PROCESY PSYCHICZNE
PROCESY PSYCHICZNE
INSTRUMENTALNE USTOSUNKOWANIA
recepcja, percepcja, emocje
pamięć, wyobrażenia, motywacje
uwaga, myślenie, mowa
PROCESY EMOCJONALNE
PROCESY EMOCJONALNE
- wszelkie – świadome i nieświadome - procesy
wartościowania każdej recypowanej stymulacji
PROCESY MOTYWACYJNE
PROCESY MOTYWACYJNE
- wszelkie – automatyczne i wolicjonalne – procesy
ukierunkowania czynności
* realnych (działania)
* symbolicznych (przetwarzania informacji)
Definicje – Psychologia – red. J. Strelau (2000), t. 1.
“Emocje: subiektywny stan psychiczny...”
“Motywacja: mechanizmy odpowiedzialne za uruchomienie, ukierunkowanie,
podtrzymanie i zakończenie zachowania.”
GŁÓWNE MITY DO PODWAŻENIA:
1) dominacja regulacji opartej o świadome wglądy,
2) emocje to doznania i przeżycia,
3) rozdzielność uczuć i rozumu,
4) przywracanie równowagi jako wyłączny
mechanizm motywacyjny,
5) nierozerwalność związków przyjemność -
dążenie i przykrość - unikanie.
Podstawowe zróżnicowanie reguł funkcjonowania:
automatyczne versus refleksyjne
bodzie
c
???
reakcja
emocjonalna
(odczucie)
FIGURA 3 - 1
Sekwencja bodziec - odczucie
Rozpoznanie procesu pośredniczącego pomiędzy pojawieniem
się bodźca wzbudzającego emocję a świadomością emocji
(odczuciami) jakie wywołuje, było jednym z głównych celów
badań nad emocjami
CIAŁO
MIGDAŁOWATE
BODŹCE
ZMYSŁOWE
WZGÓRZE
WZROKOWE
KORA
CZUCIOWA
(pierwotna)
KORA
CZUCIOWA
(skojarzeniowa)
KORA
CZUCIOWA
(przynosowa)
KORA
SUPRAMODALNA
(hipokamp)
1. własności bodźca
2. obiekty percepcyjne
3. reprezentacje polimodalne
4. Konteksty (pamięć)
ZACHOWANIE
EMOCJONALNE
AUTONOMICZNY
SYSTEM NERWOWY
SYSTEM
NEUROENDOKRY-
NOLOGICZNY
za: LeDoux 1998 str.195
1
2
3
4
FIGURA 6 - 13
DOLNE I GÓRNE DROGI DO CIAŁA MIGDAŁOWATEGO
KORA CZUCIOWA
górna droga
WZGÓRZE
CIAŁO
MIGDAŁOWATE
BODZIEC
REAKCJA
EMOCJONALNA
dolna droga
(za: LeDoux 1996, str. 164)
KORA
górna droga
CIAŁO
MIGDAŁOWATE
REAKCJA
EMOCJONALNA
dolna droga
(za: LeDoux 1996, str. 164)
WZGÓRZE
BODZIEC
FIGURA 6-13
Dolne i górne drogi do ciała migdałowatego
Informacja o bodźcu zewnętrznym dociera do ciała migdałowatego bezpośrednio ze wzgórza (droga dolna),
jak i pośrednio - przez korę. Droga bezpośrednia ze wzgórza do ciała migdałowatego jest krótsza, a zatem
przekaz informacji jest szybszy, niż wtedy, gdy przebiega przez korę.
Ponieważ dolna droga omija korę, niemożliwe jest wykorzystanie działania kory. W rezultacie, dolna droga
dostarcza ciału migdałowatemu nieprzetworzony obraz bodźca. Jest to zatem droga szybka, która umożliwia
rozpoczęcie odpowiadania na potencjalne zagrożenie zanim możemy się w pełni przekonać, co istotnie
reprezentuje bodziec. Może to być niezwykle przydatne w niebezpiecznych sytuacjach.
Dolna droga jest odpowiedzialna za emocjonalne reakcje, których nie rozumiemy. Mogą one wystąpić u
każdego, ale u ludzi z zaburzeniami emocjonalnymi mogą stanowić dominujący sposób funkcjonowania
• Gdy pewna część mózgu zostaje zniszczona, zwierzęta
lub ludzie tracą umiejętność oceniania emocjonalnego
znaczenia bodźców, nie tracąc jednocześnie zdolności
spostrzegania danych bodźców jako obiektów.
Postrzeganie obiektu i ewaluacja jego znaczenia są
przetwarzane przez mózg oddzielnie.
• Znaczenie emocjonalne bodźca może wywołać w
mózgu rozpoczęcie procesu oceniania, zanim systemy
spostrzegania w pełni przetworzą bodziec. Jest
zaprawdę możliwe, że twój mózg będzie wiedział, co
jest dobre a co złe, zanim dowie się szczegółowo, co to
jest.
• Mechanizmy mózgu, które zapisują, przechowują, i z
których odzyskiwana jest pamięć o emocjonalnym
znaczeniu bodźca, są różne od tych, które przetwarzają
pamięć poznawczą o tym samym bodźcu
[za: LeDoux 1996, str.69 ]
SYTUACJA EMOCJONALNA
UKŁAD CIAŁA
MIGDAŁOWATEGO
UKŁAD HIPOKAMPA
Ukryta
pamięć emocjonalna
Pamięć jawna
o sytuacji emocjonalnej
Rysunek 42. Układy mózgowe pamięci emocjonalnej i pamięci emocji
Obecnie uważa się powszechnie, że w mózgu istnieje wiele różnych układów pamięci. W pamięci świadomej, zwanej też
deklaratywną lub jawną pośredniczy hipokamp i związane z nim obszary korowe, podczas gdy w różnych formach pamięci
nieświadomej, niedeklaratywnej lub ukrytej pośredniczą inne układy. Jednym z układów pamięci ukrytej jest układ pamięci
emocjonalnej (strachu), którego częścią jest ciało migdałowate i powiązane z nim obszary. Jęśli zostaniesz wystawiony na działanie
bodźców, które obecne były w sytuacji, kiedy doznałeś urazu,najprawdopodobniej zostaną pobudzone oba układy . Dzięki układowi
hipokampalnemu będziesz pamiętał , z kim byłeś i co robiłeś w tamtej sytuacji , a także - jako suchy fakt - to, że sytuacja ta była
straszna. Dzięki układowi, w którym główną rolę odgrywa ciało migdałowate,bodźce te wywołają u ciebie napięcie mięśni, zmiany
ciśnienia krwi i rytmu serca, wydzielanie hormonów i inne reakcje ciała i mózgu. Ponieważ układy te aktywizowane są przez te same
bodźce i funkcjonują jednocześnie, oba rodzaje wspomnień wydają się być częściami jednej i jednolitej funkcji pamięci. Jedynie
analizując każdy z tych układów z osobna, zwłaszcza za pomocą eksperymentów na zwierzętach, ale również dzięki niezmiernie
ważnym badaniom rzadkich przypadków u ludzi, jesteśmy w stanie zrozumieć, w jaki sposób działają równoległe układy pamięci,
pełniące niezależne od siebie funkcje.
Za: LeDoux (1999/2000), str 237
And look at the two houses below (the one pretty dull, the other one
the same but with a fire coming out of the left window).
When right - hemisphere - damaged patients look at these,they say, amazingly,
that they’re the same,but when asked which might be nicer please to be,
they all say they’d like to live in the one without the fire. If you ask them why,
they say, “No idea,”or “I always pick the one on the left.”Or ”It just looks nicer.”
I’m sure we’d all agree to take the unburning one !
SŁUGA DWÓCH UMYSŁÓW
„W zakresie codziennych zadań M.P, dawała sobie dobrze radę z
przygotowaniem omletu: lewa ręka „służyła pomocą”, dokładając
na patelnię parę nie roztłuczonych jaj, nie obraną z łupin cebulę
czy całą solniczkę. Zdarzało się też, że lewa ręka umyślnie
zatrzymywała prawą w trakcie jakiegoś zajęcia. W pewnym
momencie poprosiłem by umieściła prawą rękę małym otworze.
„Nie mogę - ta druga jej nie pozwala” oświadczyła M.P.
Rzeczywiście, zauważyłem, że jej lewa ręka mocno trzyma prawą
za nadgarstek” - z historii choroby.
Granica wielkiego podziału
Skupienie uwagi na
kształcie litery „L”
wzbudza aktywność
w prawej półkuli
(A), natomiast
koncentrowanie się
na literze „D” -
aktywność lewej
(B).Przestawione
obrazy
demonstrują, w jaki
sposób obie półkule
mózgu zajmują się
rozmaitymi
aspektami tego
samego bodźca.
