Betonowanie w 

warunkach 

zimowych

Opracowała:
Magdalena 
Przyłoga

Warunki  zimowe  –  średnia  dobowa  temperatura  powietrza 
jest niższa od +10

O

C.

Ze względu na roboty betonowe ważne są następujące 
zasadnicze cechy warunków pracy: 

 Temperatura – Okres obniżonej temperatury w Polsce 
dzieli się wg następujących zakresów temperatur:

• okres chłodów: 

+10 do +5

O

C

- lekki chłód

+5 do 0

O

C

- chłód

• okres mrozów: 

0 do -5

O

C

- lekki mróz

-5 do -10

O

C

- średni mróz

poniżej -10

O

C - silny 

mróz

 Wiatr

 Deszcz i woda ze śniegu

 Śnieg

 Dane o mikroklimacie

„zimna  pogoda”  –  średnia  z  maksymalnych  i  minimalnych 
temperatur  zapisana  w  ciągu  3-ch  kolejnych  dni  jest  niższa 
niż 5

O

C,  i  kiedy temperatura powietrza w  ciągu co najmniej 

12  godzin  w  każdym  okresie  24  godzin  wynosiła  10

O

C  lub 

mniej.

Wskutek działania chłodu na 
dojrzewający beton 
następuje:

 opóźnienie początku i końca 

wiązania,

 wydłużenie czasu wiązania,

 zwolnienie procesu twardnienia.

Im  bardziej  zaawansowana  jest  hydratacja 
cementu  i  im  wyższa  jest  wytrzymałość  betonu, 
tym mniej jest on wrażliwy na działanie mrozu. 

Tablica 1. Wiek betonu, przy którym wystawienie na działanie mrozu 
nie powoduje  zniszczenia.

Rysunek 1. Wzrost objętości betonu w czasie długotrwałego 
zamrażania, w zależności 

od wieku, w którym 

rozpoczęto zamrażanie.

Rysunek 2. Wzrost objętości betonu poddanego zamrażaniu i 
odmrażaniu, w zależności 

od wieku, w którym 

rozpoczęto pierwsze zamrażanie.

Rysunek 3. Wpływ wieku betonu na zależność ilości zamarzającej wody 
od temperatury 

betonu.

Tablica 2. Orientacyjne wytrzymałości betonu w procentach 
wytrzymałości osiągniętej 

przez beton po 28 dniach dojrzewania 

w normalnych warunkach.

W warunkach zimowych beton zwykły nie powinien być układany 
jeżeli jego temperatura nie wynosi co najmniej :

13

O

C dla elementów cienkich (300 mm),

 5

O

C, gdy minimalny wymiar elementu betonowego jest nie 

mniejszy niż 1,8m.

Beton powinien wiązać w temperaturze  7 do 21

O

C.

• Temperatura 7

O

C zalecana jest, gdy temperatura powietrza 

nie jest niższa niż -1

O

C a element betonowy jest gruby.

•  Temperaturę  21

O

C  stosuje  się  gdy  jest  mniej  niż  -18

O

C  a 

elementy betonowe mają grubość mniejszą niż 300mm.

Tablica 3. Temperatura mieszanki betonowej w zależności od 
temperatury kruszywa

 i 

wody zarobowej.

Rysunek 4. Przykład sposobu podgrzewania 
kruszywa:

1 – kruszywo,
2 – rury perforowane,
3 – izolacja przed zaśnieżeniem i przed 

ucieczką pary,

4 – doprowadzenie pary.

Beton z kruszyw lekkich może być chłodniejszy przy 
układaniu. 

Beton  ten  ma  niższe  ciepło  właściwe  niż  beton  z 
kruszywami  zwykłymi,  a  więc  ciepło  hydratacji 
cementu  chroni  bardziej  beton  z  kruszyw  lekkich 
przed zamarzaniem.

Tablica 4. Maksymalne dopuszczalne temperatury mieszanki 
betonowej.

