Wykonały:
Joanna Łaba,
Anna Łyjak,
Alicja Stworowska,
Magdalena Załoga
Ochrona środowiska II rok II°
Składniki mineralne i
Składniki mineralne i
metale ciężkie w żywności.
metale ciężkie w żywności.
Składnik mineralne
Składnik mineralne
•
są to niezbędne do życia człowieka związki,
zapewniające prawidłowy rozwój, reprodukcję
oraz zdrowie przez cały okres trwania życia.
•
stanowią około 4% masy ciała. Na tę ilość składa
się 46 składników, a 30 z nich uważa się za
niezbędne do życia.
•
przyjmowane są prawie wyłącznie z
pożywieniem, gdyż organizm człowieka nie ma
możliwości ich wytwarzania.
•
ze względu na zapotrzebowanie organizmu dzieli
się na dwie grupy:
- makroelementy
- mikroelementy (pierwiastki śladowe).
•
to pierwiastki, których dzienne
zapotrzebowanie przekracza 100 [mg].
•
Do najważniejszych zalicza się:
- wapń
- chlor
- magnez
- fosfor
- potas
- sód.
Makroelementy
Makroelementy
Mikroelementy (pierwiastki
Mikroelementy (pierwiastki
śladowe)
śladowe)
•
Dzienne zapotrzebowanie na mikroelementy nie
wynosi więcej niż 100 [mg].
•
Do pierwiastków śladowych należą:
- żelazo
- cynk
- miedź
- mangan
- molibden
- jod
- fluor
- chrom
- selen
Makroelementy
Makroelementy
Wapń
Wapń
•
Źródła: sery żółte, sery białe, mleko, sardynki, rzeżucha, jaja,
kapusta, mięso, ziemniaki, buraki, rośliny strączkowe,
orzechy.
•
Dzienne spożycie wapnia dla dorosłych w wieku 26-60 lat -
900 mg.
•
Młodzież i dorośli do 25 lat, a także kobiety ciężarne i
karmiące wymagają więcej wapnia (1200 mg na osobę).
•
Niedobór: skurcze, bóle mięśni, mrowienie i drętwienie rąk i
nóg, łamliwość kości, częste psucie zębów, niemiarowe bicie
serca, krwotoki z nosa, trudności z zatamowaniem krwi po
skaleczeniach, stany depresyjne i lękowe.
•
Nadmiar: zaparcia, nudności, brak apetytu, powstawanie
kamieni nerkowych oraz obniżenie wchłanianie cynku i
żelaza.
Ciekawostki:
Ciekawostki:
•
wapń stanowi około 2% masy ciała dorosłego człowieka;
99% tej ilości zawarte jest w kościach i zębach,
•
stopień wchłaniania wapnia zależy od składu pożywienia,
zawartości błonnika, pH w jelicie cienkim (lepsze
przyswajanie w kwaśnym odczynie), szybkości
przesuwania się treści pokarmowej w jelicie, rodzaju
związku w jakim wapń występuje i stosunku wapnia do
fosforu. Bardzo dobre warunki do przyswajania
występują, gdy wapń dostaje się z białkiem i laktozą,
ważna też jest obecność witaminy D. Negatywnie
wpływają na przyswajalność: kwas fitynowy, kwas
szczawiowy,
•
prawidłowe spożycie wapnia w dzieciństwie i w okresie
dojrzewania zapewnia prawidłowe kostnienie i
uwapnienie kośćca oraz minimalizuje ryzyko wystąpienia
osteoporozy w wieku późniejszym.
Chlor
Chlor
•
Źródła: sól, sery żółte, wędliny, żywność
produkowana z udziałem soli.
•
Człowiek przyprawia lub konserwuje bardzo dużo
produktów spożywczych solą kuchenną (ClNa),
dlatego nie ma specjalnej potrzeby ustalania i
kontrolowania minimalnych norm spożycia
chlorków. Dla osoby dorosłej minimalna norma
dzienna wynosi powyżej 750mg i zwykle w
normalnej diecie jest znacznie przekroczona.