CARTER (1998,s.39)
Rysunek 3.21 Specjalizacja półkul mózgowych
Wg. Zimbardo P.G - Psychologia i życie. Wyd.I wg wyd.XIII ameryk.PWN, Warszawa 1999, s.107
Two Brains, Two Cognitive Styles
Sine the first split-brain operations, a progression of labels have
been used to describe the processes of the left brain and the right
brain. The most widely cited characteristics may be divided into
five main groups, which from a kind of hierarchy. Each designation
usually includes and goes beyond the characteristics listed above it:
Left hemisphere Right hemisphere
Verbal Nonverbal, visuospatial
Sequential, temporal, digital Simultaneous, spatial, analogical
Logical, analytic Gestalt, synthetic
Rational Intuitive
Western thought Eastern thought
SPRINGER: DEUTSCH (1998), s. 292
WRODZONE MECHANIZMY
WRODZONE MECHANIZMY
UKIERUNKOWANIA ZACHOWAŃ
UKIERUNKOWANIA ZACHOWAŃ
to wrodzona , uniwersalna dla gatunku, predyspozycja wyznaczająca
wzory
zachowań nie
podlegające zmianom pod wpływem uczenia się (Mc Dougall)
Instynkt
Instynkt
Popęd
Popęd
to wrodzona , uniwersalna dla gatunku, predyspozycja motywacyjna,
realizowana
sposobami
zmieniającymi się pod wpływem uczenia (Freud)
HOMEOSTAZA BIOLOGICZNA
HOMEOSTAZA BIOLOGICZNA
to mechanizmy utrzymywania równowagi biologicznej,
związane z
zaspakajaniem – pierwotnych lub wtórnych - potrzeb
biologicznych.
Część zakłóceń równowagi organizm reguluje automatycznie.
Inne wymagają działań podmiotu. Działania te są wyznaczone
przez POPĘDY.
Listy motywów wrodzonych
Listy motywów wrodzonych
McDougalla (1932) “Skłonności”:
Opiekuńcze Stadne
Śmiechu Wędrówki
Ciekawości Twórcze
Zysku
Younga (1936) “Popędy pierwotne”
Ciekawość
Instynkt społeczny
“Ergi” Cattella (1950, 1957)
Stadność Partnerstwo
Zabawa Śmiech
Ciekawość Twórczość
Wojowniczość
Zawierały liczne dyspozycje biologiczne, wyrażające się potrzebami takimi jak: potrzeba
oddychania, wydalania, odpowiedniej temperatury, odpoczynku, ruchu,
pokarmu, unikania bólu i in.
Na listach tych umieszczano także dyspozycje biologiczno-psychologiczne –
takie jak potrzeba
seksu, macierzyństwa, opiekowania się, agresji, orientacji i in.
Ponad to listy te obejmowały potrzeby psychiczne – jak to pokazują poniższe przykłady.
POPĘDY BIOLOGICZNE i
POPĘDY BIOLOGICZNE i
PSYCHO- BIOLOGICZNE
PSYCHO- BIOLOGICZNE
Każdy popęd to mechanizm motywacyjny, który “popędza” podmiot
do redukcji napięcia. Redukcja napięcia związanego z zaburzeniem
równowagi jest
KONIECZNOŚCIĄ
.
Najbardziej pierwotne są popędy biologiczne wynikające z
wrodzonych potrzeb organizmu – takich jak potrzeba pokarmu,
stymulacji zmysłowej, doznań seksualnych.
W wyniku doświadczania tworzą się nowe – wtórne, wyuczone -
potrzeby biologiczne. Ich zaspokojenie staje się niezbędne dla utrzymania
biologicznej równowagi.
Wtórne potrzeby biologiczne są źródłem popędów, które nazwiemy
popędami
PSYCHO - BIOLOGICZNYMI.
CHARAKTER POPĘDÓW
CHARAKTER POPĘDÓW
PSYCHO-BIOLOGICZNYCH
PSYCHO-BIOLOGICZNYCH
Popędy takie tworzą się dzięki oswojeniu i przyjemności doświadczanej
w kontaktach z różnymi bodźcami. Np. spośród pokarmów, zaspakajających głód,
niektóre mogą smakować tak , że dochodzi do uzależnienia się od nich.
Oto przykłady potrzeb biologicznych
/A/
pierwotnych:
(1) pokarmu – tj. substancji odżywczych,
(2) stymulacji sensorycznej – jakiejkolwiek,
(3) doznań seksualnych – bez względu na specyficzną formę
/B/
wtórnych:
(1) określonego pokarmu – np. mięsa,
(2) określonego rodzaju stymulacji – np. głośnej muzyki,
(3) określonych doznań seksualnych (jak w przypadku pedofilii).
Popędy psycho-biologiczne:
to, co pierwotnie jest po prostu przyjemne -
NIEKONIECZNE,
stopniowo staje się
KONIECZNOŚCIĄ, PRZYMUSEM.
KILKA INNYCH WAŻNYCH
KILKA INNYCH WAŻNYCH
INFORMACJI
INFORMACJI
O NATURZE POPĘDÓW
O NATURZE POPĘDÓW
Są one źródłem nacisku, pod którego naporem pozostaje podmiot.
Im bardziej pierwotny popęd (wrodzony, wczesny w
ontogenezie), tym
większa siła nacisku i tym mniejsza subiektywna chęć
przeciwstawienia
się naciskowi.
W przypadku popędów wtórnych, w tym popędów psycho-biologicznych,
ich siła zależy od stanów świadomości i woli, która może doprowadzać
do uniezależnienia się od popędu.
Ludzie różnią się stopniem w jakim potrafią uwalniać się od wpływu
popędów. [NB. W przypadku niektórych definicji wolność definiowana
jest jako niezależność od nacisków wewnętrznych – organizmalnych
i psychicznych]
c
A
cc
e
p
ta
n
ce
Lu
b
ie
n
ie
Jo
y
Rad
ość
Antycipation
Oczekiwanie
An
ge
r
Zł
oś
ć
D
is
g
u
st
W
st
rę
t
Fe
ar
St
ra
ch
Surprise
Zaskoczenie
S
ad
ne
ss
Sm
ut
ek
FIGURE 11.4
A cross section of the emotion solid.(Plutchik,1980)
DWIE DROGI EMOCJI
DWIE DROGI EMOCJI
wg. WILIAMA JAMESA
wg. WILIAMA JAMESA
(na podstawie: LeDoux 1996)
(na podstawie: LeDoux 1996)
----------------------------------------------------------------------------------------------
1) BODZIEC ODCZUCIE:
POBUDZENIE
NIEDŹWIEDŹ STRACH
UCIECZKA
----------------------------------------------------------------------------------------
2) BODZIEC POBUDZENIE
ODCZUCIE
NIEDŹWIEDŹ UCIECZKA STRACH
----------------------------------------------------------------------------------------------
James podważył tradycyjną tezę, zgodnie z którą to droga (1) trafnie opisuje powstawanie emocji:
najpierw odczucia powstałe pod wpływem kontaktu z bodźcem, a potem pobudzenie (i mobilizacja)
organizmu.
Według Jamesa trafna jest teza opisana wyżej jako droga (2): bodziec wywołuje pobudzenie
organizmu i ono odczuwane jest jako emocja.
Opowiadając się za drugim stanowiskiem James wywołał trwającą już z górą sto lat
dyskusję co do źródeł odczuć i pobudzeń oraz kolejności w jakiej się pojawiają
Nową erę w badaniach nad emocjami zapoczątkowało sformułowanie przez
Wiliama Jamesa (1890) istotnego problemu.
ODCZUCIE
KORA MÓZGOWA
Podwzgórze
REAKCJA FIZJOLOGICZNA
BODZIEC
EMOCJONALNY
Wzgórze
Rysunek 16. Cannona - Barda teoria mózgu emocjonalnego
Cannon i Bard uważali, że przetworzone przez wzgórze bodźce zewnętrzne kierowane są
do kory mózgowej (droga 2b) i do podwzgórza (droga 2a). Podwzgórze z kolei wysyła
impulsy zarówno do mięśni i narządów (droga 3a), jak i do kory (droga 3b). Wzajemne
oddziaływanie impulsów docierających do kory, informujących o tym czym jest dany
bodziec (droga 2b), i o jego znaczeniu emocjonalnym (droga 3b), daje w wyniku
świadome przeżycie emocji (odczucie). Według tej teorii reakcje emocjonalne i odczucia
występują równolegle (równocześnie).
[LeDoux 1996/2000, s. 97)
2b
2a
3a
3b
4
bodziec
Nieuświadomiony
afekt
odczuci
e
FIGURA 3 - 7
Zajonca teoria pierwszeństwa afektu
W przeciwieństwie do wielu prac psychologicznych,
Zajonc stwierdził, ze afekt poprzedza spostrzeżenie i
pojawia się od niego niezależnie. Ta kontrowersyjna
hipoteza wywołała burzliwą dyskusję. To, co wydaje
się już wyjaśnione, to fakt, że procesy emocjonalne
mogą się pojawiać bez udziału świadomej uwagi
[za: LeDoux 1996, str.54 ]
POSZUKIWANIA BIOLOGICZNYCH I
POSZUKIWANIA BIOLOGICZNYCH I
POZNAWCZYCH MECHANIZMÓW
POZNAWCZYCH MECHANIZMÓW
WZBUDZANIA EMOCJI
WZBUDZANIA EMOCJI
William JAMES (1884, 1890)
Główna teza – znana jako Teoria Jamesa-Langego
Odbierany ze świata zewnętrznego bodziec wywołuje zmiany w mięśniach
i narządach wewnętrznych, a “nasze odczucie tych zmian to emocja”.
“Nie płaczę dlatego, że jest mi smutno – jest mi smutno, ponieważ lecą
mi łzy” “Na widok niedźwiedzia drżą mi kolana, dlatego odczuwam strach”
Walter CANNON (1929)
Główna teza – znana jako Teoria Cannona-Barda:
Warunkiem powstania emocji jest dotarcie impulsu do wzgórza
wzrokowego, skąd rozchodzą się pobudzenia do narządów
wewnętrznych (sensacje cielesne) i do kory (gdzie powstają
odczucia).
