improvised, there were not any definite
schemes and figures, only a few norms.
Because of such character of dancing
may variations of the dance exist, with
different features and names. However
mazurek rhythms dominate (including
mazurek, kujawiak, oberek); the most
important is “kujawiak”. It is danced in
pairs rotating around an axis, moving
around the circle.

KUJAWY

To historyczna kraina Polski, między Wielkopolską,
Mazowszem, Pałukami i Pomorzem.
Charakteryzują się specyficzną gwarą. Odzież i
strój ludowy na Kujawach ma cechy właściwe
szlachty i burżuazji. Ubrania szyto z dobrego
gatunkowo sukna i jedwabiu, często
sprowadzanego z zagranicy, dlatego były one
bardzo kosztowne (jeden z najbogatszych ubiorów
w Polsce).
Silną więź społeczną na Kujawach, przejawiała się
wyraźnie w tańcu, który był przekazywany
bezpośrednio z pokolenia na pokolenie. Tańcząc
improwizowano, nie znano określonych
schematów i figur, jedynie obowiązywały pewne
normy. Ze względu na taki charakter kultury
tanecznej Kujaw, istnieje niezliczona ilość odmian
tańców, o różnych cechach i nazwach. Dominują
jednak rytmy mazurkowe (zaliczamy tu:
kujawiaka, mazurka i oberka), a właśnie 'kujawiak'
odgrywa tu największą rolę. Tańczony parami w
obrotach wokół wspólnej osi z przesuwaniem po
okręgu koła.

PODHALE

Folklore of Tatry mountains emerged as result of synthesis of
Polish, Slovak and Balkan culture and so is similar to all
cultures of Carpathian area. The local dialect is best
preserved of all in Poland.
The local rites arose under the influence of geographic and
economic specificity (cultural isolation, the superiority of
cultivating over agriculture).
Life in hard climate and specific conditions affected the cult of
physical power and knack, and simultaneously the devotion
to the own land.
The costumes of highlanders is similar to one used
throughout the whole Carpathians.
Highlanders dance, formed on bucolical grasslands and in
narrow highlander houses, is cultivated in great extent due
to the activity of regional groups, as well as family meetings.
There is a dance which is exclusively male “zbójnicki”, with
the character of a war dance. Different variations of “drobny
(slight)” and “krzesany(striking)” are danced by couples.
Traditional band of highlander musicians consists of string
instruments: violins and bass (kind of small cello). There are
solo instruments such as gęśle, dudy, and trombity. Formerly
popular, in XIXth century they almost died out.

PODHALE

Folklor Podhala powstał jako wynik syntezy ludowej
kultury polskiej z elementami słowackimi i
bałkańskimi i jest spokrewniony z kulturą
wszystkich krain karpackich. Gwara góralska jest
najlepiej zachowana ze wszystkich w Polsce.
Obrzędowość góralska w znacznym stopniu
wytworzyła się pod wpływem specyfiki
geograficznej i gospodarczej (izolacja kulturowa,
przewaga hodowli nad rolnictwem). Życie w ciężkim
klimacie i warunkach górskich wpłynęło na kult siły
fizycznej i sprytu, przy jednoczesnym mocnym
przywiązaniu do własnej ziemi. Strój górali jest
podobny do tego, jaki używany jest w całych
Karpatach.
Taniec góralski, ukształtowany na halach
pasterskich i w ciasnych izbach góralskich,
kultywowany jest w dużym stopniu dzięki
działalności zespołów regionalnych, a także na
uroczystościach rodzinnych. Tańcem wyłącznie
męskim jest "zbójnicki", mający charakter tańca
wojennego. Różne odmiany "drobnego" i
"krzesanego" są tańczone parami.
Tradycyjna kapela, czyli muzyka góralska składa się
z instrumentów smyczkowych: skrzypce i basy
(rodzaj małej wiolonczeli). Instrumentami solowymi
są także gęśle (rodzaj ludowych skrzypiec), dudy,
piszczałki i trombity. Niegdyś popularne, w XIX w.
prawie zanikły

.

KURPIE

Kurpie – considering the folklore culture it
is a very interesting region, quite different
than the rest of Mazowsze.
The main centers of culture are Myszyniec,
Ostrołęka, Nowogród and Kadzidło - the
heart of Kurpie.
The folk art of Kurpie is expressed in the
architecture, ornaments, sculpture and
paper cut-outs. The old customs are
cultivated as well as the local dialect.
Kurpie customs, songs, dances, fairy tales,
applications, legends are very interesting-
they are connected with bee-keeping,
shepherd’s life, hunting, etc.
To the most interesting regional shows
belongs “Kurpie’s Wedding”- traditional
ceremonies with dances and wedding
songs, performed by the folklore group
from Kadzidło.

KURPIE

Kurpie stanowią pod względem sztuki
ludowej teren wyjątkowo ciekawy i
wyraźnie odcinający się od reszty
Mazowsza. Sercem Kurpi jest a Kadzidło.
Główne ośrodki to Myszyniec, Ostrołęka,
Nowogród. Sztuka ludowa Kurpiów
znalazła swój wyraz przede wszystkim
w budownictwie, zdobnictwie, rzeźbie i
wycinankarstwie. Kultywowane są
dawne zwyczaje z
pieśniami i tańcami, używana jest nadal
gwara.
Interesujący jest folklor kurpiowski:
zwyczaje, pieśni, tańce, baśnie,
podania, legendy. Zwyczaje wiązały się
z zajęciem Kurpiów, np. z hodowlą
pszczół, z pasterstwem, z myślistwem
itp.
Do najciekawszych widowisk
regionalnych należy "Wesele
Kurpiowskie" z ciekawymi
starodawnymi obrzędami, tańcami i
piosenkami weselnymi. Wykonuje je
zespół ludowy z Kadzidła

MAZOWSZE

Mazowsze is historic and ethnographic region
situated in the middle of Poland, at both banks of
Wisła river, in the area of Mazowsze lowland, one
of most extensive (wide) Polish geographic region.
Basic dances in Mazowsze are kujawiak and
oberek. Typical band consisted of fiddle, three-
string basses and a small drum.
Obereks and lively polkas dominated, and typical
for of singing was a short wedding song.
Mazureks were preserved – the old form of
dancing, at present rather listened to than
danced.
The most famous Polish song and dance ensemble
Is called “Mazowsze” – it performs arranged
songs and dancing from different regions of the
country

.

MAZOWSZE

Mazowsze to historyczna i etnograficzna kraina
położona w środkowej Polsce, po obu stronach Wisły, na
terenach Niziny Mazowieckiej, jednej z najbardziej
rozległych polskich krain geograficznych.
Podstawowe tańce na Mazowszu to kujawiaki i oberki.
Typowa kapela na składała się ze skrzypiec,
trzystrunowych basów i małego bębenka. Dominowały
oberki i żywe polki, a typową formą pieśni była weselna
przyśpiewka. zachowały się mazurki - dawna forma
taneczna, dzisiaj przeznaczona raczej do słuchania niż
do tańca.
Najsłynniejszy Polski zespół pieśni i tańca, który
funkcjonuje pod nazwą „Mazowsze” wykonuje
zaaranżowane pieśni i układy taneczne z różnych
regionów kraju.