Rozwój koncepcji 

Rozwój koncepcji 

zarządzania

zarządzania

 

 

Etap pierwszy – orientacja 

przedsiębiorcza (1820-1880)

  

•

OTOCZENIE SPOKOJNE – PRZYPADKOWE

•

Zarządzanie – przez doświadczenie i intuicję 

kierowniczą 

•

zmiany zachodzą bardzo wolno, panuje zasada pełnej 

wolności gospodarczej, państwo nie ingeruje w rynek

•

Orientacja przedsiębiorcza- pełna swoboda w zakresie 

kształtowania warunków i zasad funkcjonowania firmy

•

Przedsiębiorca (właściciel-menedżer) zarządza firmą w 

oparciu o własne doświadczenie i intuicję, posiada pełnię 

władzy kierowniczej wynikającą z prawa własności

•

Rewolucja przemysłowa końca XIX wieku powoduje: 

wzrost skali produkcji, powstawanie dużych 

przedsiębiorstw przemysłowych, wzrost zatrudnienia

 

 

Etap drugi – orientacja 

produkcyjna (1880-1929)

• OTOCZENIE SPOKOJNE- ZRESTRUKTURALIZOWANE

• Zarządzanie funkcjonalne

• rynek szybko różnicuje się, konkurencja powoduje, że 

przedsiębiorca szuka dróg obniżki kosztów i wzrostu 

wydajności pracy

• Otoczenie społeczne – radykalnie zmienia się świadomość 

praw pracowniczych (strajki, brak subordynacji) 

• Orientacja produkcyjna – masowa produkcja, 

standardowych, tanich produktów, zwiększanie skali 

produkcji (podział pracy, specjalizacja, standardy pracy, 

normy czasu pracy, centralizacja)

• Kierownik specjalista – inżynier/technik traktuje wykonawcę 

przedmiotowo, egzekwuje posłuszeństwo, podwładny ma 

działać wg. Standardu, uwypukla się czynnik władzy 

hierarchicznej  

 

 

Etap trzeci – orientacja 

rynkowa (1933-  ok. 1980/90)

• OTOCZENIE PRZESZKADZĄJCO-ODDZIAŁUJĄCE

• Zarządzanie marketingowe

• zmiana preferencji w otoczeniu:

• Zmiana preferencji na rynku – z ilości na jakość

• Aktywna rola państwa w gospodarce

• Społeczna rola załóg pracowniczych 

• Orientacja rynkowa- przedsiębiorstwa postrzegają czynniki 

wpływające na sukces w otoczeniu, do którego musi być 

dostosowane wnętrze firmy, znaczenia nabierają komórki 

kontaktu firmy z rynkiem

• Kierownik generalista – specjalista od zarządzania, 

zorientowany na rynek, tworzący nowe struktury 

zarządzania, preferujący systemowe podejście do 

organizacji, traktujący człowieka jako homo socialis 

 

 

Etap czwarty – orientacja 

globalna (lata 90. XX wieku)

• OTOCZENIE „BURZLIWE POLE”

• Zarządzanie strategiczne

• Ograniczona autonomia przedsiębiorstwa, wyznaczona przez 

globalną konkurencję

• Powstaje jednolity rynek światowy

• Następuje współzależność przedsiębiorstw z otoczeniem

• Orientacja globalna – przedsiębiorstwa dostosowują systemy 

zarządzania do zmieniających się warunków rynkowych, 

stwarzają systemy zarządzania umożliwiające szybkie 

reagowanie na bodźce płynące od uczestników  rynku, rośnie 

znaczenie informacji, zarządzanie strategiczne w ujęciu 

globalnym stanowi warunek rozwoju i przetrwania firmy

• Kierownik super boss generalista – inspirator działań ludzi i 

organizacji, inspirujący zmiany, a nawet jej wyprzedzający, 

przystosowujący się do otoczenia, dbający o dobór i rozwój 

kadr