mgr Elżbieta Laskowska
Fizjoterapia polega na wykorzystaniu w celach
leczniczych ruchu oraz innych czynników fizycznych, z
jakimi spotykamy się w naturze. Składa się z dwóch
podstawowych działów (kinezyterapii i fizykoterapii).
Trzeba również dodać że w praktyce funkcjonuje jeszcze
jedno pojęcie a mianowicie – medycyna fizykalna.
Medycyna fizykalna zajmuje się zastosowaniem metod
fizycznych w celach leczniczych, zapobiegawczych
I diagnostycznych. Pozostaje ona w ścisłej łączności
Z teoretycznymi i klinicznymi dyscyplinami medycyny
oraz
wieloma dziedzinami fizyki, techniki i nauk
przyrodniczych
W zakres medycyny fizykalnej wchodzą:
- fizykoterapia,
- fizjoprofilaktyka,
- fizykalne metody diagnostyczne,
Różnica polega na tym że medycyna fizykalna
nie jest postrzegana jako składowa rehabilitacji
lecz stosowane w jej ramach czynniki fizyczne
służą jako środek w leczeniu różnych chorób.
- czynniki termiczne
(biostymulacja
promieniowaniem laserowym, ultradźwięki, pole
magnetyczne, leczenie ciepłem i zimnem),
- czynnik fotochemiczny
(promieniowanie
nadfioletowe),
- czynnik elektrokinetyczny
(prądy impulsowe małej
i średniej częstotliwości),
- czynniki elektrochemiczne
(stały prąd
elektryczny),
- czynniki mechaniczne i kinetyczne
(wodolecznictwo).
1) leczenie ciepłem i zimnem
2) wodolecznictwo
3) światłolecznictwo
4) helioterapia
5) biostymulacja promieniowaniem laserowym
6) elektrolecznictwo
7) pola elektromagneyczne wielkiej częstotliwości
8) pola magnetyczne
9) ultradźwięki
10) wziewania
11) balneoterapia i klimatologia
Ciepłolecznictwo-
Leczenie
ciepłem,
polega
na
dostarczeniu do ustroju energii cieplnej, głównie drogą
przewodzenia i przenoszenia. Metody lecznicze, w
których wykorzystuje się bodźce cieplne, znajdują
szerokie zastosowanie w fizykoterapii i balneoterapii np.
- Łaźnia sucha szafkowa,
- Łaźnia sucha rzymska,
- Sauna,
- Zabiegi cieplne przy użyciu parafiny.
›
Ogólne wskazania:
›
- zwiększenie wydolności organizmu,
›
- schorzenia gośćcowe,
›
- choroby zwyrodnieniowe stawów,
›
- stany pourazowe narządu ruchu,
›
- choroby skóry,
›
- nadciśnienie tętnicze,
›
Ogólne przeciwwskazania:
›
- ostre i przewlekłe choroby zakaźne oraz stwierdzone ich
nosicielstwo,
›
- ostre choroby gorączkowe, w tym również początkowy okres
przeziębienia,
›
- niektóre choroby skóry,
›
- padaczka i stany psychotyczne,
›
- choroby układu krążenia,
›
- alkoholizm i narkomania jaskra.
Polega na obniżaniu temperatury tkanek. W zależności od rodzaju
zastosowanej
metody oziębienie tkanek zachodzi drogą przewodzenia lub
przenoszenia ich
energii cieplnej do użytego w danej metodzie środowiska
oziębiającego
o odpowiednio niskiej temp. Zabiegi lecznicze z wykorzystaniem
niskich
temperatur dzielimy na miejscowe - obniżenie temp. skóry i tkanek
głębiej
położonych, i ogólne – oziębienie całego ustroju.
Wyróżniamy:
1) Zimne zabiegi miejscowe (zimne okłady lub zawijania, oziębienie
przy użyciu ciekłego chlorku etylu oraz zabiegi wykonywane przy
użyciu gazów chłodzących).
2) Ogólna terapia zimnem.
›
Wskazania do stosowania zimnych zabiegów
miejscowych:
›
- stany po urazach i przeciążeniach,
›
- reumatoidalne zapalenie stawów w okresie ostrym oraz
zaostrzenia,
›
- stany bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów,
›
- zespoły zapaleń okołostawowych w okresie ostrym,
›
- oparzenia,
›
- ostry ból zęba,
›
- stan po zabiegach chirurgicznych w obrębie jamy ustnej oraz
szczęki i żuchwy.