•
Chlor i sód – to ważne składniki płynu
zewnątrzkomórkowego, odpowiedzialne za
prawidłową gospodarkę wodną, pracę mózgu i
ośrodka nerwowego
Magnez
Magnez
•
Źródła: mąka sojowa, kasza jęczmienna, orzechy,
kasza gryczana, czekolada, kakao, pestki dyni, fasola,
groch, kukurydza, soczewica, szpinak, mąka
pełnoziarnista.
•
Norma zalecanego spożycia magnezu dla dziewcząt i
kobiet to 300 mg na osobę. Natomiast zwiększone
ilości są przewidziane dla kobiet w ciąży - 350 mg i
karmiących - 380 mg na osobę. Młodzież męska w
wieku 16-18 lat wymaga dziennie - 400 mg na osobę,
a mężczyźni - 370 mg.
•
Niedobór: zwiększenie pobudliwości nerwowo –
mięśniowej, osłabienie i nieprawidłowość pracy serca.
Ciekawostki
Ciekawostki
•
magnez pełni rolę regulacyjną w kontroli ciśnienia
krwi, przez co wpływa na nadciśnienie. Niedobór
magnezu może być czynnikiem ryzyka w występowaniu
chorób układu krążenia oraz miażdżycy,
•
przyswajanie magnezu poprawia: witamina D, hormon
gruczołu przytarczycznego, pogarsza: wapń, fosfor,
alkohol, bogate w białka potrawy, niedobór witamin
B1 i B6,
•
niedobory magnezu objawiają się brakiem koordynacji,
zmęczeniem zaburzeniami akcji serca,
•
jedna tabliczka czekolady dostarcza około 20%
dziennego zapotrzebowania osoby dorosłej na magnez.
Fosfor
Fosfor
•
Źródła: produkty mleczne, mięso, ryby, wątroba,
jaja, sery żółte, groch, pestki dyni, fasola,
ziemniaki, pełnoziarniste produkty zbożowe,
marchew.
•
Dzienne zapotrzebowanie fosforu wynosi 800-
1000mg.
•
Nadmiar: zbytnia elastyczność żył, zatory i
zawały serca, spadek ciśnienia krwi,
niedotlenienie mózgu.
•
Niedobór: łamliwość żył, niedotlenienie
organizmu zwłaszcza mózgu.
Potas
Potas
•
Źródła: banany, morele, marchew, ziemniaki,
brokuły, brukselka, kapusta, awokado, daktyle,
orzechy, szpinak.
•
Minimalna norma spożycia wynosi dla dorosłych
3500 mg, a dla młodzieży ok. 2500 mg na osobę.
•
Niedobór: osłabienie organizmu, zmniejszenie
kurczliwości mięśnia sercowego, osłabienie
mięśni szkieletowych i gładkich.
Ciekawostki:
Ciekawostki:
•
potas bierze udział w regulacji (obniżaniu)
ciśnienia krwi a przez to może obniżyć ryzyko
wystąpienia zawału i chorób serca,
•
jest antagonistą sodu,
•
jest niezbędnym składnikiem w utrzymaniu
zdrowych kości, sprzyja prawidłowemu
wykorzystaniu wapnia oraz zmniejsza jego
straty z moczem.
Sód
Sód
•
Źródła: sól, żywność produkowana z udziałem sodu.
•
Dzienna minimalna norma spożycia dla młodzieży i
dorosłych wynosi: 500-575 mg. Duża aktywność
fizyczna, związana z nadmiernym poceniem się,
zwiększa normę dla dorosłych nawet o 50 mg.
•
Niedobór: nasilone biegunki i wymioty, intensywne
pocenie się. Hiponatremia objawia się szybką
męczliwością, utratą apetytu i łaknienia, skurczami
mięśni, upośledzeniem koncentracji i uwagi oraz
zdolności zapamiętywania; odwodnienie, spadek
ciśnienia krwi, bóle głowy.
