Objawy

hipoglikemii

Luiza Kuszilek gr 6

 

 

Hipoglikemia (inaczej niedocukrzenie) – stan, 
w którym ilość glukozy we krwi (poza żyłą 
wrotną) spada poniżej normy.

 Pełnoobjawowa hipoglikemia występuje zwykle 
przy stężeniu poniżej 2,2 mmol/l (40 mg/dl) 
jednak pierwsze objawy rozpoczynają się 
zazwyczaj stężeniu poniżej 2,8 mmol/l (50 mg/dl), 
a u cukrzyków nawet przy wyższych wartościach. 

Triada Whipple’a: glikemia poniżej 2,5 mmol/l (45 
mg/dl) + objawy hipoglikemii + ustąpienie 
objawów po podaniu glukozy

Hipoglikemia może być przyczyną śmierci.

 

 

Objawy 

 

ze strony układu przywspółczulnego: 

 silne uczucie głodu
 osłabienie 
 nudności i wymioty 

 

 

 ze strony układu współczulnego: 
 niepokój 
 zlewne poty

 

 

tachykardia

 drżenie i wzrost napięcia mięśniowego 
 rozszerzenie źrenic 

 

 

 ze strony ośrodkowego układu nerwowego (objawy 
neuroglikopenii) :
 bóle głowy
 "endokrynny zespół psychotyczny" (depresja, dysforia, 
splątanie, zaburzenia koncentracji) 
 zaburzenia koordynacji ruchowej

 

 prymitywne automatyzmy ( grymasy, ruchy chwytania, odruch 
ssania)

 

drgawki 

 objawy ogniskowe ( porażenie połowicze, afazja, podwójne 
widzenie)
 senność 
 śpiączka
 zaburzenia oddechu i krążenia pochodzenia ośrodkowego

GLUKOZA JEST JEDYNYM ŻRÓDŁEM ENERGII DLA OUN, CO 
POWODUJE TAKĄ DUŻĄ WRAŻLIWOŚĆ TEGO NARZĄDU NA 
HIPOGLIKEMIĘ.

 

 

Diagnostyka 

Hipoglikemię różnicuje się z zaburzeniami 
psychicznymi, padaczką, udarem mózgu i innymi 
schorzeniami.

W razie nagłego wystąpienia objawów 
neurologicznych lub psychiatrycznych o niejasnej 
etiologii należy zawsze brać pod uwagę hipoglikemię 
i oznaczyć oznaczyć stężenie glukozy w surowicy 
krwi !!!

Jeśli w przypadku stwierdzonej hipoglikemii nie 
stwierdzi się cukrzycy, prowadzi się dalszą 
diagnostykę w celu ustalenia przyczyny.

 

 

 

Leczenie 

Podstawą leczenia jest usunięcie przyczyny. W wielu 
przypadkach można tego dokonać zachowawczo stosując 
odpowiednią dietę lub leki.

W przypadku lekkiej hipoglikemii podaje się choremu 5-20 g 
glukozy lub sacharozy doustnie w formie krystalicznej lub w 
roztworze, np. w postaci soku.

W przypadku ciężkiej hipoglikemii podaje się 40% roztwór 
glukozy dożylnie, a następnie wlew 5% roztworu glikozy.

 

 

 

Jeśli nie można podać dożylnie glukozy podaje się 
domięśniowo glukagon, a następnie po wybudzeniu doustnie 
glukozę. Należy jednak pamiętać, że podanie glukagonu jest 
nieskuteczne w przypadku wyczerpania zapasów glukozy w 
organizmie. Zastosowanie glukagonu przeciwwskazane jest w 
przypadku hipoglikemii wywołanej spożyciem alkoholu. Nie 
powinno się go ponadto podawać w przypadku hipoglikemii 
wywołanej przez doustne leki przeciwcukrzycowe, ponieważ 
może zwiększać wydzielanie insuliny endogennej.