Prawo gospodarcze
prof. Wiesław Czyżowicz &
dr Ewa Gwardzińska
Katedra Prawa Administracyjnego
i Finansowego Przedsiębiorstw
Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie SGH
Cel zajęć
Omówienie wybranych elementów prawa
gospodarczego;
Przedstawienie słuchaczom roli i
znaczenia regulacji prawnych w
prowadzeniu działalności gospodarczej w
warunkach jednolitego rynku UE;
Wskazanie możliwości wykorzystywania
wiedzy o rozwiązaniach funkcjonujących
w prawie gospodarczym do tworzenia
wartości firmy i kształtowania jej
przewag na rynku konkurencyjnym.
Cel zajęć c.d.
Omówienie cyklu funkcjonowania przedsiębiorcy na
rynku z punktu widzenia rozwiązań prawnych:
Wyboru formy prawnej prowadzenia działalności,
Momentu powstania przedsiębiorcy i rejestrowania
działalności,
Ograniczeń w funkcjonowaniu (ogólnych, jak również w
wybranych sektorach jak banki i ubezpieczenia),
Wymogów informacyjnych / sprawozdawczych,
Zasad odpowiedzialności za prowadzoną działalność,
Zasady finalizowania i likwidacji działalności
gospodarczej.
Zasady i sferę regulacyjną prawa gospodarczego
krajowego i UE,
Dostrzeganie i umiejętność analizy bezpieczeństwa
prawnego w prowadzeniu działalności gospodarczej
przez przedsiębiorców działających w Polsce
Metoda zajęć
Wykład problemowy;
Przedstawienie i omówienie wybranych
casusów (studiów przypadku) w tym
ich znaczenia dla bezpiecznego
prawnie prowadzenia działalności
gospodarczej w Polsce i UE;
Egzegeza tekstów wybranych aktów
prawnych;
Praca samodzielna z podręcznikiem i
wybranymi opracowaniami naukowymi.
Tematyka zajęć
Geneza i podstawowe pojęcia unijnego i polskiego prawa
gospodarczego;
Źródła, zasady oraz funkcje prywatnego i publicznego
prawa gospodarczego;
Klasyfikacje i przedmiot regulacji prawa gospodarczego;
Działalność gospodarcza;
Pojęcie przedsiębiorcy w świetle prawa europejskiego;
Prawo przedsiębiorczości a swoboda działalności
gospodarczej;
Zasady podejmowania i prowadzenia działalności
gospodarczej;
Przedsiębiorca i przedsiębiorstwo w polskim prawie
gospodarczym (rejestracja, firma, upadłość,
postępowanie naprawcze);
Spółki i ich rodzaje;
Wybrane umowy w obrocie gospodarczym;
Zaliczenie zajęć
Egzamin
testowy
(test jednokrotnego wyboru)
Literatura podstawowa
1/ Europejskie prawo gospodarcze w
działalności przedsiębiorstw.
Praca zbiorowa
pod red. nauk. prof. dr hab. Karola SOBCZAKA.
Warszawa, wyd. Difin 2002
;
2/ Cezary KOSIKOWSKI:Publiczne prawo
gospodarcze Polski i Unii Europejskiej.
Warszawa, wyd. LexisNexis, 2005
;
3/ Tadeusz Szymanek, Dariusz Czajka:
Prawo Gospodarcze. Podręcznik
Akademicki,
Warszawa, wyd. Europejskiej Wyższej
Szkoły Prawa i Administracji, 2005
Literatura
uzupełniająca
1/ Teresa Mróz, Mirosław Stec: Prawo
gospodarcze prywatne, Warszawa,
wyd.C.H.Beck 2005,
2/ Publiczne prawo gospodarcze.
Zagadnienia ustrojowe, materialnoprawne
i proceduralne. Struktura wykładu oraz
materiały źródłowe, Poznań ,
Wydawnictwo Poznańskie 2006.
4/ http://www.sejm.gov.pl (akty prawne od
1919roku)
5/ http://europa.eu
Podstawowe akty
prawne
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 02
kwietnia 1997 r.
(Dz. U. Nr 78 poz. 483 oraz sprostowanie: z 2001
r. Nr 28, poz. 319 )
Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej
(Dz. U. Nr 173 poz. 1807 ze zmianami)
Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym
Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 17 poz. 209 z 2001
r., z późn. zmianami)
Pytania?
Uwagi?
Skargi?
Zażalenia?
Prawo gospodarcze -
pojęcie
Brak wyodrębnienia w systemie prawa
jako samodzielna gałąź prawa,
(
z uwagi na eklektyczny charakter relacji prawnych i metod
badawczych – wyodrębniane jest na potrzeby dydaktyczne
).