REASUMUJĄC - dziś wiemy, że:
(1) emocje powstają pod wpływem impulsów docierających ze świata
zewnętrznego,
z narządów wewnętrznych, bądź pobudzeń różnych pięter centralnego
układu
nerwowego;
(2) reakcje emocjonalne mogą następować bez wzbudzenia procesów
świadomych,
to jest bez rozpoznania bodźca czy odczucia własnej reakcji na bodziec.
POSZUKIWANIA BIOLOGICZNYCH I
POSZUKIWANIA BIOLOGICZNYCH I
POZNAWCZYCH MECHANIZMÓW
POZNAWCZYCH MECHANIZMÓW
WZBUDZANIA EMOCJI
WZBUDZANIA EMOCJI
Joseph LeDOUX (1989)
Warunkiem powstania emocji jest dotarcie impulsu do ciała migdałowatego,
mającego połączenia z innymi ośrodkami centralnego i obwodowego układu
nerwowego.Jeśli impuls nie dociera do kory, mogą pojawić się reakcje obwodowe
– ekspresyjne, behawioralne – pomimo braku odczucia.
Robert ZAJONC (1980, 1994)
Reakcje afektywne mogą powstawać bez udziału procesów poznawczych, bądź
w następstwie poznania. Innymi słowy, reakcje emocjonalne mogą wyprzedzać
świadome rozpoznanie bodźca bądź być wobec rozpoznania wtórne.
AFEKT -
według przyjętej definicji -to atrybut (składowa) każdej
emocji. Powstaje automatycznie pod wpływem dotarcia impulsu do ciała
migdałowatego (amygdala). Pociąga za sobą reakcje wegetatywne,
ekspresyjne i behawioralne.
Warunkiem powstania afektu jest więc pobudzenie ośrodków położonych poza
korą, a to oznacza, że jeśli impuls nie dociera do ośrodków korowych (gdy
pobudzona jest tylko “droga dolna” - por. Wykład 2), to reakcja afektywna
przebiega bez jej odczuwania.
Dochodzi do reakcji wegetatywnych, ekspresyjnych i behawioralnych (por.
plansza do Wykładu 10, przedstawiająca definicję emocji), a podmiot nie ma
świadomości swoich reakcji.
Warunkiem powstania
ODCZUCIA
jest dotarcie impulsu do kory
czuciowej. Ponieważ impuls nie zawsze tam dociera (por. badania z
zastosowaniem bodźców podprogowych, zwanych też suboptymalnymi),
mamy do czynienia z nieświadomymi procesami emocjonalnymi.
Nieświadomymi są także emocje wyparte lub zmienione co do znaku i
treści pod wpływem innych mechanizmów obronnych.
PROCESY WARTOŚCIOWANIA:
PROCESY WARTOŚCIOWANIA:
AFEKTY
AFEKTY
PROCESY WARTOŚCIOWANIA:
PROCESY WARTOŚCIOWANIA:
AFEKTY
AFEKTY
AFEKT PIERWOTNY
to termin używany w dwóch znaczeniach:
1)
“pierwotny”
- funkcjonalnie - bo wyprzedza świadome
rozpoznanie
bodźca(mechanizm opisany jako “droga dolna” przez LeDoux),
2)
“pierwotny”
– dyspozycyjnie - bo wrodzony.
Ponieważ do dziś nie udało się rozstrzygnąć jakie afekty (lub jakie ich składowe) są
wrodzone,
termin ten w znaczeniu (2), dotyczącym predyspozycji,
oznacza wzorce reagowania afektywnego najwcześniejsze rozwojowo.
Przyjęliśmy listę 8-u afektów pierwotnych wg. Plutchika 1980 (por. plansza do
Wykładu 5).
EMOCJE BEZ ŚWIADOMOŚCI:
NIEŚWIADOMOŚĆ PIERWOTNA
(NIEZDOLNOŚĆ UŚWIADOMIENIA)
Źródła nieświadomości pierwotnej :
•
Stymulacje podprogowe
• Stymulacje nadprogowe - poza zakresem uwagi
• Stymulacje w polu uwagi, gdy brak zdolności
rozpoznania
Pojęcie progu świadomości :
Próg wrażliwości -
najmniejsza wielkość bodźca
umożliwiająca jego spostrzeżenie
Próg czułości -
najmniejsza różnica wielkości
bodźców, umożliwiająca jej dostrzeżenie
RECEPCJA
- odbiór bodźców o wielkościach niżej
progów wrażliwości (bez spostrzeżenia)
PERCEPCJA
- spostrzeżenie bodźca
EMOCJE BEZ ŚWIADOMOŚCI:
NIEŚWIADOMOŚĆ PIERWOTNA
(NIEZDOLNOŚĆ UŚWIADOMIENIA)
BADANIA NAD PROCESAMI
NIEŚWIADOMYMI PIERWOTNIE
Badania „podprogowe”:
tzw. paradygmat afektywnego poprzedzania (affective
priming paradigm):
BODŹCE EMOCJONALNE PODPROGOWE MAJĄ
(NIEDOSTRZEGALNY PRZEZ PODMIOT) WPŁYW NA
ŚWIADOME OCENIANIE I FORMUŁOWANIE SĄDÓW
Murphy i Zajonc (1993)
Kobylińska (2000)
Błaszczak (2000)
badania „nadprogowe”:
tzw. efekt samej ekspozycji (effect of mere exposure
- Zajonc 1980)
WZROST POZYTYWNOŚCI OCEN WRAZ Z
CZĘSTOŚCIĄ EKSPONOWANIA BODŹCÓW
Znaczenie bodźców niezauważalnych w reklamie
Maison (1997)
BADANIA NAD PROCESAMI
NIEŚWIADOMYMI PIERWOTNIE
POPĘDY WTÓRNE:
POPĘDY WTÓRNE:
POTRZEBY EMOCJONALNE
POTRZEBY EMOCJONALNE
Są to mechanizmy motywacyjne związane z
zapotrzebowaniem na
emocje
, takie jak poczucie bezpieczeństwa, przynależności, więzi, czy aprobaty
(por. lista potrzeb Maslowa).
• Mechanizmy te działają na zasadach
-
deprywacyjnych:
b r a k
uczuć jest źródłem ukierunkowania
czynności,
-
homeostatycznych:
zakłócenia stanu równowagi
a u t o m a t y
c z n i e
popychają do jej przywrócenia.
Tak na przykład,
sytuacje zagrożenia, izolacji czy dezaprobaty ze strony innych ludzi wywołują
negatywne napięcia: strachu, poczucia osamotnienia, czy odrzucenia. Napięcia
te popychają do czynności ukierunkowanych na przywrócenie równowagi:
osiągnięcie poczucia bezpieczeństwa, przynależności, akceptacji itp.
• Równowaga jest przywracana dzięki:
A. realnej zmianie sytuacji (np. osiągnięciu aprobaty) lub też
B. na drodze mechanizmów samooszukiwania
PIERWOTNE REAKCJE AFEKTYWNE
PIERWOTNE REAKCJE AFEKTYWNE
i
i
EMOCJE MIESZANE
EMOCJE MIESZANE
(diady I stopnia)
(diady I stopnia)
(wg. PLUTCHIK 1980)
UPODOBANIE
(acceptance)
STRACH
(fear)
RADOŚĆ
(joy)
ZASKOCZENIE
(surprise)
OSWOJENIE
(anticipation)
SMUTEK
(sadness)
ZŁOŚĆ, gniew
(anger)
WSTRĘT
(digust)
ULEGŁOŚĆ
PRZYJAŹŃ
PANIKA
OPTYMIZM
ROZCZAROWANIE
AGRESYWNOŚĆ
SKRUCHA
NIENAWIŚĆ
HIERARCHIA POTRZEB
HIERARCHIA POTRZEB
wg. Abrahama MASLOWA (1954)
wg. Abrahama MASLOWA (1954)
FIZJOLOGICZNE
ESTETYCZNE
WIEDZY I ROZUMIENIA
SAMOREALIZACJI
SZACUNKU
PRZYNALEŻNOŚCI I MIŁOŚCI
BEZPIECZEŃSTWA
“
Podstawowe potrzeby ludzkie są zorganizowane w hie-
rarchię względnej przewagi” (Maslow 1990, s. 76)
* Potrzeby zdeprywowane (wzbudzone i niezaspokojone) mają
dominujący wpływ na funkcjonowanie
* Im niżej w hierarchii, tym silniejsza determinacja
funkcjonowania
* Zaspokojenie potrzeb niższych umożliwia pojawienie się potrzeb
wyższych
* Potrzeby wyższe pojawiają się później w rozwoju
ontogenetycznym
i mają mniejsze znaczenie dla biologicznego przetrwania
* Im wyższe potrzeby, tym bardziej może być opóźniona ich
gratyfikacja
* Potrzeby wyższe są odczuwane jako mniej naglące, a ich
zaspokojenie prowadzi do większego poczucia szczęścia
HIERARCHIA POTRZEB
HIERARCHIA POTRZEB
wg. Abrahama MASLOWA (1954)
wg. Abrahama MASLOWA (1954)
AUTONOMIA
AUTONOMIA
FUNKCJONALNA
FUNKCJONALNA
to termin wprowadzony przez
Allporta
dla nazwania relacji
pomiędzy popędami pierwotnymi i popędami wtórnymi.
