ROK Z ŻYCIA POLSKIEGO
BOĆKA

Polskie bociany co roku
pokonują trasę długości 10
tys. km w drodze na
zimowiska w Afryce, by po
odpoczynku trwającym około
miesiąca ruszać w drogę
powrotną do Polski.
Bociania podróż trwa około 3
tygodni.

ROK Z ŻYCIA POLSKIEGO
BOĆKA

W lutym bociany
rozpoczynają wiosenną
wędrówkę kierując się w
stronę lęgowisk, dziennie
pokonują średnio 250 km.
Odpoczywają w miejscach
obfitujących w pokarm.
Jest to dobry moment na
przeprowadzenie renowacji
zagrożonych gniazd.

ROK Z ŻYCIA POLSKIEGO
BOĆKA

Pod koniec marca /ok.20.03./

przylatują pierwsze bociany,

ostatnich możemy się spodziewać w

drugiej połowie kwietnia. Przyloty w

znacznym stopniu uzależnione są od

warunków pogodowych. Bociany

wcześnie powracające narażone są

na ataki mrozu, ale mają możliwość

zajęcia najlepiej usytuowanych

gniazd, albo przystępują do budowy

nowych. Często pierwszy przybywa

samiec, a około 7 dni później

samica. Na początku sezonu

lęgowego możemy obserwować

zaciekłe walki bocianów o gniazda.

ROK Z ŻYCIA POLSKIEGO
BOĆKA

• Kwiecień to miesiąc, w

którym niemal wszystkie
gniazda są już zasiedlone.
Rozpoczynają się lęgi. Samica
składa /najczęściej w
odstępach dwudniowych/ od 2
do5 jaj. Okres inkubacji trwa
33-34 dni. Jaja wysiadują
oboje rodzice. Wysiadywanie
rozpoczyna się od złożenia
drugiego jaja.

ROK Z ŻYCIA POLSKIEGO
BOĆKA

W maju wykluwają się pisklęta.

Młody przychodzący na świat jako

pierwszy jest zwykle większy i

silniejszy od kolejnych swoich braci i

sióstr. Trwa okres intensywnego

karmienia i wychowywania młodych.

Zdarza się, że rodzice wyrzucają z

gniazda osobniki słabe i chore. W ten

sposób działa mechanizm naturalnej

selekcji, dzięki któremu przeżywają

najsilniejsze.
Bociany należą do gniazdowników,

czyli ptaków, których pisklęta

wykluwają się ślepe, niedołężne i

pozostają przez dłuższy czas w

gnieździe pod opieką rodziców.

ROK Z ŻYCIA POLSKIEGO
BOĆKA

Czerwiec – młode bociany szybko
rosną. W wieku 3-4 tygodni potrafią
już stać na gnieździe i zaczynają
machać skrzydłami.

ROK Z ŻYCIA POLSKIEGO
BOĆKA

W lipcu młode osiągają rozmiary

dorosłych osobników, uczą się sztuki

latania i w drugiej połowie miesiąca

potrafią już wykonać samodzielne

loty. W ciągu dnia żerują z rodzicami,

na noc wracają do gniazda. Różnią

się od rodziców nieco bledszymi i

krótszymi dziobami.
W czasie swych pierwszych lotów

narażone są na liczne

niebezpieczeństwa. Rozbijanie się

młodych o budynki, drzewa, a

zwłaszcza przewody energetyczne

stanowi ważną przyczynę śmierci i

kalectwa uczących się latać

bocianów.

ROK Z ŻYCIA POLSKIEGO
BOĆKA

W sierpniu bociany zbierają się w stada,

tworząc tzw. sejmiki i intensywnie żerują

gromadząc siły przed wędrówką. Wszystkie

bocianie rodziny szykują się do jesiennej

wędrówki na zimowiska. W tym okresie można

zobaczyć stada bocianie liczące kilkadziesiąt i

więcej osobników.
Sejmiki bocianie zawsze intrygowały ludzi.

Związany jest z nimi przesąd o sprawdzaniu

przez stado kondycji poszczególnych

osobników i zadziobywaniu tych, które nie

mają szans na dotarcie na zimowiska.
W ostatniej dekadzie miesiąca bociany

opuszczają Polskę i wędrują do Afryki, by tam

spędzić zimę /każdego roku w Polsce zostaje

na zimę od kilku do kilkunastu sprawnych,

lotnych bocianów/, lecą przez Ukrainę, dalej

wzdłuż wybrzeża Morza Czarnego /przez

Rumunię, Bułgarię do Turcji/. Podczas

wędrówki pokonują dziennie od kilkudziesięciu

do 500 km, średnio ok. 250 km. Co pewien

czas odpoczywają dzień lub dwa w miejscach

obfitych w pożywienie.

ROK Z ŻYCIA POLSKIEGO
BOĆKA

We wrześniu bociany przekraczają
cieśninę Bosfor, lecą nad Turcją, dalej
wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego
/przez Syrię, Liban, Izrael /. W Izraelu
odpoczywają 7-10dni do nabrania sił do
dalszej wędrówki. Pod koniec miesiąca
docierają do Egiptu i podążają na
południe wzdłuż doliny Nilu.