Enterobacteriaceae
Salmonella spp, Shigella spp,
Yersinia spp.
Aleksander Deptuła
Katedra i Zakład Mikrobiologii CM
UMK
Rodzaj: Salmonella
• Gatunek: Salmonella bongori
• Gatunek: Salmonella enterica
– Salmonella Enteritidis
– Salmonella Typhi
– Salmonella Typhimurium
– Salmonella Hadar
– Salmonella Infantis
– Salmonella Virchof
Rodzaj: Salmonella
• Morfologia:
– Gram-ujemne pałeczki
• Właściwości fizjologiczne:
– dobry wzrost na rutynowo
stosowanych podłożach
– nie fermentują laktozy
– wytwarzają H
2
S
Rodzaj: Salmonella
• Diagnostyka
– materiały do diagnostyki:
• kał
• bioptaty
• krew
– wykorzystuje się podłoża wybiórczo-
różnicujące
– identyfikacja
• cechy biochemiczne
• serologiczna wg schematu Kauffmana-White’a
Rodzaj: Salmonella
• czynniki wirulencji
– endotoksyna
– inwazyny
• adhezja i penetracja do komórek
nabłonka jelitowego
– oporność na fagocytozę
• katalaza i dysmutaza ponadtlenkowa
• czynniki neutralizujące defensyny
– zdolność do przeżycia w niskim pH
Rodzaj: Salmonella
• Chorobotwórczość
– Gastroenteritis
– Typhus abdominalis (S. Typhi)
– Paratyphi (S. Paratyphi A-C)
Gastroenteritis
• Patogeneza
– Inwazja komórek nabłonkowych jelita i
tkanki podnabłonkowej – zapalenie i
biegunka sekrecyjna
– Odpowiedź komórkowa ogranicza stan
zapalny do jelit i węzłów krezkowych
• Inkubacja
– 24-48 godzin, zwykle ponad 12 godzin
Gastroenteritis
• początek choroby może być
gwałtowny z bólami brzucha,
wymiotami i biegunką
• od początku choroby występują
stany podgorączkowe lub gorączka
• bóle głowy w pierwszych dniach
choroby
Lokalizacje pozajelitowe
• Zapalenie dróg żółciowych
• Zakażenia układu moczowego
• Zapalenie płuc i ropnie
• ZOMR
• IZW
• Zapalenie stawów
• Osteomyelitis
Postacie septyczne
• posocznica z dodatnimi posiewami
krwi, bez biegunki
– S. Cholerae suis
– S. Dublin
– S. Typhimurium u chorych z AIDS
Leczenie
• głównie objawowe
• ampicylina
• ceftriakson
• ciprofloksacyna
• ofloksacyna
• nifuroksazyd
Dur brzuszny
• Choroba występuje na całym świecie,
częściej w krajach rozwijających się
• Zakażenie na drodze fekalno-oralnej
wyłącznie człowiek-człowiek za
pośrednictwem żywności lub wody
• Materiał zakaźny – kał, wymiociny,
mocz
Dur brzuszny
• Patogeneza
–
drobnoustroje umiejscawiają się w dolnym
odcinku jelita cienkiego
–
przez grudki samotne i kępki Peyera
wnikają do układu chłonnego i dostają się
do węzłów krezkowych i zaotrzewnowych
–
z prądem limfy i krwi docierają do wątroby
–
dochodzi do intensywnego namnażania się
pałeczek w wątrobie i drogach żółciowych
Dur brzuszny
• Okres wylęgania
– stan podgorączkowy
– bóle głowy
– pogorszenie samopoczucia i łaknienia
• Okres narastania objawów
– gorączka narasta stopniowo – po 3-7 dniach do
39-40
0
C
– bóle głowy, bóle mięśniowe
– mogą występować zaburzenia świadomości
– kurczowe bóle brzucha
Dur brzuszny
• Okres pełnego rozwoju choroby
– Bardziej nasilone zaburzenia
świadomości
– zaostrzone rysy twarz
– hipotonia
– bardzo silne wzdęcie brzucha
– różyczka durowa
Dur brzuszny
• Powikłania
– krwawienie jelitowe
– perforacja jelita
– odoskrzelowe zapalenie płuc
– zakrzepowe zapalenie żył
– zapalenie pęcherzyka żółciowego i
dróg żółciowych
Dur brzuszny
• Leczenie
– chloramfenikol
– ampicylina
– ciprofloksacyna
– kotrimoksazol
– cefalosporyny
– aztreonam
Rodzaj: Shigella
• Shigella dysenteriae
• Shigella boydi
• Shigella flexneri
• Shigella sonei
Rodzaj: Shigella
• Morfologia
– pałeczki Gram-ujemne
• Właściwości fizjologiczne
– nie rozkładają laktozy
– nieruchliwe
– nie wytwarzają H
2
S
Rodzaj: Shigella
• Czynniki wirulencji
– zdolność do adhezji i wnikania do
wnętrza komórek gospodarza
– adhezja do cytoszkieletu
– wydzielanie toksyny Shiga przy
rozpadzie komórki bakteryjnej
• hamuje biosyntezę białka w komórkach
eukariotycznych wiążąc się z
podjednostką 60S rybosomu
Chorobotwórczość
• Czerwonka bakteryjna
– zakażenie na drodze fekalno-oralnej
– wyłącznie od człowieka za
pośrednictwem wody lub żywności
– dawka zakaźna: 10
3
CFU (Salmonella
spp. 10
5
-10
8
CFU)
Czerwonka bakteryjna
• Patogeneza
– zmiany lokalizują się głównie w
błonie śluzowej jelita grubego
– nie dochodzi do bakteriemii
– w pierwszym etapie dochodzi do
uszkodzenia błony śluzowej jelita
Czerwonka bakteryjna
• Obraz kliniczny
– częściej spotykane są zachorowania o
łagodnym przebiegu
– okres wylęgania choroby trwa od 2 - 5
dni
– kolkowe bóle brzucha o różnym nasileniu
– nudności, wymioty
– częste oddawanie skąpych, śluzowo-
krwistych stolców
Czerwonka bakteryjna
• Leczenie
– wyrównanie gospodarki wodno-
elektrolitowej
– antybiotykoterapię stosuje się u osób w
wieku podeszłym, z niedoborami
immunologicznymi i przy podejrzeniu
uszkodzenia bariery jelitowej
• ampicylina
• kotrimoksazol
• ciprofloksacyna
• nifuroksazyd
Rodzaj: Yersinia
• Yersinia pestis
• Yersinia enterocolitica
• Yersinia pseudotuberculosis
Rodzaj Yersinia
• Morfologia
– Gram-ujemne pałeczki barwiące się
biegunowo
– posiadają rzęski
• Diagnostyka
– dobry wzrost na rutynowo stosowanych
podłożach
– ruchliwe w temperaturze 22
0
C (Y.
