Żywność dla
zdrowia
z natury czy
wzbogacona.
Dla konsumenta, który chce
się odżywiać w świadomy i
zdrowy sposób, najważniejsze
są dwie składowe jakości
żywności, które umożliwiają
całościową i wszechstronną
ocenę jej jakości:
PEŁNOWARTOŚCIOWOŚĆ
PIERWOTNOŚĆ
Pełnowartościowość
Cecha ta określa zawartość składników pokarmowych
stanowiących o wartości żywności. Należą do nich
witaminy, sole mineralne, błonnik, enzymy, niezbędne
nienasycone kwasy tłuszczowe, aminokwasy.
Zasadniczym warunkiem zdrowego odżywiania jest
zapewnienie jak najlepszego zaopatrzenia w konieczne
do życia substancje i inne podstawowe składniki
pokarmowe (węglowodany, białka, tłuszcze). Muszą być
one wysokiej jakości, muszą być dostarczane w
optymalnej ilości i zbilansowanych proporcjach, najlepiej
w formie świeżych, surowych artykułów spożywczych,
nieprzetworzonych lub przyrządzonych metodami
pozwalającymi na zachowanie ich wartości.
Pierwotność
Zgodnie z podstawową zasadą
pełnowartościowego odżywiania pokarm
powinien być jak najbardziej naturalny, gdyż
im bardziej przetworzony artykuł spożywczy,
tym większe są straty jego wartości pierwotnej.
Często także w procesie przetwórczym
następuje nie tylko utrata przez żywność
ważnych składników, ale także „wzbogacenie”
jej w niepożądane dodatki.
Żywność która spełnia te
wymagania to:
Żywność naturalna
to taka do której
produkcji nie stosuje się nawozów czy
konserwantów, jednak nie jest ona w
żaden sposób certyfikowana.
Żywność ekologiczna
, podobnie jak
naturalna produkowana jest bez udziału
jakichkolwiek środków chemicznych,
aczkolwiek produkt by nosić miano
ekologicznego musi spełniać określone
normy i posiadać odpowiedni certyfikat.
Dlaczego warto jeść żywność
ekologiczną / naturalną:
jest pełnowartościowa, o zbilansowanej zawartości
składników pokarmowych,
nie zawiera szkodliwych dodatków chemii
spożywczej (konserwantów, spulchniaczy, barwników) ani
zanieczyszczeń chemicznych)
nie pochodzi z upraw modyfikowanych genetycznie,
mimo wyższej ceny stanowi najtańszy najskuteczniejszy
sposób profilaktyki zdrowotnej,
jest korzystna dla zdrowia, ponieważ jest wolna od
środków chemicznych, będących przyczyną wielu chorób:
gastrycznych, nowotworowych oraz alergii,
nie zawiera najgroźniejszych dla naszego zdrowia
tłuszczów trans ( znajdujące się głównie w zupkach w
proszku, batonikach i ciasteczkach, Fast food ).
Żywność organiczna
Największą popularnością cieszy się
ona w Wielkiej Brytanii .
W roku 2005 sprzedaż żywności
organicznej wzrosła o 30 proc. w
porównaniu z rokiem poprzednim. Jej
licencjonowanie jest regulowane w
Wielkiej Brytanii głównie przez prawo
Unii Europejskiej oraz Soil
Association.
Żywność organiczna VS
żywność konwencjonalna
dozwolonych jest 30 dodatków, niektóre wzbogacają żywność w
witaminy i minerały.
badania wykazują, że żywność organiczna nie różni się od
nieorganicznej pod względem smaku czy wyglądu.
badania przeprowadzone w USA wykazały, że w produktach
organicznych poziom pestycydów wynosi mniej więcej dwie
trzecie tego, co w nieorganicznych.
niektórzy eksperci wierzą, że metody organiczne bardziej
narażają jedzenie na zanieczyszczenie.
przegląd 41 badań wykazał, że organiczne owoce i warzywa
zawierały więcej witaminy C i przeciwutleniaczy, a organiczne
mleko miało wyższy poziom niezbędnych kwasów tłuszczowych.
Jak jednak konkluduje Food Standards Agency „Obecne dowody
naukowe nie wskazują, aby żywność organiczna miała większą
wartość odżywczą, niż wytwarzana w sposób konwencjonalny”.
