Rolnictwo ekologiczne
Dorota Trych
Rolnictwo ekologiczne
(ekorolnictwo)
to alternatywny dla
rolnictwa
konwencjonalnego system
gospodarowania
zmierzający do poprawy
jakości i zdrowotności
artykułów żywnościowych i
innych produktów rolnych,
zrównoważony
ekologicznie i
ograniczający ingerencję
człowieka w ekosystem
gospodarstwa, co hamuje
proces degradacji siedliska
rolniczego.
Podstawy prawne rolnictwa
ekologicznego
wybrane przepisy prawa rolnego
(m.in. ustawa o rolnictwie ekologicznym)
system kontroli i certyfikacji
(warunki uzyskania certyfikatu)
W Unii Europejskiej rolnictwo ekologiczne to
całościowy sposób gospodarowania, którego
zasady zostały ujęte w
rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2092/91 z dnia
24 czerwca 1991 roku w sprawie produkcji
ekologicznej produktów rolnych oraz
znakowania produktów rolnych i środków
spożywczych
(Dz. U. L 198 z 22.7.1991, str. 1; z późn. zm),
Podstawy prawne działalności w rolnictwie
ekologicznym
Podstawy prawne działalności w rolnictwie
ekologicznym
W Polsce rozporządzenie to wprowadzono w
życie:
Ustawą o rolnictwie ekologicznym
Ustawą o rolnictwie ekologicznym
z dnia 20 kwietnia 2004 r.
z dnia 20 kwietnia 2004 r.
(Dz. U. Nr 93 poz. 898 z późn. zm)
(Dz. U. Nr 93 poz. 898 z późn. zm)
Rozporządzenie Rady (WE)
nr 834/2007 z dnia 28 czerwca
2007 r. w sprawie produkcji
ekologicznej i znakowania
produktów ekologicznych i
uchylającym rozporządzenie
(EWG) nr 2092/91.
System kontroli i certyfikacji
Podstawowym elementem funkcjonowania
rolnictwa ekologicznego - system kontroli
Gospodarstwa przystepujace do prowadzenia
produkcji metodami ekologicznymi oraz
prowadzace taką produkcję, a także producenci
prowadzacy przetwórstwo - podlegają kontroli
W rolnictwie ekologicznym nie prowadzi sie
kontroli produktu, tylko kontroluje się i udziela
certyfikatów na sposób produkcji
Minister
Rolnictwa
i Rozwoju Wsi
Jednostki
certyfikujące
Jednostki
kontroli
i certyfikacji
Inspekcja Jakości
Handlowej Artykułów
Rolno-Spożywczych
organ upoważniający
prywatne jednostki
certyfikujące do
prowadzenia kontroli
i wydawania
certyfikatów
sprawuje nadzór nad jednostkami certyfikującymi w rolnictwie ekologicznym
Zgodnie z zapisami ustawy, organami i jednostkami
właściwymi
w sprawach kontroli i certyfikacji są:
System kontroli i certyfikacji w
rolnictwie ekologicznym ma być
podstawowym gwarantem dla
konsumenta,
że środki żywnościowe znajdujące się
na rynku jako produkty rolnictwa
ekologicznego muszą być odpowiednio
oznakowane.
ECO LABELS i ECO LABELLING
eko-oznaczenia, oznaczenia ekologiczne eko-znaki,
etykiety ekologiczne, oznaczenia ekologiczne
towarów oraz (dla określenia systemu)
etykietowanie ekologiczne, ekoetykietowanie,
etykietowanie środowiskowe, znakowanie
środowiskowe.
Systemy certyfikacji ekologicznej związane z eko-znakami
zostały wymyślone w latach 70. Szereg
międzynarodowych organizacji współtworzyło zasady
certyfikacji ekologicznej.
Znalazły się wśród nich:
Wspólnoty Europejskie
Światowa Organizacja Handlu
(World Trade Organisation
WTO)
Program Narodów Zjednoczonych Ochrony
Środowiska
(United Nations Environmental Programme UNEP)
Międzynarodowa Organizacja Standaryzacyjna
(International Standarisation Organisation ISO)
Ta ostatnia organizacja opracowała szereg zasad odnoszących się do
etykietowania ekologicznego zawartych w normach z serii ISO
14.000.