Allport zwrócił uwagę na to, że
Allport zwrócił uwagę na to, że
(1) skoro realizacja popędów pierwotnych prowadzi do zaspokojenia potrzeb
(jak w przypadku czynności pokarmowych,które prowadzą do zaspokojenia głodu),
(2) a stany zaspokojenia są nagradzające
(3) to środki, które posłużyły do ich zaspokojenia stają
się pożądane (jak określona potrawa) i
(4) stają się popędami wtórnymi, to jest nowym źródłem motywacji
(w przyszłości odczuwany jest brak nie tylko jakiegokolwiek jedzenia, ale
danej potrawy).
Stopniowo – te powiązane w osobniczej historii doświadczeń stany (głód i
przyjemność
jedzenia określonej potrawy) mogą się wzajemnie uniezależniać – to jest
a u t o n o m i z o w a ć
a u t o n o m i z o w a ć
: popęd wtórny może być wzbudzony bez
wzbudzenia popędu
pierwotnego (pod wpływem nie głodu, ale apetytu na dana potrawę).
Allport sprzeciwił się tym samym tezie Freuda i jego następców jakoby wszelkie
motywy
wtórne były funkcjonalnie powiązane z popędami pierwotnymi
to jest wzbudzane tylko wtedy,
gdy dochodzi do deprywacji popędu
pierwotnego.
MOTYWACJE DEPRYWACYJNE:
MOTYWACJE DEPRYWACYJNE:
związane z
związane z
ZAKŁÓCENIAMI RÓWNOWAGI
ZAKŁÓCENIAMI RÓWNOWAGI
POZNAWCZEJ
POZNAWCZEJ
Są to mechanizmy
MOTYWACYJNE
związane z zapotrzebowaniem na
OKREŚLONY RODZAJ
INFORMACJI
.
Braki lub pewne rodzaje informacji wywołują napięcia zakłócające
równowagę,
a te powodują
poszukiwanie informacji.
Napięcie sprawia, że przetwarzanie informacji jest tendencyjne,
subiektywne,
nielogiczne,
powiązane z błędami poznawczymi (nietrafnym spostrzeganiem i
rozumieniem rzeczywistości), bowiem
poszukiwane są informacje, które mogą jak najszybciej zredukować
napięcie i
przywrócić zaburzoną
RÓWNOWAGĘ POZNAWCZĄ.
• Źródłem zakłóceń równowagi poznawczej, wywołujących dotkliwe napięcia, może być :
WIELOZNACZNOŚĆ
informacji – wywołująca poczucie niepewności,
NIEZGODNOŚĆ
informacji – wywołująca poczucie dysonansu.
LUKA
– brak jakichś informacji, wywołujący poczucie niejasności, dezorientacji,
MECHANIZMY MOTYWACYJNE
MECHANIZMY MOTYWACYJNE
DEPRYWACYJNE:
DEPRYWACYJNE:
HOMEOSTATYCZNO-POPĘDOWE
HOMEOSTATYCZNO-POPĘDOWE
POPĘDY PIERWOTNE
POPĘDY PIERWOTNE
to procesy motywacyjne oparte o predyspozycje wrodzone.
POPĘDY WTÓRNE
POPĘDY WTÓRNE
to procesy motywacyjne oparte o predyspozycje nabyte pod wpływem
doświadczenia.
Popędy pierwotne i wtórne są wzbudzane w stanach DEPRYWACJI, to jest gdy:
•
brak czegoś i homeostaza jest zakłócona
• równowaga nie może być przywrócona bez działań podmiotu.
Tzw. mechanizm motywacyjny
HOMEOSTATYCZNO-POPĘDOWY
obejmuje kilka faz:
• ODCHYLENIE OD RÓWNOWAGI
• ZAKŁÓCENIE HOMEOSTAZY
• NAPIĘCIE EMOCJONALNE
• UKIERUNKOWANIE CZYNNOŚCI
• PRZYWRÓCENIE RÓWNOWAGI
• REDUKCJA NAPIĘCIA
• ZANIK CZYNNOŚCI
EMOCJE NIEŚWIADOME
EMOCJE NIEŚWIADOME
WTÓRNIE:
WTÓRNIE:
UNIKANIE “ZŁEJ WIEDZY”
UNIKANIE “ZŁEJ WIEDZY”
Umysł – dla utrzymania homeostazy – przetwarza informacje tendencyjnie, tak by nie
dopuścić do niepożądanych przeżyć (lęku, wstydu, dysonansu – por.
Plansza “Źródła
zniekształceń w przetwarzaniu informacji”).
Dzięki temu podmiot nie uświadamia sobie możliwych źródeł pewnych negatywnych
emocji (np. swoich wad, niechlubnych czynów, niepowodzeń czy
zagrażającej życiu
choroby).
Gdy do wzbudzenia emocji dojdzie, mogą one zostać wyparte, stłumione lub
powiązane z innymi przyczynami niż rzeczywiste (np. niepowodzenia mogą
wydać się
czymś usprawiedliwione).
Emocje nie uświadomione przejawiają się nie uświadamianą ekspresją, którą inne osoby
odbierają – choć nie są tego świadome (Chen i Bargh 1997).
Takie poznawcze zniekształcenia są następstwem napięć związanych z
deprywacjami
potrzeb emocjonalnych
bądź zaburzeniami
równowagi
poznawczej.
MECHANIZMY OBRONY EGO
MECHANIZMY OBRONY EGO
(wybrane formy):
(wybrane formy):
NIEŚWIADOME
sposoby redukcji napięć wynikających z
konfliktu pomiędzy id i superego
OBRONNOŚĆ PERCEPCYJNA
Niedopuszczanie wiedzy do świadomości: brak spostrzeżeń pomimo
dostępności sygnałów
WYPARCIE
Usunięcie ze świadomości treści zagrażających
PROJEKCJA
Przypisywanie innym ludziom własnych nieakceptowanych cech i
impulsów
IDENTYFIKACJA i IDENTYFIKACJA Z AGRESOREM
Przypisywanie sobie cudzych pożądanych cech i impulsów;
Utożsamienie się z agresorem budzącym lęk
REAKCJA UPOZOROWANA
Ekspresja uczuć przeciwnych niż odczuwane i
niekaceptowane
SUBLIMACJA
Realizacja nieakceptowanego popędu sposobami społecznie
aprobowanymi
RACJONALIZACJA
Wybiórcze dostrzeganie czynników usprawiedliwiających
własne niepowodzenia czy nieakceptowane zachowania
MECHANIZMY OBRONY EGO
MECHANIZMY OBRONY EGO
(wybrane formy):
(wybrane formy):
AFEKTYWNE vs POZNAWCZE
AFEKTYWNE vs POZNAWCZE
ŹRÓDŁA ZNIEKSZTAŁCEŃ
ŹRÓDŁA ZNIEKSZTAŁCEŃ
W PRZETWARZANIU INFORMACJI
W PRZETWARZANIU INFORMACJI
MECHANIZMY OBRONY EGO
MECHANIZMY OBRONY EGO
Tendencyjne przetwarzanie informacji na temat Ja - z
lęku przed naruszeniem poczucia własnej wartości,
zagrożeniem samoakceptacji
MECHANIZMY SAMOOSZUKIWANIA
MECHANIZMY SAMOOSZUKIWANIA
Tendencyjne przetwarzanie informacji na temat własnej
sytuacji - pod wpływem innych zagrożeń, jak nieuleczalna
choroba, bezpowrotna utrata kogoś czy czegoś
ZNIEKSZTAŁCENIA W PERCEPCJI SPOŁECZNEJ
ZNIEKSZTAŁCENIA W PERCEPCJI SPOŁECZNEJ
Tendencyjne spostrzeganie rzeczywistości - pod
wpływem własnych nastawień afektywnych (uprzedzeń)
bądź lęku przed naruszeniem norm społecznych i
zagrożeniem dezaprobatą otoczenia
BŁĘDY POZNAWCZE
BŁĘDY POZNAWCZE
Zniekształcenia czysto poznawcze, jak złudzenia
geometryczne, wyrazistość figury i tła, spostrzeganie
obiektów prototypowych i nieprototypowych, oraz błędy
wynikające z motywacji poznawczych do poszukiwania
brakujących informacji
AFEKTYWNE vs POZNAWCZE
AFEKTYWNE vs POZNAWCZE
ŹRÓDŁA ZNIEKSZTAŁCEŃ
ŹRÓDŁA ZNIEKSZTAŁCEŃ
W PRZETWARZANIU INFORMACJI
W PRZETWARZANIU INFORMACJI
“
“
EFEKTY ODNOSZENIA DO JA”
EFEKTY ODNOSZENIA DO JA”
(The self-reference effects)
(Greenwald & Pratkanis 1984, Dymkowski 1993)
Nazwano tak nieświadome reguły przetwarzania
informacji na temat własnej osoby – odmienne od
przetwarzania informacji na temat innych ludzi
“EFEKTY ODNOSZENIA DO JA” TO M. IN.:
EGOCENTRYZM
Koncentracja na własnej osobie: skłonność do kierowania i
utrzymywania
uwagi na sobie (a nie na innych)
EGOTYZM
Przecenianie własnej pozytywności: skłonność do asymilowania
informacji pochlebnych i odrzucania informacji niepochlebnych z
punktu widzenia Ja
KONSERWATYZM POZNAWCZY
Szczególna sztywność przekonań na temat własnej osoby:
skłonność do
asymilowania informacji zgodnych i odrzucania informacji
niezgodnych z
samowiedzą.
