Instytucja małżeństwa i
rodziny
Małżeństwo - związek między dwiema osobami płci odmiennej
pociągający za sobą pewne wzajemne prawa i obowiązki,
ustalone w przepisach prawnych i zwyczajach.
Formy małżeństw:
a)
ze względu na ilość osób w małżeństwie:
Monogamiczne (jednożeństwo) – małżeństwo jednej
kobiety i jednego mężczyzny
Poligamiczne (wielomałżeństwo) – małżeństwo składające
się z więcej niż jednej osoby tej samej płci:
związek jednego mężczyzny z wieloma kobietami –
poligynia
związek jednej kobiety z wieloma mężczyznami –
poliandria
b)
ze względu na płeć małżonków:
Heteroseksualne – związek kobiety z mężczyzną
Homoseksualne – związek stanowią dwie osoby tej samej
płci
Podstawowe definicje
Kraje świata, w których dopuszcza się związki
poligamiczne.
Wprawdzie w Chinach, w Tybecie oficjalnie ich się nie
dopuszcza,
w praktyce przeważają na wsi i obecnie wzrastają.
Sytuacja prawna związków
homoseksualnych świecie
c)
Ze względu na skutki prawne:
Formalne – zawierane bądź rejestrowane w urzędach
stanu cywilnego
Nieformalne – bez cywilnego bądź religijnego
usankcjonowania związku. Przez prawo polskie związek
ten nie ma tych samych uprawnień co związek formalny:
Związki kohabitacyjne – wspólne zamieszkiwanie
bez prawnego zawarcia związku małżeńskiego;
partnerzy połączeni funkcjami emocjonalną,
seksualną, prokreacyjną i gospodarczą
Konkubinat - forma kohabitacji; związki partnerskie
gdzie występują różne układy i relacje, którym
zazwyczaj nie towarzyszy wspólne zamieszkiwanie
Podstawowe definicje
Podstawowe definicje
d)
Ze względu na nakazy i zakazy obyczajowe:
Endogamia - kulturowa reguła nakazująca jednostce
zawieranie małżeństw (dobieranie sobie partnera)
wewnątrz własnej grupy, w celu zabezpieczenia jej
przed utratą członków, wzmocnienia izolacji i
utrzymania odrębności. Może mieć charakter religijny
wtedy małżeństwo można zawierać w obrębie danej
grupy religijnej. Endogamia w małej grupie prowadzi
do związków kazirodczych.
Przykłady endogamii:
•
rodziny królewskie,
•
ortodoksyjni Żydzi,
•
katolicy,
•
kasty hinduskie.
Podstawowe definicje
Egzogamia -
zabrania się wchodzenia w związki
członkom większych, spokrewnionych ze sobą grup
np. klanów, gdzie grupa ludzi wywodzi swe
pochodzenie od jednego przodka, mają ten sam totem,
wykonują wspólnie wiele zadań.
Kazirodztwo - jest najbardziej przestrzeganym
warunkiem małżeństwa i zabrania zawierania
związków pomiędzy członkami tej samej rodziny. Jest
zakazem narzuconym przez prawo, zwyczaj, uczucia
moralne. Chociaż w większości do kazirodztwa
odchodzi się ze wstrętem istnieją plemiona, gdzie
mniej lub bardziej, nieregularne związki, pomiędzy
rodzicami a dziećmi zachodzą.
Podstawowe definicje
e)
Ze względu na sposób doboru partnerów:
Dobierające się w sposób naturalny bez ingerencji
zewnętrznej
Kojarzone - taka forma obowiązuje między innymi
wśród Sambura we wschodniej Afryce i w większości
społeczeństw muzułmańskich
f)
Ze względu na lokalizację gospodarstwa domowego:
patrylokalne– młoda para przenosi się do
społeczności męża, zamieszkuje w jego domu lub
obozie
matrylokalne – mąż przyłączą się do społeczności
żony, osiedla się w domu jej rodziców
Podstawowe definicje
Wyróżniamy również typy małżeństw:
• Małżeństwo binacjonalne – małżeństwo zawarte przez
obywateli dwóch różnych krajów
• Małżeństwo nieletnich – małżeństwo zawarte przez
pełnoletniego mężczyznę i szesnasto bądź siedemnastoletnią
kobietę
• Małżeństwo powtórne – małżeństwo zawarte przez parę, w
której dla przynajmniej jednej ze stron nie jest to pierwszy
związek zalegalizowany
• Małżeństwo homogamiczne – małżeństwo jednorodne z punktu
widzenia pewnych cech. Tendencja do homogamii oznacza
skłonność do wyszukiwania życiowego partnera wśród osób
podobnych do siebie z punktu widzenia takich cech jak:
wykształcenie, stan cywilny, wiek, rasa, narodowość, status
społeczny rodziców, wyznanie, poziom religijności, klasa, miejsca
zamieszkiwania. Zjawiskiem przeciwnym jest heterogamia.
