Robert Berliński

Ćw. II



1) Tworzenie ścieżek względnych i pełnych.

Wykorzystywanie ich



w poleceniu cd



2) Polecenia mkdir i rmdir, również z

wykorzystaniem ścieżek



3) Polecenia cp, mv, rm, touch (do tworzenia

pustego pliku).



4) Wyszukiwanie plików - whereis, locate, find

(podstawowe opcje)



5) Jeżeli starczy czasu - Znaki globalne i

ćwiczenia z nimi związane



(wyszukiwanie, kopiowanie itd.)



whereis find



Na ekranie monitora powinniśmy
zobaczyć /usr/bin/find /usr/man/man1/find.1



find



Komenda find używana jest do wyszukiwania plików. Jeśli

chcemy znaleźć program gra w jednym z katalogów naszego

komputera, przykładowo: /usr/games, wystarczy, że w linii

komend wpiszemy find /usr/games -name gra -print. Do

znajdowania plików możemy również używać daty, a także

przedział dat, w którym spodziewamy się, że dany plik był

modyfikowany. Przykładowo, w celu znalezienia w katalogu

/usr/programs wszystkich programów, z których nie

korzystaliśmy w ciągu ostatnich 90 dni, wystarczy, że użyjemy

polesenia find /usr/programs -type f -atime +90 -print. Jeżeli

chcemy odnaleźć pliki, które utworzono lub zmodyfikowano w

ciągu ostatniego dnia, piszemy w linii komend find /usr/games

-type f -mtime -1 -print. Komenda find akceptuje także nazwy

plików podanych pod postacią maski, przykładowo find /usr/bin

-name *.txt -print.



locate



Polecenia locate używamy do szybkiego wyszukiwania plików,

nie są one jednak szukane w katalogach, a w specjalnie w tym

celu stworzonej bazie danych z nazwami plików oraz ich

lokalizacją. Aby komenda prawidłowo działała musimy wpierw

stworzyć bazę danych o plikach. W tym celu używamy

programu updatedb uruchamianym jedynie z poziomu

administratora. Wadą takiej bazy danych jest fakt, że zmiany w

systemie plikowym nie są natychmiast odzwierciedlane, więc

nie możemy wyszukiwać plików, które dopiero co zostały

dodane. Komenda locate jest bardzo łatwa do użycia. Jeżeli

pragniemy odnaleźć wszystkie pliki formatu Postscript

znajdujące się w naszym komputerze, wystarczy, że wpiszemy

locate *.ps.



Polecenia cp używamy do kopiowania katalogów i plików. Chcąc skopiować jakiś

plik wpiszemy w wierszu poleceń cp nazwa_pliku1 nazwa_pliku2. Efektem

kopiowania jest utworzenie pliku nazwa_pliku2, w przeciwieństwie jednak do

komendy mv, plik oryginalny pozostaje na swoim miejscu. Jeżeli stosujemy cp,

musimy być ostrożnymi, ponieważ istnieje ryzyko skopiowania jednego pliku na

miejsce innego, o ile ten drugi miał taką samą nazwę jak plik kopiowany. W celu

uniknięcia tego problemu, o ile naprawdę nie chcemy zmieniać zawartości pliku

docelowego, należy użyć opcji -i lub -b, które w swoim działaniu odpowiadają

opcjom polecenia mv. Polecenie cp może być również wykorzystywane do

kopiowania wielu plików na raz, dzięki użyciu polecenia cp nazwa_katalogu1

nazwa_katalogu2. Po wpisaniu tej komendy katalog źródłowy wraz z całą swoją

zawartością zostanie skopiowany do docelowego. Analogicznie jak w poleceniu

rm, możemy użyć opcji -r, czyli opcji kopiowania rekursywnego. Jeżeli tak

zrobimy to możliwe jest skopiowanie całej struktury jednego katalogu do

katalogu drugiego. Jeżeli naszym celem jest skopiowanie pliku wraz ze strukturą

katalogu to powinniśmy użyć opcji znanej nam z polecenia mkdir, czyli -p.

Przykładowo po wpisaniu w linii komend polecenia cp -p

nazwa_katalogu1/nazwa_pliku nazwa_katalogu_2 skopiowany zostanie nie tylko

pojedynczy plik, ale również cała struktura podkatalogów.

Polecenia rm używamy do kasowania plików. W

przypadku, gdy chcemy skasować więcej niż jeden

plik możemy wpisać następujące polecenie: rm

nazwa_pliku_1 nazwa_pliku_2 nazwa_pliku_3 = rm

nazwa_pliku*. Jeśli zajdzie potrzeba zabezpieczenia

się przed przypadkowym skasowaniem pliku należy

użyć opcji interaktywnego kasowania i wpisać w linii

komend rm -i. Teraz zanim skasujemy plik

zostaniemy spytani o potwierdzenie. Jeżeli w jednej

komendzie użyjemy opcji -f oraz opcji rekursywnego

kasowania -r, to będziemy mogli skasować

interesujące nas katalogi wraz z całą ich

zawartością. Komenda ta to rm -fr nazwa_katalogu.



Znaki globalne



podobnie jak w Windowsie w systemie Linux występują

specjalne znaki zastępujące inne, przydatne np. podczas

wyszukiwania plików



* reprezentuje jeden lub wiele znaków



? reprezentuje dokładnie jeden znak



[abcde] reprezentuje dokładnie jeden znak z

wymienionych



[a-e] reprezentuje dokładnie jeden znak z

przedziału



[!abcde]reprezentuje dowolny niewymieniony

znak



[!a-e]reprezentuje znak nienależący do przedziału



{plik,file}reprezentuje dowolny z wymienionych

ciągów

* reprezentuje wszystkie pliki



*.bmp reprezentuje wszystkie pliki

kończące się na .bmp



?[0-9][a-d] reprezentuje plik o

trzyznakowej nazwie, gdzie



pierwszy znak jest dowolny, drugi jest cyfrą, zaś

trzeci literą z przedziału a-d



{nowy,new}*.txt reprezentuje wszystkie

pliki zaczynające się od nowy lub new będące

plikami txt



[^lista] wybrane zostana znaki, które nie sa na

liscie



Przejście z trybu edycji do trybu pisania
komend, następuje po naciśnięciu klawisza
[ESC].



a /append/ pisanie znaków z prawej strony
za kursorem



i /insert/ pisanie, począwszy od miejsca
ustawienia kursora



x kasowanie znaku w miejscu ustawienia kursora



X kasowanie takie jak backspace (z lewej strony

kursora)



dd usunięcie całej linii



D skasowanie tekstu od kursora do końca

wiersza



dG usuń linie do samego końca zbioru



ZZ zapisanie zbioru i wyjście z edytora



:wq zapisanie zbioru i wyjście z edytora



:q! Wyjście z vi bez zapisywania zbioru



j przejście do następnej linii na dół



k przejście do następnej linii w górę



l przejście do następnego znaku w prawo



h przejście do poprzedniego znaku w lewo



1G skok na początek dokumentu



G skok na koniec dokumentu



Dla zainteresowanych Państwa bardziej dok
ładnie>>