MECHANIZMY MOTYWACYJNE “POZA
MECHANIZMY MOTYWACYJNE “POZA
RÓWNOWAGĄ”:
RÓWNOWAGĄ”:
(1) ZDOLNOŚĆ
(1) ZDOLNOŚĆ
REAGOWANIA NA PODNIETY
REAGOWANIA NA PODNIETY
MECHANIZMY PRZYWRACANIA RÓWNOWAGI:
Organizm ukierunkowuje czynności na środowisko pod
naciskiem
wewnętrznych potrzeb, których deprywacja wywołuje
napięcia.
• “POZA RÓWNOWAGĄ”:
Środowisko prowokuje aktywność dzięki stymulacjom:
(a) przyciągającym, dostarczającym przyjemności,
(b) odpychającym, pozwalającym uniknąć przykrości.
Stymulacje zewnętrzne, które pociągają nazywamy
PODNIETAMI
.
Podniety szczególnie silne
nazywamy
POKUSAMI.
Podniety zmysłowe są najbardziej pierwotnym źródłem
motywacji
wykraczającym “poza równowagę”:
nie są związane z
zaburzeniami
wewnętrznej równowagi i usuwaniem napięć, lecz z dążeniem
do
kontaktu z bodźcami zewnętrznymi, które mogą być źródłem
przyjemności
HEDONIZM
gr.hedone - rozkosz
pol. rozkosz - rzecz przyjemna, miła dla zmysłów ale i
„Sukces napawał go rozkoszą”
• ARYSTYP, filozof grecki (ok. 435 - ok.366 p.n.e. i
Cyrenaicy
DOBREM - przyjemność: rozkosz zmysłowa, cielesna,
własna, chwilowa
• EPIKUR, filozof grecki (341 - 270 p.n.e.) i Epikurejczycy
DOBREM - przyjemność: szczęście duchowe, moralne,
obejmujące siebie i innych, teraźniejszość, przeszłość i
przyszłość
PORÓWNANIE MECHANIZMÓW MOTYWACYJNYCH
HOMEOSTATYCZNO - POPĘDOWYCH I
PODNIETOWO - HEDONISTYCZNYCH
Wspólny „mianownik” :
afekt jako źródło motywacji
(-) 0
(+)
HOMEOSTATYCZNO
- POPĘDOWE
PODNIETOWO -
HEDONISTYCZNE
PORÓWNANIE MECHANIZMÓW MOTYWACYJNYCH
HOMEOSTATYCZNO - POPĘDOWYCH I
PODNIETOWO - HEDONISTYCZNYCH
HOMEOSTATYCZNO - PODNIETOWO -
POPĘDOWE HEDONISTYCZNE
- źródło Wewnętrzne - źródło Zewnętrzne
- negatywne napięcie afektywne - nadzieja na przyjemność zmysłową
- stan wzbudzony - stan antycypowany
- dążenie do redukcji napięcia - dążenie do pomnażania przyjemności
zmysłowej
- „popycha” - „przyciąga”
MODEL SYSTEMU
MODEL SYSTEMU
MOTYWACYJNO-EMOCJONALNEGO
MOTYWACYJNO-EMOCJONALNEGO
(Buck 1999)
(Buck 1999)
MOTYWACJA –
MOTYWACJA –
potencjalne źródło zachowania, związane
z
zachodzącymi automatycznie procesami
regulacji neurochemicznej
PROCESY EMOCJONALNE –
PROCESY EMOCJONALNE –
prowadzące do realizacji motywacji
•
EMOCJE I –
EMOCJE I –
reakcje systemu autonomicznego /endokrynologicznego/
immunologicznego.
Funkcje: ADAPTACYJNO- HOMEOSTATYCZNE
EMOCJE II –
EMOCJE II –
•
EMOCJE III
EMOCJE III
–
–
reakcje ekspresyjne.
Funkcje: KOMUNIKACYJNE
subiektywne doznania (odczucia).
Funkcje:
REGULACJA PODMIOTOWA
GŁÓWNE PYTANIA
GŁÓWNE PYTANIA
O EMOCJE I MOTYWACJE W CYKLU
O EMOCJE I MOTYWACJE W CYKLU
III WYKŁADÓW
III WYKŁADÓW
GŁÓWNE PYTANIA
GŁÓWNE PYTANIA
O EMOCJE I MOTYWACJE W CYKLU
O EMOCJE I MOTYWACJE W CYKLU
III WYKŁADÓW
III WYKŁADÓW
EMOCJE
EMOCJE
1) Jak powstają nowe jakości emocji i
uczuć?
2) Co poza automatycznymi reakcjami
afektywnymi wyznacza nasze wartościowanie
świata i ustosunkowania wobec niego?
3) Od czego zależy możliwość samokontroli?
MOTYWACJE
MOTYWACJE
(1) Co może być źródłem zachowań unikania i dążenia ku -
jeśli nie doznawanie przykrości i przyjemności (jeśli nie
przyjemność to - co wyznacza dążenia)?
(2) Co sprawia, że motywacje “wykraczają poza
równowagę”
(3) Jak powstają motywacje samokontroli?
(4) Jak powstają motywacje pozaosobiste?
GŁÓWNE PYTANIA
GŁÓWNE PYTANIA
O EMOCJE I MOTYWACJE W
O EMOCJE I MOTYWACJE W
CYKLU III WYKŁADÓW
CYKLU III WYKŁADÓW
GŁÓWNE PYTANIA
GŁÓWNE PYTANIA
O EMOCJE I MOTYWACJE W
O EMOCJE I MOTYWACJE W
CYKLU III WYKŁADÓW
CYKLU III WYKŁADÓW
POZIOMY REGULACJI
POZIOMY REGULACJI
(wg. RADO)
(wg. RADO)
Poziom I
(“HEDONISTYCZNY”)
Poziom podporządkowania zachowań
doraźnym stymulacjom zmysłowym i
doznaniom: przyjemności (dążenie ku) bądź przykrości (unikanie)
Poziom II
(“EMOCJI ZWIERZĘCYCH”)
Zdolność reagowania na bodźce zmysłowe
z dystansu: pochodzące z pamięci i antycypacji (możliwa ucieczka dzięki pamięci
doświadczeń i przewidywaniu możliwości powtórzenia się sytuacji). Zachowanie
podporządkowane afektom: przyjemności bądź przykrości – te ostatnie zróżnicowane
na strach (ucieczka), gniew (atak), smutek (pasywność)
POZIOMY REGULACJI
POZIOMY REGULACJI
(wg. RADO)
(wg. RADO)
Poziom III
(“MYŚLENIA EMOCJONALNEGO”)
Dalsze podporządkowanie zachowania emocjom, ALE dzięki zdolności MYŚLENIA
Poziom IV
(“MYŚLENIA AEMOCJONALNEGO”)
Związany z rozwojem intelektu i myślenia abstrakcyjnego. Pojawia się
zdolności:
(1) są one bardziej złożone (“mieszane” – jak wstyd, obawa, zazdrość),
(2) pojawia się możliwość wyparcia, samooszukiwania,
(3) możliwe są bardziej odległe antycypacje i planowanie zachowań (np. sposobów zniszczenia
wroga)
(1) rozumienia świata, opartego nie tylko o dane percepcyjne, ale i “wykraczającego
poza dostarczone informacje” (Bruner),
(2) dalekosiężnych antycypacji (przewidywań),
(3) organizowania działań niezależnie od nacisku afektów (formułowanie celów –
motywacje “zadaniowe”, “celowościowe”, “wzrostowe”)
(4) tolerancji na odroczenia
wzmocnień
KORA
WZGÓRZE
CIAŁO
MIGDAŁOWATE
REAKCJA
EMOCJONALNA
Rys. 1b
(za: LeDoux 1996)
POZNANIE A EMOCJE
POZNANIE A EMOCJE
* napięć emocjonalnych (dezorientacji, niepewności, dysonansu) ,
związanych z
brakiem informacji, ich wieloznacznością, niespójnością oraz
* motywacji do tendencyjnego selekcjonowania informacji, dla
redukcji tych
napięć
II. Udział świadomych procesów poznawczych
w powstawaniu emocji:
I. Struktury poznawcze jako źródło deprywacji:
(1) rola werbalizacji w wyznaczaniu intensywności emocji (badania Lazarusa),
(2) rola interpretacji w wyznaczaniu treści emocji (por.
Dwuczynnikowa teoria
emocji Schachtera),
(3) rola poznania w powstawaniu nowych jakości emocji (“emocji
mieszanych”)
POZNANIE A EMOCJE
POZNANIE A EMOCJE
III. Procesy poznawcze jako podstawa
formułowania
ocen - nowej kategorii procesów wartościowania
IV. Procesy poznawcze jako podstawa
samokontroli
(emocji i zachowania)
V. Procesy poznawcze jako źródło motywacji
(“motywacji wzrostu”)
Cel (lub funkcja)
zachowania
Poziom zjawiska
Mechanizm
zachowania
?
