Budowa dysków

Budowa dysków

twardych

twardych

UTK

mgr inż. Robert Szczepaniak

Dysk twardy

- pamięć masowa, stała o

dostępie cyklicznym. Informacja na dysku
przechowywana jest na nośniku
magnetycznym.

Budowa

Podstawowymi elementami dysku są:



pozycjoner,



ramiona, na których umieszczone są głowice

zapisująco-odczytujące,



układy elektroniczne sterujące i interfejsu,



silnik napędu talerzy



talerze pokryte nośnikiem magnetycznym.

Jedna z zasadniczych różnic pomiędzy

dyskami twardymi i elastycznymi dotyczy

właśnie budowy talerzy. W dysku twardym są

one wykonane ze sztywnego materiału

pokrytego warstwą nośnika magnetycznego.

Zasada działania

Organizacja danych na dysku

Stała ilość sektorów na ścieżce

Stała długość sektorów na

ścieżce

Adresowanie



Adres sektora fizycznego -

CHS

.



Adres sektora logicznego - adres ten można inaczej

nazwać numerem sektora logicznego lub po prostu

numerem sektora.



Adresowanie numerem klastera. Aby nie posługiwać

się zwykle bardzo dużą liczbą sektorów, powstała

jednostka alokacji zwana klastrem, łącząca kilka

sektorów w jedną całość. Klaster z punktu widzenia

systemu operacyjnego jest to najmniejsza jednostka

alokacji, najmniejsza logiczna jednostka zarządzana

przez FAT i inne systemy plików. Fizycznie klaster

składa się z jednego lub kilku sektorów. W

rzeczywistości jest wielokrotnością rozmiaru

fizycznych sektorów na dysku twardym. Klaster jest

jednostką pojemności dysku twardego wyrażoną w kB.

Struktura logiczna dysku
twardego

Master Boot Record i tablica
partycji

Rekord ładujący - Zadanie rekordu ładującego na dysku

jest takie samo jak w przypadku dyskietki - polega na
załadowaniu określonego systemu operacyjnego.
Przypominamy jednak, że na różnych partycjach dysku
twardego mogą być zainstalowane różne systemy
operacyjne. Wynika z tego, że każda partycja może
mieć swój własny rekord ładujący. Adres fizyczny (CHS)
rekordu ładującego pierwszej partycji wynosi 011.

Tablica rozmieszczenia plików (FAT) - Rola tablicy FAT

na dysku twardym jest taka sama jak rola tablicy FAT
na dyskietce. Na dyskietce na zapis numerów klasterów
rezerwowano zawsze 12 bitów, co dla pojemności
dyskietki było ilością w zupełności wystarczającą. Dla
dysków twardych może to być obecnie 16 lub 32 bity,
stąd mówimy o tablicach FAT 16- lub 32-bito-wych.

Katalog główny - Katalog główny dla dysku

twardego nie różni się niczym od katalogu

głównego na dyskietce. Maksymalna ilość

pozycji w katalogu głównym wynosi 512.

Obszar danych - Od początku obszaru

danych mamy możliwość adresowania

informacji na dysku trzema sposobami: za

pomocą adresu (sektora) fizycznego,

numeru sektora logicznego i numeru

klastera. W obszarze danych zapisywane

są pliki oraz podkatalogi. Ilość pozycji w

podkatalogu jest ograniczona jedynie

pojemnością obszaru danych.