enterocolitica)
Rodzaj: Yersinia
• Podłoże wybiórczo-różnicujące – CIN
– czynniki wybiórcze: cefsulodyna, irgasan,
nowobiocyna
– czynniki różnicujące: mannitol i czerwień
obojętna
– wzrost większości pałeczek z rodziny jest
zahamowany, na podłożu mogą wzrastać Serratia
spp, Citrobacter spp. i Enterococcus spp.
– mannitolo (+) Yersinia spp. i Aeromonas spp.
wzrastają w postaci kolonii z różowym lub
czerwonym środkiem
Yersinia pestis
• Chorobotwórczość: dżuma
– pierwsza pandemia 500 r n. e.
– ostatnia pandemia 1894
– w latach 1954-79 – 47 tysięcy
przypadków na świecie
– w czasach obecnych występuje
endemicznie w niektórych krajach Afryki,
Ameryki i Azji
– najwięcej przypadków w Birmie,
Wietnamie, Brazylii i Kenii
Dżuma
• Epidemiologia
– choroba odzwierzęca
– rezerwuarem zarazków są gryzonie
– szerzy się za pośrednictwem pcheł
lub przez spożycie zakażonych
zwierząt
Dżuma
• Postać dymienicza
– bakterie po wtargnięciu do ustroju
wywołują zmiany głównie w okolicznych
węzłach i naczyniach chłonnych
– rozsiew drogą krwiopochodną może
spowodować zmiany w innych narządach
– choroba rozpoczyna się gorączką z
dreszczami, osłabieniem i bólami głowy
Dżuma
• Postać septyczna
– występuje bakteriemia możliwa do
zauważenia w rozmazie krwi
obwodowej
– postać ta może rozwijać się z postaci
dymieniczej
– okres wylęgania jest krótki
– do zgonu dochodzi z reguły w ciągu 48
godzin
Dżuma
• Postać płucna
– rozwija się najcześciej jako
powikłanie dżumy dymieniczej
– kaszel i bóle w klatce piersiowej
połączone z krwiopluciem
– w RTG – bronchopneumonia
– postać płucna pierwotna w
zakażeniach drogą wziewną
Dżuma
• Leczenie
– w rejonach endemicznych wdrażane przy
podejrzeniu zakażenia, po zabezpieczeniu
materiałów do badań mikrobiologicznych
– stosuje się streptomycynę,
chloramfenikol i kotrimoksazol
• Rokowanie
– śmiertelność w postaci dymieniczej - 5%,
w postaci płucnej – 20%
Y. pseudotuberculosis,
Y. enterocolitica
• Epidemiologia
– rezerwuarem są zwierzęta
– do zakażenia człowieka dochodzi:
• w trakcie spożywania produktów
pochodzenia zwierzęcego
•poprzez zanieczyszczoną wodę
•bezpośrednio od zakażonego
zwierzęcia lub człowieka
Y. pseudotuberculosis,
Y. enterocolitica
• Patogeneza i obraz kliniczny
– bakterie po wniknięciu przez przewód
pokarmowy namnażają się w układzie
siateczkowato-śródbłonkowym węzłów
chłonnych jamy brzusznej
– u dzieci, wiodącym objawem jest
biegunka
– u dorosłych, występują objawy enteritis i
enterocolitis z domieszką krwi w stolcu
Y. pseudotuberculosis,
Y. enterocolitica
• Posocznica
– występuje częściej u ludzi
posiadających antygen HLA-B27
– hepatosplenomegalia
– jako powikłanie występują zapalenia
stawów
Y. pseudotuberculosis,
Y. enterocolitica
• Diagnostyka
– izolacja pałeczek Yersinia spp. z kału
biegunkowego lub krwi w przypadku
posocznicy
– identyfikacja w oparciu o cechy
biochemiczne oraz serologiczne
Y. pseudotuberculosis,
Y. enterocolitica
• Leczenie
– wyrównywanie niedoborów wodno-
elektrolitowych
– zakażenia o etiologii Y.
pseudotuberculosis
• ampicylina
– zakażenia o etiologii Y. enterocolitica
• tetracykliny
• aminoglikozydy
• cefalosporyny III generacji