Pierwowzorem Metody Dobrego Startu była
francuska metoda Bon Depart (czyli dobry
odjazd, start). W pierwszej wersji miała służyć
rehabilitacji osób z nabytymi zaburzeniami
ruchowymi. Następnie została przystosowana
do pracy z dziećmi jako etap wstępny nauki
czytania i pisania. Dla potrzeb szkolnictwa
w Polsce Metodę Dobrego Startu adaptowana
została przez panią dr hab. Martę
Bogdanowicz latach 60-tych. Obecnie istnieje
wiele jej kolejnych modyfikacji.
ZAŁOŻENIA I CELE
METODY
Założeniem Metody Dobrego Startu jest jednoczesne
rozwijanie funkcji językowych, funkcji
spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych,
dotykowych, kinestetycznych (czucie ruchu) i
motorycznych oraz współdziałania między tymi
funkcjami czyli integracji percepcyjno- motorycznej.
Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonych
czynności czytania i pisania. Usprawnianie w tym
zakresie, jak również kształtowanie lateralizacji i
orientacji w prawej i lewej stronie ciała jest wskazane
dla dzieci przygotowujących się do nauki czytania i
pisania, natomiast jest niezbędne dla dzieci, u
których występują opóźnienia rozwoju tych funkcji.
FORMY
METODY DOBREGO
STARTU
I. Piosenki i rysunki
(proste wzory i piosenki) –
dla najmłodszych dzieci do
wspierania rozwoju,
w szczególności:
dla dzieci od czwartego roku
życia oraz dzieci starszych
opóźnionych w rozwoju.
II. Piosenki i znaki
(złożone wzory, kształty
literopodobne i piosenki) – dla
dzieci w wieku przedszkolnym
i szkolnym w celu przygotowania
do nauki czytania i pisania, w
szczególności:
- dla dzieci 6-7-letnich w klasach
„0”,
- dla dzieci „ryzyka dysleksji”,
- dla dzieci starszych, w okresie
poprzedzającym naukę liter.
III. Piosenki i litery
(litery z alfabetu
łacińskiego i litery
specyficznie polskie
oraz piosenki)- dla
dzieci
rozpoczynających
naukę czytania i
pisania w klasie „0” i
„I” oraz uczniów
dyslektycznych.
STRUKTURA ZAJĘĆ
PROWADZONYCH METODĄ
DOBREGO STARTU
I. Zajęcia wprowadzające.
II. Zajęcia właściwe:
- ćwiczenia ruchowe,
-ćwiczenia ruchowo-słuchowe,
-ćwiczenia ruchowo- słuchowo-
wzrokowe
III. Zajęcia końcowe.
I. ZAJĘCIA
WPROWADZAJĄCE
Podczas zajęć wprowadzających dzieci
koncentrują uwagę na
rozpoczynających się ćwiczeniach i
usprawniają niektóre funkcje
psychomotoryczne, głównie
językowe, motorykę oraz orientację
w schemacie ciała i przestrzeni.
II. ZAJĘCIA WŁAŚCIWE
• Ćwiczenia ruchowe usprawniają motorykę i
relaksują. Prowadzone są w postaci zabaw
ruchowych.
• Ćwiczenia ruchowo - słuchowe polegają na
rytmicznych uderzeniach dłonią i palcami w wałeczki
z piaskiem wraz ze śpiewaniem piosenki.
• Ćwiczenia ruchowo - słuchowo - wzrokowe są
zasadniczą częścią metody opierają się na zestawie
wzorów graficznych i odpowiednio do nich dobranych
piosenek.
III. ZAJĘCIA KOŃCOWE
Na zakończenie przeprowadzamy
krótkie ćwiczenia wyciszające oraz
ćwiczenia logopedyczne –
oddechowe
i usprawniające artykulatory.
CZAS TRWANIA ZAJĘĆ
- Musi być dostosowany do możliwości i potrzeb
dzieci, z którymi pracujemy.
- Z dziećmi młodszymi i głębiej zaburzonymi kilka
razy
w tygodniu lub nawet codziennie.
- Z dziećmi o poważnych zaburzeniach rozwoju,
wskutek dysfunkcji mózgu można stosować
system ok. 3 dziesięciominutowych ćwiczeń ,,na
raty’’
w ciągu jednego dnia.
- W przedszkolu (ok. 30 min; klasa 0 ok. 45 min)
i szkole: raz w tygodniu.
- W zespole terapeutycznym dla dzieci z
trudnościami w czytaniu i pisaniu zajęcia mogą
trwać pełną godzinę lekcyjną (45-60 min).
LICZEBNOŚĆ ZESPOŁU
Zajęcia Metodą Dobrego Startu zazwyczaj
prowadzone są z grupą dzieci, która może
mieć różną wielkość.
Może obejmować: całą klasę , grupę 6- 8
dzieci
o dysharmonijnym rozwoju, 6- 8 dzieci
z upośledzeniem umysłowym, grupę 3- 4
dzieci pracujących w parach z dorosłymi
osobami ,
w przypadku dzieci autystycznych.
Zajęcia można również prowadzić
indywidualnie.
MIEJSCE REALIZOWANIA
METODY DOBREGO STARTU:
• w klasie 0,
• w klasie I (także integracyjnej),
• w zespole kompensacyjno –
korekcyjnym,
• w szkole specjalnej,
• w specjalistycznych ośrodkach szkolno-
wychowawczych i terapeutycznych,
• w nauczaniu indywidualnym.
POMOCE DO ZAJĘĆ
1. Do zajęć wprowadzających: konkretne
przedmioty związane z treścią piosenki, obrazek
ilustrujący treść.
2. Do ćwiczeń ruchowo- słuchowych: woreczki,
wałeczki, sznurki, gumy, wstążki, szarfy, balony,
chusteczki, instrumenty muzyczne lub przedmioty
które mogą je zastąpić: plastikowe butelki.
3. Do ćwiczeń ruchowo- słuchowo- wzrokowych:
wzór lub litera napisana grubym mazakiem, taca z
materiałem sypkim, arkusz papieru pakowego,
karty ćwiczeń, blok, mazaki, kredki itp.
URZĄDZENIE SALI
Do prowadzenia zajęć metodą dobrego startu
potrzebne jest odpowiednie pomieszczenie.
W sali, w której prowadzone są zajęcia, muszą
znajdować się stoliki ustawione tak, by dzieci
mogły siedzieć obok siebie lub jedno za
drugim
(nie naprzeciwko siebie). W sali powinno być
dość dużo przestrzeni do prowadzenia ćwiczeń
ruchowych i ćwiczeń kończących zajęcia.
KONTROLOWANIE SPOSOBU
PRACY I EFEKTÓW ĆWICZEŃ
Lp
Nazwisko i imię
dziecka
Wzory graficzne (liczba błędów)
1A 1B 1C 1D 1E 1F 1G ........
Razem
Średnia
liczba
błędów
1.
2.
..............................
.
..............................
.
RAZEM
średnia liczby
błędów
- Bogdanowicz M., ,,Metoda Dobrego
Startu’’, WSiP Spółka Akcyjna,
Warszawa 1985.
- Bogdanowicz M., ,,Metoda Dobrego
Startu w pracy z dzieckiem w wieku
od 5 do 10 lat’’, WSiP, Warszawa
1985.
Pedagogika specjalna – oligofrenopedagogika z logopedią
-Grupa III