Przygotowanie

Przygotowanie

warsztatu pracy do

warsztatu pracy do

nauki

nauki

biegu na orientację

biegu na orientację

mgr Rafał Mastela

Plan działania krok po

Plan działania krok po

kroku:

kroku:

•

Zdobywamy wiedzę o biegu na
orientację

•

Organizujemy bazę sprzętową

•

Sporządzamy mapy

•

Przygotowujemy się do zajęć

•

Przeprowadzamy selekcję wstępną

Skąd czerpać wiedzę?

Skąd czerpać wiedzę?

•

Literatura:

- wybrane pozycje:

* Mroczyński Z., Hirsz M.(1995)

Bieg na orientację cz.I i II

. AWF Gdańsk

* Sławomir Mazur (2007)

Podręcznik terenoznawstwa

, AWF Katowice

* Edward Mleczko (1999)

Biegi na orientację - technika, taktyka,

trening

, AWF Kraków.

* P. Cych, J. Kozłowski (1998)

Bieg na orientację. Trening - praktyka i

teoria

, COS W-wa

•

Internet:

www.uksjedynka.jasnet.pl

(zakładka - co to jest bno?)

Co nam będzie

Co nam będzie

potrzebne?

potrzebne?

•

punkty kontrolne (PK)

•

„coś” do potwierdzania
obecności na PK

•

karty startowe

•

plany i mapy

Z czego zrobić punkt

Z czego zrobić punkt

kontrolny?

kontrolny?

PRZYKŁADOWE POMYSŁY

PRZYKŁADOWE POMYSŁY

•

Luźno leżące kartoniki

– jedna

strona to symbol bno, z drugiej

mogą być cyfry lub litery

•

Kartki do przymocowywania

–

włożone w koszulki foliowe

kartki A4 z symbolem bno

•

Tyczki do wbijania

– wykonane z

drewnianych kijków lub listew

(np..2x3 cm), do których

mocujemy kawałek taśmy

budowlanej

•

Konstrukcje wolnostojące

–

wykonane samodzielnie lub

przysposobione stojaki

drewniane, plastikowe lub z

metalu, do których mocujemy

lampiony

Czym potwierdzać

Czym potwierdzać

obecność na PK?

obecność na PK?

•

kredkami

różnego koloru

mocowanymi nitką do PK

•

perforatorami

przymocowanymi na

stałe lub sznurkiem do PK

•

długopisem

lub

flamastrem

,

posiadanym przez uczestnika

•

zbierając

naklejki (np.cenówki)

lub

karteczki

znajdujące się przy PK

Na czym

Na czym

potwierdzać

potwierdzać

obecność przy

obecność przy

PK?

PK?

Swoją obecność na PK

potwierdzamy

na

kartach

startowych,

które

każdy

uczestnik

otrzymuje

przed

rozpoczęciem zawodów lub
treningu.

Najlepiej samemu wykonać kartę
startową używając dowolnego
programu

graficznego

lub

tekstowego

(np.

.Microsoft

Word”). Możemy wtedy uzyskać
treść przystosowaną do typu
zawodów

lub

treningu

jaki

chcemy przeprowadzić.

Na czym uczyć

Na czym uczyć

czyli

czyli

skąd brać mapy?

skąd brać mapy?

Ten problem dotyka nas w największym stopniu, gdyż
niejednokrotnie wszystko moglibyśmy mieć ale akurat w naszej
okolicy nie wykonano do tej pory żadnej mapy nadającej się do
biegów na orientację!

UWAGA! Mapy w skali 1:10000 również nie nadają się dla
początkujących, gdyż nie wprawione dzieci na takich mapach
często szybko tracą orientację i zniechęcają się do dalszej pracy!

Musimy więc zakasać rękawy i zabrać się do stworzenia własnego
zasobu map. Od czego zacząć ? – o tym na następnych stronach, a
więc …

… DO DZIEŁA!

Zaczynamy od sali

Zaczynamy od sali

gimnastycznej

gimnastycznej

WYSTARCZY SZKIC , KSEROKOPIARKA , A PÓŹNIEJ…

… TROSZECZKĘ WYOBRAŹNI.

KROK 1. KROK 2.

Sporządzamy szkic Rysujemy WZORCÓWKĘ
czyli rozkład wszystkich
punktów na Sali

KROK 3.

Budujemy dowolne trasy

Później

Później

sporządzamy

sporządzamy

mapę terenu

mapę terenu

przyszkolnego

przyszkolnego

Co potem?

Co potem?

Kolejnym krokiem będzie prowadzenie zajęć i udział w zawodach

na coraz mniejszych skalach, trzymając się zasady, że najpierw
skale

większe

(1:2000,

1:3000),

później

średnie

(1:4000,1:5000,1:7500), a na końcu małe (1:10000, 1:15000).
Tutaj nie będziemy już musieli robić map. Wystarczy wejść na
stronę Subregionalnej Ligi Biegów na Orientację i z działu MAPY
ściągnąć mapkę terenu, na którym chcemy sobie pobiegać. Po to
m.in.. powstał pomysł na Ligę, która dodatkowo da nam
możliwość startu dzieci w zawodach bez ponoszenia większych
kosztów (wystarczy kupić bilet na MZK).

www.uksjedynka.jasnet.pl/ligabno

Kto nie może biegać

Kto nie może biegać

czyli

czyli

selekcja wstępna.

selekcja wstępna.

Choć bieg na orientację to sport dla każdego, począwszy od

kilkuletnich maluchów, skończywszy na osobach w podeszłym

wieku, to nie należy zapominać, że w trakcie samodzielnego

biegu w terenie zalesionym dziecko może być przez pewien

okres czasu niewidoczne przez nikogo.

Dlatego bezwzględnie należy zrobić wcześniejszy

wywiad, czy wśród dzieci, z którymi mamy zamiar

pracować nie ma takich, u których jest ryzyko, choćby

minimalne, wystąpienia ataku lub zasłabnięcia na

trasie. Sportu tego

samodzielnie

, nawet rekreacyjnie,

nie mogą uprawiać dzieci ze stwierdzoną

astmą,

padaczką, cukrzycą i arytmią serca!

Można jednak

dopuścić do udziału taką osobę, ale tylko pod opieką

osoby dorosłej, wspólnie w kategorii rodzinnej.

Z kim zatem pracować?

Z kim zatem pracować?

Obserwując wyniki i postępy poszczególnych dzieci widać pewne

prawidłowości. Na początku zdecydowanie lepiej radzą sobie

dzieci, które mają bardzo dobre wyniki w nauce z przedmiotów

ścisłych, takich jak: fizyka, chemia i matematyka, bez względu na

zdolności kondycyjne i motorykę.

Biorąc jednak pod uwagę fakt, iż szkolenie w biegu na orientację

to co najmniej kilkuletnie doskonalenie własnych umiejętności,

nie należy rezygnować z dzieci, które na początku „nie jarzą” tak

szybko jak ci zdolniejsi i odstają wyraźnie od pozostałych.

Poprzez systematyczny udział w zajęciach i zawodach, taka osoba

może

w

przyszłości

okazać

się

bardzo

wartościowym

zawodnikiem.

Ale przecież jesteście nauczycielami, to co Wam będę mówił ……

OPRACOWAŁ I ZACHĘCAŁ DO PRACY: mgr Rafał Mastela