›
Przeciwwskazaniado stosowania zimnych zabiegów
miejscowych:
›
- stany nadwrażliwości na zimno,
›
- zmiany skóry popromienne,
›
- zapalenie miedniczek nerkowych,
›
- zapalenie pęcherza moczowego,
›
- odmroziny.
Do tego zabiegu używa się specjalnie skonstruowanych komór
kriogenicznych
składających się z dwóch pomieszczeń: przedsionka (temp. ok.. - 60
°C) oraz
komory właściwej (temp. w zakresie – 110 °C do – 160 °C).
Wskazania:
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- dyskopatia,
- zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów,
- stany pourazowe,
- zmiany wynikłe z przeciążeń narządu ruchu,
- odnowa biologiczna,
Przeciwwskazania:
- klaustrofobia,
- nadwrażliwość na zimno,
- niewydolność układu oddechowego i krążenia,
- stany gorączkowe,
- zmiany zakrzepowe, zatorowe i zapalne w układzie naczyniowym,
- otwarte rany i owrzodzenia,
Wodolecznictwo, zwane również hydroterapią, jest działaniem
lecznictwa
fizykalnego, w którym wykorzystuje się oddziaływanie wody na
ustrój. Może być
ona stosowana we wszystkich trzech jej stanach skupienia, a
mianowicie: cieczy,
lodu oraz pary wodnej. Wybrane zabiegi wodolecznicze: kąpiele,
natryski,
polewania, nacierania, okłady.
Wskazania:
- choroby przemiany materii – otyłość, cukrzyca,
- niektóre choroby skóry,
- choroby układu nerwowego z zaburzeniami czynności ruchowych,
- nadciśnienie tętnicze bez zmian chorobowych w narządach,
- przewlekłe stany zapalenia stawów, nerwobóle,
- przykurcze bliznowate (kąpiel wirowa).
Przeciwwskazania:
- skłonność do krwawień, niedokrwistość,
- choroby nowotworowe,
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- choroby serca i naczyń, niewydolność krążenia,
- choroby nerek,
Jest dziełem fizykoterapii, w którym wykorzystuje się promieniowanie
podczerwone, widzialne oraz nadfioletowe.
Wskazania
- przewlekłe i podostre stany zapalne w których możliwe jest
miejscowe stosowanie ciepła,
- przewlekłe i podostre zapalenia stawów oraz zapalenia tkanek
okołostawowych,
- nerwobóle oraz zespoły bólowe,
- stany o przebytym zapaleniu skóry i tkanek miękkich pochodzenia
bakteryjnego,
- można stosować przed masażem, kinezyterapią oraz jonoforezą,
Przeciwwskazania:
- niewydolności krążenia,
- czynności gruźlicy płuc,
- skłonności do krwawień,
- w stanach gorączkowych,
- ostre stany zapalne skóry i tkanek miękkich
- cukrzyca
- nowotwory
Jest to jeden z nowych rozwijanych działów fizykoterapii w którym
do celów
leczniczych wykorzystuje się promieniowanie laserowe. Słowo laser
jest skrótem
angielskiego terminu „Light amplification by stimulated emission of
radiation”, który
oznacza
„wzmocnienie
światła
przez
stymulowaną
emisję
promieniowania” Lasery
dzieli się według rodzaju zastosowania w nich ośrodka czynnego.
Mogą być zatem
lasery: gazowe, półprzewodnikowe, cieczowe, z zastosowaniem ciała
stałego
Wskazania
- trudno gojące się rany i owrzodzenia (w tym również odleżyny),
- utrudnione zrastanie się kości,
- choroba zwyrodnieniowa stawów,
- zespoły powstałe w wyniku przeciążenia mięśni i tkanek miękkich
okołostawowych ( w tym zespół bolesnego łokcia),
- zapalenie ścięgien, powięzi, pochewek ścięgnistych i kaletek
stawowych,
- nerwobóle nerwów obwodowych, w tym szczególnie nerwoból po
przebytym półpaścu.
