Objawy
hipoglikemii
Luiza Kuszilek gr 6
Hipoglikemia (inaczej niedocukrzenie) – stan,
w którym ilość glukozy we krwi (poza żyłą
wrotną) spada poniżej normy.
Pełnoobjawowa hipoglikemia występuje zwykle
przy stężeniu poniżej 2,2 mmol/l (40 mg/dl)
jednak pierwsze objawy rozpoczynają się
zazwyczaj stężeniu poniżej 2,8 mmol/l (50 mg/dl),
a u cukrzyków nawet przy wyższych wartościach.
Triada Whipple’a: glikemia poniżej 2,5 mmol/l (45
mg/dl) + objawy hipoglikemii + ustąpienie
objawów po podaniu glukozy
Hipoglikemia może być przyczyną śmierci.
Objawy
ze strony układu przywspółczulnego:
silne uczucie głodu
osłabienie
nudności i wymioty
ze strony układu współczulnego:
niepokój
zlewne poty
tachykardia
drżenie i wzrost napięcia mięśniowego
rozszerzenie źrenic
ze strony ośrodkowego układu nerwowego (objawy
neuroglikopenii) :
bóle głowy
"endokrynny zespół psychotyczny" (depresja, dysforia,
splątanie, zaburzenia koncentracji)
zaburzenia koordynacji ruchowej
prymitywne automatyzmy ( grymasy, ruchy chwytania, odruch
ssania)
drgawki
objawy ogniskowe ( porażenie połowicze, afazja, podwójne
widzenie)
senność
śpiączka
zaburzenia oddechu i krążenia pochodzenia ośrodkowego
GLUKOZA JEST JEDYNYM ŻRÓDŁEM ENERGII DLA OUN, CO
POWODUJE TAKĄ DUŻĄ WRAŻLIWOŚĆ TEGO NARZĄDU NA
HIPOGLIKEMIĘ.
Diagnostyka
Hipoglikemię różnicuje się z zaburzeniami
psychicznymi, padaczką, udarem mózgu i innymi
schorzeniami.
W razie nagłego wystąpienia objawów
neurologicznych lub psychiatrycznych o niejasnej
etiologii należy zawsze brać pod uwagę hipoglikemię
i oznaczyć oznaczyć stężenie glukozy w surowicy
krwi !!!
Jeśli w przypadku stwierdzonej hipoglikemii nie
stwierdzi się cukrzycy, prowadzi się dalszą
diagnostykę w celu ustalenia przyczyny.
Leczenie
Podstawą leczenia jest usunięcie przyczyny. W wielu
przypadkach można tego dokonać zachowawczo stosując
odpowiednią dietę lub leki.
W przypadku lekkiej hipoglikemii podaje się choremu 5-20 g
glukozy lub sacharozy doustnie w formie krystalicznej lub w
roztworze, np. w postaci soku.
W przypadku ciężkiej hipoglikemii podaje się 40% roztwór
glukozy dożylnie, a następnie wlew 5% roztworu glikozy.
Jeśli nie można podać dożylnie glukozy podaje się
domięśniowo glukagon, a następnie po wybudzeniu doustnie
glukozę. Należy jednak pamiętać, że podanie glukagonu jest
nieskuteczne w przypadku wyczerpania zapasów glukozy w
organizmie. Zastosowanie glukagonu przeciwwskazane jest w
przypadku hipoglikemii wywołanej spożyciem alkoholu. Nie
powinno się go ponadto podawać w przypadku hipoglikemii
wywołanej przez doustne leki przeciwcukrzycowe, ponieważ
może zwiększać wydzielanie insuliny endogennej.