•
Nadmiar: hipernatremia prowadzi do nadciśnienia a
nawet udaru mózgu; przewodnienie, które objawia się
przede wszystkim nasilonymi obrzękami, szczególnie
kończyn dolnych.
Ciekawostki:
Ciekawostki:
•
sód jest antagonistą potasu,
•
sód występując w nadmiarze, wiąże wodę w
organizmie prowadząc do nadciśnienia, obrzęków,
a nawet przewodnienia,
•
w soli stołowej znajduje się 39% czyli jedna
łyżeczka od herbaty zawiera około 2000 mg sodu,
•
niekiedy w wyjątkowych przypadkach zdarza się,
że u człowieka wystąpi niedobór sodu. Przykładem
takim są maratończycy, którzy tracą ten
pierwiastek wraz z potem oraz te osoby, które
nadużywają środków przeczyszczających lub
odwadniających.
Mikroelementy
Mikroelementy
Żelazo
Żelazo
•
Źródła: mięso, wątroba, ryby, żółtko jaj,
twaróg, orzechy, mleko, warzywa strączkowe,
brokuły, szpinak, krewetki.
•
Dzienne zapotrzebowania – 10-20mg.
•
Niedobór: anemia, niedotlenienie organizmu,
spadek krzepliwości krwi.
•
Nadmiar: nadmierna produkcja krwinek
czerwonych, marskość wątroby, zawał serca.
Cynk
Cynk
•
Źródła: chude mięso, chude mleko, żółtko jaj, mąka
pełnoziarnista, orzechy, żywność pochodzenia
morskiego.
•
Jest niezbędny do syntezy DNA i RNA, białek,
insuliny i nasienia, niezbędny dla prawidłowego
funkcjonowania systemu immunologicznego oraz
do aktywacji ponad 80 enzymów.
•
Dzienne zapotrzebowanie – 1,5-2mg.
•
Niedobór: niedokrwistość, zaburzenia wzrostu,
brak łaknienia, powolne gojenie się ran.
•
Nadmiar: gigantyzm,
rozstrojenie układu pokarmowego.
Ciekawostki:
Ciekawostki:
•
cynk związany jest z funkcjonowaniem hormonu
wzrostu oraz syntezą białka kości,
•
zbyt niska podaż cynku w okresie dzieciństwa
powoduje nieprawidłowy rozwój młodego organizmu,
obniżenie apetytu, osłabienie odczuwania smaku
ostrego oraz odpowiedzi immunologicznej organizmu,
•
spożywanie żywności bogatej w cynk nie stwarza
zagrożenia jego przedawkowania ponieważ cynk nie
kumuluje się w tkankach a jego nadmiar jest wydalany
z organizmu,
•
niedobory cynku może powodować kwas fitynowy,
niektóre potrawy bogate w błonnik również mogą
wiązać cynk w przewodzie pokarmowym i zaburzać
jego wchłanianie.
Miedź
Miedź
•
Źródła: cielęcina, orzechy, warzywa
strączkowe, zboża, drób, wątroba, małże, ryby,
kasza gryczana, żółtka jaj.
•
Dzienna dawka – 2-3mg.
•
jest niezbędna do prawidłowego
funkcjonowania organizmu.
•
Niedobór: osteoporoza, białaczka, martwica
nerek.
•
Nadmiar: szok alergiczny: napady duszności,
rozedma, niedokrwienie mózgu.
Ciekawostki:
Ciekawostki:
•
miedź wchodzi w skład dysmutazy
ponadtlenkowej, enzymu unieszkodliwiającego
wolne rodniki (związki rakotwórcze i
wzmagające procesy miażdżycowe),
•
miedź w organizmie w 90% jest związana z
białkiem - ceruloplazminą,
•
jeżeli do gotowania czerwonej kapusty,
buraków używa się miedzianego garnka,
czerwony barwnik zawarty w tych warzywach
zmieni zabarwienie potrawy na kolor
niebieskawy.