Przeciwwskazania:
- zaleca się dużą ostrożność w chorobach nowotworowych,
- nie naświetlać zmian nowotworowych,
- stany zagrożenia nowotworowego,
Helioterapią nazywa się wykorzystanie do
celów leczniczych promieniowania
słonecznego.
Światło słoneczne oddziałuje
korzystnie i bodźcowo w wyniku
zachodzących w nim odczynów ogólnych
(pobudzanie czynnościkrwiotwórczej,
zwiększanie odporności ustroju na
zakażenia, działanie przeciwcukrzycowe).
Wskazania:
- leczenie gruźlicy kostno-stawowej,
- gruźlicy dróg moczowych, gruźlicy węzłów
chłonnych,
- przewlekłych stanów zapalnych stawów,
- przewlekłych nieżytów górnych dróg
oddechowych,
- trądziku pospolitego,
- zaburzenia wzrostu kości u dzieci,
Przeciwwskazania:
- gruźlica płuc,
- niewydolność krążenia,
- w stanach nowotworowych,
- skłonności do krwawień z narządów
wewnętrznych,
- zaawansowana miażdżyca,
Elektrolecznictwem lub elektroterapią nazywa się dział lecznictwa
fizykalnego, w którym wykorzystuje się do celów leczniczych prąd stały
oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości.
Elektrolecznictwo wykorzystuje:
- prąd stały do galwanizacji, jontoforezy i kąpieli elektryczno-wodnych,
- prąd małej częstotliwości (impulsowy) służy do wykonywania
zabiegów diadynamicznych i elektrostymulacji,
- prądy średniej częstotliwości to prądy interferencyjne, mające
podobne zastosowanie jak prądy diadynamiczne,
- prądy wielkiej częstotliwości służą do zabiegów diatermią
krótkofalową, w tym impulsową.
Prądem stałym - nazywa się taki prąd elektryczny który w czasie
przepływu nie zmienia kierunku ani wartości.
Wskazania:
-niedowłady,
-nerwobóle,
-przewlekłe zapalenia nerwów, splotów i korzeni nerwowych,
-zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów
kręgosłupa i dyskopatii,
-w leczeniu porażeń wiotkich oraz zaburzeń krążenia obwodowego,
-utrudniony zrost po złamaniach kości.
Przeciwwskazania:
-stany ropne,
-stany gorączkowe,
-porażenia spastyczne,
-podciśnienie i znaczne nadciśnienie tętnicze.
Pojęcie prądu małej częstotliwości jest bardo ogólne i obejmuje wiele
prądów o różnych cechach charakterystycznych i różnym
działaniu biologicznym. Zalicza się do nich prądy złożone z impulsów
elektrycznych o różnym przebiegu i częstotliwości od 0,5
do 500 Hz.
Wskazania:
-choroby zwyrodnieniowe stawów,
-zespoły bólowe kręgosłupa,
-nerwobóle,
-bóle mięśniowe,
-stany pourazowe narządu ruchu,
-zanik mięśni z nieczynności.
Przeciwwskazania:
-rozrusznik serca,
-zmiany w kościach i stawach,
-przykurcze.
W elektroterapii coraz częstsze zastosowanie znajdują
prądy średniej częstotliwości, w granicach, 1000-10000 Hz
(zwykle od 2000-8000 Hz). Jest to uzasadnione: słabszym
oddziaływaniem na receptory czuciowe, ograniczonym
wpływem elektrochemicznym na tkanki,lepszym
przenikaniem tych prądów w głąb tkanki.
Wybrane wskazania:
-usprawnienie procesów odżywczych i przemiany materii
tkanek,
-
nie odbiegają od przyjętych w terapii prądami małej
częstotliwości.
Wybrane przeciwwskazania:
-skłonności do krwawień,
-ostre stany zapalne .
Istota leczniczego oddziaływania tych metod polega na wytwarzaniu
w
tkankach ciepła. Dlatego też zabiegi w których na tkankach ustroju
oddziałują
elektryczne, magnetyczne i elektromagnetyczne pola wielkiej
częstotliwości,
noszą nazwę diatermii, czyli głębokiego przegrzania. W zależności
od
długości fali wyróżniamy diatermię:
1) krótkofalową
Wskazania: w podostrych i przewlekłych stanach zapalnych;
Przeciwwskazania: nowotwory, po leczeniach promieniowaniem
jonizującym, gruźlica, ciąża,
2) mikrofalową
Wskazania: przewlekłe zapalenia stawów, nerwobóle;
Przeciwwskazania: przy problemach z układem krwionośnym,
rozrusznik serca, części metalowe, ciąża .