Reagować na bodziec
kierunkowy
Neuronalna kontrola
receptorów
Taksja
Odruch orientacyjny
Dowiedzieć się,
gdzie to jest
Kontrola receptorów
- uwaga
Dowiedzieć się, co jeszcze
tu jest
Reprezentacja
przestrzennej
organizacji
otoczenia
Dowiedzieć się, co
to jest
Reprezentacja
obiektów
Dowiedzieć się, jakie
to jest
Reprezentacja
ilościowych i
jakościowych cech
obiektów badanych
Dowiedzieć się więcej, nie
tylko o rzeczach
Abstrahowanie
Eksploracja motoryczna
Eksploracja percepcyjna
Reakcje badawcze
Ciekawość poznawcza
Rycina 9.1. Zachowania eksploracyjne oraz zjawiska pokrewne w ujęciu opartym na teorii poziomów integracji.
bodziec
pobudzenie poznanie
odczucie
FIGURA 3-4
Schachtera i Singera teoria wzmożonej percepcji
Schachter i Singer, podobnie jak Cannon twierdzili, że pochodne od
reakcji cielesnych sprzężenia zwrotne nie są wystarczająco
specyficzne, by zdeterminować to, jakie emocje odczuwamy w
danej sytuacji. Wyczuwali jednak, tak jak James, że one istotne
znaczenie. Ich pomysł opierał się na założeniu, że sprzężenie
wywołane pobudzeniem cielesnym jest dobrym wskaźnikiem tego,
iż zachodzi coś znaczącego, nawet jeśli niemożliwe jest precyzyjne
określenie tego procesu. Gdy już wykryjemy pobudzenie (dzięki
sprzężeniu zwrotnemu), mamy motywację do tego, by sprawdzić
okoliczności. Dokonujemy poznawczego oszacowania sytuacji, jako
źródła pobudzenia. Nazwanie pobudzenia determinuje zaś emocje,
jakie odczuwamy. Spostrzeżenia, według Schachtera i Singera,
wypełniają lukę pomiędzy niespecyficznym sprzężeniem zwrotnym
a odczuciami
[za :LeDoux 1996 str. 48]
STEREOTYPY I
UPRZEDZENIA
UPRZEDZENIA -
wzorce automatycznego, afektywnego reagowania na
dowolny, minimalny sygnał wzbudzający reprezentację
obiektu (
sygnał podprogowy lub nadprogowy: zmysłowy, etykietka słowna, symbol
)
STEREOTYPY -
schematy wiedzy sztywne (nie podlegające zmianom pod
wpływem nowych informacji)
UPRZEDZENIA A STEREOTYPY
Uprzedzenia wyzwalają reakcję na obiekt wyprzedzające
przetwarzanie informacji o nim - w konsekwencji wyznaczają
przebieg procesów poznawczych:
- narzucają jednorodność i zgodność afektywną i tym samym
- powodują usztywnienie się schematu
INTELEKT W PROCESACH
INTELEKT W PROCESACH
WARTOŚCIOWANIA
WARTOŚCIOWANIA
PIAGET Jean (1967):
intelekt – przejawiający się m. in. zdolnością
różnicowania (pojęć, perspektyw),
decentracji (przenoszenia uwagi, zmiany punktu widzenia),
rozumienia
jest podstawą rozwoju społecznego i uczuciowości.
“ Na pierwszy rzut oka wydaje się, że życie afektywne ma charakter czysto intuicyjny
i że jego spontaniczność wyklucza wszystko, co przypominałoby operowanie inteligencją.
W rzeczywistości jednak, ta romantyczna teza jest prawdziwa jedynie dla okresu
wczesnego dzieciństwa. Uczuciowość jest niczym bez inteligencji, która podsuwa jej
środki i rozjaśnia cele”.
KOHLBERG Laurence (1969) –
koncepcja stadiów rozwoju zdolności
ROZUMOWANIA moralnego (oparta o koncepcję Piageta stadiów rozwoju
intelektualnego)
OCENA
OCENA
to wynik procesów wartościowania, wyrażający się w postaci sądu
opartego o przesłanki zwerbalizowane.
EMOCJE
EMOCJE
to procesy wartościowania, przejawiające się
REAKCJAMI AFEKTYWNYMI lub OCENAMI
względem stymulacji wszelkiego rodzaju,
pochodzących ze źródeł
zmysłowych bądź symbolicznych – doraźnych, pamięciowych lub
antycypowanych.
Procesy te mają swoje atrybuty
:
- fizjologiczne
- ekspresyjne
- poznawcze
- behawioralne
W obszarze TRWAŁYCH DYSPOZYCJI emocje mają postać wzorców
reagowania afektywnego oraz przekonań, dotyczących tego co w
rozmaitych obiektach i stanach rzeczy (aktualnych, przeszłych i
przyszłych) pozytywne, a co negatywne. Przekonania mogą być oparte o
afekt bądź też o system wartości, pochodny od rozumienia dobra i zła.
KOŁOWY MODEL
KOŁOWY MODEL
STRUKTURY WARTOŚCI
STRUKTURY WARTOŚCI
wg. wielokulturowych badań S.
wg. wielokulturowych badań S.
Schwartza (1994)
Schwartza (1994)
Pozycja
społeczna
Własne
sprawstwo
Porządek
społeczny
Autonomia
emocjonalna
Harmonia
Autonomia
intelektualna
Więzi
partnerskie
PRZYKŁADY:
Porządek społeczny
(dyscyplina, wzajemność usług)
Pozycja społeczna
(być zamożnym, mieć wpływy)
Własne sprawstwo
(być sprawnym, mieć sukcesy)
Autonomia emocjonalna
(ekscytujące życie, radość życia)
Autonomia intelektualna
(otwarty umysł, kreatywność)
Więzi partnerskie
(odpowiedzialność, lojalność)
Harmonia
(pokój na świecie, ochrona środowiska)
KOŁOWY MODEL
KOŁOWY MODEL
STRUKTURY WARTOŚCI
STRUKTURY WARTOŚCI
wg. wielokulturowych badań S.
wg. wielokulturowych badań S.
Schwartza (1994)
Schwartza (1994)
STANDARDY OCENIANIA
STANDARDY OCENIANIA
JAKO PODSTAWA WARTOŚCIOWANIA
JAKO PODSTAWA WARTOŚCIOWANIA
Definicja
Definicja
Standardy oceniania to wyartykułowane kryteria wartościowania.
Funkcje
Funkcje
Standardy takie leżą u podstaw formułowania przez nas s ą d ó w
o rzeczywistości (o świecie i o sobie samym).
Geneza
Geneza
Standardy mogą mieć genezę afektywną bądź intelektualną:
w uzasadnianiu ocen odwołujemy się do kryteriów, które uprzednio
wyartykułowaliśmy kierując się:
(1) emocjonalnym doświadczeniem bądź
(2) wiedzą i przemyśleniami.
Oparte są o osobiste doświadczanie
-
Wykraczają poza
doświadczanie
o to, co człowiek widział, słyszał są oparte o wiedzę o stanach rzeczy i
dotykał itd. oraz możliwych sytuacjach oraz
odczuł jako przyjemne bądź przykre, o rozumienie dobra i zła
normalne bądź nienormalne
Język doznań i odczuć:
Język z użyciem pojęć
abstrakcyjnych:
dobre to, co smaczne, pachnące, dobre to, co np. postępowe,
sensowne,
wygodne, akceptowane przez opinię, twórcze, konstruktywne,
szlachetne,
typowe, dające siłę, moc, wpływy demokratyczne,
wynegocjowane
STANDARDY OCENIANIA
STANDARDY OCENIANIA
JAKO PODSTAWA WARTOŚCIOWANIA
JAKO PODSTAWA WARTOŚCIOWANIA
Podstawowe różnice
Podstawowe różnice
STANDARDY O GENEZIE
STANDARDY O GENEZIE
AFEKTYWNEJ INTELEKTUALNEJ
KATEGORIE
KATEGORIE
STANDARDÓW OCENIANIA
STANDARDÓW OCENIANIA
(na podstawie: Gołąb i Reykowski 1985)
(na podstawie: Gołąb i Reykowski 1985)
GENEZA
GENEZA
STANDARDY
STANDARDY
AFEKTYWNE INTELEKTUALNE
AFEKTYWNE INTELEKTUALNE
(PREFERENDA) (DISCRIMINANDA)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------
-
I. FUNCKJONOWANIE
ORGANIZMU
ORGANIZMALNO -
(1) (2)
HEDONISTYCZNE
II. FUNKCJONOWANIE
SPOŁECZNE
NORMATYWNE (3) (4)
III. FUNKCJONOWANIE
POZNAWCZE
A . POZNAWCZO
-
(5) (6)
PRAGMATYCZNE
B. AKSJOLOGICZNE (7) (8)
Preferenda: wiedzieć co się woli
Discriminanda: rozróżniać dobro - zło, rozumieć dlaczego coś
się woli
ŹRÓDŁA STANDARDÓW
ŹRÓDŁA STANDARDÓW
OCENIANIA
OCENIANIA
(na podstawie: Gołąb i Reykowski 1985)
(na podstawie: Gołąb i Reykowski 1985)
I.
I.
ORGANIZMALNO- HEDONISTYCZNE
ORGANIZMALNO- HEDONISTYCZNE
1) doznania zmysłowe i odczucia
(smaczna potrawa, wygodny samochód, przystojny partner)
2) wiedza o organizmie i świecie materialnym
(zdrowa potrawa, samochód o bezpiecznych parametrach,
partner bez uzależnienia nikotynowego, sprawny fizycznie)
II.
II.
