Hip-hop – ruch kulturowy i gatunek

muzyczny powstały w Nowym Jorku
w Stanach Zjednoczonych we
wczesnych latach 70. XX wieku,
zainicjowany przez Afroamerykanów i
Latynosów. Od momentu powstania
w nowojorskiej dzielnicy Bronx hip-
hop rozprzestrzenił się na całym
świecie.

Cztery główne elementy hip-hopu to

rap, graffiti, taniec breakdance i
DJing. Pozostałe elementy to moda i
slang hip-hopowy oraz beatbox.

Rap

• Rap lub rapowanie - rodzaj

ekspresji wokalnej polegający na
rytmicznym wypowiadaniu słów i ich
rymowaniu. Element kultury hip-
hopowej. Rap często zamiennie z
wyrażeniem hip-hop określany jest
jako odrębny gatunek muzyczny

Hip-hopowa subkultura to jeden ze sposobów

postrzegania rzeczywistości. Bardzo często chodzi

o nic innego jak o większe otwarcie się na

problemy świata. Hip-hopowcy nie mają

żadnych obaw przed tym, aby otwarcie o tej

rzeczywistości rozmawiać i śmiało wyrażać swoje

zdanie, bardzo często także to krytyczne. Często

narzędziem do tych działań jest nic innego jak

bezkompromisowy, ostry i cięty język, który

pomaga w wyrażaniu własnych myśli. Muzyka

hip-hopowa bardzo często wyróżnia się przez

liczne wulgaryzmy. To właściwie nie dziwi już

chyba nikogo.

Graffiti

Graffiti – napisy lub symbole zamieszczane na ścianach i

murach, zazwyczaj w sposób nielegalny.

Do malowania graffiti najczęściej używa się sprayu (farba w

aerozolu w puszkach) do tagów - markerów.

Wraz z pojawieniem się na rynku flamastrów

wodoodpornych (flowmasters) młodzi ludzie zaczęli pisać na

ścianach domów, skrzynkach pocztowych, budkach

telefonicznych, przejściach podziemnych, czy wreszcie w

metrze swoje imiona lub ksywki. Nazywało się to "single

hitting", a później "tagging".

Pierwsze pociągi zaczęły być malowane w Wiedniu,

Dusseldorfie, Monachium, Kopenhadze, Paryżu, Londynie i

Sydney, ale żadko kiedy były widziane przez ludzi, gdyż

writerów było zaledwie kilku i ich prace były zmywane w

ciągu kilku godzin.

Breakdance

Breakdance – rodzaj tańca, wymagający

dobrych predyspozycji fizycznych, kondycji

oraz wysokiego poczucia rytmu. Taniec ten

narodził się w 1969 roku w Bronksie,

dzielnicy Nowego Jorku. Polega on na

wykonywaniu ewolucji akrobatycznych,

połączonych z rytmicznym tańcem, tworząc

w ten sposób nierozerwalną całość.

Pierwszymi tancerzami byli wyłącznie

afroamerykanie, z czasem się to zmieniło i

tańcem zainteresowały się inne nacje.

Beatbox

Beatbox to sztuka rytmicznego

tworzenia dźwięków – np. perkusji,
linii basowej, skreczy – za pomocą
narządów mowy – ust, języka, krtani,
gardła czy przepony. Technika, przez
niektórych określana jest jako hip-
hopowy odwrót od maszyn poprzez
naśladowanie głosem rytmów i
dźwięków

DJ

Didżej lub DJ, dyskdżokej (ang. Disc

Jockey – Dee Jay) – osoba zajmująca się

dobieraniem oraz odtwarzaniem i

miksowaniem muzyki na żywo, w celu

rozbawienia publiczności. DJ najczęściej

stara się stworzyć płynność muzyczną w

swoim występie, łącząc ze sobą różne

utwory muzyczne, a nawet dodając

efekty dźwiękowe, sample, utwory typu

acapella. DJe posługują się także

skreczem.

Moda

Ciuchy, bardzo specyficzne, oryginalne

i rzucające się w oczy, to część tejże

stylistyki. Co właściwie charakteryzuje (pod

względem ubioru hip-hopowca)? To głównie

luźne spodnie, duże bluzy. Ciuchy hip-

hop nierzadko wydają się, że są za duże. Ale

projektowane są tak specjalnie. Taka jest

stylistyka ubioru każdego hip-hopowca.

Spodnie w kolanach, czapka z daszkiem,

odpowiednie buty i wygodna bluza. To

właśnie- Wygoda. To kolejna cecha, którą

tego typu ubrania po prostu muszą

posiadać.