Pole magnetyczne przechodzi przez wszystkie struktury
ustroju. Jest to technika bardzo słabo rozpowszechniona.
Pole magnetyczne wpływa na układ krążeniowo-
oddechowy.
Wyróżniamy:
Magnoterapia- leczenie polami magnetycznymi o wyższych
wartościac indukcji. Stosujemy w chorobach
zwyrodnieniowych stawów kręgosłupa, reumatyzm,
złamania kości, urazy sportowe, oparzenia, nerwobóle
nerwu kulszowego.
Magnetostymulacja - terapia polami magnetycznymi o
niskich wartościach indukcji. Metoda ta pojawiła się
dopiero w 1992 roku. Stosowana w chorobach tj.
Parkinson, stwardnienie rozsiane, Alzheimer, migreny.
Głównymi przeciwwskazaniami są: ciąża, choroba
nowotworowa, gruźlica, nadczynność tarczycy,
krwawienia
Ultradźwiękami
nazywa
się
drgania
mechaniczne
o
częstotliwości przekraczającej granicę słyszalności ucha
ludzkiego.
Uważa
się,
że
skuteczność
terapeutyczna
ultradźwięków zależy od prawidłowego ustalenia wskazań do
ich stosowania, doboru właściwej dawki oraz metody aplikacji.
Wskazań do stosowani ultradźwięków jest wiele (szczegółowo
ustala je lekarz). Ultradźwieki wywołuja w ustroju ludzkim
wiele zmian spowodowanych działaniem w nich energii. Zmiany
te mogą być miejscowe (pierwotne) i ogólne (wtórne).
Wskazania:
zespoły bólowe w choróbach
zwyrodnieniowych stawu szyjnegoodcinka
kręgosłupa,bóle krzyża i pleców,choroba
zwyrodnieniowa stawu biodrowego,
kolanowego, stawów stóp i rąk,
nerwobóle, szczękościsk, ostroga piętowa,
przykurcz Dupuytrena, blizny.
Przeciwwskazania
: nowotwory i stany po ich operacyjnym
usunięciu, ciąża, czynna gruźlica ostre zaburzenia rytmu serca,
rozrusznik serca, stany gorączkowe i ostre stany zapalne, stany
po terapii promieniami rtg, obecność w tkankach metalowych
implantów, nie wolno nadźwiękawiać okolicy kręgosłupa
powyżej 3 kręgu szyjnego.
Wziewanie lub inhalacja to metoda lecznicza, polegającą na
wprowadzeniu
leków
do
układu
oddechowego
dzięki
zastosowaniu urządzeń wytwarzających aerozole lecznicze o
różnym stopniu rozproszenia. Dzięki tej metodzie możliwe staje
się wprowadzenie do dróg oddechowych odpowiednich leków w
ilości wywołującej żądany skutek leczniczy. Aerozole – układ
koloidowy powstający w wyniku rozproszenia ciał stałych lub
cieczy w ośrodku gazowym.
Ogólnie leki stosowane do wziewań można podzielić na
następujące gr.
- leki rozkurczowe
- leki ułatwiające wykrztuszanie wydzieliny
- leki przeciwzapalne
- antybiotyki
Balneoterapia jest działem lecznictwa, w którym wykorzystuje się naturalne
tworzywa lecznicze, do których zalicza się lecznicze wody mineralne, gazy
zawarte w niektórych zdrojach oraz peloidy.
Peloidy- występujące w przyrodzie tworzywa powstałe w wyniku
naturalnych procesów geologicznych które po rozdrobnieniu i zmieszane z
woda stosowane są do celów leczniczych w postaci kąpieli i okładów.
poprzez określenie lecznicze wody mineralne mamy na myśli wody
poziemne, baktriologicznie i chemicznie bez zarzutu, o działaniu leczniczym
udowodnionym na podstawie badań naukowych lub obserwacji lekarskiej.