Znajomość tych norm może pomóc przedsiębiorcom pragnącym
uzyskać oznaczenie ekologiczne, nie jest jednak bezwzględnie
konieczna do przejścia procesu certyfikacji.
Etykieta produktu ekologicznego
zatwierdzona przez jednostk
ę
certyfikującą powinna
zawierać:
nazwa produktu
nazwa i adres producenta
data produkcji
okres przydatności do spożycia itp.
dodatkowo etykieta zawiera nazwę jednostki
certyfikującej i/lub numer upoważnienia nadanego
jednostce przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Dla jednoznacznej identyfikacji polskiego produktu ekologicznego umieszcza
się napis:
„PL – rolnictwo ekologiczne – system kontroli WE”
W Polsce dla oznaczenia produktów rolnictwa
ekologicznego stosuje się logo Wspólnoty z
napisem w języku polskim „Rolnictwo ekologiczne”.
(wg załącznika 5.B. Rozp. Rady (EWG)
2092/91)
Przykłady oznaczeń
produktów ekologicznych na
świecie
Czech
y
Kanada
Tajlandia
Ukraina
Indie
Niemiecki
Błękitny Anioł
USA
Indonezj
a
Żywność ekologiczna
produkowana jest zgodnie z określonymi zasadami,
ustalonymi przez prawodawstwo polskie oraz Unii
Europejskiej
sposób jej wytwarzania nie stanowi zagrożenia dla
środowiska, przeciwnie rolnicy ekologiczni podejmują
działania na rzecz zwiększenia różnorodności
biologicznej
jest produkowana z uwzględnieniem kryteriów
społecznych, tj. głównie w małych i średnich
gospodarstwach z użyciem rodzimych środków
produkcji, przyczyniając się do aktywizacji polskiej
wsi
Żywność ekologiczna
do produkcji roślinnej nie używa się pestycydów,
środków ochrony roślin ani sztucznych nawozów
produkcja zwierzęca prowadzona jest bez użycia
antybiotyków, hormonów, organizmów
modyfikowanych genetycznie oraz ich produktów
przetwórstwo surowców prowadzone jest metodami
chroniącymi wartość odżywczą bez użycia
konserwantów, sztucznych barwników i innych
dodatków (z wyjątkiem składników, które są
dopuszczone do stosowania w przetwórstwie
ekologicznym)
Produktem rolnictwa ekologicznego
można nazwać tylko taki produkt, który posiada
certyfikat potwierdzający ekologiczny proces
produkcji
(Rozporządzenie Rady nr 2092/91/EWG, 1991, Dz. U. Nr 93, poz.
898)
Produkt ekologiczny
zawiera co najmniej 95 % składników pochodzenia
rolniczego, wytworzonych według zasad rolnictwa
ekologicznego. Pozostałe 5% składników pochodzenia
rolniczego może nie pochodzić z upraw ekologicznych,
jeśli zostały one wymienione na liście załącznika VI,
rozdział C
jeżeli produkt zawiera mniej niż 95% składników
rolniczych, wytworzonych ekologicznie, to nie można
nazwać go produktem ekologicznym
gdy produkt zawiera co najmniej 95% ekologicznych
składników rolniczych, lecz pozostałe 5% jest „nie
ekologiczne” i nie jest umieszczone na liście załącznika
VI, rozdział C, to również w tym przypadku nie można
nazwać go produktem ekologicznym
Produkt ekologiczny
w produkcie ekologicznym mogą znaleźć się dodatki,
nie będące produktami rolniczymi, ale jedynie
wymienione w załączniku VI, rozdział A
w trakcie przetwarzania mogą zostać użyte w procesie
technologicznym substancje wymienione w załączniku
VI, rozdział B, nie wchodzące w końcowy skład produktu
w czasie obróbki nie stosuje się promieniowania
jonizującego lub składników wytworzonych z jego
użyciem, a wchodzących w skład przetworzonego produktu
w czasie obróbki nie używa się jakichkolwiek substancji
pochodzących z organizmów modyfikowanych
genetycznie