Współczynniki małżeństw:
• Współczynnik małżeństw (ogólny)
• Współczynnik pierwszych
małżeństw - miernik informujący o
tym, jaka część ludności zawrze choć
jeden raz związek małżeński, tj. jaka
frakcja panien i kawalerów stanie na
ślubnym kobiercu.
M
t
– ogólna liczba małżeństw
zawartych w czasie t
L – liczba ludności w połowie
badanego okresu lub średnia
liczba ludności w badanym okresie
C – constans (1000)
c
L
M
W
t
m
Liczba zawieranych małżeństw rośnie
Liczba małżeństw zawartych przez mężczyzn w latach 1980-
2007
w przeliczeniu na 1000 osób w wieku 15+
Liczba zawieranych małżeństw rośnie
Liczba małżeństw zawartych przez kobiety w latach 1980-
2007
w przeliczeniu na 1000 osób w wieku 15+
Zwiększył się wiek nowożeńców
Wiek mężczyzn wstępujących w związek małżeński w
latach 1990-2008
średni wiek (mediana) żeniących się mężczyzn w 2008 r.
wyniósł prawie 28 lat
Zwiększył się wiek nowożeńców
Wiek kobiet wstępujących w związek małżeński w latach
1990-2008
Panny młode też są starsze, w 2008 roku
miały prawie 26 lat
Małżeństwa zawarte w 2007 r. według poziomu
wykształcenia nowożeńców
Ludzie młodzi najpierw inwestują w siebie - w
edukację, pracę
a potem w rodzinę
Liczba małżeństw zawartych w latach 1990-2006 –
pierwszych i kolejnych
Udział małżeństw pierwszych nie podlegał
większym wahaniom i w kolejnych latach
niewiele przekraczał 86,5% ogółu wszystkich
zawartych związków
Małżeństwa według miesiąca zawarcia małżeństwa
w 2007r.
Najwięcej małżeństw zawieranych jest w
czerwcu, sierpniu i wrześniu
Małżeństwa według województw w latach 1990-2007 w
przeliczeniu na
1000 osób w wieku 15+
W roku 2007 najwięcej małżeństw
zostało zawartych w województwie
pomorskim
Ilość zawieranych małżeństw w wybranych krajach w 2007r.
w przeliczeniu na 1000 osób
Polska na tle Europy „wypada” całkiem
nieźle
Separacje i Rozwody
Separacja - Uchylenie wspólnoty małżeńskiej bez prawa
wstępowania w nowy związek małżeński przez
którąkolwiek ze stron. Orzeczenia o separacji dokonuje
odpowiedni sąd w formie przypisanej prawem. W
odróżnieniu od rozwodu - separacja nie ma charakteru
ostatecznego rozwiązania małżeństwa; na zgodne żądanie
małżonków sąd orzeka zniesienie separacji.
Rozwód - to rozwiązanie małżeństwa, pozwalające
rozwiedzionym na ponowne związki małżeńskie z innymi
partnerami. Obecnie w większości krajów organem
uprawnionym do udzielania rozwodów jest sąd. W bardziej
odległej przeszłości decydujący wpływ na stanowisko
państwa wobec rozwodów miały systemy religijne.
Separacje prawomocnie orzeczone w 2007r. Na 100
tyś. ludności
Liczba orzeczonych separacji jest znacznie
wyższa
w miastach
Liczba rozwodów w latach 1990 - 2008
W miastach intensywność rozwodów jest
prawie trzykrotnie wyższa niż na wsi
Liczba rozwodów w latach 1980-2007
•
Rozwiedzeni małżonkowie przeżywają ze sobą – średnio –
ok. 14 lat. W 2008 r. średni wiek mężczyzn w momencie
rozwodu to ok. 40 lat a kobiet ok. 37 lat.
• W ponad 2/3 przypadków powództwo o rozwód wnosi
kobieta. Natomiast orzeczenie rozwodu z winy żony następuje
w niewiele ponad 3% przypadków, ale przeważnie sąd nie
orzeka winy.
