Slajd 1

Pierwowzorem Metody Dobrego Startu była

francuska metoda Bon Depart (czyli dobry

odjazd, start). W pierwszej wersji miała służyć

rehabilitacji osób z nabytymi zaburzeniami

ruchowymi. Następnie została przystosowana

do pracy z dziećmi jako etap wstępny nauki

czytania i pisania. Dla potrzeb szkolnictwa

w Polsce Metodę Dobrego Startu adaptowana

została przez panią dr hab. Martę

Bogdanowicz latach 60-tych. Obecnie istnieje

wiele jej kolejnych modyfikacji.

ZAŁOŻENIA I CELE

METODY

Założeniem Metody Dobrego Startu jest jednoczesne

rozwijanie funkcji językowych, funkcji

spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych,

dotykowych, kinestetycznych (czucie ruchu) i

motorycznych oraz współdziałania między tymi

funkcjami czyli integracji percepcyjno- motorycznej.

Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonych

czynności czytania i pisania. Usprawnianie w tym

zakresie, jak również kształtowanie lateralizacji i

orientacji w prawej i lewej stronie ciała jest wskazane

dla dzieci przygotowujących się do nauki czytania i

pisania, natomiast jest niezbędne dla dzieci, u

których występują opóźnienia rozwoju tych funkcji.

FORMY

METODY DOBREGO

STARTU

I. Piosenki i rysunki

(proste wzory i piosenki) –

dla najmłodszych dzieci do

wspierania rozwoju,

w szczególności:

dla dzieci od czwartego roku

życia oraz dzieci starszych

opóźnionych w rozwoju.

II. Piosenki i znaki

(złożone wzory, kształty

literopodobne i piosenki) – dla

dzieci w wieku przedszkolnym

i szkolnym w celu przygotowania

do nauki czytania i pisania, w

szczególności:

- dla dzieci 6-7-letnich w klasach

„0”,

- dla dzieci „ryzyka dysleksji”,

- dla dzieci starszych, w okresie

poprzedzającym naukę liter.

III. Piosenki i litery

(litery z alfabetu

łacińskiego i litery

specyficznie polskie

oraz piosenki)- dla

dzieci

rozpoczynających

naukę czytania i

pisania w klasie „0” i

„I” oraz uczniów

dyslektycznych.

STRUKTURA ZAJĘĆ

PROWADZONYCH METODĄ

DOBREGO STARTU

I. Zajęcia wprowadzające.
II. Zajęcia właściwe:
- ćwiczenia ruchowe,
-ćwiczenia ruchowo-słuchowe,
-ćwiczenia ruchowo- słuchowo-

wzrokowe

III. Zajęcia końcowe.

I. ZAJĘCIA

WPROWADZAJĄCE

Podczas zajęć wprowadzających dzieci

koncentrują uwagę na

rozpoczynających się ćwiczeniach i

usprawniają niektóre funkcje

psychomotoryczne, głównie

językowe, motorykę oraz orientację

w schemacie ciała i przestrzeni.

II. ZAJĘCIA WŁAŚCIWE

• Ćwiczenia ruchowe usprawniają motorykę i

relaksują. Prowadzone są w postaci zabaw

ruchowych.

• Ćwiczenia ruchowo - słuchowe polegają na

rytmicznych uderzeniach dłonią i palcami w wałeczki

z piaskiem wraz ze śpiewaniem piosenki.

• Ćwiczenia ruchowo - słuchowo - wzrokowe są

zasadniczą częścią metody opierają się na zestawie

wzorów graficznych i odpowiednio do nich dobranych

piosenek.

III. ZAJĘCIA KOŃCOWE

Na zakończenie przeprowadzamy

krótkie ćwiczenia wyciszające oraz

ćwiczenia logopedyczne –

oddechowe

i usprawniające artykulatory.

CZAS TRWANIA ZAJĘĆ

- Musi być dostosowany do możliwości i potrzeb

dzieci, z którymi pracujemy.

- Z dziećmi młodszymi i głębiej zaburzonymi kilka

razy

w tygodniu lub nawet codziennie.

- Z dziećmi o poważnych zaburzeniach rozwoju,

wskutek dysfunkcji mózgu można stosować

system ok. 3 dziesięciominutowych ćwiczeń ,,na

raty’’

w ciągu jednego dnia.

- W przedszkolu (ok. 30 min; klasa 0 ok. 45 min)

i szkole: raz w tygodniu.

- W zespole terapeutycznym dla dzieci z

trudnościami w czytaniu i pisaniu zajęcia mogą

trwać pełną godzinę lekcyjną (45-60 min).

LICZEBNOŚĆ ZESPOŁU

Zajęcia Metodą Dobrego Startu zazwyczaj

prowadzone są z grupą dzieci, która może

mieć różną wielkość.

Może obejmować: całą klasę , grupę 6- 8

dzieci

o dysharmonijnym rozwoju, 6- 8 dzieci

z upośledzeniem umysłowym, grupę 3- 4

dzieci pracujących w parach z dorosłymi

osobami ,

w przypadku dzieci autystycznych.

Zajęcia można również prowadzić

indywidualnie.

MIEJSCE REALIZOWANIA

METODY DOBREGO STARTU:

• w klasie 0,
• w klasie I (także integracyjnej),
• w zespole kompensacyjno –

korekcyjnym,

• w szkole specjalnej,
• w specjalistycznych ośrodkach szkolno-

wychowawczych i terapeutycznych,

• w nauczaniu indywidualnym.

POMOCE DO ZAJĘĆ

1. Do zajęć wprowadzających: konkretne

przedmioty związane z treścią piosenki, obrazek

ilustrujący treść.

2. Do ćwiczeń ruchowo- słuchowych: woreczki,

wałeczki, sznurki, gumy, wstążki, szarfy, balony,

chusteczki, instrumenty muzyczne lub przedmioty

które mogą je zastąpić: plastikowe butelki.

3. Do ćwiczeń ruchowo- słuchowo- wzrokowych:

wzór lub litera napisana grubym mazakiem, taca z

materiałem sypkim, arkusz papieru pakowego,

karty ćwiczeń, blok, mazaki, kredki itp.

URZĄDZENIE SALI

Do prowadzenia zajęć metodą dobrego startu

potrzebne jest odpowiednie pomieszczenie.

W sali, w której prowadzone są zajęcia, muszą

znajdować się stoliki ustawione tak, by dzieci

mogły siedzieć obok siebie lub jedno za

drugim

(nie naprzeciwko siebie). W sali powinno być

dość dużo przestrzeni do prowadzenia ćwiczeń

ruchowych i ćwiczeń kończących zajęcia.

KONTROLOWANIE SPOSOBU

PRACY I EFEKTÓW ĆWICZEŃ

Nazwisko i imię

dziecka

Wzory graficzne (liczba błędów)

1A 1B 1C 1D 1E 1F 1G ........

Razem

Średnia

liczba

błędów

1.
2.

..............................

RAZEM

średnia liczby

błędów

- Bogdanowicz M., ,,Metoda Dobrego

Startu’’, WSiP Spółka Akcyjna,
Warszawa 1985.

- Bogdanowicz M., ,,Metoda Dobrego

Startu w pracy z dzieckiem w wieku
od 5 do 10 lat’’, WSiP, Warszawa
1985.

Document Outline