dr Jolanta Gadawska

Majątek trwały obciążony jest dużym ryzykiem (trudne

wybory inwestycyjne, wydatkowanie dużych kwot, zmiany

zapotrzebowania spowodują nieprzydatność majątku).

Majątek ten ma charakter stały. Koszty amortyzacji,

remontów, konserwacji będą niekorzystnie wpływały na

wynik finansowy.

Małe zasoby majątkowe będą hamować rozwój i utrudniać

realizację zadań,

Duże zasoby majątkowe wzbudzają zaufanie i są ważnym

wyznacznikiem wiarygodności. Oczywiście słabą stroną

będą bardzo duże zasoby stare, zużyte, przestarzałe

technicznie. Plusem zasobów starych (księgowo zużytych)

jest brak kosztów amortyzacji – co podwyższa nam wynik

finansowy.

Mocną stroną podmiotu jest posiadanie nowoczesnego

majątku trwałego (maszyn, urządzeń produkcyjnych).

Majątek obrotowy charakteryzuje się dużą płynnością, wysoką

rotacją. Ryzyko inwestowania w ten majątek jest mniejsze

(mogą jednak zdarzyć się należności przeterminowane).

Majątek obrotowy przyczynia się bezpośrednio do osiągania

zysku.

Badanie struktury aktywów i pasywów

(analiza pionowa)

Wskaźniki struktury informują o udziale poszczególnych

pozycji bilansu w sumie aktywów i pasywów.

Lepiej jeśli przedsiębiorstwo posiada więcej majątku

rzeczowego, niż finansowego (warunkiem jest
racjonalne wykorzystanie).

Struktura majątku zależy od charakteru jednostki. Duży

udział majątku trwałego mają przedsiębiorstwa
budowlane, produkcyjne, hotelarskie. Przedsiębiorstwa
handlowe mają wysoki udział majątku obrotowego.

Przewaga majątku trwałego nad obrotowym świadczy

jednak o małej elastyczności podmiotu w
dostosowywaniu się do zmian rynkowych.

Ustalenie zależności pomiędzy elementami aktywów i pasywów

oraz przyczyny ich zmian.

Wykorzystuje się:



Przyrost absolutny (odchylenie bezwzględne),



Odchylenie względne,
Tempo wzrostu (stopa zmian) – wskaźnik tempa zmian,
Wskaźnik zmian (wskaźnik dynamiki).

Przyrost absolutny jest to różnica między wartością w danym

okresie a wartością okresu bazowego. Różnica kwotowa

(wzrost lub spadek). Różnica procentowa jest odchyleniem

względnym.

Tempo zmian (zmiana procentowa) jest to stosunek odchylenia

bezwzględnego (X 100 %) do wartości w okresie bazowym.

Dynamika jest relacją (dzieleniem) między określoną wartością

w danym okresie (X 100%) a wartością w okresie bazowym.

Porównania między poszczególnymi pozycjami aktywów i

pasywów.

Ustalenie np. relacji kapitału własnego do aktywów

trwałych.

Złota reguła bilansowa – aktywa trwałe powinny być

finansowane kapitałem własnym.

Ustalenie wartości kapitału stałego i odniesienie go do

aktywów trwałych

Srebrna zasada bilansowa – kapitał stały powinien

finansować aktywa trwałe a najlepiej jeśli finansuje
jeszcze część aktywów obrotowych. Kap. prac.>O

Przyjmuje się, że 2/3 aktywów trwałych powinno być

finansowane kapitałem własnych.

Kapitały własne powinny stanowić co najmniej 1/3 sumy

pasywów.

Mogą również określać stosunek jednej grupy majątku

do drugiej, np.:

1)

Wskaźniki unieruchomienia majątku ( AT/AO),

2)

Wskaźnik produkcyjności
(A.rzeczowe/A.finansowe).

Ad 1) Większy od 1 świadczy o przewadze majątku

trwałego i o małej elastyczności jednostki w
dostosowywaniu się do zmian rynkowych. Wartość
większa od 1 informuje o większych możliwościach w
przeprowadzaniu zmian.

Ad.2) Jest to relacja między środkami trwałymi i

zapasami a należnościami, udziałami, akcjami
(papierami wart.) i środkami pieniężnymi. Jeśli
wskaźnik jest większy od 1 wówczas sytuacja jest
korzystna.

Wynik ze sprzedaży

Wynik z działalności operacyjnej

Wynik z działalności

gospodarczej

Wynik brutto

Wynik netto

Wynik brutto ze sprzedaży

Wynik ze sprzedaży

Wynik z działalności operacyjnej

Wynik z działalności

gospodarczej

Wynik brutto

Wynik netto

Wariant porównawczy

Stosowany gdy jednostki

prowadzą ewidencję
kosztów układzie
rodzajowym.

Przychody ze sprzedaży

koryguje się o zmianę
stanu produktów a
następnie o koszty układu
rodzajowego

Wariant kalkulacyjny

Stosowany w jednostkach

produkcyjnych, które

ewidencjonują koszty w

układzie funkcjonalnym i

kalkulacyjnym.

Przychody ze sprzedaży

koryguje się o koszty

wytworzenia a następnie o

koszty ogólnego zarządu i

sprzedaży

Analiza pionowa

Badanie udziału

procentowego

poszczególnych pozycji

w wielości bazowej czyli

w przychodach ze

sprzedaży

Analiza pozioma

Ustalanie wielkości :

Przyrost absolutny

Tempo wzrostu

Wskaźnik zmian

Przyrost sprzedaży większy od przyrostu
wyniku ze sprzedaży będzie informował o
szybkim i dużym wzroście kosztów
sprzedanych produktów. Z kolei duża
dynamika (wzrost) kosztów finansowych może
ograniczać dynamikę wzrostu wyniku z
działalności gospodarczej. Duże koszty
związane z tworzonymi rezerwami będą
ograniczać wynik z działalności operacyjnej i
obniżą jego dynamikę wzrostu.

Ostatecznie w analizie efektywności

gospodarowania majątkiem ważne są

relacje między majątkiem, pracą,

produkcją i zyskiem.

Pożądany układ ∆ ZT < ∆ MT < ∆ P <

∆ Z

Dynamika majątku trwałego powinna być

większa od dynamiki zatrudnienia. Z

kolei dynamika zysku powinna być

największa, większa od dynamiki

sprzedaży (produkcji), majątku i

zatrudnienia.

Dwa podejścia:

Kapitał obrotowy netto = Kapitał stały –

majątek tr.

 

(kapitał pracujący jest częścią kapitału stałego, która

finansuje środki obrotowe – podejście kapitałowe)

Kapitał obrotowy netto =
Majątek obrotowy – kapitały obce

krótkoterminowe

(kapitał pracujący jest częścią majątku bieżącego,

krótkoterminowego, która jest pokryta źródłami

długoterminowymi; jest to ta część majątku

obrotowego, która zostałaby w podmiocie po

uregulowaniu zobowiązań bieżących)

 

Kapitał pracujący stanowi

odzwierciedlenie stopnia płynności
środków w podmiocie.

Im wyższy jego poziom tym lepsza

sytuacja podmiotu w zakresie
wypłacalności.

W praktyce można wyróżnić następujące

warianty :

1.

Kp>0

2.

Kp=0

3.

Kp<0