Zawierają składniki mineralne, gdzie wyróżniamy:
1) Makroskładniki
2) Mikroskładniki
Zapewne każdy zdaje sobie sprawę z tego, że naszej planecie spotykamy się
z wieloma rodzajami wód, każda z nich ma swoje określone właściwości np.:
Wody alkaliczne
Wody radoczynne
Wody słone
Wody żelaziste
Wody jodkowe
Wody siarczkowe i siarkowodorowe
Wody zawierające węglan wapniowy i magnezowy oraz siarczan
wapniowy
Klimatologia jest nauką o klimacie, która bada przyczyny powstawania różnych
typów klimatu, przedstawia różne cechy klimatu konkretnych obszarów,
wyjaśnia przyczyny ich zróżnicowania i dokonuje regionalizacji klimatów na kuli
ziemskiej .
Wykorzystaniem zjawisk klimatycznych w praktycznej działalności człowieka
zajmuje się klimatologia stosowana, której działem jest bioklimatologia.
Jednym z działów bioklimatologii jets klimatologia medyczna, której zadaniem
jest ocena i analiza działających bodźcowo, konkretnych warunków
klimatycznych ze względu na ich oddziaływanie na ustój ludzki.
Lecznictwo uzdrowiskowe w którym wykorzystuje się bodźcowe oddziaływanie
na ustrój naturalnych tworzyw leczniczych. Celem tego lecznictwa jest leczenie
chorób przewlekłych, rehabilitacja oraz utrwalanie uprzednio uzyskanych
wyników leczniczych.
Wskazania
- choroby układu nerwowego, moczpowego, nerwowego, trawiennego,
oddechowego
- choroby układu kostno – stawowego, mięśniowego
- stany pourazowe
- choroby narządów ruchu
Przeciwwskazania
-choroby z bezwzględnymi wskazaniami do leczenia chirurgicznego
- żółtaczka niezależnie od przyczyny
- zaawansowana postać niewydolności krążenia, oddychania, wątroby,
nerek
- choroby nadciśnieniowe
- tętniak serca lub tętnic
- czynna gruźlica
Masażem nazywamy zespół różnych zabiegów manualnych, które
w sposób mechaniczny, przez powierzchnię ciała działając na
skórę, tkankę podskórną, mięśnie, torebki i więzadła stawowe, a
także w postaci zmian odruchowych na układ krążenia, nerwowy,
wewnątrzwydzielniczy, do narządów wewnętrznych włącznie.
Masaż klasyczny zalicza się do dziedziny zwanej fizykoterapią.
Jest to dział medycyny, w którym wykorzystuje się w celach
leczniczych naturalne czynniki zwane czynnikami fizykalnymi,
takiej jak ciepło, promieniowanie elektromagnetyczne, prąd stały
oraz ultradźwięki, prąd zmienny małej i wielkiej częstotliwości, a
także mechanoterapię, do której zalicza się masaż.
Masaż klasyczny wykorzystywany jest najczęściej w rehabilitacji
leczniczej, stanowi tam jedną z metod fizjoterapeutycznych, oraz w
praktyce sportowej, gdzie jest jednym ze środków w całym
kompleksie tzw. Odnowy biologicznej.
W rehabilitacji leczniczej, której celem jest podniesienie
sprawności uszkodzonych narządów, masaż jest zwykle zabiegiem
wspomagającym lub uzupełniającym inne działania
kinezyterapeutyczne. Inaczej mówiąc- masaż w rehabilitacji jest
zabiegiem stosowanym na ogół w całym kompleksie środków i
metod kinezyterapeutycznych, wykorzystujących różne formy
ruchu jako podstawowy środek leczniczy.
Masaż wykonuje się na obnażonym ciele, przy biernym
zachowaniu osoby masowanej.
Pozycja zajmowana przez pacjenta oraz atmosfera zabiegu
powinny sprzyjać pełnemu rozluźnieniu fizycznemu i
zapewniać komfort psychiczny. W związku z tym preferowaną
pozycją do masażu jest pozycja leżąca.
Podstawowe techniki masażu:
- Głaskanie,
- Rozcieranie,
- Wyciskanie,
- Ugniatanie,
- Oklepywanie,
- Wstrząsanie,
- Wibracja.