Mangan
Mangan
•
Źródła: orzechy, herbata,
mąka pełnoziarnista, zielone
warzywa, groszek, buraki,
fasola, szpinak.
•
Dzienne zapotrzebowania –
2-3mg.
•
Nadmiar: przedawkowanie
prowadzi do demencji,
schizofrenii, pogłębienia
choroby Parkinsona,
zwapnienia kości i stawów.
•
Niedobór: powoduje
opóźnienia w rozwoju
fizycznym, powstawanie wad
kośćca, zmniejszenie
płodności i prawdopodobnie
padaczkę.
Molibden
Molibden
•
Źródła: mleko, wątroba, fasola, czerwona kapusta,
zielone części roślin, mąka pełnoziarnista, ryż
naturalny, nasiona roślin strąkowych, sery, mięso i
podroby.
•
Funkcje: wchodzi w skład metaloenzymów biorących
udział w metabolizmie białek, tłuszczów i puryn.
•
Dzienne zapotrzebowanie – 30-45μg.
•
Niedobór: zaburzenia neurologiczne, paraliż
ośrodkowego układu nerwowego, choroby psychiczne.
•
Nadmiar: nadmierna przesyłanie impulsów
nerwowych, wypadanie włosów, bóle i obrzęki stawów.
Jod
Jod
•
Źródła: sól jodowana, ryby morskie, owoce
morza, drożdże, morszczyn, cebula.
•
Dzienne zapotrzebowanie – 0,1-0,2mg.
•
Niedobór: nieprawidłowa pracy harmonow
tarczycy, opóżnienie umysłowe i rozwojowe u
dzieci,
•
Nadmiar: zaburzenia pracy układu
oddechowego, deformacja krtani i tarczycy.
Fluor
Fluor
•
Źródła: ryby morskie i produkty pochodzenia
morskiego, czarna herbata, orzechy włoskie,
wątroba, soja, mleko, rośliny strączkowe, woda
mineralna.
•
Zalecany poziom bezpieczny wynosi on dla
dziewcząt i chłopców od 1,5 do 2,5 mg, a dla
dorosłych od 1,5 do 4,0 mg fluoru na osobę.
•
Niedobór: próchnica, odwapnienie kości, może to
nastąpić przy zbyt dużej ilości wapnia, magnezu, czy
też aluminium,
•
Nadmiar: powoduje fluorzycę zębów, brzydko
przebarwiającą i osłabiającą szkliwo, skutkuje też
zaburzeniami przemiany materii,
Chrom
Chrom
•
Źródła: orzechy, mąka pełnoziarnista, wątroba,
grzyby, rośliny strączkowe, szparagi, brokuły.
•
Dzienne zapotrzebowanie – 25-45μg.
•
Niedobór: powoduje wzrost poziomu cholesterolu i
kwasów tłuszczowych we krwi, niedostateczny
metabolizm glukozy, w ciężkich niedoborach
uszkodzenie nerwów,
•
Nadmiar: zaburzenie działania insuliny,
stymulowanie powstawanie nowotworów.
•
Jego rola w przemianach cukrów wpływa także na
zmniejszenie uczucia głodu, dlatego jest także
wykorzystywany we wspomaganiu odchudzania.
Selen
Selen
•
Źródła: żywność pochodzenia morskiego,
mięso, kukurydza, mąka pełnoziarnista,
warzywa strączkowe.
•
Dzienna norma zalecana dla kobiet wynosi 60
µg, a dla mężczyzn 70µg.
•
Niedobór: zanik mięsni, paraliż układu
mięśniowego, martwica nerek i wątroby.
•
Nadmiar: nadpobudliwość mięśniowa,
nadprodukcja białych krwinek.