Najczęściej jako przyczynę rozwodu małżonkowie
deklarują:
niezgodność charakterów (1/3 wszystkich rozwodów)
zdrada lub trwały związek uczuciowy z inną osobą (1/4
rozwodów)
alkoholizm (20%).
Rozpad małżeństw w latach 1990-2008
Rozwody według liczby małoletnich
dzieci w 2007r.
Współczynnik rozwodów dla wybranych
krajach UE w roku 2007
Instytucja rodziny
Przez instytucję rodziny rozumie się zbiór norm: obyczajów,
praw, zwyczajów, wartości i przepisów odnoszących się do
prokreacji, socjalizacji i do funkcji miłości w danym
społeczeństwie. Jako instytucja, rodzina ma charakter trwały
i uniwersalny, tak w przestrzeni, jak i w czasie. Nie oznacza
to jednak, że treść tych norm w każdym społeczeństwie jest
jednakowa.
Rodzaje rodziny:
• Kryterium liczby dzieci: bezdzietne / małodzietne /
wielodzietne
• Kryterium liczby rodziców: pełne / niepełne
• Kryterium liczby pokoleń: dwupokoleniowe /
trzypokoleniowe
• Kryterium kręgów pokrewieństwa: małe (nuklearne) /
rozszerzone (małżeństwo + dzieci + inni krewni
Dzietność rodzin
Dzietność - w odniesieniu do populacji: liczba dzieci, przypadająca
na jedną kobietę w wieku rozrodczym. Za wiek rozrodczy
przyjmowany jest okres płodności kobiety między 15 a 49 rokiem
życia.
Dzietność rodzin podaje się za pomocą współczynnika dzietności.
Najbardziej korzystną sytuację demograficzną określa współczynnik
kształtujący się na poziomie 2,1 – 2,15, tj. gdy w danym roku na
jedną kobietę w wieku 15-49 lat przypada średnio 2 dzieci.
Należy zaznaczyć, że obecnie – kobiety urodzone w latach
ostatniego wyżu demograficznego (roczniki 1979-1983, a także
1984-1988) – znajdują się w wieku najwyższej lub wysokiej
płodności, stąd rosnąca liczba urodzeń.
Współczynniki dzietności w latach 1990-2008
Współczynnik dzietności w 2007 r. według
województw
• Wynikiem przeobrażeń demograficznych z lat 90-tych
jest między innymi przesunięcie najwyższej płodności
kobiet z grupy wieku 20-24 lata do grupy 25-29 lat, a
także znaczący wzrost płodności w grupie wieku 30-34
lata, który – w znacznej mierze – jest skutkiem realizacji
urodzeń „wcześniej odłożonych”.
• Jest to efekt wyboru, jakiego dokonują ludzie młodzi
decydując się najpierw na osiągnięcie określonego
poziomu wykształcenia oraz stabilizacji ekonomicznej,
a dopiero potem na założenie rodziny oraz jej
powiększanie.
Konsekwencją zmiany zachowań prorodzinnych jest:
podwyższenie zarówno średniego wieku rodzenia
dziecka,
który w 2008 r. wynosił 28,1 roku (wobec ok. 26 lat w
połowie lat 90-tych),
podwyższenie średniego wieku urodzenia
pierwszego dziecka –
25,9 w 2008 r. (ok. 23 lat w latach 90-tych).
Dzietność rodzin
Na dzietność kobiet w istotnym stopniu
wpływa liczba zawieranych związków
małżeńskich
• Zdecydowana większość dzieci rodzi się w rodzinach
tworzonych przez prawnie zawarte związki małżeńskie (w 2008
r. – ponad 80%), z czego prawie połowa dzieci rodzi się w
okresie pierwszych trzech lat trwania małżeństwa
rodziców.
• Od kilkunastu lat systematycznie rośnie odsetek urodzeń
pozamałżeńskich.
• Na początku lat 90-tych ze związków pozamałżeńskich
rodziło się ok. 6-7% dzieci, zaś w ostatnich latach 17-20%.
Odsetek ten jest zdecydowanie wyższy w miastach – w 2008 r.
wynosił ponad 22%, na wsi – ponad 15%.
• Rosnący współczynnik dzietności pozamałżeńskiej
może oznaczać, że zwiększa się liczba rodzin tworzonych
przez związki partnerskie lub wzrasta liczba matek
samotnie wychowujących dzieci – tworzących rodziny
niepełne.