LEKI STOSOWANE W 

ZABURZENIACH RYTMU

 

 

Zaburzenia rytmu serca 

powstają na tle:

• Zwiększonej pobudliwości 

pozazatokowych (ektopowych) 
ośrodków bodźcotwórczych 
(nieprawidłowego wytwarzania 
pobudzeń);

• Nieprawidłowej czynności rozrusznika 

zatokowego lub upośledzonego 
przewodzenia pobudzeń.

 

 

Leki stosowane w 

zaburzeniach rytmu 

wynikających ze 

zwiększonego automatyzmu 

serca

 

 

• Klasa I – leki stabilizujące błonę 

komórkową, ich dominującą cechą 
jest zwolnienie maksymalnej 
szybkości depolaryzacji w mięśniu 
sercowym,

• Klasa II – leki hamujące czwartą fazę 

depolaryzacji,

 

 

• Klasa III – leki wydłużające czas 

trwania potencjału czynnościowego,

• Klasa IV – leki o wybiórczym 

antagonizmie o stosunku do jonów 
wapniowych. 

 

 

Leki działające znieczulająco 

miejscowo, stabilizujące 

błonę komórkową (klasa I)

 

 

Preparaty:

• QUINIDINE: Chinidinum sulfuricum – 

draż. 0.2 g, 200-400 mg co 4h, aż do 
ustąpienia lub do ogólnej dawki u 
chorych hospitalizowanych 2-3 g.

 

 

 

Chinidyna (IA)

• Hamuje pobudliwość i kurczliwość 

mięśnia sercowego oraz zwalnia 
szybkość przewodzenia 
przedsionkowo-komorowego. 
Wykazuje również działania 
cholinolityczne i słabe α-
adrenolityczne

 

 

Preparaty:

• PROCAINAMIDE: (Procainamidum) – 

tabl. 0.25 g, doustnie – początkowo 1 
g, a następnie 25-500 mg co 3-4 h.

 

 

Wskazania :

Prokainamid jest skuteczny w:

• Przedwczesnych skurczach 

komorowych, w częstoskurczu 
komorowym,

• W mniejszym stopniu w zaburzeniach 

rytmu nadkomorowego,

• W zapobieganiu migotaniu 

przedsionków u chorych z zespołem 
WPW. 

 

 

Preparaty:

• DISOPIRAMIDE: Rythmodan – kaps. 

0.1g, uderzeniowa dawka doustna 
300mg, dawka podtrzymująca 4 razy 
dziennie 150 mg.

• Disocor – kaps. 0.1 g

 

 

Wskazania:

• Przedwczesne skurcze komorowe,
• Częstoskurcz komorowy,
• Migotanie przedsionków
• Częstoskurcz nadkomorowy

 

 

Preparaty:

• AJMALINE: Gilurytmal – amp. 0.05 g, 

w ciągu 5-10 min dożylnie lub 
domięśniowo 50 mg, draż. 0.05 g, 
czopki 0.05g

• Neo – Gilurytmal – draż. 0.02 g, 

początkowo 3 razy dziennie 20 mg, a 
następnie dawkę podtrzymującą 1-2 
razy dziennie 20 mg

 

 

Ajmalinę stosuję się w:

• Częstoskurczu napadowym 

komorowym lub nadkomorowym

• U chorych z zespołem WPW 

prajmalina jest stosowana 
długotrwale w nawracających 
zaburzeniach rytmu zarówno 
nadkomorowego jak i komorowego

 

 

Preparaty:

• LIDOCAINA: (Lignocainum 

hydrochloricum) – amp. 2ml 1%; 10ml 
2%; 2ml 5% („Grave”)

• Stosowanie lidokainy i.v rozpoczyna 

się od wstrzyknięcia jednorazowej 
dawki nasycającej 1-2 mg/kg m.c. , a 
następnie natychmiastowego 
zastosowania wlewu kroplowego 20-
50µg/kg/min.

 

 

Stosowanie cd

• Wstrzyknięcie Lidokainy do mięśnia 

naramiennego w dawce 200-400 mg w 
postaci 10% roztworu już po 5 min prowadzi 
do wystąpienia stężenia leczniczego, które 
utrzymuje się przynajmniej przez 1h. 
Wstrzyknięcie takie niektórzy zalecają w 
każdym przypadku ostrego zawału serca, 
jak najszybciej po jego wystąpieniu, zanim 
chory zostanie przewieziony na oddział 
Intensywnego Nadzoru Kardiologicznego.