Ciekawostki:
Ciekawostki:
•
zbyt niski poziom selenu w diecie może
objawić się osłabieniem mięśni,
•
zawartość selenu w glebie determinuje jego
zawartość w żywności,
•
selen współdziała z witaminą E i umożliwia jej
prawidłowe trawienie i wchłanianie. Witamina E
natomiast utrzymuje zapasy selenu w formie
aktywnej i zapobiega jego stratom z organizmu co
odgrywa ważną rolę w profilaktyce miażdżycy,
•
w połączeniu z witaminą E, selen może poprawić
aktywność życiową i zwiększyć witalność osób
starszych.
Dzienne zapotrzebowanie
Dzienne zapotrzebowanie
składników mineralnych dla
składników mineralnych dla
zwierząt:
zwierząt:
•
Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe
zależy od:
- rasy i płci zwierzęcia,
- masy ciała,
- zakładanych dziennych przyrostów masy ciała
w poszczególnych okresach.
•
Aby zabezpieczyć zwierzęciu odpowiednie
ilości związków mineralnych, należy podawać
mu pasze bogate we wszystkie związki
mineralne, a przede wszystkim w wapń i fosfor.
Rodzaj
zwierząt
Zapotrzebowanie na sztukę w gramach
Wapń
Fosfor
Chlor
Sód
Bydło
35
15-20
7,6
4,9
Trzoda
(maciory)
13
8
9-16,5
3,3-3,5
Owce
2-4
1,5-2,5
15
10
Metale ciężkie
Metale ciężkie
Metale ciężkie
Metale ciężkie
•
Źródłem ich w środowisku są wszelkiego rodzaju
zanieczyszczenia, dostające się do powietrza, wody i
gleby: pyły i gazy przemysłowe, ścieki, odpady.
•
Szkodliwe substancje z powietrza, wody i gleby zostają
przyswojone przez rośliny i zwierzęta, akumulując się
w ich tkankach.
•
Człowiek, będący wszystkożercą, zjada pokarm
nafaszerowany różnymi metalami ciężkimi, które są
bardzo niebezpieczne dla zdrowia. Skutki zatrucia nie
są bowiem widoczne od razu, ale ujawniają się dopiero
po wielu latach.
•
Działanie metali ciężkich może być jednak różne w
zależności od rodzaju metalu i postaci, w jakiej
występuje, spożytej dawki oraz stanu organizmu (wiek,
ogólna kondycja)
Antropogeniczne źródła
Antropogeniczne źródła
metali ciężkich:
metali ciężkich:
•
Urbanizacja, wielkie aglomeracje miejskie
•
Transport, szlaki komunikacyjne
•
Rolnictwo
•
Rozwój przemysłu chemicznego (farbiarstwo,
garbarstwo, produkcja środków czystości i
preparatów ochrony roślin oraz tworzyw sztucznych
i wyrobów gumowych)
•
Przemysł nawozów sztucznych
•
Przemysł celulozowo-papierniczy
•
Przemysł elektrotechniczny
•
Elektrownie węglowe i przemysł koksowniczy
•
Rafinerie ropy naftowej
•
Hutnictwo i metalurgia żelaza, metali nieżelaznych
•
Górnictwo
Rtęć
Rtęć
•
Obieg rtęci w przyrodzie umożliwia nie tylko jej
przenikanie do żywności przez żywieniowy łańcuch
wodny i lądowy, ale również kumulację w ustrojach
żywych.
•
Więcej niż połowa ogólnej rtęci stanowi metylortęć
w mięsie i wątrobie wieprzowej, w mięsie wołowym,
białku i żółtku jaja.
•
W Polsce (tak jak w innych państwach) nie
określono zakresu tolerancji (maksymalnego
stężenia rtęci w artykułach żywnościowych) oraz
granicznej praktycznej pozostałości związków rtęci.
