W literaturze pedagogicznej tego pojęcia używa się w celu  

odniesienia do wszelkich pomocy naukowych i środków 

dydaktycznych stosowanych w nauczaniu i uczeniu się. W 

terminologii i stosowanej  na świecie , a także w j. polskim , 

używa się terminu media jako pojęcia obejmującego swym 

zasięgiem zarówno pomoce naukowe, środki dydaktyczne , 

jak i również środki masowego przekazu.

Przeciętnie co 4 minuty pokazywane są w 

programach , filmach  sceny przemocy. Dziecko 

styka się w telewizji i grach komputerowych z 

przemocą przedstawioną w sposób    fikcyjny lub 

realistyczny. Sceny przemocy występują we 

wszystkich rodzajach programów od filmów 

fabularnych, przyrodniczych , wiadomości, po   

bajki i filmy animowane. Kontakt dziecka z 

telewizją rozpoczyna się coraz wcześniej a więc 

dzieci coraz wcześniej  mają kontakt z przemocą 

w mediach . Duża liczba dzieci ogląda telewizji 

bez nadzoru  i kontroli rodziców , niektóre nawet 

maja telewizory we własnych pokojach  co jest 

wielkim błędem .Codzienne obcowanie z 

okrucieństwem w mediach prowadzi do stałych 

zmian w psychice młodego człowieka.  

Agresywne dźwięki , migotający ekran powodują 

rozstrój systemu nerwowego .Telewizja i  inne 

media mogą prowadzić do wzrostu poziomu 

agresji , sprzyjać formowania się agresywnych 

zachowań wśród dzieci  i młodzieży. Mogą 

prowadzić do przekonania ,że agresja jest 

powszechna dozwolona społecznie . Dzieci 

odwrażliwiają się w ten sposób, przejawia się to w 

utracie wrażliwości na krzywdę i  cierpienie 2 

człowieka.

Korzystanie z telewizji lub komputera odbywa się w 

domu lub u kolegów. Rodzice mogą w jakiś sposób 

wpływać na to co dzieci oglądają i w jakie grają gry lub 

 gdzie buszują w  Internecie. Najwięcej telewizji 

oglądają dzieci miedzy 9-12 rokiem życia , które 

oprócz bajek i seriali  zaczynają oglądać programy i 

filmy dla dorosłych  : filmy  pornograficzne ,filmy 

drastyczne , reportaże .Trzeba pamiętać ,że  dzieci nie 

mają wykształconej samokontroli: to co oglądają  w 

telewizji i  na komputerze jest kierowane czystą 

ciekawością. Największym zagrożeniem jest  to , że 

dziecko nie ma rozwiniętego krytycyzmu, nie potrafi 

ocenić co jest wartościowe,

 ale w pełni koncentruje się na oglądanych 

treściach. Dla nich każdy program czy gra jest 

rozrywką , a w rzeczywistości szybko uczą się 

przekazywanych tam treści.



Po pierwsze dzieci i młodzież oglądając telewizje 

stykają się przede wszystkim  z przemocą.



W serialach sensacyjnych i filmach kierowanych do 

widzów dorosłych, a najczęściej oglądanych przez 

dzieci i młodzież jest mnóstwo scen morderstw, 

strzelania, walki na pięści itp. Są to elementy 

dramaturgii filmów , ale dziecko nie odbiera tego w 

ten sposób : nie rozumie , że to co jest pokazywane 

w filmie jest  różne od świata w którym żyjemy.



Dzieci oglądają także wiadomości , które są 

przesiąknięte drastycznymi scenami i informacjami



Programy rozrywkowe , które lansują łatwy  , 

przyjemny styl życia (programy Mtv)



Reality show – lansują idoli , którzy w 

rzeczywistości nie niosą żadnych pozytywnych 

wartości.



Na rynku  znajduje się wiele gier o zabarwieniu 

pozytywne , ale również o zabarwieniu 

negatywnym. Niestety dzieci są przeważnie 

głównie użytkownikami  gier o dużym ładunku 

agresji. Takie gry oferują dzieciom:



Silną identyfikację z bohaterem – dziecko wciela 

się w postać z gry i ucieka od rzeczywistości w 

świat wirtualny. Tam , jako bohater gry nie umiera , 

ma kilka żyć i co ważne nie ponosi konsekwencji 

za swe czyny. Jest to bardzo ważny czynnik , 

ponieważ motywuje dziecko do przenoszenia 

zachowań z gier  do rzeczywistego świata.



Nagrodę za agresję -  a , więc wzmacniane są 

zachowania negatywne – jeśli zabijesz , 

ukradniesz , zastrzelisz to dostaniesz dodatkowe 

punkty , nowe życie.



Sposób na życie:

W obliczu bardzo negatywnych konsekwencji uzależnienia 

od telewizji, komputera oraz Internetu, odpowiedzialni 

rodzice powinni przede wszystkim zapobiegać takim 

sytuacjom. Gdy chodzi o minimalizowanie groźby 

uzależnienia od telewizji, to optymalna sytuacja ma miejsce 

wtedy, gdy w danym domu w ogóle nie ma aparatu 

telewizyjnego, albo gdy obowiązują mądre i ściśle 

respektowane reguły w odniesieniu do korzystania z 

telewizji. Do takich reguł należy zasada, że dzieci nie patrzą 

na telewizję dłużej niż 1,5 godziny dziennie, że nigdy nie 

ogląda się telewizji w czasie wspólnego posiłku, oraz że nie 

ogląda się telewizji w porze, w której dzieci czy młodzież 

powinni już spać.

.

Gdy chodzi z kolei o groźbę uzależnienia od komputera, 

to podstawowa zasada ze strony rodziców powinna 

brzmieć: nie kupujemy i nie tolerujemy żadnych gier 

komputerowych. Komputer nie jest po to, by siedzieć 

godzinami przed promieniującym ekranem i poruszać 

dwoma palcami po klawiaturze, lecz po to, by uczyć się 

czytać i pisać, rysować i poznawać świat. Oczywiście 

nie dłużej niż 1,5 godziny dziennie. Gdy chodzi o 

Internet to - w moim przekonaniu - dzieci i młodzież 

powinny mieć jedynie dostęp do swojej poczty 

elektronicznej. Korzystanie ze stron internetowych 

powinno być symboliczne (także ze względów 

finansowych!) i mieć miejsce wyłącznie w obecności 

rodziców