Dodatkowych składników odżywczych jest po prostu za mało, aby
dawały dające się zmierzyć korzyści zdrowotne.
mniej więcej 44 proc. żywności organicznej jest importowane do
Wielkiej Brytanii, jednak nic nie mówi się o stosowanym
transporcie.
Żywność wzbogacaną
Stanowią produkty spożywcze, do których
wprowadzono dodatkowe składniki odżywcze.
Wśród powodów, dla których wzbogaca się
żywność wymienia się:
uzupełnienie żywności w niektóre składniki odżywcze,
które są tracone w czasie produkcji, przetwarzania i
przechowywania żywności,
uzyskanie substytutów żywności o podobnej wartości
odżywczej w stosunku do innych produktów
żywnościowych (np. dodanie witamin występujących w
maśle do margaryny),
wzbogacenie żywności, która zawiera mało albo nie
zawiera wcale pewnych składników odżywczych.
Od 31 lipca 2003 Członkowie państw Unii
Europejskiej zostali zobowiązani do implementacji
w swoim ustawodawstwie prawa unijnego
określającego, które witaminy i składniki
mineralne mogą być stosowane w produkcji
żywności wzbogaconej oraz w jakiej postaci i
formie będzie można ową żywność wytwarzać.
Lista limitująca ilość dozwolonych do stosowania
w produkcji witamin i składników mineralnych jest
autoryzowana przez Komisję Europejską.
Ponieważ konsumenci mogą postrzegać żywność
z odpowiednim oświadczeniem na etykiecie jako "
dobrą " żywność, ustawodawca za konieczne
uznał potrzebę ograniczenia stosowania
oświadczeń tylko w oparciu o profil żywieniowy
danego artykułu spożywczego.
Ustawodawstwo europejskie nakłada na
producentów obowiązek etykietowania produktów
jako "żywność wzbogacona" oraz umieszczania na
opakowaniu informacji dotyczących zawartości w
produkcie składników odżywczych (np. witamin,
składników mineralnych), zalecanej dziennej
dawki spożycia i ostrzeżenie o możliwości i
skutkach przedawkowania. Etykiety muszą
wyraźnie informować o odpowiednim
przechowywaniu produktu. Opakowanie nie może
zawierać informacji mówiących o tym, że dany
produkt może zastąpić zróżnicowaną,
zbilansowaną dietę ani też, że zapobiega
występowaniu lub leczy określone choroby.
Bywa że prawo nakazuje
wzbogacać żywność o
określone składniki
Aby zapobiec powszechnym niedoborom jodu
w Polsce, od 1994 r. producenci obowiązkowo
dodają go do soli (brak pierwiastka sprzyja
chorobom tarczycy, niedorozwojowi
umysłowemu, niepłodności). Nasza mąka jest
od 2004 r. wzbogacana w kwas foliowy
(chroni przed poważnymi wadami wrodzonymi,
korzystnie wpływa na przebieg ciąży oraz jest
niezbędny w profilaktyce chorób krążenia na
tle miażdżycy).
Żywność można wzbogacić na
kilka sposobów:
Najczęściej dodaje się jeden lub kilka
składników, które wyrównują straty substancji
odżywczych powstałe podczas produkcji ,
Czasem stosuje się substancje odżywcze,
które w naturalnych produktach nie występują,
Niekiedy zwiększa się ilość składnika, który
występuje w danym produkcie,
Aby ukazać, że dodawanie
syntetycznych witamin i minerałów
do żywności nie do końca jest
bezpieczne i korzystne, posłużymy
się wynikami jednego z
eksperymentów, który prowadzony
był na zwierzętach doświadczalnych.
Otóż podawano im wyłącznie biały chleb
wzbogacany sztucznymi dodatkami witaminowo-
mineralnymi. Dla porównania utworzono grupę
kontrolną karmioną chlebem pieczonym z
pełnoziarnistej mąki. Dwie trzecie szczurów
trzymanych na diecie ze wzbogacanym białym
chlebem padło przed zakończeniem
eksperymentu.