Wyjątkiem jest wyznaczenie wartości stężenia dla
ryżu wynoszące 20 g/kg.
Rtęć - objawy zatrucia
Rtęć - objawy zatrucia
•
Gwałtowne wymioty z większą lub mniejszą domieszką
krwi, pieczenie w jamie ustnej i przełyku, ślinotok, bóle
brzucha i obfite, krwawe biegunki.
•
Odwodnienie, wstrząs i niewydolność krążenia lub
obrzęk głośni mogą być przyczyną zgonu w pierwszych
24 godzinach.
•
Następne groźne objawy są związane z uszkodzeniem
nerek aż do bezmoczu i ostro rozwijającej się mocznicy.
•
W jamie ustnej powstają zmiany wrzodziejące i
martwicze, pokryte szarym nalotem, a na dziąsłach
czarny rąbek rtęciowy.
•
Grożą jeszcze powikłania w postaci wtórnych zakażeń
układu moczowego i niebezpieczeństwa związane z
uszkodzeniem miąższu wątroby lub mięśnia sercowego.
Ołów
Ołów
•
Pierwiastek szeroko rozpowszechniony w
przyrodzie. Zawartość jego w wodzie i glebie
wiąże się z występowaniem naturalnych
pokładów, a także z zastosowaniem jego
związków nieorganicznych i organicznych w
wielu dziedzinach przemysłu oraz ochronie
roślin.
•
Dopuszczalna zawartość w:
- wodach gazowanych < 0,3 mg/dm
3
- płynnych środkach spożywczych < 0,4 mg/dm
3
- inne produkty stałe < 2 mg/kg
Ołów – objawy zatrucia
Ołów – objawy zatrucia
•
Ołów wnikający do ustroju człowieka częściowo
wchłania się, występuje we krwi, narządach i
płynach ustrojowych. Pozostały ołów kumuluje się
głównie w kościach i w tkance kostnej zębów.
•
Początkowo pogorszenie samopoczucia, nudności,
obstrukcja, dolegliwości sercowe i inne dysfunkcje
fizjologiczne. Większe zatrucie powoduje kolkę
jelitową, niebieskoczarne zabarwienie dziąseł,
szarość skóry, niedokrwistość i uszkodzenia
układu nerwowego. Ołów powoduje powstawanie
nowotworów żołądka, jajników, nerek i białaczek.
Kadm
Kadm
•
Najwięcej związków zawierających kadm, bo
aż 0,5 mg na 1 kg, znajduje się w ostrygach,
innych mięczakach, w nerkach oraz wątrobie
pochodzenia wołowego. Obciążenie ustroju
kadmem w czasie życia sięga 30 mg i wynika z
obciążeń środowiskowych, z paleniem
papierosów włącznie.
•
Dopuszczalna dawka wynosi 60 - 70 µ g na
dobę
•
Wg obliczeń zatrucie śmiertelne u ludzi przy
stężeniu kadmu wynoszącym 10 mg/m
3
powietrza następuje po upływie 5 godzin
Kadm – objawy zatrucia.
Kadm – objawy zatrucia.
•
Przez pierwszy rok objawem jest podwyższone
stężenie tego metalu w kale i moczu.
•
Po dwóch latach widoczne już jest wyraźne
osłabienie organizmu i inne charakterystyczne
objawy: metaliczny posmak oraz suchość w ustach,
obecność rąbka kadmowego na dziąsłach, brak
łaknienia i bóle brzucha, podwyższone OB.
•
Po pięciu latach kadmicy występują zawroty głowy i
nadpobudliwość, bezsenność, krwotoki z nosa, bóle
mięśniowo-stawowe oraz odwapnienie kości.
•
Po kilkunastu latach przewlekłego zatrucia
występują już nieustanne bóle mięśni, uszkodzenia
nerek i szpiku kostnego, duszności, rozedma płuc
oraz zwłóknienie tkanki płucnej.
Dziękujemy za
uwagę