KONWENCJA

O ZAKAZIE PROWADZENIA

BADAŃ, PRODUKCJI,

SKŁADOWANIA I UŻYCIA

BRONI CHEMICZNEJ

ORAZ O ZNISZCZENIU JEJ

ZAPASÓW

(CWC)

Agata
Nowicka

Proces podpisywania CWC rozpoczął

się 13 stycznia 1993r. Weszła ona w

życie 29 kwietnia 1997r. Według

stanu na 1 stycznia 2001r. stronami

konwencji było 141 państw, a

kolejnych 35 krajów ja podpisało.

Konwencja definiuje broń

chemiczną jako wszelkie

toksyczne środki chemiczne lub
ich prekursory przeznaczone do

celów odmiennych od

niezakazanych przez CWC, jak

również amunicję, sprzęt i

urządzenia zaprojektowane do

użycia wraz z innymi.

Konwencja dzieli związki chemiczne 3

kategorie:

1. Związki, które mogą być wykorzystywane

w charakterze broni chemicznej i mają

niewielkie zastosowanie do celów

dozwolonych przez konwencję.

2. Chemikalia, które są ważnymi

prekursorami w produkcji broni chemicznej,

ale które mają większe zastosowanie

komercjalne.

3. Związki chemiczne mogą być użyte do

produkcji broni chemicznej, ale są również

wykorzystywane w dużych ilościach do

celów nie zabronionych przez konwencję.

Cele konwencji:

- wyeliminowanie możliwości użycia

broni chemicznej.

- potwierdzone zniszczenie

wszystkich istniejących zapasów

broni chemicznej, a także urządzeń

przeznaczonych do jej produkcji w

ciągu 10 lat od daty wejścia w życie

konwencji

.

Zobowiązania ogólne

1. Każde Państwo-Strona niniejszej Konwencji zobowiązuje

się nigdy, w żadnych okolicznościach:

(a)nie prowadzić badań, produkować, w żaden inny sposób

nabywać, gromadzić lub przechowywać broni chemicznej
lub przekazywać pośrednio lub bezpośrednio broń
chemiczną komukolwiek;

(b)nie używać broni chemicznej;
(c)nie podejmować jakichkolwiek wojskowych przygotowań

do użycia broni chemicznej;

(d)nie pomagać, zachęcać lub skłaniać kogokolwiek w

dowolny sposób do podejmowania jakiejkolwiek
działalności zabronionej Państwu-Stronie na mocy
niniejszej Konwencji.

2. Każde Państwo-Strona zobowiązuje się zniszczyć

broń chemiczną będącą jego własnością lub w jego

posiadaniu albo znajdującą się w dowolnym

miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli,

zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji.

3. Każde Państwo-Strona zobowiązuje się zniszczyć

wszelką broń chemiczną, którą porzuciło na

terytorium innego Państwa-Strony, zgodnie z

postanowieniami niniejszej Konwencji.

4. Każde Państwo-Strona zobowiązuje się zniszczyć

wszelkie obiekty służące do produkcji broni

chemicznej, będące jego własnością lub w jego

posiadaniu, albo znajdujące się w dowolnym

miejscu podlegającym jurysdykcji lub kontroli,

zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji.

5. Każde Państwo-Strona zobowiązuje się nie używać

chemicznych środków policyjnych jako środków

prowadzenia wojny.

W celu

nadzorowania
skutecznej realizacji
postanowień CWC
ustanowiono ciało
międzynarodowe-
Organizację ds.
Zakazu Broni
Chemicznej (OPCW) z
siedzibą w Hadze.

Konwencja wprowadza reżim weryfikacyjny:
• obowiązek regularnego składania raportów
• inspekcje

W przypadku groźby użycia broni chemicznej

państwa mogą:

• wyposażyć się w środki ochronne
• zwrócić się z prośba o pomoc do OPCW

Bibliografia

• Durys Paweł, Pacholski Piotr, Przegląd światowego

procesu rozbrojeniowego, Wydawnictwo Adam
Marszałek Warszawa 2001.

• Kontrola zbrojeń, rozbrojenie u progu XXI wieku ,

pod red. Adama Daniela Rotfelda, Polski Instytut
Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2002.

• „Konwencja o zakazie prowadzenia badań,

produkcji, składowania i użycia broni chemicznej
oraz o zniszczeniu jej zapasów.”