Doświadczenie to wskazuje, że lepsze jest
produkcja żywności z surowców zawierających
określone składniki, w sposób niezmieniający ich
zawartości w produkcie niż stosowanie dodatków
Coraz trudniej znaleźć na rynku produkt, który
nie zawierałby dodatkowej ilości witamin czy
minerałów. Kupujemy je, bo wydaje się nam, że
zapewnią zdrowie, dodadzą sił witalnych,
ochronią przed stresem. Tymczasem
konsekwencje takiego działania mogą być
szkodliwe dla organizmu.
Zwykle wzbogaca się produkty, po które
sięgamy najczęściej. Wzbogacane są więc soki,
nektary, napoje owocowe i warzywne, a także
makarony, chleb, płatki, chrupki śniadaniowe,
musli, mleko i jego przetwory, tłuszcze roślinne
oraz niezwykle modne napoje energetyzujące.
Najczęściej stosowane
substancje bioaktywne to:
błonnik pokarmowy
witaminy A, C, D, E, z grupy B, beta-karoten -
składniki mineralne (wapń, magnez, żelazo, selen,
jod, cynk, mangan, potas
lecytyna
wielonienasycone kwasy tłuszczowe z grupy
omega-3 -
aminokwasy , białka (np. kreatyna, karnityna,
tauryna, koncentraty białkowe)
kofeina
Żywność funkcjonalna
Pojawiła się na półkach naszych sklepów stosunkowo
niedawno i budzi duże zainteresowanie, choć niewielu
konsumentów tego rodzaju żywności zdaje sobie sprawę,
czym się ona charakteryzuje.
Żywność funkcjonalna obejmuje grupę produktów, które
poza swoją tradycyjną funkcją żywieniową spełniają inne
korzystne funkcje dla organizmu ponad efekt odżywczy. Taki
rodzaj żywności musi mieć postać taką, jak żywność
konwencjonalną, oznacza to, że nie może być podawana
jako proszek, tabletka czy kapsułka. Produkt będący
żywnością funkcjonalną musi spełniać swoje zadania
spożywany w codziennej diecie w ilościach normalnych
(porównywalnych do spożycia produktu konwencjonalnego).
Korzystne oddziaływanie żywności funkcjonalnej na zdrowie
człowieka musi być udowodnione badaniami prowadzonymi
na ludziach, którzy spożywali badany produkt spożywczy.
Największym powodzeniem cieszą się wśród konsumentów
jogurty wzbogacane żywymi kulturami bakterii, jogurty
”light”, płatki śniadaniowe wzbogacane witaminami i
składnikami mineralnymi, margaryny niskotłuszczowe z
dodatkiem steroli roślinnych (obniżają poziom cholesterolu)
oraz napoje i soki owocowe „light”.
Problem w tym, że nie określono jak dotąd, jaka ilość danej
substancji jest rzeczywiście korzystna i terapeutyczna, a kiedy
już szkodliwa. Poza tym w regulacjach prawnych nie ustalono
granicy między żywnością „normalną”, a funkcjonalną
(producent może użyć znikomą ilość substancji bioaktywnej, a
na etykiecie widnieje juz napis, że jest to żywność
funkcjonalna). Nie wiemy także w jakim stopniu substancje te
mogą wchodzić w interakcje z lekami wydawanymi na receptę
oraz w jakiej formie substancje te mają być włączane do
produktów np. czy można stosować sztuczne witaminy czy
tylko pochodzenia naturalnego.
Jak mówi Dawid Byrne (członek
komisji europejskiej ds. zdrowia i
ochrony konsumentów)
" Musimy być świadomi tego, że urozmaicona dieta
pozostaje najlepszym sposobem sprzyjającym
prawidłowemu rozwojowi i funkcjonowaniu organizmu
oraz zachowaniu zdrowia. Żywność wzbogacona jest
stosowane u niektórych osób bądź specyficznych grup
populacyjnych głównie w celu uzupełnienia diety
deficytowej w podstawowe składniki odżywcze. Są one
również stosowane przez osoby, które z pewnych
względów chcą zwiększyć spożycie określonych
składników odżywczych. Etykiety muszą jasno i
wyraźnie informować konsumenta o sposobie
przyjmowania poszczególnych suplementów i o
ewentualnych przeciwwskazaniach ".
‘Jedzenie, picie, sen,
miłość cielesna -
wszystko z umiarem.’
Hipokrates
(ok. 460 - 377 p. n. e)
DZIĘKUJEMY