KONWENCJA

O ZAKAZIE PROWADZENIA 

BADAŃ, PRODUKCJI,

SKŁADOWANIA I UŻYCIA 

BRONI CHEMICZNEJ

ORAZ O ZNISZCZENIU JEJ 

ZAPASÓW

(CWC)

Agata 
Nowicka

   

Proces podpisywania CWC rozpoczął 

się 13 stycznia 1993r. Weszła ona w 

życie 29 kwietnia 1997r. Według 

stanu na 1 stycznia 2001r. stronami 

konwencji było 141 państw, a 

kolejnych 35 krajów ja podpisało. 

 Konwencja definiuje broń 

chemiczną jako wszelkie 

toksyczne środki chemiczne lub 
ich prekursory przeznaczone do 

celów odmiennych od 

niezakazanych przez CWC, jak 

również amunicję, sprzęt i 

urządzenia zaprojektowane do 

użycia wraz z innymi.

Konwencja dzieli związki chemiczne 3 

kategorie:

1. Związki, które mogą być wykorzystywane 

w charakterze broni chemicznej i mają 

niewielkie zastosowanie do celów 

dozwolonych przez konwencję.

2. Chemikalia, które są ważnymi 

prekursorami w produkcji broni chemicznej, 

ale które mają większe zastosowanie 

komercjalne.

3. Związki chemiczne mogą być użyte do 

produkcji broni chemicznej, ale są również 

wykorzystywane w dużych ilościach do 

celów nie zabronionych przez konwencję. 

    

Cele konwencji:

- wyeliminowanie możliwości użycia 

broni chemicznej.

- potwierdzone zniszczenie 

wszystkich istniejących zapasów 

broni chemicznej, a także urządzeń 

przeznaczonych do jej produkcji w 

ciągu 10 lat od daty wejścia w życie 

konwencji

.

Zobowiązania ogólne

1. Każde Państwo-Strona niniejszej Konwencji zobowiązuje 

się nigdy, w żadnych okolicznościach:

(a)nie prowadzić badań, produkować, w żaden inny sposób 

nabywać, gromadzić lub przechowywać broni chemicznej 
lub przekazywać pośrednio lub bezpośrednio broń 
chemiczną komukolwiek;

(b)nie używać broni chemicznej;
(c)nie podejmować jakichkolwiek wojskowych przygotowań 

do użycia broni chemicznej;

(d)nie pomagać, zachęcać lub skłaniać kogokolwiek w 

dowolny sposób do podejmowania jakiejkolwiek 
działalności zabronionej Państwu-Stronie na mocy 
niniejszej Konwencji.

2. Każde Państwo-Strona zobowiązuje się zniszczyć 

broń chemiczną będącą jego własnością lub w jego 

posiadaniu albo znajdującą się w dowolnym 

miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli, 

zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji.

3. Każde Państwo-Strona zobowiązuje się zniszczyć 

wszelką broń chemiczną, którą porzuciło na 

terytorium innego Państwa-Strony, zgodnie z 

postanowieniami niniejszej Konwencji.

4. Każde Państwo-Strona zobowiązuje się zniszczyć 

wszelkie obiekty służące do produkcji broni 

chemicznej, będące jego własnością lub w jego 

posiadaniu, albo znajdujące się w dowolnym 

miejscu podlegającym jurysdykcji lub kontroli, 

zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji.

5. Każde Państwo-Strona zobowiązuje się nie używać 

chemicznych środków policyjnych jako środków 

prowadzenia wojny.

    W celu 

nadzorowania 
skutecznej realizacji 
postanowień CWC 
ustanowiono ciało 
międzynarodowe- 
Organizację ds. 
Zakazu Broni 
Chemicznej (OPCW) z 
siedzibą w Hadze.

Konwencja wprowadza reżim weryfikacyjny:
• obowiązek regularnego składania raportów
• inspekcje

W przypadku groźby użycia broni chemicznej 

państwa mogą:

• wyposażyć się w środki ochronne
• zwrócić się z prośba o pomoc do OPCW

Bibliografia

• Durys Paweł, Pacholski Piotr, Przegląd światowego 

procesu rozbrojeniowego, Wydawnictwo Adam 
Marszałek Warszawa 2001.

• Kontrola zbrojeń, rozbrojenie u progu XXI wieku , 

pod red. Adama Daniela Rotfelda, Polski Instytut 
Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2002.

•  „Konwencja o zakazie prowadzenia badań, 

produkcji, składowania i użycia broni chemicznej 
oraz o zniszczeniu jej zapasów.”