Rysunek 

5. 

Wpływ 

zamrożenia  betonu  w  okresie 
dojrzewania 

na 

końcową 

wytrzymałość betonu,
t – okres dojrzewania betonu,
S – stopień szkodliwości 
zamarznięcia betonu [%].

Stopień  szkodliwości  oznacza  procentowy  spadek  28-dniowej 
wytrzymałości  w  wyniku  jednokrotnego  krótkotrwałego 
zamrażania.  Linią  przerywaną  podano  skutek  kilkukrotnego 
zamrożenia.
Punkt  1  –  oznacza  czas  początku  wiązania,  2  -  końca 
wiązania,  3  –  czas  uzyskania  przez  beton  odporności  na 
zamrożenie.  I  do  IV  –  oznaczają  charakterystyczne  okresy 
dojrzewania ze względu na skutek zamrożenia.

Roboty prowadzone w zimie wymagają spełnienia 

dwóch warunków technologicznych:
 beton musi uzyskać właściwą odporność zanim ulegnie 

zamrożeniu,
 beton musi uzyskać wymaganą wytrzymałość w 

określonym czasie.

Wyróżnić można cztery zasadnicze metody 

postępowania:

1)metodę modyfikacji wykonywania mieszanki 

betonowej,

2)metodę zachowania ciepła,

3)metodę podgrzewania,

4)metodę cieplaków.

Metoda modyfikacji wykonywania mieszanki 
betonowej

W zależności od potrzeb i możliwości należy 

przedsięwziąć:

 stosowanie cementów wyższych marek i szybko 

twardniejących,

 projektowanie betonu o odpowiednio wyższej 

wytrzymałości, uwzględniającej jej spadek,

 stosowanie mniej ciekłych konsystencji (W/C ≤ 0,6),

 wprowadzenie rewibracji,

 stosowanie domieszek zimowych,

 stosowanie ciepłych mieszanek, wprowadzenie 

wszelkiego rodzaju usprawnień w celu ochrony utraty 

ciepła przez mieszankę betonową w okresie transportu, 

układania i zagęszczania.

Metoda zachowania 

ciepła

Tablica 5. Współczynnik k dla różnych rodzajów ocieplenia 
konstrukcji.

Metoda nagrzewania 

betonu

Rysunek 6. Przekroje mat grzejnych: 1 – brezent, 2 – izolacja 
termiczna, 3 – izolacja 

przeciwwilgociowa, 4 – przewody 

elektryczne grzejne.

Nagrzewnie w temperaturach:

• podwyższonych (od 20 do 40

O

C),

• wysokich (od 60 do 80

O

C). 

Nagrzewanie poprzez:

o ciepłe powietrze,

o parę wodną,

o energię elektryczną, 

o promieniowanie 
podczerwone.

Metoda cieplaków

Rysunek 7. Powłoka pneumatyczna: A, B, C – części składowe 
powłoki, 1 – łączenie 

części powłoki, 2 – połączenie z 

podłożem, 3 – miejsce robót betonowych, 

4 – śluza 

wyjazdowa.

Cieplaki wykonuje się z konstrukcji łatwo rozbieralnej 
i mogą być:

• w całości drewniane,

• z lekkiej osłony na ruszcie drewnianym lub stalowym,

• powłokowe pneumatyczne.

Agregaty 
grzewcze

Rysunek 8. Schemat wytwornicy i zarazem dmuchawy ciepłego 
powietrza: 

1- element wytwarzający ciepło, 2 – dmuchawa, 3 – silnik 

dmuchawy.

Prezentacja przygotowana na podstawie 

książki: 

„Właściwości Betonu” A. M. Neville, 

Kraków 2000 r.

Uzupełniona informacjami zawartymi w 

książce:

„Beton i Jego Technologie” Z. Jamroży, 

Warszawa 2008 r.

Dziękuję za 
uwagę