NORMATYWNE
NORMATYWNE
3) wzorce zachowań społecznych i doświadczenia związane ze
wzmocnieniami
(uznane nakazy: smucić się w Wielki Piątek, nie wprowadzać
eutanazji, okazywać szacunek starszym)
4) przemyślenia dotyczące norm społecznych
(a przecież Hiszpanie w Wielki Piątek się weselą, eutanazja to
sposobność poważnych nadużyć, niektórzy starcy zasługują na
wielki szacunek)
III.
III.
POZNAWCZE
POZNAWCZE
ŹRÓDŁA STANDARDÓW
ŹRÓDŁA STANDARDÓW
OCENIANIA
OCENIANIA
(na podstawie: Gołąb i Reykowski 1985)
(na podstawie: Gołąb i Reykowski 1985)
A. POZNAWCZO-PRAGMATYCZNE
5) zapis tego co naoczne
(Słońce kręci się wokół Ziemi, ktoś zachowuje się dziwacznie, jest oczywiste jaki będzie
bieg zdarzeń)
6) koncepcje: wyjaśnienia, przewidywania
(Ziemia kręci się wokół Słońca, ów człowiek zachowuje się niekonwencjonalnie, z
fantazją,
przyszłość nie jest do końca przewidywalna)
B. AKSJOLOGICZNE
7) niejasne poczucia dotyczące wartości
(dobry człowiek bo mi współczuł, wolność bo mogę zawsze robić to co chcę)
8) pojęcia moralne i wyartykułowane ideały
(dobry człowiek bo rozumie sens sprawiedliwości, wolność można zdefiniować jako
niezależność od własnych popędów)
PSYCHOLOGIA HUMANISTYCZNA:
PSYCHOLOGIA HUMANISTYCZNA:
Charlotte BUHLER (1968)
Abraham MASLOW (1970)
Powinniśmy rozróżniać pomiędzy:
POTRZEBAMI a CELAMI.
POTRZEBAMI a CELAMI.
Obydwa te pojęcia dotyczą motywacji, ale
każde z nich odnosi się do motywacji innego
rodzaju.
Potrzeby
Potrzeby
- wynikają z pewnych braków,
powodujących powstawanie napięć, a te
popychają
do działań - punktem dojścia działań jest
złagodzenie nacisku potrzeby lub jej
zaspokojenie.
[MASLOW: potrzeby fizjologiczne,
bezpieczeństwa, miłości i przynależności,
aprobaty]
NATOMIAST
cel
cel
to zamiar - to jest świadomie
antycypowany stan rzeczy, jaki człowiek
wymyślił i pragnie zrealizować. Formułowanie
celów może mieć charakter mniej lub bardziej
twórczy.
[MASLOW: dążenie do samorealizacji, do wiedzy i
rozumienia, do prawdy i piękna]
BUHLER: 4 rodzaje tendencji motywacyjnych
(“zaprogramowanych genetycznie lub przez
doświadczenie” bądź twórczych)
(1) utrzymanie wewnętrznego ładu
biologicznego
(2) zaspokojenie potrzeb emocjonalnych
(3) realizacja nowych, obmyślonych celów
(4) dążenie do samoograniczania
(samokontroli)
CEL
CEL
to rodzaj motywu, mającego postać wyartykułowanej
wizji wyniku planowanej czynności
MOTYWACJE
MOTYWACJE
to procesy ukierunkowania wszelkich czynności –
realnych bądź symbolicznych, pochodne od procesów
wartościowania (tj. reagowania afektywnego bądź
oceniania), mające postać odruchowo-automatyczną bądź
wolicjonalną
W obszarze
TRWAŁYCH DYSPOZYCJI
motywacje mają
postać systemu potrzeb (popędów pierwotnych lub
wtórnych) bądź celów.
WARTOŚCI JAKO PODSTAWA
WARTOŚCI JAKO PODSTAWA
UCZUĆ
UCZUĆ
UCZUCIA
UCZUCIA
to świadome, wynikające z rozpoznania cech obiektu oraz ocen opartych o
wyartykułowane standardy wartościowania, względnie trwałe ustosunkowania wobec świata.
Na tak zdefiniowane uczucia składają się
(1) treści poznawcze, wynikające z obserwacji obiektu,
(2) oceny wynikające z odniesienia obserwacji do standardów oceniania,
(3) powiązane z ocenami afekty
Dla przykładu,
miłość
to wynik poznania obiektu, określonego wartościowania
go i emocji takich jak podziw, zachwyt, szacunek. Natomiast
stan zakochania
to
wynik automatycznego reagowania afektywnego, który może, ale nie musi
przekształcić się, czy wynikać z miłości
.
WARTOŚCI I CELE JAKO PODSTAWA
WARTOŚCI I CELE JAKO PODSTAWA
DZIAŁAŃ
DZIAŁAŃ
Źródłem motywacji mogą być nie potrzeby (konieczności), lecz
CELE
CELE
– wizje pewnych stanów rzeczy.
Źródłem motywacji celowościowych są
wartości
wartości
: ideały – obmyślone czy wymyślone -
samodzielnie lub przez innych- stany rzeczy, zdefiniowane konkretnie (“mieć dzieci”) lub
abstrakcyjnie (“żyć w harmonii ze światem”).
Umiłowane przez daną osobę wartości to
wartości osobiste.
Są one podstawą formułowania standardów oceniania i celów oraz
motywacji do
ich realizowania.
Źródłem napięcia motywacyjnego jest
dostrzeżona rozbieżność
stanów rzeczywistych oraz wizji stanów idealnych. Rozbieżność
JA-realne i JA-idealne
(a także świat realny i świat idealny) to potężne źródło motywacji
EMOCJE
MOTYWACJE
PROCESY
WARTOŚCIOWANIA
UKIERUNKOWANIA
CZYNNOŚCI
I. ODCZUWANA
przyjemność
przykrość
zbliżanie
unikanie
II. UZNAWANE
wartości
cele : dążenia oparte o
programy działań
m = f (N x WG x
Prs)
„Wzór na motywację”:
PROCESY SAMOKONTROLI
PROCESY SAMOKONTROLI
(na podstawie: Kofta 1978)
(na podstawie: Kofta 1978)
Definicja:
Samokontrola to inicjowany przez podmiot proces, za pośrednictwem
którego chce on osiągnąć zbieżność między własnym funkcjonowaniem a
standardami wewnętrznymi (osobistymi) bądź zewnętrznymi
(nieosobistymi).
Atrybuty:
Samokontrola to proces
regulacji nieautomatycznej, świadomej i refleksyjnej
o genezie kulturowej i charakterze osobistym, podmiotowym
zależny od rozwoju poznawczych reprezentacji własnej osoby, języka i
standardów oceniania
oparty o mechanizmy wolicjonalne, definiowanie celów i programowanie
sposobów ich realizacji
dotyczyć może przyszłości (mechanizmy antycypacyjne)
Przebieg:
1) samoobserwacja lub antycypowanie możliwych zdarzeń i własnych
reakcji
2) porównanie informacji “o stanie rzeczy” ze standardami
3) zaangażowanie emocjonalne i wola zmiany
4) wybranie programu realizacji
5) realizacja zamierzeń i obserwowanie efektów
AFEKT I INTELEKT
AFEKT I INTELEKT
A
A
ZACHOWANIA
ZACHOWANIA
POZAOSOBISTE
POZAOSOBISTE
EMPATIA EMOCJONALNA
–
reakcje afektywne
automatyczne - syntoniczne (współodczuwanie)
EMPATIA POZNAWCZA
– dostrzeganie i rozumienie
perspektywy innego człowieka
EGOCENTRYZM DZIECIĘCY
:
niezdolność dostrzeżenia
nieświadomość istnienia perspektyw innych niż własna
EGOCENTRYZM
–
koncentracja uwagi na sobie
ALLOCENTRYZM
–
koncentracja uwagi na innym
EGOIZM
–
przedkładanie interesu własnego nad cudzy
ALTRUIZM
– przedkładanie interesu cudzego nad
własny
ZACHOWANIA PSEUDOPROSPOŁECZNE
–
zachowania na rzecz innych, poprzedzone
oczekiwaniem za nie dla siebie jakiejś nagrody
zewnętrznej
ZACHOWANIA PROSPOŁECZNE
– zachowania na
rzecz innych, oparte o mechanizmy wewnętrzne
(por. następna plansza)
AFEKT I INTELEKT
AFEKT I INTELEKT
A
A
ZACHOWANIA
ZACHOWANIA
POZAOSOBISTE
POZAOSOBISTE
MECHANIZMY WEWNĘTRZNE
MECHANIZMY WEWNĘTRZNE
ZACHOWAŃ PROSPOŁECZNYCH
ZACHOWAŃ PROSPOŁECZNYCH
(na podstawie: KARYŁOWSKI J. 1982)
(na podstawie: KARYŁOWSKI J. 1982)
1) dostrzeżeniem sytuacji innego, odbiegającej od pożądanej,
ENDOCENTRYCZNE – poprzedzone:
EZGOCENTRYCZNE - poprzedzone
1) dostrzeżeniem sytuacji innego, odbiegającej od pożądanej,
2) wizją sytuacji dla innego lepszej i koncentracją na własnej wobec niego powinności,
3) wzbudzeniem motywacji powiązanej z oczekiwaniem dla siebie nagrody wewnętrznej
(w postaci spełnienia oczekiwań co do samego siebie)
2) wizją sytuacji dla innego lepszej i koncentracją na programie możliwych działań,
3) wzbudzeniem motywacji powiązanej z oczekiwaniem nagrody w postaci
poprawy
sytuacji innego.