- Otwarcie się dodatkowych naczyń włosowatych,
- Zwiększenie szybkości przepływu krwi,
- Ułatwienie wymiany tkankowej,
- Podwyższenie temperatury skóry,
- Zmiana ciśnienia krwi tętniczej,
- Przyspieszenie pracy serca,
- Wzmożone działanie histaminy,
- Zmniejszanie się obwodów mięśniowych,
- Obniżenie tonusu mięśniowego,
- Odruchowe działanie masażu,
- Przyspieszanie wypoczynku po wysiłku fizycznym,
- Usprawnianie przewodzenia bodźców nerwowych w
synapsach.
Przeciwwskazania bezwzględne:
- choroba nowotworowa,
- proces gruźliczy,
- stany ostre: zapalne i pourazowe,
- ostre nawroty chorób przewlekłych,
- podwyższona ciepłota ciała,
- zaawansowana osteoporoza ( zrzeszotnieniem kości),
- choroby zakaźne,
- zagrożona ciąża.
Przeciwwskazania ogólne (do masażu całościowego):
- nie unormowane medycznie wady serca,
- zaawansowana miażdżyca naczyń,
- tętniaki,świeże stany po zawale mięśnia sercowego i zakrzepowych
zapaleniach --naczyń,
- dystrofie mięśniowe,
- stwardnienie rozsiane.
Przeciwwskazania miejscowe (do masażu odcinkowego):
- wypukłe i przebarwione znamiona skórne,
- przerwanie ciągłości skóry,
- niezakaźne choroby skóry ze zmianami dermatologicznymi, zaawansowane
żylaki, stan po złamaniu kości przed pierwotnym zrostem.
Ogólne wskazania:
- profilaktyka zdrowia
- poprawa samopoczucia psychofizycznego
- poprawa urody ciała
- usunięcie skutków zmęczenia
- poprawa niedomagającego stanu zdrowia
›
Masaż chiński Tui Na
›
Masaż japoński SHIATSU
›
Masaż tybetański energetyczny
›
Akupunktura
›
Leczenie moksą
›
Terapia oddechowa
›
Stawianie baniek
Masaż chiński TUI NA wywodzi się z tradycyjnej medycyny
chińskiej. Przed pojawianiem się medycyny racjonalnej, opartej na
roślinach i terapii manualnej, chińska sztuka uzdrawiania miała
głębokie korzenie w wierzeniach religijnych. Po wielu latach
medytacji duchowny dynastii Szang stworzył koncepcje świata
duchowego – Tao, od którego pochodzi cały świat. Tao składa się z
dwóch dusz: Yang (światło, ciepło, życie) i Yin (ciemność, zimno,
śmierć).
Masażem obejmuje się całe ciało, co wpływa na zrównoważenie
przepływu energii Qi osoby masowanej, likwiduje napięcie
mięśniowe,
poprawia
ruchomość
stawów
obwodowych
i
kręgosłupa. Techniki są tu podobne do technik z masażu
klasycznego:
głaskanie,
ugniatanie,
uciskanie,
ściskanie,
wałkowanie, rozciąganie, oklepywanie, wstrząsanie, wibracje.
Zabieg obejmuje: masaż karku i barków, kończyn górnych,
grzbietu, kończyn dolnych, przedniej strony tułowia, twarzy, głowy i
szyi.
Masaż japoński SHIATSU jest to masaż punktowy, stosowany na punkty
akupunkturowe, oraz masaż całego ciała, z wykorzystaniem technik masażu
szwedzkiego. Masaż ten był stosowany od X wieku, wywodzi się z połączenia
dwóch starożytnych tradycji: chińskiego masażu ANMO (później TUI NA) i
Koreańskiego masażu AMMA. Masowaniem zajmowali się przeważnie
niewidomi ludzie, którym rząd ustawowo przypisał te czynności jako źródło
dochodów. Shampooer zaczynali masaż o zmroku, chodząc po okolicznych
domostwach i wykrzykując amma, amma, oznajmiając gotowość do pracy.
Celem masażu jest zadziałanie bodźcami
mechanicznymi na wszystkie meridiany,
mięśnie i stawy, przywracając prawidłowy
przepływ energii Ki przez organizm.
Zlikwidowanie napięć w obrębie mięśni
I narządów wewnętrznych oraz poprawienie
ruchomości stawów obwodowych
i kręgosłupa. Zabieg przeprowadza się na
materacu ułożonym na podłodze.
Najpierw masujemy tylną stronę ciała potem przednią.
