Determinanty PKB
(Analiza
krótkookresowa)
Determinanty PKB:
1. PKB potencjalny a rzeczywisty (produkcja
potencjalna a faktyczna).
2. Łączny (agregatowy) popyt (AD) i łączna
(agregatowa) podaż (AS).
3. Krzywe AD i AS.
4. Różnice stanowisk w sprawie kształtu AS.
5. Pojęcie i mechanizm równowagi.
6. Funkcja konsumpcji. Krańcowe skłonności
do konsumpcji i oszczędności.
7. Równość inwestycji i oszczędności.
8. Mnożnik inwestycyjny.
• PKB potencjalny – wartość, jaką można
wytworzyć w całej gospodarce przy pełnym i
racjonalnym wykorzystaniu czynników produkcji i
przy danych technologiach.
Gospodarka znajduje się na krawędzi możliwości
produkcyjnych.
• PKB rzeczywisty – wartość faktycznie
wytworzona w całej gospodarce.
Gospodarka znajduje się zazwyczaj pod krawędzią
możliwości produkcyjnych, czasami na krawędzi,
a bardzo rzadko ponad krawędzią.
PKB potencjalny i rzeczywisty
Łączny (agregatowy, globalny) popyt (AD)
• łączna ilość towarów (suma wydatków),
którą nabywcy decydują się kupić w
danych warunkach.
Główne determinanty AD:
- ogólny poziom cen
- poziom dochodów ludności
- zmiany stóp procentowych
- oczekiwania (co do przyszłych dochodów,
inflacji, zatrudnienia, stóp %)
- polityka budżetowa i monetarna
Popyt globalny
PKB
Poziom cen
AD
PKB
1
PKB
2
p
1
p
2
Popyt zagregowany maleje,
gdy rośnie ogólny poziom cen,
bo:
Zmniejsza się bogactwo (siła nabywcza)
gosp. domowych (niższe dochody realne)
Rośnie stopa % w wyniku inflacji (wyższy
koszt
kredytów,
maleje
popyt
konsumpcyjny i inwestycyjny)
Zmniejsza się eksport netto (wzrost
importu, spadek eksportu)
Łączna (agregatowa, globalna) podaż (AS)
• łączna ilość wszystkich towarów, jaką
producenci decydują się wytworzyć i
dostarczyć na rynek w danych warunkach.
Determinanty AS:
- zasoby czynników produkcji
- efektywność ich wykorzystania
- ogólny poziom cen
- zmiany technologii/wydajności pracy
- koszty produkcji
- oczekiwania (co do przyszłych zysków, popytu,
inflacji)
- polityka budżetowa i monetarna
PKB
Poziom cen
AS
PKB
1
PKB
2
p
1
p
2
Globalna podaż
Podaż zagregowana rośnie, gdy rośnie
ogólny poziom cen, bo:
Zwiększenie ogólnego poziomu cen zwiększa
zyski (w krótkim okresie) wielu producentów
Wielu producentów sądzi, że nominalny
wzrost sprzedaży jest spowodowany
rosnącym popytem na ich dobra
Równowaga – łączne zamierzone (planowane)
wydatki na wszystkie towary są równe
wielkości
produkcji (dostaw) tych towarów.
AD = PKB (= Y)
1. gospodarka zamknięta, bez wydatków
rządowych:
AD = C + I
2. gospodarka z uwzględnieniem wydatków
rządu i handlu zagranicznego:
AD = C + I + G + Ex - Im
Pojęcie równowagi
Krzywe AD i AS – stanowisko
kompromisowe
PKB
Poziom cen
AS
AD
PKB
1
PKB
P
p
1
Krzywe AD i AS – stanowisko neoklasyczne
(podejście podażowe – długi okres)
AS
PKB
Poziom cen
AD
PKB
P
p
1
Krzywe AD i AS – stanowisko keynesowskie
(podejście popytowe)
PKB
Poziom cen
AD
PKB
1
PKB
2
PKB
P
p
1
AS
Dochody
gospodarstw
domowych
przeznaczane są na wydatki konsumpcyjne
i na oszczędności.
Y = C + S
Główne
determinanty
ekonomiczne
podziału dochodów na konsumpcję i
oszczędności:
A. poziom dochodów
B. wielkość majątku
Funkcja konsumpcji
A. konsumpcja a dochód
1. Hipoteza dochodu absolutnego
(J.M.Keynes)
2. Hipoteza dochodu relatywnego
(J.S.Duesenberry)
3. Hipoteza dochodu permanentnego
(M.Friedman)
A. konsumpcja a dochód
1. hipoteza dochodu absolutnego: C zależy od
Y
• gdy rośnie Y rośnie C, ale C rośnie
wolniej niż Y.
2. hipoteza dochodu relatywnego:
wydatki konsumpcyjne danego gospodarstwa
domowego zależą w istotnej mierze od
standardu życia znajomych i sąsiadów
• bieżący poziom Y ma niewielki wpływ na C.
B. konsumpcja a majątek
• Hipoteza A.Pigou
(efekt majątkowy, efekt bogactwa):
Wzrost realnej wartości majątku
gospodarstwa
domowego powoduje, ceteris paribus,
wzrost
wydatków konsumpcyjnych.
3. hipoteza dochodu permanentnego: C
zależy nie od bieżącego poziomu Y, ale od
przeciętnego dochodu, jaki jednostka
spodziewa się uzyskać w ciągu całego
życia.
Funkcja konsumpcji i oszczędności
C
Y
S
C
Hipoteza dochodu absolutnego
Y
C
S
0
10
-10
10
18
-8
20
26
-6
30
34
-4
40
42
-2
50
50
0
60
58
2
70
66
4
80
74
6
90
82
8
100
90
10
110
98
12
Przeciętna skłonność do:
konsumpcji
oszczędności
Y
C
PSK
Y
S
PSS
+ interpretacja
Krańcowa skłonność do:
konsumpcji
oszczędności
Y
S
KSS
Y
C
KSK
KSK+KSS=1
Model Keynesa (model
równowagi)
analiza krótkiego czasu
zał. stałości cen i płac
z analizy wyeliminowano: wzrost podaży
siły roboczej, wpływ inwestycji na
powiększanie
zdolności
wytwórczych,
postęp techniczny;
zdolności wytwórcze są dane – stanowią o
poziomie potencjalnego Y
Funkcja inwestycji – określa zakładaną
relację między dochodem narodowym a
poziomem całkowitych wydatków
inwestycyjnych na nowe wyposażenie,
budynki i zapasy.
- modelu Keynesa planowane inwestycje
mają charakter autonomiczny (nie zależą od
poziomu dochodu narodowego)
Warunek równowagi gospodarczej:
planowane inwestycje = planowane
oszczędności
Y=C+
S
Y=C+I
I=S
Dochód
narodow
y
AD
S,I
C+I
C
S
I
Nierównowaga gospodarcza:
S>I gospodarka w stanie recesji
S<I gospodarka w stanie ożywienia
Paradoks
zapobiegliwości
–
wzrost
oszczędności powoduje spadek wartości
dochodu
narodowego
w
punkcie
równowagi
Mnożnik inwestycyjny
Wskaźnik pokazujący, o ile wzrośnie
dochód narodowy, jeżeli inwestycje
wzrosną o jednostkę.
m
I
Y
m
i
KSS
m
i
1
Np. przy KSK=0,75, wzrost inwestycji o 50
bln zł spowoduje wzrost poziomu dochodu o
…. 200 bln zł