Udział żywności ekologicznej na rynkach wybranych
krajów Europy
(w ogólnej sprzedaży żywności)
Źródło: Hamm, Gronerfeld (2004), dane z projektu OMiARD,
PR 5 UE
Hiszpania
Grecja
Portugalia
Dania
Szwajcaria
Austria
Niemcy
Szwecja
Finlandia
Holandia
Wielka Brytania
Włochy
Francja
Belgia
Poniżej
0,5%
0,5%
0,5 –
0,5 – 1,4
%
%
1,5 – 3%
1,5 – 3%
Powyżej
3%
Cele rolnictwa ekologicznego
Cele rolnictwa ekologicznego:
wytwarzanie żywności o wysokich walorach
odżywczych (produkcja „zdrowej żywności”),
gospodarowanie zasobami naturalnymi z
poszanowaniem mechanizmów biologicznych (dbanie
o prawidłowy obieg materii w środowisku),
podtrzymywanie cykli biologicznych w
gospodarstwie
(ograniczenie ingerencji w naturalnie przebiegające
procesy oraz wspomaganie ich tam, gdzie to jest
konieczne),
utrzymanie oraz podwyższanie żyzności gleby
(odpowiednie naturalne nawożenie),
Cele rolnictwa ekologicznego (2):
maksymalne wykorzystanie odnawialnych zasobów
przyrody (np. wykorzystanie energii wiatru i wody),
zapewnienie zwierzętom gospodarskim warunków
zgodnych z potrzebami poszczególnych gatunków,
unikanie zanieczyszczania środowiska w
następstwie
działalności rolniczej,
utrzymanie biologicznej różnorodności w
gospodarstwie i jego otoczeniu.
Główne zasady rolnictwa ekologicznego
Uprawa roślin:
nawożenie nawozami organicznymi lub
naturalnymi, wytworzonymi we własnym
gospodarstwie lub w przypadku nie posiadania
zwierząt, pozyskanymi z innych gospodarstw
ekologicznych oraz nawozami i środkami
poprawiającymi właściwości gleby, zakwalifikowanymi
do stosowania w rolnictwie ekologicznym;
stosowanie ekologicznego materiału siewnego;
Główne zasady rolnictwa ekologicznego
Uprawa roślin (2):
właściwy płodozmian, uwzględniający wsiewki i
poplony, pozwalające na jak najdłuższe przykrycie
gleby roślinnością;
odchwaszczanie mechaniczne, bez chemicznych
środków ochrony roślin lub za pomocą środków
ochrony, zakwalifikowanych do stosowania w rolnictwie
ekologicznym;
stosowanie preparatów biologicznych i wyciągów
roślinnych.
Chów zwierząt:
właściwe utrzymanie zwierząt – zapewnienie
odpowiedniej powierzchni oraz dostępu do wybiegów
i pastwisk;
zachowanie dobrostanu;
maksymalna obsada zwierząt na 1 ha – nie więcej
niż 1,5 DJP (
współczynnik przeliczania inwentarza
);
Główne zasady rolnictwa ekologicznego
Chów zwierząt (2):
żywienie oparte na paszach pochodzących z własnego
gospodarstwa lub innych, ale wytworzonych
metodami ekologicznymi;
leczenie metodami naturalnymi, stosowanie
alopatycznych weterynaryjnych produktów
leczniczych oraz antybiotyków tylko za zgodą
jednostki certyfikującej na odpowiedzialność lekarza
weterynarii.
Główne zasady rolnictwa ekologicznego
Nie wolno stosować:
pasz przemysłowych,
GMO – organizmów genetycznie modyfikowanych,
zapraw nasiennych, syntetycznych środków ochrony
roślin,
nawozów sztucznych,
sztucznych koncentratów,
promieni jonizujących.
Główne zasady rolnictwa ekologicznego
Wolno stosować:
środki ochrony roślin zakwalifikowane do
stosowania w rolnictwie ekologicznym w Polsce
(wykaz środków można uzyskać w Instytucie
Ochrony Roślin w Poznaniu lub na stronie
www.iop.poznan.pl/organizacja),
nawozy i środki poprawiające właściwości gleby w
rolnictwie ekologicznym (wykaz nawozów i środków
można uzyskać w Instytucie Uprawy Nawożenia i
Gleboznawstwa - Państwowy Instytut Badawczy w
Puławach lub na stronie www.iung.pulawy.pl).