MECHANIZMY WEWNĘTRZNE
MECHANIZMY WEWNĘTRZNE
ZACHOWAŃ PROSPOŁECZNYCH
ZACHOWAŃ PROSPOŁECZNYCH
(na podstawie: KARYŁOWSKI J. 1982)
(na podstawie: KARYŁOWSKI J. 1982)
W przypadku mechanizmów
ENDO
uwaga
skoncentrowana jest
(1) na INNYM,
(2) na JA oraz
(3) na nagrodzie dla JA.
W przypadku mechanizmów
EGZO
uwaga
skoncentrowana jest
(1) na INNYM oraz
(2) na nagrodzie dla INNEGO.
Oczekiwanie nagrody dla JA nie jest
warunkiem koniecznym wzbudzenia motywacji
(nagroda taka może się pojawiać ex post jako
satysfakcja z siebie).
ENDOCENTYCZNE :
ENDOCENTYCZNE :
Koncentracja na
sytuacji
INNEGO
Koncentracja na
standardach
JA
Koncentracja na
sytuacji
INNEGO
Koncentracja na
standardach
POZA - JA
i
i
Zachowanie
prospołeczne
Zachowanie
prospołeczne
Rycina 11.1
Zróżnicowanie źródeł dwóch typów orientacji prospołecznej
DWA SYSTEMY
DWA SYSTEMY
WARTOŚCIOWANIA
WARTOŚCIOWANIA
AUTOMATYCZNY - REFLEKSYJNY
AUTOMATYCZNY - REFLEKSYJNY
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Funkcjonalnie związane głównie z ośrodkami
podkorowymi i półkulą prawą - korowymi i półkulą lewą
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
automatyczny - przemyślany
obywający się bez świadomości - oparty o świadomą uwagę
szybki - operujący dłużej
holistyczny - analityczny
paralelny - sekwencyjny
“czarno-biały” - złożony
subiektywnie pewny - pewność stopniowalna
trudny do werbalizacji - związany z
artykułowaniem
------------------------------------------------------------------------------------
REFLEKS -
odruch:
przebiegająca bez pośrednictwa świadomości reakcja
organizmu na pobudzenie centralnego układu nerwowego określonym
bodźcem
REFLEKSJA
– rozmyślanie,
rozważanie połączone z analizą, wyjaśnianiem,
tłumaczeniem oraz przewidywaniem
DWA SYSTEMY
DWA SYSTEMY
MOTYWACYJNE
MOTYWACYJNE
AUTOMATYCZNY - REFLEKSYJNY
AUTOMATYCZNY - REFLEKSYJNY
Odruchowy Przemyślany
Obywający się bez świadomości Wymagający świadomości
Oparty o afekt Oparty o oceny
Trudny do werbalizacji Oparty o werbalizacje
Szybki Wymagający czasu dla
sformułowania celu
Silna determinacja zachowania Większa podatność na
samokontrolę
Silne napięcia w przypadku Zdolność
konfliktu motywów przedefiniowania celu
Niejasność co do źródeł Pewność co do źródeł
własnych zachowań własnych zachowań
WŁAŚCIWOŚCI dwóch
WŁAŚCIWOŚCI dwóch
systemów REGULACJI
systemów REGULACJI
REGULACJA AUTOMATYCZNA
REGULACJA AUTOMATYCZNA
POZYTYWNE
POZYTYWNE
Nacisk korzystny adaptacyjnie (przełamywanie pasywności)
Szybkość reagowania
Uproszczony mechanizm: oszczędność energii
Orientacja poza uwagą (uwalnianie zasobów uwagi)
Intuicja (wiedza mimo woli, bezwysiłkowa)
NEGATYWNE
NEGATYWNE
Dezorientacja (samooszukiwanie, nietrafne rozpoznania, mylne intuicje)
Holistyczność wartościowań: niemożność stopniowania, relatywizowania
Irracjonalność (myślenie nielogiczne, wyznaczone przez afekt i intuicje)
Brak poznawczej kontroli (wglądów w przebieg procesów)
Trudności w kontroli sprawczej (w panowaniu nad własnymi reakcjami)
REGULACJA REFLEKSYJNA
REGULACJA REFLEKSYJNA
POZYTYWNE
Racjonalność (odwoływanie się do informacji i przetwarzanie logiczne)
Orientacja precyzyjna + myślenie perspektywiczne, przewidywania
Relatywność ocen (np. własnego nieszczęścia) + uniwersalizm wartości
Uprzedmiotowienie siebie (dystans, autokrytycyzm, samokontrola,
pokora)
Przejmowanie perspektywy innego (rozumienie, tolerancja, przebaczanie)
NEGATYWNE
Energo- i czasochłonność
Ograniczony dostęp do przesłanek (do wiedzy)
Zależność od woli (gdy brak motywacji) i wartości (gdy są destruktywne)
Zależność od sprawności intelektu (w tym, chwilowej)
Podatność na afekt (gdy obniża racjonalność)
WŁAŚCIWOŚCI dwóch
WŁAŚCIWOŚCI dwóch
systemów REGULACJI
systemów REGULACJI
EMOCJE:
EMOCJE:
PROCESY WARTOŚCIOWANIA
PROCESY WARTOŚCIOWANIA
ATRYBUTY INDYWIDUALNE
ATRYBUTY
GATUNKOWE, UNIWERSALNE
NIEŚWIADOME
ŚWIADOME
odczucia
afekty podprogowe i
nadprogowe poza uwagą
oceny i sądy
emocje wyparte,
oparte o zniekształcenia
poznawcze
3 4
1 2
MOTYWACJE:
MOTYWACJE:
PROCESY KIERUNKOWANIA
PROCESY KIERUNKOWANIA
CZYNNOŚCI
CZYNNOŚCI
INDYWIDUALNE
UNIWERSALNE
OBRONNO-
ADAPTACYJNE
TRANSGRESYJNE
WZROSTOWE
deprywacyjne
wtórne
celowościowe
wolicjonalne
homeostatyczno -
popędowe
podnietowo -
hedonistyczne
3 4
1 2
REGULACJA AUTOMATYCZNA:
REGULACJA AUTOMATYCZNA:
NIEKTÓRE SKUTKI
NIEKTÓRE SKUTKI
NEGATYWNE
NEGATYWNE
Zdeterminowanie zachowania przez nacisk popędów (gromadzenie
zapasów, barykadowanie się, samobójstwa z miłości, przymus osiągnięć,
rywalizacja, ingracjacja, konformizm)
POPĘDY
POPĘDY
Brak tolerancji na odraczanie wzmocnień (działania impulsywne bez względu
na
skutki, zwracanie na siebie uwagi za wszelką cenę, przemoc, gwałt – “Każdy
może zabić”)
AFEKTY
AFEKTY
Niepohamowane przeżycia strachu, smutku, wściekłości, zazdrości, pragnienia
zemsty - emocje “holistyczne”, “bezkresne”
Niemożność włączenia emocji o znaku przeciwnym
Podatność na wpływy afektu z dowolnego źródła (asymilacyjne, bądź przeciwne - kontrastowe)
Tendencyjne przetwarzanie informacji o własnej osobie (samooszukiwanie)
Uprzedzenia (dogmatyzm, fanatyzm, traktowanie innych apersonalnie, spiskowe koncepcje
świata)
Inne trwałe następstwa, jak fobie, choroby psychosomatyczne
REGULACJA AUTOMATYCZNA:
REGULACJA AUTOMATYCZNA:
NIEKTÓRE SKUTKI NEGATYWNE
NIEKTÓRE SKUTKI NEGATYWNE
(c.d.)
(c.d.)
PODNIETY
PODNIETY
Podatność na działanie podniet bez kontroli – aż do wyczerpania,
uzależnień, samozniszczenia (objadanie się, używki, hazard)
Konieczność przeciwstawiania się, oddalania się od podniet (diety,
różne formy narzuconej abstynencji – alkoholowej, seksualnej itd.)
•
DEFICYTY INFORMACYJNE
DEFICYTY INFORMACYJNE
Napięcia i brak tolerancji na niedostępność informacji, na niejasności,
niezgodności, sprzeczności
Skłonność do pośpiesznego redukowania niepewności - wypełniania luk
informacyjnych, (konfabulacje: zmyślenia), usuwania wieloznaczności
(nietrafne dopowiedzenia), sprzeczności (selektywne odrzucanie informacji
niezgodnych z posiadanymi)
Sztywność struktur poznawczych i przekonań
REGULACJA AUTOMATYCZNA:
REGULACJA AUTOMATYCZNA:
NIEKTÓRE SKUTKI NEGATYWNE
NIEKTÓRE SKUTKI NEGATYWNE
(c.d.)
(c.d.)
“Bakcyl władzy”
Opowieść uczestnika dramatycznych wydarzeń w
Gdańsku
w grudniu 1970:
Trzeci dzień wydarzeń, po opłakiwaniu przez weekend
pierwszych
ofiar
śmiertelnych. Zmierzający do pracy stoczniowcy zostają
szczelnie
otoczeni przez
uzbrojoną “po zęby” milicję. Ktoś intonuje i po chwili
wszyscy strajkujący śpiewają “Jeszcze Polska”. I nagle,
gdy dochodzi
do słów “Marsz, marsz Dąbrowski” – tłum rusza...