Definicyjnie jest to:
ogół norm prawnych, dotyczących
funkcjonowania gospodarki
narodowej oraz stosunków
gospodarczych między osobami
fizycznymi i prawnymi jako jej
podmiotami
Prawo gospodarcze
- klasyfikacja
Prawo gospodarcze
publiczne
Prawo gospodarcze
prywatne
Prawo gospodarcze
publiczne
Ogół norm prawnych
regulujących interwencję
państwa i jego organów w sferę
gospodarczą.
Regulacje te obejmują przede
wszystkim stosunki prawne o
charakterze
pionowym tj.
oddziaływania władcze.
Prawo gospodarcze
prywatne
regulacja wzajemnych stosunków
prawnych o charakterze
majątkowym i niemajątkowym
między osobami fizycznymi i
osobami prawnymi opartych na
zasadzie formalnej (prawnej)
równości stron
Systematyka
Prawo gospodarcze można odnaleźć w ramach gałęzi
prawa:
międzynarodowego publicznego;
konstytucyjnego (np. gwarancje dotyczące wolności
gospodarczej)
administracyjnego (zasady podejmowania i prowadzenia
działalności gospodarczej oraz władczej ingerencji
administracji w tę działalność),
karnego;
pracy
finansowego, podatkowego, celnego;
cywilnego i handlowego;
Źródła prawa
gospodarczego
- regulacje krajowe
konstytucja,
ustawy,
umowy międzynarodowe
(mogą mieć rangę wyższą od
ustaw),
rozporządzenia,
akty prawa miejscowego
Konstytucja RP
Rozdz. II Źródła prawa, Art. 87,
pkt 1
1/ Konstytucja RP;
2/ Ustawy;
3/ Ratyfikowane umowy
międzynarodowe;
4/ Rozporządzenia
Zgodnie z art. 8 Konstytucji RP:
Konstytucja jest najwyższym prawem
Rzeczpospolitej Polskiej
Ratyfikowane umowy
międzynarodowe I
Art. 91 ust. 1 i 2 Konstytucji RP
Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej
ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw
Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część
krajowego porządku prawnego i jest
bezpośrednio stosowana, chyba że jej
stosowanie jest uzależnione od wydania
ustawy
Umowa międzynarodowa ratyfikowana za
uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma
pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy nie
da się pogodzić z umową.
Ratyfikowane umowy
międzynarodowe II
Art. 89 ust. 1 Konstytucji RP
Ratyfikacja przez Rzeczpospolitą Polską umowy
międzynarodowej i jej wypowiedzenie wymaga
uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, jeżeli umowa
dotyczy:
pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów
wojskowych,
wolności, praw lub obowiązków obywatelskich
określonych w Konstytucji,
członkowstwa Rzeczpospolitej Polskiej w organizacji
międzynarodowej,
znacznego obciążenia państwa pod względem
finansowym,
spraw uregulowanych w ustawie lub w których
Konstytucja wymaga ustawy.
Ratyfikowane umowy
międzynarodowe III
Art. 90 ust. 1 Konstytucji RP
Rzeczpospolita Polska może na podstawie
umowy międzynarodowej przekazać
organizacji międzynarodowej lub
organowi międzynarodowemu
kompetencje organów władzy
państwowej w niektórych sprawach.
Konstytucyjna podstawa obowiązywania
wtórnego prawa UE
Ratyfikowane umowy
międzynarodowe IV
Ust.3 Art. 91 Konstytucji RP
Jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez
Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej
organizację międzynarodową, prawo przez
nią stanowione jest stosowane
bezpośrednio, mając pierwszeństwo w
przypadku kolizji z ustawami
Miejsce prawa wtórnego UE w systemie
źródeł prawa
Źródła prawa
wspólnotowego
prawo
wtórne
prawo pierwotne
Między nimi istnieją relacje
zbliżone do istniejącego w
obrębie stosunku prawa
konstytucyjnego do prawa
zawartego w ustawach
zwykłych oraz normach
wykonawczych
Prawo pierwotne
Trzy kategorie źródeł
traktaty założycielskie
zasady prawne
prawo zwyczajowe
System jest nadrzędny wobec prawa wtórnego,
które nie może być sprzeczne z prawem pierwotnym
Do prawa pierwotnego nie są zaliczane umowy
międzynarodowe zawierane przez WE (art. 300
TWE). Zgodnie z orzecznictwem ETS, stanowią
poziom pośredni między prawem pierwotnym a
prawem wtórnym.