Główne zasady rolnictwa ekologicznego
Podstawowe nawozy w gospodarstwie
ekologicznym:
- komposty,
- obornik,
- gnojówka i woda gnojowa,
- nawozy zielone.
Uprawa roli – Nawożenie :
Uprawa roli:
Uprawa roli powinna być wykonywana z myślą o
stałym
podwyższaniu żyzności gleby.
Ogólne zasady uprawy to:
płytkie odwracanie, głębokie spulchnianie;
ograniczenie liczby przejazdów (agregatowanie
narzędzi);
maksymalne skrócenie czasu, w którym gleba
pozostaje bez okrywy roślinnej.
Płodozmian:
Funkcje płodozmianu w gospodarstwie ekologicznym:
utrzymanie optymalnej zawartości próchnicy oraz
żyzności gleby;
zapobieganie nadmiernemu rozwojowi chorób i
szkodników;
niedopuszczenie do niekontrolowanego rozwoju
chwastów.
Płodozmian (2):
Płodozmian musi spełniać następujące warunki:
rotacja powinna być minimum czteroletnia;
powinien uwzględniać rośliny z rodziny
motylkowatych w plonie głównym;
powinien uwzględniać tolerancje roślin na uprawę
po sobie.
Przestawienie gospodarstwa na ekologiczne metody
produkcji
Idea rolnictwa ekologicznego jest, by materiał
siewny był reprodukowany regionalnie, w
gospodarstwach ekologicznych, ale akceptuje się
produkty nasiennictwa ogólnokrajowego.
Syntetyczne zaprawy nasienne są zakazane.
Materiał siewny:
Przestawienie gospodarstwa na ekologiczne metody
produkcji
Regulatory wzrostu:
W rolnictwie ekologicznym niedozwolone jest
stosowanie substancji syntetycznych o charakterze
hormonów roślinnych, stymulujące zapłodnienie,
przyspieszające lub opóźniające dojrzewanie,
hamujące kiełkowanie bulw i cebul itp.
Chów i hodowla zwierząt:
Obecność zwierząt w gospodarstwie ekologicznym
sprzyja urozmaiceniu upraw polowych, ze względu
na konieczność pozyskania odpowiednich pasz
Chów zwierząt usprawnia zamkniecie obiegu
materii organicznej w ramach gospodarstwa
(produkcja obornika)
Zwierzęta mogą wykorzystywać takie tereny
gospodarstwa, które nie nadają się pod uprawę roślin
towarowych
Chów i hodowla zwierząt (2):
Dobór gatunków i ras zwierząt gospodarskich jest
uzależniony od warunków lokalnych. Wskazany
dobór takich zwierząt, które zapewniają
zadowalający (nie rekordowy) poziom produkcji i
charakteryzują się dobrą zdrowotnością,
długowiecznością, łagodnością, dobrym
wykorzystaniem pasz gospodarskich
Zwierzęta wyhodowane na drodze inżynierii
genetycznej nie są dopuszczone do utrzymywania w
gospodarstwach ekologicznych.
Żywienie zwierząt:
Pasze powinny być produkowane w gospodarstwie.
Możliwy jest zakup pasz z innych gospodarstw
ekologicznych.
Stosowane w paszach dodatki mineralne i
witaminowe mogą pochodzić wyłącznie ze źródeł
naturalnych (np. mączka kostna, tran, drożdże, sól
pastewna).
Wyklucza się stosowanie w paszach dodatków
stymulujących wzrost, wzmagających apetyt,
barwników syntetycznych, konserwantów itp.
Żywienie młodzieży (nie dotyczy drobiu) powinno być
oparte na wykorzystaniu mleka pełnego z produkcji
ekologicznej.
Porównanie rolnictwa konwencjonalnego i
ekologicznego
Rolnictwo konwencjonalne
Rolnictwo ekologiczne
Sterowanie określonymi uprawami
1.Eksploatacja aż do degradacji
2.Produkcja średniej jakości
biologicznej
3.Zła jakość przechowalnicza
4.Maksymalizacja plonów
5.Intensywność gospodarowania i
obszar nieskoordynowany z
warunkami produkcji i środowiska
6.Zalecenia specjalizacji oparte
głównie na kalkulacji ekonomicznej
7.Znaczna chemizacja.
