PREZENTACJA III
SPOINY – WIADOMOŚCI OGÓLNE.
SPOINY – WIADOMOŚCI OGÓLNE.
SPOINY PRZEWIĄZEK – OBLICZENIA –
SPOINY PRZEWIĄZEK – OBLICZENIA –
CIĄG DALSZY PROJEKTU.
CIĄG DALSZY PROJEKTU.
PREZENTACJA III
SPOINY – WIADOMOŚCI OGÓLNE.
SPOINY – WIADOMOŚCI OGÓLNE.
SPOINY PRZEWIĄZEK – OBLICZENIA –
SPOINY PRZEWIĄZEK – OBLICZENIA –
CIĄG DALSZY PROJEKTU.
CIĄG DALSZY PROJEKTU.
Rozwiązania konstrukcyjne przewiązek w
słupie o przekroju złożonym są następujące:
Przewiązka znajduje się
w płaszczyźnie półek gałęzi
słupa i jest przymocowana
spoiną czołową
1
2
V
Rozwiązania konstrukcyjne przewiązek w
słupie o przekroju złożonym są następujące:
Przewiązka
wykonana z
płaskownika w
sposób
nakładkowy.
Przywierdzona jest
do gałęzi słupa
spoinami
pachwinowymi.
a
a
Rozwiązania konstrukcyjne przewiązek w
słupie o przekroju złożonym są następujące:
Przewiązki można mocować do gałęzi słupa także za
pomocą łączników punktowych (śruby, nity), ale to
rozwiązanie jest stosowane rzadko z powodu większej
pracochłonności wykonania niż w przypadku spawania.
Jeżeli zastosujemy przewiązkę
przyspawaną spoinami pachwinowymi
o grubości „a”:
Wówczas naprężenia mają następujący
charakter.
W związku z występowaniem w spoinie naprężeń stycznych i
normalnych (wykresy po lewej stronie), musimy zgodnie z pkt.
6.3.3.3 PN sprawdzić naprężenia zastępcze.
Naprężenia w spoinie
T
sr
max
Naprężenia w przewiązce
Przy czym z uwagi na rozkład naprężeń stycznych
przyjmuje się:
Naprężenia w spoinie
T
sr
max
Naprężenia w przewiązce
X
X
Y
d
sr
x
f
2
2
3
c
t
T
sr
d
f
jeżeli oznaczymy sobie przez T siłę
ścinającą...
c – wysokość (szerokość) przewiązki;
t – grubość przewiązki;
b – długość poziomej spoiny
pachwinowej;
d – odstęp między gałęziami słupa;
r
x
– odległość środka ciężkości spoin od
krawędzi przewiązki;
a – grubość spoiny;
max
B
A
Maksymalne naprężenia ścinające w spoinach,
spowodowane momentem zginającym, oblicza się w
punkcie B, natomiast w punkcie A należy obliczać
wypadkowe naprężenia w spoinach od momentu
zginającego M i siły T, przy czym siłę T przenosi
wyłącznie spoina pionowa.
Przy czym rozkład naprężeń w punkcie A jest
następujący:
M y
M x
M A
T
Pierwszym krokiem do obliczenia naprężeń w
spoinach jest policzenie odległości środka
ciężkości spoin od osi przechodzącej przez
środek spoiny pionowej.
)
2
(
5
,
0
)
(
2
1
1
b
c
a
a
b
b
a
A
S
r
s
x
max
A
B
Następnie obliczamy momenty bezwładności
spoin:
Ze względu na niewielką wartość momentu
bezwładności względem własnej osi
otrzymujemy:
2
3
3
.
5
,
0
2
12
12
a
c
ab
ba
ac
I
xsp
2
3
.
5
,
0
2
12
a
c
ab
ac
I
xsp
;
5
,
0
2
12
2
12
2
3
2
3
.
x
x
ysp
r
a
b
a
ab
ab
acr
ca
I
Stosując analogiczne uproszczenie jak
poprzednio, polegające na wyeliminowaniu
momentu bezwładności względem osi
własnej, otrzymujemy:
;
5
,
0
2
12
2
2
3
2
.
x
x
ysp
r
a
b
a
ab
ab
acr
I
Mając momenty bezwładności spoin
możemy obliczyć biegunowy moment
bezwładności spoin:
ysp
xsp
o
I
I
I
Maksymalne naprężenia ścinające w spoinach
w punkcie B, spowodowane momentem
zginającym obliczamy według wzoru:
gdzie r
max
obliczamy z Tw. Pitagorasa:
;
0
max
max
d
M
f
I
r
M
;
5
,
0
2
2
2
max
x
r
a
b
c
r
W punkcie A obliczamy wypadkowe
naprężenia w spoinach pochodzące od
momentu zginającego M i siły T.
Zakłada się, że siłę T przenoszą tylko spoiny
pionowe!!!
gdzie:
d
Mx
f
I
r
M
0
2
2
5
,
0
2
2
a
r
a
c
r
x
;
;
5
,
0
0
d
T
x
My
f
ac
T
J
a
r
M
Zatem naprężenia wypadkowe w punkcie A
wynoszą:
;
2
2
d
Mx
My
T
A
f
Przedstawiony sposób możemy stosować, gdy
poziome spoiny pachwinowe są ułożone bez
przerw w narożach i dodatkowo:
;
40
;
10
mm
b
a
b
W przeciwnym razie należy pominąć spoiny
pachwinowe (wynika to z normy) i wówczas
naprężenia styczne od momentu będą miały
postać:
;
;
2
6
2
.
d
T
d
śr
x
M
f
ac
T
f
ac
b
d
T
W
M
Wynikowe naprężenia z narożu spoiny
wynoszą:
;
2
2
d
A
f
M
T
W przypadku połączenia przewiązki spoiną
czołową, naprężenia w spoinie sprawdza się
w następujący sposób:
;
2
2
d
II
z
f
;
3
6
2
2
2
d
x
f
tc
Td
tc
d
T
W
M
;
d
f
tc
T
