Osady ściekowe

O przydatności osadów 

ściekowych decydują:

• Wartość nawozowa – niezbędna przy 

wykorzystaniu rolniczym bądź produkcji 

kompostu (zawartość N, P, K),

• Wartość opałowa,
• Zdolność produkcji biogazu,
• Zawartość metali ciężkich,
• Zawartość organicznych substancji 

toksycznych,

• Zawartość drobnoustrojów 

chorobotwórczych,

• Cechy fizyczne (konsystencja płynna, mazista, 

ziemista)

Metody postępowania z osadami 

ściekowymi:

• składowanie na składowiskach,
•  unieszkodliwianie metodami 

termicznymi (spalanie, piroliza),

•  wykorzystanie przyrodnicze,
•   zrzucanie do morza.

W Polsce sposób postępowania z osadami 

ściekowymi reguluje Rozporządzenie 
Ministra Środowiska z 1 sierpnia 2002 r.

Komunalne osady ściekowe 

powinny być wykorzystane:

• W rolnictwie (w postaci płynnej lub 

ziemistej, nie mogą być wykorzystywane 

podczas wegetacji roślin przeznaczonych do 

spożywania przez ludzi),

• Do rekultywacji terenów,
• Do dostosowania gruntów do potrzeb 

wynikających z planów gospodarki 

odpadami, planów zagospodarowania 

przestrzennego,

• Do uprawy roślin nieprzeznaczonych do 

spożycia i do produkcji pasz,

• Mogą być przerabiane na kompost.

Inne metody wykorzystania 

osadów ściekowych to:

• Produkcja biogazu (fermentacja 

metanowa),

• Przerabianie i wytwarzanie tłuszczów z 

osadów (produkcja mydła do prania, z 

osadu czynnego produkcja gęstych 

smarów i świec),

• Produkcja mas plastycznych (z osadu 

czynnego),

• Karma uzupełniająca dla zwierząt 

(białko, aminokwasy, związki mineralne, 

pierwiastki śladowe, witaminy).