8. Mechanizacja głównie w aspekcie
ułatwienia sobie pracy
9.Skażenie środowiska
1.Wykorzystanie odnawialnych
źródeł energii
2.Sterowanie całym gospodarstwem
3.Programowa ochrona krajobrazu
4.Produkcja wysokiej jakości
biologicznej
5.Dobra jakość przechowalnicza
6.Plon optymalny
7.Obszar gospodarstwa i
agrotechnika optymalna w stosunku
do środowiska
8.Specjalizacja dopuszczalna w
ramach zasady prawidłowego
funkcjonowania gospodarstwa
9.Ograniczenie lub zaniechanie
chemizacji
10.Mechanizacja dostosowana do
warunków glebowych , potrzeb
roślin i zwierząt
11.Ochrona gleby i wody
12.Produkty najwyższej jakości
Konkurencyjność rolnictwa ekologicznego
Rolnictwo ekologiczne jest alternatywną metodą
gospodarowania dla wielu rolników. Stanowi szansę
uzyskania dochodu poprzez sprzedaż zdrowej,
ekologicznie żywności. Żywność bez agrochemii, bez
konserwantów a przede wszystkim nie
modyfikowana genetycznie to towar bardzo
poszukiwany szczególnie przez zamożniejszą część
społeczeństwa.
Konkurencyjność rolnictwa ekologicznego
Dlaczego warto inwestować w rolnictwo ekologiczne?
poprzez pracochłonne metody produkcji pozwala na
stwarzanie nowych miejsc pracy.
rośnie zapotrzebowanie na produkty rolnictwa
ekologicznego – wysokiej jakości, co daje realną
szansę zwiększeniu dochodów gospodarstw.
daje ogromna szansę na eksport produktów
ekologicznych na rynki Unii Europejskiej.
Dlaczego warto inwestować w rolnictwo ekologiczne? (2)
wymusza powstawanie firm zajmujących się obrotem
towarowym oraz punktów sprzedaży.
daje szansę stworzenia przetwórstwa produktów
ekologicznych poprzez rozwój sieci przetwórni.
dobiera się gatunki i odmiany roślin oraz gatunki i
rasy zwierząt odporne na choroby ze szczególnym
wykorzystaniem populacji, ras i odmian miejscowych.
Konkurencyjność rolnictwa ekologicznego
Konkurencyjność rolnictwa ekologicznego
Rolnictwo ekologiczne oprócz produkcji artykułów
żywnościowych wysokiej jakości, spełnia takie
zadania jak:
utrzymanie naturalnych krajobrazów, a nie
monokulturowych upraw;
ochrona wód gruntowych - około 50% studni
wiejskich posiada wodę zanieczyszczoną
m.in. azotanami z pól;
działania na rzecz kulturalnej i socjalnej funkcji
środowiska wiejskiego;
podnoszenie świadomości ekologicznej ludności.
Pozyskiwanie środków na produkcję ekologiczną
Wsparcie finansowe dla rolnictwa ekologicznego w
Polsce, podobnie jak we wszystkich Państwach
Członkowskich Unii Europejskiej, pochodzi z dwóch
źródeł:
• Budżetu Wspólnot Europejskich
• Budżetu krajowego
Rolnictwo ekologiczne w Unii Europejskiej
Komisja Europejska w 2002 roku dokonała oceny
kierunków i celowości rozwoju rolnictwa ekologicznego w
Europie:
,,Analiza możliwości Europejskiego Planu Działań
dla Żywności Ekologicznej oraz Rolnictwa”
W październiku 2004 roku Rada Unii Europejskiej
przyjęła:
„Europejski Plan Działań dla Żywności
Ekologicznej i Rolnictwa”
Plan ten zawiera 21 działań dla rozwoju rolnictwa
ekologicznego.
Rada Unii Europejskiej zobowiązała państwa
członkowskie do opracowania krajowych planów działań,
na podstawie „Europejskiego Planu Działań dla Żywności
Ekologicznej i Rolnictwa” .
„Plan Działań dla Żywności Ekologicznej i Rolnictwa w
Polsce” stanowi element strategii rozwoju polskiego
rolnictwa ekologicznego w latach 2007 - 2013.