Jest to terapia za pośrednictwem nakłuwania igłami.
Leczenie
polega na wbijaniu specjalnych, pełnych igieł w punkty na skórze
leżące na przebiegu meridianów,
na różną głębokość, po czym
pozostawia się je w miejscu wkłucia na jakiś czas. Jednorazowy lub
także częstokrotny zabieg pomaga przywrócić organizmowi
harmonię, a tym samym zdrowie.
Jest to starożytna metoda leczenia wywodząca się z Chin. Zasady
akupunktury opierają się na zrozumieniu natury pewnej formy
energii
życiowej nazywanej w Chinach Qi. Stanowi część systemu
religijnego zwanego taoizmem, który kładzie nacisk na życie
w harmonii z kosmiczną mocą zwaną Tao.
Wybrane przeciwwskazania :
Uogólnione choroby skórne, choroby psychiczne, choroby
nowotworowe, wiek niemowlęcy, czynna gruźlica, menstruacja,
ciąża (zwłaszcza w początkowym okresie), stan upojenia
alkoholowego, wyczerpanie fizyczne i psychiczne
Masaż tybetański energetyczny jest to masaż leczniczy
stosowany tylko w patologii ciężkiej w celach profilaktycznych
jest zakazany. Polega na muskaniu powierzchni ciała
opuszkami palców. Wpływa na zrównoważenie przepływu
energii w ośrodkach energetycznych (czakry) i w meridianach
oraz na oczyszczenie organizmu z substancji trujących. Jedna
sesja terapeutyczna trwa 60 min. Seria sklada się z 14
zabiegów. Przeciwwskazaniem do wykanania masażu jest
picie alkoholi i zażywanie w czasie serii terapeutycznej leków
na bazie alkoholu. Podczas masażu trzeba zwracać uwagę,
aby strony ciała nie łączyły się. Masażysta stoi zawsze po
lewej stronie masowanego.
Leczenie moksą
Jest to sposób ogrzewania punktowego ciała pacjenta. Zawinięte
i sproszkowane zioła zawija się w papier, a następnie trzyma się
nad odpowiednimi punktami ciała. Można też formować ten proszek
w kulki i stożki, a następnie kłaść na ciele chorego.
Stawianie baniek
Bańki w TCM stosowane są jak w naszej ludowej medycynie przy
zapaleniach płuc i oskrzeli. Jednak w TCM znajdują o wiele szersze
wskazania: przeziębienia, napięcie mięśni, ból, obrzęki stawów itd.
Bańki chińskie są szklane lub bambusowe. Zwykle o wiele większe
od naszych.
Terapia oddechowa
- wywodzi się z czasów buddyzmu
i taoizmu. Teoretyczne podstawy terapii oddechowej polegają
na zasadzie yin-yang, nauce o pięciu elementach Ćwiczenie
oddechowe
oddziaływują
powoli
na
czynności
narządów
wewnętrznych. Wykonuje się je według trzech zasad:
1 - odprężenie i wyciszenie
2 - powiązanie oddychania z uwaga (nie można się skupia na
oddychaniu, bo napinamy mięśnie, wypinamy brzuch )
3 - wzajemne oddziaływanie ćwiczenia i zatrzymania
•
Biorezonans
• Bioenergioterapia
• Chiropraktyka
• Dogoterapia
• Delfinoterapia
• Głodówka lecznicza
• Hiptnoza
• Homeopatia
• Hriudoterapia
• Irydologia
• Joga
• Litoterapia
• Makrobiotyka
• Medytacja
• Radiestezja
• Refleksjologia
• Transkomunikowanie
• Uzdrawiający dotyk
• Ziołolecznictwo
Niekonwencjonalne metody
leczenia są to takie metody,
których działanie i skutki
uboczne nie zostały
udokumentowane badaniami
spełniającymi wymogi
medycyny konwencjonalnej.
Innymi słowy, ich działanie nie
jest potwierdzone medycznie.
Poddając się
niekonwencjonalnym metodą
leczenia jesteśmy często
narażeni na wielu oszustów i
osoby nie znające się na
poszczególnych metodach
leczenia niekonwencjonalnego.
Często takie zabiegi mogą
prowadzić do różnego rodzaju
uszkodzeń naszego organizmu.
›
Koniec