Drogi podawania
leków
Droga doustna (p.o.)
Podanie doustne jest najczęstszym i najbardziej dogodnym
wprowadzeniem leku do organizmu.
Zalety:
-
najbardziej naturalna, nie jest wymagany specjalny sprzęt
ani personel
-
najbezpieczniejsza
-
najtańsza
Wady
-
destrukcja niektórych leków w kwaśnym pH żołądka
-
wchłanianie do żyły wrotnej
-
późny początek działania
-
nie można podawać pacjentowi nieprzytomnemu
Droga doustna (p.o.)
Czynniki wpływające na wchłanianie podawanych
doustnie leków ze strony przewodu pokarmowego:
-
pH w różnych odcinkach przewodu pokarmowego
-
powierzchnia błon śluzowych
-
czynność motoryczna
-
przepływ krwi przez naczynia trzewne
-
obecność różnych substancji w świetle przewodu
pokarmowego
Czynniki wpływające na wchłanianie podawanych
doustnie leków ze strony leku:
-
rozpuszczalność w wodzie lub w tłuszczach
-
stała jonizacji
-
postać leku
Droga parenteralna
Droga parenteralna droga
pozajelitowa
Zalety:
-
szybsze i bardziej przewidywalne wchłanianie leku
-
możliwość podawania leków niestabilnych w środowisku
przewodu pokarmowego
-
możliwość podawania pacjentom nieprzytomnym bądź
niewspółpracującym
-
dokładniejsze określenie dawkowania
Droga parenteralna
Wady:
-
konieczność zachowania aseptyki
-
ból związany z iniekcją
-
trudności w samodzielnym podawaniu przez pacjenta
-
droższa terapia
-
możliwość powikłań (infekcje, miejscowe podrażnienie,
podanie leku domięśniowego do naczynia)
-
praktycznie niemożliwa korekta po przedawkowaniu
Droga parenteralna
Podanie podskórne (s.c.): lek wstrzykiwany
poniżej skóry właściwej, przenika do krążenia
przez ściany naczyń włosowatych.
•
Zalety:
-
łatwe technicznie (możliwe samodzielne
podawanie)
-
możliwość regulacji szybkości wchłaniania
•
Wady:
-
możliwość bólu, reakcji zapalnej, martwicy
-
możliwość podania niewielkiej objętości leku
Droga parenteralna
Podanie domięśniowe (i.m.): lek przechodzi do
krążenia obwodowego przez naczynia włosowate
mięśnia.
•
Zalety:
-
szybsze działanie niż po podaniu podskórnym
-
możliwość podawania większych objętości oraz substancji
bardziej drażniących niż przy podaniu s.c.
-
możliwość wpływania na absorpcję leku
•
Wady:
-
stopień wchłaniania zależny od ukrwienia mięśnia
-
możliwość powikłań (zrosty, uszkodzenia nerwu)
-
silny ból
Droga parenteralna
Podanie dożylne (i.v.): lek jest wprowadzany
bezpośrednio do krwioobiegu
•
Zalety:
-
natychmiastowy początek działania
-
100% biodostępność
-
można podawać duże objętości leków
-
użyteczne w stanach nagłych
•
Wady:
-
leki muszą spełniać szereg warunków
-
konieczność podawania przez wyszkolony personel,
trudności techniczne
-
ryzyko związane ze zbyt szybkim podaniem leku
Podanie na skórę
Większość leków przez skórę nieuszkodzona wchłania się
słabo osiągnięcie efektu miejscowego
Niektóre substancje dobrze penetrują przez skórę i mogą
być podawane przezskórnie w postaci naklejanych na skórę
plastrów osiągnięcie działania ogólnego
•
Zalety:
-
powolna absorpcja
-
omijane jest krążenie wrotne
-
duże stężenie uzyskiwane w miejscu wchłaniania, oraz brak
działania ogólnego
•
Wady:
-
zwykle wysoka cena
-
przydatne tylko dla leków rozpuszczalnych w tłuszczach
Droga doodbytnicza (p.r.)
Leki podawane doodbytniczo wchłaniają się do
krwioobiegu przez błonę śluzową odbytnicy.
•
Zalety:
-
użyteczne w niektórych przypadkach (dzieci, nieprzytomni,
wymiotujący)
-
część leku po wchłonięciu omija krążenie wątrobowe
-
szybszy początek działania niż przy drodze doustnej
•
Wady:
-
wchłanianie jest niekompletne i zmienne
-
niektóre leki nie absorbują się z odbytnicy
-
wiele leków podrażnia błonę śluzową odbytnicy
Droga wziewna
Wziewnie podaje się leki znieczulenia ogólnego (leki
podawane w postaci par); wiele leków drogą
wziewną podaje się w postaci aerozoli (np. w
astmie).
•
Zalety:
-
duża powierzchnia płuc absorpcja szybka i całkowita
-
omijany efekt pierwszego przejścia
-
wysokie stężenie miejscowe
•
Wady:
-
możliwość podrażnień dróg oddechowych
-
problemy w koordynacji wdechu i podania leku
Inne drogi podania
Droga podjęzykowa (s.l.):
-
Błona śluzowa jamy ustnej ma niewielką powierzchnię, ale
jest bardzo dobrze ukrwiona.
-
Po podaniu podjęzykowym wchłaniają się dobrze leki o dużej
lipofilności np. nitrogliceryna.
Droga dospojówkowa:
-
większość leków stosowanych w okulistyce stosuje się
miejscowo w postaci kropli lub maści ocznych.
Droga podoponowa
- stosowana do podawania leków nie przechodzących bariery
krew-mózg, leków znieczulających miejscowo, leków
opioidowych.