Cel:
Szybki wzrost liczby gospodarstw ekologicznych w
Polsce aby
osiągnąć średni poziom w Unii Europejskiej, gdzie takie
gospodarstwa stanowią 3% ogólnej liczby gospodarstw
rolnych.
Rolnictwo ekologiczne w Unii Europejskiej
Rolnictwo ekologiczne w Europie:
W większości krajów Europy Zachodniej rolnictwo
ekologiczne zaczęło się intensywnie rozwijać pod
koniec lat 80 i w latach 90. Wiązało się to z
wprowadzeniem aktywnej praktyki rolnej oraz
stosownego ustawodawstwa i dotacji dla
przestawiających się gospodarstw. Doceniono jego
rolę środowiskową oraz w dążenie do ograniczania
nadprodukcji.
Powierzchnia rolnicza przeznaczona na produkcję
ekologiczną stanowi w Unii Europejskiej, zgodnie z
danymi z 2005 r. przedstawionymi przez Eurostat, ok.
3,9 proc. całości gruntów rolnych i obejmuje 6 115
465 ha.
Rolnictwo ekologiczne w Europie:
Do przodujących krajów należy Lichtenstein, gdzie
powierzchnia upraw ekologicznych zajmuje 17%
użytków rolnych,
Austria, gdzie 20 tysięcy gospodarstw, które
stanowią
9% całkowitej liczby gospodarstw, prowadzonych
jest metodą ekologiczną, a także
Włochy, gdzie jest 43 tysiące gospodarstw
ekologicznych, które zajmują powierzchnię 5,3%
użytków rolnych.
Rolnictwo ekologiczne na świecie:
W powierzchni upraw ekologicznych na świecie
przoduje Australia (1,7 mln ha), Kanada (1 mln ha)
oraz USA (900 tys. ha). W bliższych nam krajach
jak w Czechach jest 100 tys. ha, na Węgrzech
ponad 20 tys. ha, na Litwie 19 tys. ha upraw
ekologicznych.
Perspektywy rozwoju rolnictwa ekologicznego w
Polsce:
Rolnictwo ekologiczne w Polsce ma duże szanse
rozwoju, ze względu na:
Niski poziom zużycia nawozów mineralnych i
pestycydów, co za tym idzie – bardziej ekstensywny
charakter produkcji rolniczej w porównaniu do stanu
w wysoko rozwiniętych krajach UE.
Możliwość wysyłania żywności ekologicznej do
krajów zachodnich, gdzie obserwujemy coraz
większe zainteresowanie takimi produktami.
Perspektywy rozwoju rolnictwa ekologicznego w
Polsce:
Dalszy rozwój rolnictwa ekologicznego w Polsce jest
uzależniony od:
właściwego i powszechnego zaangażowania -
władz i samorządów rolniczych i lokalnych,
doradztwa rolniczego, szkolenie rolników
chcących podejmować taką produkcję,
zaangażowanie placówek naukowo-badawczych oraz
wyższych uczelni rolniczych w badania na rzecz
rolnictwa ekologicznego.
Perspektywy rozwoju rolnictwa ekologicznego w
Polsce:
0
1000
2000
3000
4000
5000
6000
7000
8000
9000
10000
1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006
ROZWÓJ GOSPODARSTW EKOLOGICZNYCH W POLSCE
LATA 1991-2006
Źródło: „Plan Działań dla Żywności Ekologicznej Rolnictwa w Polsce na lata 2007-2013”,
Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Perspektywy rozwoju rolnictwa ekologicznego w
Polsce:
Źródło: „Plan Działań dla Żywności Ekologicznej Rolnictwa w Polsce na
lata 2007-2013”, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
W wyniku realizacji działań przyjętych w „Planie działań
dla Żywności Ekologicznej Rolnictwa w Polsce na lata
2007 -2013” przewiduje się, że w tym okresie czasu
liczba gospodarstw oraz powierzchnia upraw
ekologicznych wzrośnie dwukrotnie.
lata
liczba gospodarstw powierzchnia
użytków
rolnych w ha
2007 10500
260.000
2008 12000
300.000
2009 13500
350.000
2010 15000
400.000
2011 16500
450.000
2012 18000
500.000
2013 20000
600.000
Dziękuję za uwagę