 

 

Lidokaina (IB)

• Lidokaina w dawkach leczniczych ma 

minimalny wpływ na przewodzenie 
przedsionkowo- komorowe i 
śródkomorowe

 

 

Wskazania:

Lidokaina stosowana jest leczniczo i 

zapobiegawczo w: 

• Częstoskurczu komorowym, 
• Migotaniu komór,
• Trzepotaniu komór,
• Licznych pobudzeniach 

przedwczesnych komorowych 
pochodzenia wielorozrusznikowego.

 

 

Leki β-adrenolitycznie 

(klasa II)

 

 

Preparaty:

• Propranolol – tabl. 0,01 i 0,04 g; amp. 

0,001i 0,005 g,

• Sotalol (Sotalex) –tabl. 0,08 i 0,16 g; amp. 

0,04g

 

 

Leki wydłużające czas 

trwania potencjału 

czynnościowego

(klasa III)

 

 

• Amiodarone: Cordarone – tabl. 0,2 g, 

amp. 0,15 g, lek podaje się doustnie, 
początkowo 400-600 mg w 2-3 
dawkach podzielonych (przez ok. 10 
dni), a następnie 200-300 mg/24h 
raz dziennie, i.v 5 mg/kg w ciągu 20-
120 min.

 

 

Amiodaron jest to:

• Pochodna benzofuranu działająca 

antyarytmicznie, stosowana również 
w dusznicy bolesnej. 

• Zmniejsza ciśnienie tętnicze krwi i 

kurczliwość mięśnia sercowego.

 

 

Wskazania:

• Częstoskurcz nadkomorowy, 

związany z zespołem WPW,

• Migotanie przedsionków,
• Trzepotanie przedsionków,
• Częstoskurcz komorowy,
• Nawracające migotanie komór,
• Pobudzenia przedwczesne komorowe

 

 

Leki o wybiórczym 

antagonizmie w stosunku do 

jonów wapnia

(klasa IV)

 

 

Preparaty:

• Verapamil (Isoptin) – amp. 0,005 g, 5-

10 mg i.v

• Diltiazem (Tildem) – fiol. 0,025 i 0,1 g, 

dożylnie 0,25 mg/kg w ciągu 2 min. 
Jeżeli ta dawka nie jest skuteczna, po 
15 min wstrzykuje się i.v 0,35 mg/kg 
przez 2 min. Przeciętna dawka 
doustna Diltiazemu wynosi 60-90 mg 
co 6h.

 

 

Werapamil:

• Werapamil zwalnia pracę węzła 

zatokowo-przedsionkowego i 
przewodnictwo w górnej i środkowej 
części węzła przedsionkowo-
komorowego. Zastosowany dożylnie, 
wykazuje znaczną skuteczność:

 

 

• W nadkomorowych zaburzeniach 

rytmu serca, zwłaszcza 
częstoskurczu napadowym

• W migotaniu i trzepotaniu 

przedsionków, zwalnia częstość 
skurczów komór

 

 

Diltiazem

Zastosowanie

:

• W migotaniu przedsionków z szybką 

czynnością komór.

• Diltiazem oraz inne leki blokujące 

kanały wapniowe działają pod 
pewnymi względami korzystniej od 
naparstnicy lub β-adrenolityków, 
ponieważ zwiększają tolerancję 
wysiłku.

 

 

Preparaty

• Sotalol (Sotahelax) – tabl. 0,08 i 0,16 

g, doustnie 80 mg 2 razy dziennie, 
zwiększając stopniowo nawet do 480 
mg/24h

• Biosotal – tabl.0,04; 0,08; 0,16 g
• Sotalex – amp. 0,02 g/2 ml, dożylnie 

0,2-1,5 mg/kg w ciągu kilku minut

 

 

Wskazania:

• Wykazuje znaczną skuteczność w 

przerywaniu i profilaktyce:

• Częstoskurczu nadkomorowego (u 

chorych z zespołem WPW) i 
komorowego 

• Nawracającego migotania 

przedsionków

 

 

Leki ułatwiające 

przewodzenie w układzie 

bodźcoprzewodzącym 

 

 

ATRPOINA

• Atropina blokuje wpływ nerwu 

błędnego na węzeł zatokowo-
przedsionkowy i na układ 
przewodzący, powoduje tachykardię. 
Reakcja ta u ludzi młodych występuje 
w większym nasileniu niż u dzieci i 
osób dorosłych. Obserwuje się 
skrócenie A-V oraz PR w obrazie ekg.

 

 

Wskazania:

• Bradykardia i zahamowania zatokowe,

• Zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-

komorowego.

Podaje się ją 4 razy dziennie 0,5-1,5 mg 

podjęzykowo lub doustnie. 

Atropina może wywołać:

• Blok przedsionkowo-komorowy;

• Rytm zatokowy,

• Migotanie przedsionków,

• Częstoskurcz komorowy

• Migotanie komór.