Traktaty założycielskie
Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską
Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii
Atomowej
Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i
Stali - przestał obowiązywać 23 lipca 2002 r.
Późniejsze traktaty:
Jednolity Akt Europejski z 28 lutego 1986 r.,
Traktat o Unii Europejskiej (Maastricht 1992),
Traktat amsterdamski (1997 r.),
Traktat z Nicei (2001 r.),
Traktaty akcesyjne (m.in. 2004)
Traktat z Lizbony (2008)
Obowiązywanie prawa
pierwotnego
prawo pierwotne obowiązuje
państwa członkowskie wprost, a
także daje bezpośrednie prawa
podmiotom gospodarki rynkowej
czynnik bezpośredniego działania
ma miejsce, jeżeli norma nie
wymaga zastosowania środków
konkretyzujących i jest
dostatecznie jasne (selfexecuting),
zaś tworząc prawa podmiotowe nie
narusza praw podmiotów trzecich.
Źródła prawa
wspólnotowego
Pierwotne źródła prawa
unijnego, to traktaty tworzące
EWWS, Euratom i EWG oraz
inne podobne akty, w tym
Traktat Akcesyjny na mocy
którego, m.in.,
Polska stała się państwem
członkowskim Unii Europejskiej
Prawo wtórne
Podstawą wydawania tych aktów są
traktaty lub upoważnienia do
wydawania przepisów wykonawczych
przez Komisję
art. 249 TWE upoważnia do
wydawania aktów prawa wtórnego
Mają one pierwszeństwo przed
prawem krajowym i są obowiązujące
dla państw członkowskich
Muszą również zostać wprowadzone
w życie w wyznaczonych terminach
Prawo wtórne
Rozporządzenia
mają zastosowanie ogólne. Są we wszystkich częściach wiążące
i obowiązuje bezpośrednio w każdym państwie członkowskim
(obowiązują co do skutku jak również sposobu realizacji);
zbliżone są w swej kondycji prawnej do ustaw jako źródła prawa
krajowego
podstawą do ich wydawania jest art. 249 [189] TWE
nie muszą być one w żaden sposób inkorporowane do
krajowego systemu prawa
pierwszeństwo norm zawartych w rozporządzeniach przed
normami prawa krajowego ― prawo krajowe nie ma
zastosowania, jeżeli jest ono sprzeczne z prawem europejskim
Źródła wspólnotowego
prawa
Akty wtórnego prawa wspólnotowego
Rozporządzenia
Zgodnie z art. 249 akapit 2 Traktatu
Ustanawiającego Wspólnotę Europejską
"Rozporządzenie ma zasięg ogólny. Wiąże
w całości i jest stosowane bezpośrednio
we wszystkich Państwach Członkowskich."
Prawo wtórne
Dyrektywy
wiążą odnośnie do zamierzonego celu (obowiązują co do
skutku),
Skierowane są do państw członkowskich, pozostawiając
władzom krajowym wybór formy i środków osiągnięcia celu;
zasadniczym ich celem jest harmonizacja, koordynacja oraz
konwergencja prawodawstwa państw członkowskich
do ich realizacji przewidziany jest termin, w razie jego
niedotrzymania przez władze krajowe, zgodnie z
orzecznictwem ETS istnieją możliwości bezpośredniego
powołania się na nią przez podmioty prawa
nie obowiązują, poza wyjątkami, podmiotów krajowych wprost
współcześnie, daje się obserwować, że pewna część dyrektyw
sformułowana jest w sposób tak szczegółowy, że właściwie nie
pozostawia się miejsca na inicjatywę organów państw
członkowskich
Prawo wtórne
Decyzje
Mają charakter wykonawczy, nieco
zbliżony do decyzji administracyjnych,
jako akty stosowania prawa,
Obowiązują jedynie te podmioty, które
określone są w ich treści,
Ich adresatem może być zarówno
państwo członkowskie, jak i osoba
prawna lub fizyczna,
Prawo wtórne
Zalecenia i opinie
akty nie wiążące, obowiązujące jedynie
politycznie,
pomiędzy zaleceniami i opiniami różnica jest
nieostra,
pierwsze pochodzą głównie z inicjatywy
wydających je organów, drugie są
powodowane wnioskami innych organów WE
lub też państw członkowskich UE
zalecenia i opinie są najczęściej adresowane
do państw członkowskich
mogą być kierowane do podmiotów
prywatnych
Pytania?
Uwagi?
Skargi?
Zażalenia?
Dziękuję
za
uwagę